เซฟาเลกซิน

เซฟาเลกซิน
ข้อมูลทางคลินิก
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์	AU: A ; US: B (ไม่มีความเสี่ยงในสัตว์) ; ;
ช่องทางการรับยา	Oral
รหัส ATC	J01DB01 (WHO) QJ51DA01 (WHO);
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย	AU: S4 (ต้องใช้ใบสั่งยา) ; UK: POM (Prescription only) ;
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
ชีวประสิทธิผล	Well absorbed
การจับกับโปรตีน	15%
การเปลี่ยนแปลงยา	80% excreted unchanged in urine within 6 hours of administration
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ	For an adult with normal renal function, the serum half-life is 0.5-1.2 hours
การขับออก	Renal
ตัวบ่งชี้
	ชื่อตามระบบ IUPAC (6R,7R)-7-{[(2R)-2-amino-2-phenylacetyl]amino}- 3-methyl-8-oxo-5-thia-1-azabicyclo[4.2.0]oct-2-ene- 2-carboxylic acid;
เลขทะเบียน CAS	15686-71-2;
PubChem CID	2666;
DrugBank	APRD00250 ;
ChemSpider	25541 ;
UNII	5SFF1W6677;
KEGG	D00263 ;
ChEBI	CHEBI:3534 ;
ChEMBL	CHEMBL1727 ;
ECHA InfoCard	100.036.142
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C16H17N3O4S
มวลต่อโมล	347.39 g/mol g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)	Interactive image;
	SMILES O=C2N1/C(=C(\CS[C@@H]1[C@@H]2NC(=O)[C@@H](c3ccccc3)N)C)C(=O)O;
	InChI InChI=1S/C16H17N3O4S/c1-8-7-24-15-11(14(21)19(15)12(8)16(22)23)18-13(20)10(17)9-5-3-2-4-6-9/h2-6,10-11,15H,7,17H2,1H3,(H,18,20)(H,22,23)/t10-,11-,15-/m1/s1 ; Key:ZAIPMKNFIOOWCQ-UEKVPHQBSA-N ;
(verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

เซฟาเลกซิน (Cefalexin หรือ cephalexin /ˌsɛfəˈlɛksɪn/) เป็นยาปฏิชีวนะ เซฟาโลสปอรินตัวแรกที่เกิดขึ้น ผลิตครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2510 โดย Eli Lilly and Company.^[2]^[3] เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้โดยการกินและกำจัดจุลินทรีย์ได้เช่นเดียวกับเซฟาโลติน และ เซฟาโซลิน ชื่อทางการค้าครั้งแรกคือ Keflex (Lilly), และ ในปัจจุบันจะใช้ชื่อทางการค้าชื่ออื่น^[2]

ในช่วง พ.ศ. 2551 เซฟาเลกซินเป็นยาปฏิชีวนะในกลุ่มเซฟาโลสปอรินที่ได้รับความนิยมสูงสุดในสหรัฐอเมริกา มีการผลิตมากโดยมียอดจำหน่ายถึง 255 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ^[4]^[5]

อ้างอิง

↑ McEvoy, G.K. (ed.). American Hospital Formulary Service - Drug Information 95. Bethesda, MD: American Society of Hospital Pharmacists, Inc., 1995 (Plus Supplements 1995)., p. 166
↑ ^2.0 ^2.1 Sweetman, Sean C., บ.ก. (2009). "Antibacterials". Martindale: The complete drug reference (36th ed.). London: Pharmaceutical Press. pp. 218–9. ISBN 978-0-85369-840-1.
↑ Sneader, Walter (2005). "Cephalosporin analogues". Drug discovery: a history. New York: Wiley. p. 324. ISBN 0-471-89980-1. สืบค้นเมื่อ 2009-06-26.
↑ "2008 Top 200 generic drugs by total prescriptions" PDF (332.8 KB). Drug Topics (May 26, 2009). Retrieved on July 24, 2009.
↑ "2008 Top 200 generic drugs by retail dollars" PDF (399.4 KB). Drug Topics (May 26, 2009). Retrieved on July 24, 2009.

แหล่งข้อมูลอื่น

U.S. National Library of Medicine: Drug Information Portal - Cephalexin

[1] McEvoy, G.K. (ed.). American Hospital Formulary Service - Drug Information 95. Bethesda, MD: American Society of Hospital Pharmacists, Inc., 1995 (Plus Supplements 1995)., p. 166

[Martindale-2] 2.0 ^2.1 Sweetman, Sean C., บ.ก. (2009). "Antibacterials". Martindale: The complete drug reference (36th ed.). London: Pharmaceutical Press. pp. 218–9. ISBN 978-0-85369-840-1.

[Sneader-3] Sneader, Walter (2005). "Cephalosporin analogues". Drug discovery: a history. New York: Wiley. p. 324. ISBN 0-471-89980-1. สืบค้นเมื่อ 2009-06-26.

[4] "2008 Top 200 generic drugs by total prescriptions" PDF (332.8 KB). Drug Topics (May 26, 2009). Retrieved on July 24, 2009.

[5] "2008 Top 200 generic drugs by retail dollars" PDF (399.4 KB). Drug Topics (May 26, 2009). Retrieved on July 24, 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]