ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3
พระมหากษัตริย์ฟูนาน
ครองราชย์ค.ศ. 484 – 514
พระองค์ก่อนฟานซีหยุน
(ไม่ทราบพระนามภาษาสันสกฤต)
พระองค์ถัดไปพระเจ้ารุทรวรมัน
พระนางกุลประภาวดี (อ้างสิทธิในราชบัลลังก์)
พระมเหสีพระนางกุลประภาวดี
พระราชบุตรเจ้าชายกุณณะวรมัน
พระเจ้ารุทรวรมัน
ราชวงศ์วรมัน
(ราชสกุลเกาฑิณยะ)
พระราชบิดาพระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 2
ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู

พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3 (เขมร: ព្រះបាទកៅណ្ឌិន្យជ័យវរ្ម័ន) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรฟูนาน ครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 484 – 514 ทรงเป็นพระราชบิดาของ พระเจ้ารุทรวรมันพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรฟูนาน

พระราชประวัติ

[แก้]

ในรัชสมัยของพระองค์บ้านเมืองมีความสงบสุขและเปิดกว้างในการนับถือศาสนาโดยเอกสารฝ่ายจีนระบุว่าในอาณาจักรทางภาคใต้มีกษัตริย์พระนามว่า เกาณฑินยะชัยวรมัน ทรงนับถือศาสนาพราหมณ์ภายหลังทรงศรัทธาในพุทธศาสนาในรัชสมัยนี้ได้มีพระภิกษุชาวอินเดียรูปหนึ่งชื่อพระนาคาหรือ พระนาคเสน ได้เดินทางไปยังเมืองจีนได้แวะที่ฟูนานก่อนและได้ทูลพระเจ้ากรุงจีนว่าฟูนานนับถือศาสนาฮินดูนิกายไศวะนิกายแต่พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมีภิกษุสามเณรมากและสมัยนี้ได้มีพระภิกษุชาวฟูนานชื่อ สังฆปาละ เป็นผู้เชี่ยวชาญในพระอภิธรรมได้เดินทางไปสู่ประเทศจีน และได้ศึกษาเพิ่มเติมจากพระภิกษุอินเดียชื่อคุณภัทรมีความแตกฉานในพุทธศาสนาเป็นที่เคารพศรัทธาของพระเจ้าจักรพรรดิบู่ตี่ของจีน[1] พระองค์ได้ผูกไมตรีกับจีนโดยการถวายราชบรรณาการไปยังเมืองจีนอีกด้วยแต่ช่วงปลายรัชกาลได้เกิดความวุ่นวายเนื่องจาก พระเจ้ารุทรวรมัน โอรสที่เกิดจากพระสนมได้ซ่องสุมกองกำลังขณะที่พระองค์ทรงประชวรหนักเมื่อพระองค์สวรรคตแล้วพระเจ้ารุทรวรมันได้นำกองกำลังเข้าชิงราชสมบัติทรงสังหารพระรัชทายาทคือ เจ้าชายกุณณะวรมัน โอรสที่ประสูติจากพระอัครมเหสีคือพระนางกุลประภาวดี ต่อมาทรงทำสงครามกับพระนางกุลประภาวดีเพื่ออ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ พระเจ้ารุทรวรมัน ทรงมีชัยชนะและขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฟูนานในที่สุด[2][3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. เสถียร โพธินันทะ. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ เล่ม ๒ กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย. ๒๕๓๕
  2. សៀវភៅសិក្សាសង្គម ថ្នាក់ទី១០ ឆ្នាំ២០១៧ របស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ទំព័រទី១៣២
  3. อาณาจักรขอมพุทธศตวรรษที่ 11-19,digitalschool.club
ก่อนหน้า พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3 ถัดไป
ไม่ทราบพระนาม พระมหากษัตริย์ฟูนาน
(ค.ศ. 484 – 514)
พระเจ้ารุทรวรมัน
พระนางกุลประภาวดี