เอนโซ เฟร์นันเดซ (นักฟุตบอลเกิด พ.ศ. 2544)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สำหรับบุคคลอื่นที่ชื่อ เอนโซ เฟร์นันเดซ ดูที่ เอนโซ เฟร์นันเดซ (แก้ความกำกวม)
เอนโซ เฟร์นันเดซ
เฟร์นันเดซในการแข่งขันฟุตบอลโลก 2022
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม เอนโซ เฆเรมิอัส เฟร์นันเดซ[1]
วันเกิด (2001-01-17) 17 มกราคม ค.ศ. 2001 (23 ปี)
สถานที่เกิด ซานมาร์ติน, อาร์เจนตินา
ส่วนสูง 1.78 เมตร (5 ฟุต 10 นิ้ว)[2]
ตำแหน่ง กองกลางตัวกลาง[3]
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 เชลซี
หมายเลข 8
สโมสรเยาวชน
2005–2006 กลุบลาเรโกบา
2006–2019 ริเบร์เปลต
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2019–2022 ริเบร์เปลต 40 (10)
2020–2021 → เดเฟนซาอิฆุสติเซีย (ยืมตัว) 14 (0)
2022–2023 ไบฟีกา 17 (1)
2023– เชลซี 32 (7)
ทีมชาติ‡
2019 อาร์เจนตินา อายุไม่เกิน 18 ปี 2 (0)
2022– อาร์เจนตินา 12 (2)
เกียรติประวัติ
ฟุตบอลชาย
ตัวแทนของ ธงชาติอาร์เจนตินา อาร์เจนตินา
ฟุตบอลโลก
ชนะเลิศ กาตาร์ 2022
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 21:24, 11 มีนาคม 2023
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 22:00, 18 ธันวาคม 2022

เอนโซ เฆเรมิอัส เฟร์นันเดซ (สเปน: Enzo Jeremías Fernández) (เกิด 17 มกราคม 2001) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวอาร์เจนตินา ซึ่งเล่นในตำแหน่งกองกลางตัวกลางให้กับสโมสรเชลซีในพรีเมียร์ลีก และทีมชาติอาร์เจนตินา

เป็นนักฟุตบอลเยาวชนของสโมสรริเบร์เปลต เฟร์นันเดซเปิดตัวกับทีมใหญ่ในปี 2019 ก่อนที่จะใช้เวลาสองฤดูกาลกับเดเฟนซาอิฆุสติเซียด้วยการยืมตัว ที่นั่น เขาสนุกกับแคมเปญขอบทีมซึ่งทำให้เขาได้แชมป์โกปาซูดาเมริกานา และเรโกปาซูดาเมริกานา ก่อนที่เขาจะกลับมาริเบร์เปลตในปี 2021 หลังจากกลับมา เฟร์นันเดซได้กลายเป็นผู้เล่นคนสำคัญของริเบร์เปลตในปีต่อ ๆ มา และเขาได้แชมป์ปริเมราดิบิซิออนเดอาร์เฆนตินา ในเดือนกรกฎาคม 2022 เขาเข้าร่วมสโมสรไบฟีกาในปรีไมราลีกาในโปรตุเกส

เฟร์นันเดซเป็นอดีตเยาวชนทีมชาติอาร์เจนตินา เป็นตัวแทนของประเทศของเขาในทีมชาติอาร์เจนตินา อายุไม่เกิน 18 ปี ก่อนที่จะลงเดบิวต์ทีมชาติชุดใหญ่ในปี 2022

สโมสร[แก้]

ริเบร์เปลต[แก้]

ช่วงแรก[แก้]

