ตำบลโสมเยี่ยม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำบลโสมเยี่ยม
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon Som Yiam
ประเทศไทย
จังหวัดอุดรธานี
อำเภอน้ำโสม
พื้นที่
 • ทั้งหมด70 ตร.กม. (30 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2564)
 • ทั้งหมด4,376 [1] คน
 • ความหนาแน่น62.51 คน/ตร.กม. (161.9 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 41210
รหัสภูมิศาสตร์411807
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ตำบลโสมเยี่ยม เป็นตำบลหนึ่งในเจ็ดตำบลของอำเภอน้ำโสม จังหวัดอุดรธานี เดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลน้ำโสมและตำบลนางัว

ประวัติ[แก้]

  • วันที่ 12 พฤษภาคม 2512 แยกพื้นที่ตำบลน้ำโสม ตำบลหนองแวง และตำบลนายูง อำเภอบ้านผือ มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอน้ำโสม[2][3] และให้ขึ้นการปกครองกับอำเภอบ้านผือ
  • วันที่ 6 ตุลาคม 2513 ตั้งตำบลนางัว แยกออกจากตำบลหนองแวง และตำบลน้ำโสม[4]
  • วันที่ 31 มีนาคม 2524 ตั้งตำบลโสมเยี่ยม แยกออกจากตำบลนางัว[5]

อาณาเขต(ตำบล)[แก้]

การปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

ตำบลโสมเยี่ยมแบ่งการปกครองออกเป็น 6 หมู่บ้านได้แก่

  • หมู่ที่ 1 บ้านโสมเยี่ยม
  • หมู่ที่ 2 บ้านโนนสะอาด
  • หมู่ที่ 3 บ้านหัวช้าง
  • หมู่ที่ 4 บ้านโนนพัฒนา
  • หมู่ที่ 5 บ้านโนนม่วง
  • หมู่ที่ 6 บ้านศรีวิราช

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ท้องที่ตำบลโสมเยี่ยม ประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 1 แห่ง ได้แก่

  • องค์การบริหารส่วนตำบลโสมเยี่ยม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโสมเยี่ยมทั้งตำบล

สถานศึกษา[แก้]

  • โรงเรียน

อ้างอิง[แก้]

  1. ศูนย์สารสนเทศเพื่อการบริหารและงานปกครอง. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ข้อมูลการปกครอง." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [[1]] [ม.ป.ป.]. สืบค้น 15 กรกฎาคม 2564.
  2. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :0
  3. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :1
  4. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอเมืองอุดรธานี อำเภอหนองหาน อำเภอกมุภวาปี อำเภอศรีบุญเรือง และกิ่งอำเภอน้ำโสม จังหวัดอุดรธานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 87 (92 ง): 2905–2919. October 6, 1970.
  5. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอหนองวัวซอ อำเภอโนนสัง อำเภอน้ำโสม กิ่งอำเภอวังสามหมอ อำเภอศรีธาตุ กิ่งอำเภอไชยวาน อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 98 (49 ง): 928–930. March 31, 1981.