โลมิฟลอกซาซิน
หน้าตา
| ข้อมูลทางคลินิก | |
|---|---|
| ชื่อทางการค้า | Maxaquin |
| AHFS/Drugs.com | ข้อมูลยาสำหรับผู้บริโภค |
| MedlinePlus | a600002 |
| รหัส ATC | |
| ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
| การจับกับโปรตีน | 10% |
| ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | 8 ชั่วโมง[1] |
| ตัวบ่งชี้ | |
| |
| เลขทะเบียน CAS |
|
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| ChemSpider | |
| UNII |
|
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| ECHA InfoCard | 100.117.399 |
| ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
| สูตร | C17H19F2N3O3 |
| มวลต่อโมล | 351.354 g·mol−1 |
| แบบจำลอง 3D (JSmol) | |
| จุดหลอมเหลว | 239 ถึง 240.5 องศาเซลเซียส (462.2 ถึง 464.9 องศาฟาเรนไฮต์) |
| |
| |
| (verify) | |
โลมิฟลอกซาซิน (อังกฤษ: Lomefloxacin) เป็นยาปฏิชีวนะกลุ่มฟลูออโรควิโนโลน ใช้รักษาการติดเชื้อแบคทีเรีย รวมถึงหลอดลมอักเสบและการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ นอกจากนี้ยังใช้ป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะก่อนการผ่าตัด โลมิฟลอกซาซินมีความเกี่ยวข้องกับภาวะพิษเหตุแสงและผลข้างเคียงต่อระบบประสาทส่วนกลาง[2]
ยานี้ได้รับการจดสิทธิบัตรใน ค.ศ. 1983 และรับรองให้ใช้ในทางการแพทย์ใน ค.ศ. 1989[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Al-Wabli RI (2017). "Lomefloxacin". Profiles of Drug Substances, Excipients and Related Methodology. Vol. 42. Elsevier. pp. 193–240. doi:10.1016/bs.podrm.2017.02.004. ISBN 978-0-12-812226-6. ISSN 1871-5125. PMID 28431777.
Lomefloxacin elimination half-life is about 7–8 h and is prolonged in patients with renal impairment.
- ↑ Rubinstein E (2001). "History of quinolones and their side effects". Chemotherapy. 47 (Suppl 3): 3–8, discussion 44-8. doi:10.1159/000057838. PMID 11549783. S2CID 21890070.
- ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. p. 500. ISBN 9783527607495.