เกิดในซานมาร์ติน, อาร์เจนตินา เฟร์นันเดซเป็นหนึ่งในพี่น้องห้าคนที่เริ่มเล่นฟุตบอลตั้งแต่อายุ 6 ขวบ ให้กับสโมสรกลุบลาเรโกบา ในช่วงที่เขายังเพิ่งเริ่มเล่น ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมสโมสรริเบร์เปลตในปี 2006.[4][5] หลังจากใช้เวลาสิบสามปีพัฒนาผ่านนะดับต่าง ๆ ขึ้นมา เฟร์นันเดซได้ถูกโปรโมตขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่โดยผู้จัดการทีมมาร์เซโล กายาร์โด ในวันที่ 27 มกราคม 2019 ในเกมที่แพ้ให้กับปาโตรนาโตในบ้าน 3-1 ในปริเมราดิบิซิออน ถึงแม้ว่าเขาจะนั่งอยู่บนม้านั่งสำรองก็ตาม[2] เขาได้ลงเดบิวต์ให้ทีมใหญ่ในวันที่ 4 มีนาคม 2020 โดยลงมาเล่นแทนซานเตียโก โซซาในนาทีที่ 75 ในแมตช์ที่แพ้ให้กับเอเลเดอูกิโต 3-0 ในในโกปาลิเบร์ตาโดเรส[2] หลายสัปดาห์ก่อน เขาทำประตูได้ครั้งหนึ่ง ในเกมที่เอาชนะลิเบร์ตัดไป 6-1, ใน 4 นัดในโกปาลิเบร์ตาโดเรสรุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี 2020ที่ประเทศปารากวัย[2]

2020–21: ยืมตัวไปเล่นให้ดิเฟนซาอิฆุสติเซีย[แก้]

แม้จะถูกใช้งานบ้างประปราย แต่โค้ชของเฟร์นันเดซก็แนะนำให้เขาออกจากสโมสรแบบยืมตัวเพื่อพัฒนาฝีเท้าต่อไป[6] ในเดือนสิงหาคม เฟร์นันเดซถูกปล่อยยืมตัวไปยังสโมสรระดับท็อปเดเฟนซาอิฆุสติเซีย[2][7] เขาได้ลงเล่นเดบิวต์ให้กับ "อัลกอน" ในวันที่ 18 กันยายน โดยผู้จัดการทีมเอร์นัน เกรสโปในเกมที่เอาชนะ เดลฟินไป 3-0 ในโกปาลิเบร์ตาโดเรส[2][8] ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นผู้เล่นตัวจริง ผลงานของเขาก็สร้างความประทับใจให้กับผู้จัดการทีมได้ จนเขาได้รับโอกาสลงเป็นตัวจริงของทีม และช่วยให้สโมสรได้แชมป์โกปาซูดาเมริกานา 2020 ลงเล่นเป็นตัวจริงในเกมที่เอาชนะทีมจากอาร์เจนตินาด้วยกันอย่างลานุสไป 3-0 ในรอบชิงชนะเลิศ เป็นการได้แชมป์ครั้งแรกในอาชีพ[6]

2021–22: ขึ้นสู่ชุดใหญ่[แก้]

หลังผลงานที่ยอดเยี่ยมจากการออกไปเล่นกับทีมอื่นแบบยืมตัว เฟร์นันเดซกลับมายังริเบร์เปลตในระหว่างฤดูกาลโดยคำขอของมาร์เซโล กายาร์โด โดยกลับมาในวันที่ 15 กรกฎาคม 2021 ในโกปาลิเบร์ตาโดเรส รอบ 16 ทีม เลกแรก ในเกมเปิดบ้านเสมอกับทีมจากอาร์เจนตินา 1–1 อาร์เฆนติโนสยูนิออร์ส[6] เขากลายเป็นผู้เล่นตัวจริงของทีมทันที และในวันที่ 14 สิงหาคม เขาทำประตูแรกให้กับสโมสรได้และทำอีก 1 แอสซิสต์ในเกมที่เอาชนะเบเลซซาร์ฟิลไป 2-0 ในปริเมราดิบิซิออน[6] ในวันที่ 20 ธันวาคม เขาตกลงต่อสัญญากับสโมสรไปจนถึงปี 2025[9] หลังจากการออกสตาร์ทที่ยอดเยี่ยมในฤดูกาล 2022 ซึ่งเขาทำประตูได้ 8 ประตูและอีก 6 แอสซิสต์ใน 19 นัด เฟร์นันเดซได้รับเลือกให้เป็นนักฟุตบอลที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดในอาร์เจนตินา ถูกแมวมองของทีมจากยุโรปจับตาดู[6][10][11][12]

