เซฟโฟแทกซิม

เซฟโฟแทกซิม
ข้อมูลทางคลินิก
การอ่านออกเสียง	/ˌsɛfəˈtækˌsiːm/
ชื่อทางการค้า	Claforan, อื่น ๆ
ชื่ออื่น	cefotaxime sodium
AHFS/Drugs.com	โมโนกราฟ
MedlinePlus	a682765
ข้อมูลทะเบียนยา	US DailyMed: Cefotaxime;
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์	AU: B1 ; US: B (ไม่มีความเสี่ยงในสัตว์) ;
ช่องทางการรับยา	ฉีดเข้าหลอดเลือดดำและฉีดเข้ากล้ามเนื้อ
รหัส ATC	J01DD01 (WHO) ;
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย	AU: S4 (ต้องใช้ใบสั่งยา) ;
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
ชีวประสิทธิผล	ไม่มี
การเปลี่ยนแปลงยา	ตับ
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ	0.8–1.4 ชั่วโมง
การขับออก	50–85% ไต
ตัวบ่งชี้
	ชื่อตามระบบ IUPAC (6R,7R,Z)-3-(Acetoxymethyl)-7-(2-(2-aminothiazol-4-yl)-2-(methoxyimino)acetamido)-8-oxo-5-thia-1-azabicyclo[4.2.0]oct-2-ene-2-carboxylic acid;
เลขทะเบียน CAS	63527-52-6 ;
PubChem CID	5479527;
DrugBank	DB00493 ;
ChemSpider	4586392 ;
UNII	N2GI8B1GK7;
KEGG	D07647 ;
ChEMBL	CHEMBL102 ;
ECHA InfoCard	100.058.436
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C16H17N5O7S2
มวลต่อโมล	455.46 g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)	Interactive image;
	SMILES O=C2N1/C(=C(\CS[C@@H]1[C@@H]2NC(=O)C(=N\OC)\c3nc(sc3)N)COC(=O)C)C(=O)O;
	InChI InChI=1S/C16H17N5O7S2/c1-6(22)28-3-7-4-29-14-10(13(24)21(14)11(7)15(25)26)19-12(23)9(20-27-2)8-5-30-16(17)18-8/h5,10,14H,3-4H2,1-2H3,(H2,17,18)(H,19,23)(H,25,26)/b20-9+/t10-,14-/m1/s1 ; Key:GPRBEKHLDVQUJE-VINNURBNSA-N ;
(verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

เซฟโฟแทกซิม (อังกฤษ: Cefotaxime) เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้รักษาการติดเชื้อแบคทีเรียบางส่วนในมนุษย์ สัตว์บางนิด และการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช^[3] สำหรับมนุษย์ใช้รักษาการติดเชื้อที่ข้อ, โรคอักเสบในอุ้งเชิงกราน, เยื่อหุ้มสมองอักเสบ, ปอดบวม, การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ, ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ, หนองในแท้ และเซลล์เนื้อเยื่ออักเสบ^[3] รับเข้าร่างกายผ่านการฉีดเข้าเส้นเลือดดำหรือกล้ามเนื้อ^[3]

ผลข้างเคียงทั่วไปได้แก่คลื่นไส้, รู้สึกแพ้ และรู้สึกอักเสบบริเวณที่ฉีด^[3] ผลข้างเคียงอาจรวมถึงท้องเสียจาก Clostridioides difficile^[3] ไม่แนะนำสำหรับผู้ที่เคยมีอาการแพ้รุนแรงต่อเพนิซิลลิน^[3] ยานี้ปลอดภัยต่อการใช้งานในช่วงตั้งครรภ์และให้นม^[3]^[4]

เซฟโฟแทกซิมได้รับการค้นพบใน ค.ศ. 1976 และเริ่มใช้งานทางการค้าใน ค.ศ. 1980^[5]^[6] ยานี้ได้รับการบรรจุในรายการยาจำเป็นขององค์การอนามัยโลก^[7] และมีขายเป็นยาสามัญ^[3]

อ้างอิง

↑ "Cefotaxime". Merriam-Webster Dictionary.
1 2 "Cefotaxime (Claforan) Use During Pregnancy". Drugs.com. 5 April 2019. สืบค้นเมื่อ 24 December 2019.
1 2 3 4 5 6 7 8 "Cefotaxime Sodium". The American Society of Health-System Pharmacists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 December 2016. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
↑ Hamilton R (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 87. ISBN 9781284057560.
↑ Newbould BB (2012). "The Future of Drug Discovery". ใน Walker BC, Walker SR (บ.ก.). Trends and Changes in Drug Research and Development (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. 109. ISBN 9789400926592. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-14.
↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. p. 494. ISBN 9783527607495. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-20.
↑ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

แหล่งข้อมูลอื่น

"Cefotaxime". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.

บทความเภสัชกรรมและยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "Cefotaxime". Merriam-Webster Dictionary.

[Drugs.com_pregnancy-2] 1 2 "Cefotaxime (Claforan) Use During Pregnancy". Drugs.com. 5 April 2019. สืบค้นเมื่อ 24 December 2019.

[AHFS2016-3] 1 2 3 4 5 6 7 8 "Cefotaxime Sodium". The American Society of Health-System Pharmacists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 December 2016. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.

[Ric2015-4] Hamilton R (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 87. ISBN 9781284057560.

[Wal2012-5] Newbould BB (2012). "The Future of Drug Discovery". ใน Walker BC, Walker SR (บ.ก.). Trends and Changes in Drug Research and Development (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. 109. ISBN 9789400926592. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-14.

[6] Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. p. 494. ISBN 9783527607495. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-20.

[WHO21st-7] World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]