ไบฟีกา[แก้]

ในวันที่ 23 มิถุนายน 2022 ริเบร์เปลตได้บรรลุข้ตกลงกับสโมสรจากปรีไมราลีกา ไบฟีกา สำหรับการย้ายทีมของเฟร์นันเดซ ด้วยค่าตัว 10 ล้านยูโรสำหรับการมีสิทธิ 75% ในตัวนักเตะ และแอดส์-ออนส์อีก 8 ล้านยูโร แต่ตัวผู้เล่นยังจะคงเล่นให้ริเบร์เปลตจนจบรายการโกปาลิเบร์ตาโดเรส[13][14] หลังจากริเบร์เปลตตกรอบ 16 ทีมในโกปาลิเบร์ตาโดเรส ในวันที่ 14 กรกฎาคม ไบฟีกายืนยันข้อตกลงซื้อขาย[15] โดยเขาได้รับเสื้อหมายเลข 13 ซึ่งก่อนหน้านี้ถูกใช้โดยตำนานของสโมสรเอวแซบียู[16]

เขาลงเดบิวต์ให้กับสโมสรในวันที่ 2 สิงหาคม ทำประตูแรกของเขาให้กับสโมสรได้ โดยยิงลูก half-volley จากนอกกรอบเขตโทษ ในเกมที่เปิดบ้านเอาชนะมีขื่อแลนไป 4-1 ในเลกแรกของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2022-23 รอบคัดเลือกรอบที่สาม ก่อนที่เขาจะทำประตูได้อีกในเกมต่อมาของไบฟีกาในปรีไมราลีกา กับอาโรวกา (4–0) และในเลกที่สองของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกรอบคัดเลือกรอบที่สามกับมีจือแลน (3–1)[17] ผลงานอันน่าประทับใจของเขายังคงดำเนินต่อไปตลอดทั้งเดือน และหลังจากเก็บชัยชนะได้ 5 นัดติดต่อกันและไม่เสียประตู 3 นัด เขาได้รับเลือกให้เป็นกองกลางยอดเยี่ยมประจำเดือนของปรีไม่ราลีกา[18]

ทีมชาติ[แก้]

ในวันที่ 24 กรกฎาคม 2019 เฟร์นันเดซได้ถูกเรียกติดทีมชาติอาร์เจนตินา U18 ของผู้จัดการทีมเอสเตบัน โซลาริ เป็นตัวแทนของประเทศไปแข่งขันรายการโกติฟทัวร์นาเมนต์ 2019ที่ประเทศสเปน[4][19] ในวันที่ 3 พฤศจิกายน 2021 เขาถูกเรียกติดทีมชาติอาร์เจนตินาของผู้จัดการทีม ลิโอเนล สกาโลนิ สำหรับเกมฟุตบอลโลก 2022 รอบควอลิฟายสองเกมกับ บราซิล และอุรุกวัย[6] เขาลงเดบิวต์ให้ทีมชาติชุดใหญ่ในวันที่ 24 กันยายน 2022 โดยถูกเปลี่ยนตัวลงมาเล่นแทนเลอันโดร ปาเรเดส ในนาทีที่ 64 ในเกมที่เอาชนะฮอนดูรัสไป 3-0[20]

ในวันที่ 11 พฤศจิกายน เขามีชื่อในรายชื่อผู้เล่น 26 คนของอาร์เจนตินาที่จะไปทำการแข่งขันฟุตบอลโลก 2022[21] หลังจากถูกเปลี่ยนตัวลงมาเล่นแทนกิโด โรดริเกซในนาทีที่ 57 ในวันที่ 26 พฤศจิกายน เฟร์นันเดซทำประตูแรกของเขาให้กับทีมชาติได้ ให้อาร์เจนตินาขึ้น 2-0 เป็นประตูการันตีชัยชนะของอาร์เจนตินาเหนือเม็กซิโก จากที่เขาทำได้แบบนี้ เขากลายเป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดคนที่สองตลอดกาล (รองจาก ลิโอเนล เมสซิ) ที่ทำประตูในฟุตบอลโลกให้อาร์เจนตินาได้เมื่ออายุ 21 ปี 10 เดือน 13 วัน[22]

สไตล์การเล่น[แก้]

ชีวิตส่วนตัว[แก้]

เฟร์นันเดซถูกตั้งชื่อตามแชมป์โกปาอาเมริกา 3 สมัย เอนโซ ฟรันเซสโกลิ เพราะความชื่นชอบของราอูล พ่อของเขาที่มีต่อนักฟุตบอลชาวอุรุกวัย[5]

สถิติ[แก้]

สโมสร[แก้]

ณ วันที่ ลงเล่นครั้งสุดท้าย 13 พฤษภาคม 2023[2][23]
จำนวนนัดที่ลงเล่นและประตูโดย สโมสร, ฤดูกาล และรายการการแข่งขัน
สโมสร ฤดูกาล ลีก ถ้วยแห่งชาติ ลีกคัพ ทวีป อื่น ๆ รวม
ระดับ ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู
ริเบร์เปลต 2019–20 ปริเมราดิบิซิออนเดอาร์เฆนตินา 0 0 0 0 0 0 1[a] 0 — 1 0
2021 20 2 0 0 — 3[a] 0 1[b] 0 24 2
2022 20 8 0 0 — 6[a] 2 0 0 26 10
รวม 40 10 0 0 0 0 10 2 1 0 51 12
เดเฟนซาอิฆุสติเซีย (ยืมตัว) 2020–21[nb 1] ปริเมราดิบิซิออนเดอาร์เฆนตินา 4 0 2 0 1 0 10[c] 1 — 17 1
2021 10 0 0 0 — 4[a] 0 2[d] 0 16 0
รวม 14 0 2 0 1 0 14 1 2 0 33 1
ไบฟีกา 2022–23 ปรีไมราลีกา 17 1 3 1 0 0 9[e] 2 — 24 3
เชลซี 2022–23[2] พรีเมียร์ลีก 15 0 – – 4 0 – 19 0
รวมทั้งหมด 86 11 5 1 1 0 37 5 3 0 132 17
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 จำนวนนัดที่ลงเล่นในโกปาลิเบอร์ตาโดเรส
  2. ↑ จำนวนนัดที่ลงเล่นในโตรเฟโอเดกัมเปโอเนส
  3. ↑ ลงเล่น 4 นัดในโลกปาลิเบร์ตาโดเรส, 6 นัดและ 1 ประตูในโกปาซูดาเมริกานา
  4. ↑ จำนวนนัดที่ลงเล่นในเรโกปาซูดาเมริกานา
  5. ↑ จำนวนนัดที่ลงเล่นในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

ทีมชาติ[แก้]

ณ วันที่ ลงเล่นครั้งสุดท้าย 26 พฤศจิกายน 2022[2]
จำนวนนับที่ลงเล่นและประตูโดย ทีมชาติ และปี
ทีมชาติ ปี ลงเล่น ประตู
อาร์เจนตินา 2022 5 1
รวม 5 1
ณ วันที่ ลงเล่นครั้งสุดท้าย 26 พฤศจิกายน 2022. รายการสกอร์และผลการแข่งขันของอาร์เจนตินาจะขึ้นก่อน ช่องคอลัมน์ของสกอร์จะแสดงผลหลังจากเฟร์นันเดซทำประตูได้แล้ว
ประตูในทีมชาติที่ทำได้โดยเอนโซ เฟร์นันเดซ
ลำดับ วัน สนาม ลงเล่นเป็นเกมที่ ทีมตรงข้าม สกอร์ ผลการแข่งขัน รายการการแข่งขัน
1 26 พฤศจิกายน 2022 สนามกีฬานานาชาติลูซัยล์, ลูซัยล์, กาตาร์ 5 ธงชาติเม็กซิโก เม็กซิโก 2–0 2–0 ฟุตบอลโลก 2022

เกียรติประวัติ[แก้]

สโมสร[แก้]

เดเฟนซาอิฆุสติเซีย

ริเบร์เปลต

รางวัลส่วนตัว

ทีมชาติ[แก้]

อาร์เจนตินา

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ Soccerway นับเกมที่ลงเล่นในโกปาเดลาลิกาโปรเฟซโอนัลเป็นเกมลีก

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "FIFA World Cup Qatar 2022 – Squad list: Argentina (ARG)" (PDF). FIFA. 15 พฤศจิกายน 2022. p. 1. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2022.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 "Argentina – E. Fernández". Soccerway. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  3. ↑ "Enzo Fernández". World Football. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Enzo Fernández: "En River tenés que tener una actitud mental ganadora"". River Plate. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Enzo Fernández, el juvenil de River que brilla en la Copa Libertadores para Defensa y Justicia". Clarín. 26 กันยายน 2020. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 "Enzo Fernández: o "herdeiro" de Francescoli que convence rapidamente". Mais Futebol. 23 มิถุนายน 2022. สืบค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2022.
  7. ↑ "Fernández: "Esta oportunidad que me da Defensa es muy importante"". Vavel. 4 กันยายน 2020. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  8. ↑ "Copa Libertadores. Enzo Fernández: la joya del semillero de River que se lució en Defensa y Justicia". La Nación. 24 กันยายน 2020. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  9. ↑ "Enzo Fernández renewed until 2025 with a million-dollar clause". www.ole.com.ar (ภาษาอังกฤษ). 20 ธันวาคม 2021.
  10. ↑ "Enzo Fernández, con el ADN de River, despierta interés en Europa". 11 เมษายน 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 พฤษภาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2022.
  11. ↑ "Reportagem: Tales Torraga - Na mira do Real e da Argentina para a Copa: Quem é o novo craque do River".
  12. ↑ "Enzo Fernández, el que hace jugar y gritar a River". 24 เมษายน 2022.
  13. ↑ "OFICIAL: Benfica tem princípio de acordo por Enzo Fernández". MaisFutebol. 23 มิถุนายน 2022. สืบค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2022.
  14. ↑ "Agora é oficial e com moldes diferentes do esperado: Benfica com "princípio de acordo" para contratar Enzo Fernández". Observador. 23 มิถุนายน 2022. สืบค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2022.
  15. ↑ "Enzo Fernández is a Benfica player!". SL Benfica. 14 กรกฎาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2022.
  16. ↑ "EUSÉBIO 'AJUDOU' ENZO FERNÁNDEZ A ESCOLHER O NÚMERO". A Bola. 14 กรกฎาคม 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 กรกฎาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2022.
  17. ↑ "Enzo Fernández e o hygge à Benfica". Tribuna Expresso. 9 สิงหาคม 2022.
  18. ↑ "Melhores de agosto: Enzo Fernández é o Médio do Mês da Liga Portugal bwin". Liga Portugal (ภาษาโปรตุเกส). 8 กันยายน 2022. สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2022.
  19. ↑ "Con Enzo Fernández entre los posibles citados, la Sub 18 defenderá el Torneo de L'Alcúdia". La Página Millonaria. 19 กรกฎาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.
  20. ↑ "Messi bisa na estreia de Enzo Fernández". 24 กันยายน 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 ธันวาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2022.
  21. ↑ "Lista de la Selección Argentina para el Mundial de Qatar 2022" (ภาษาสเปน). TyC Sports. 11 พฤศจิกายน 2022. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2022.
  22. ↑ Garcia, Adriana (26 พฤศจิกายน 2022). "Enzo Fernández: la figura que cambió todo desde el banco". ESPN. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2022.
  23. ↑ "Ficha Estadistica de ENZO FERNANDEZ". BDFA. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอนโซ_เฟร์นันเดซ_(นักฟุตบอลเกิด_พ.ศ._2544)&oldid=11382592"