สถานีย่อย:สงครามกลางเมืองซีเรีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แก้ไข   

บทนำ

Montage of the Syrian Civil War.png
This section is an excerpt from สงครามกลางเมืองซีเรีย[แก้]
สงครามกลางเมืองซีเรีย
ส่วนหนึ่งของ อาหรับสปริง, อาหรับวินเทอร์
Syrian Civil War map.svg
สงครามกลางเมืองซีเรียตั้งอยู่ในSyria
ดามัสกัส
แพลไมรา
อัลฮะซะกะฮ์
อัลฮะซะกะฮ์
ลาษิกียะฮ์
ลาษิกียะฮ์
ฏ็อรฏูส
ฏ็อรฏูส
ฮะมาฮ์
อัรร็อกเกาะฮ์
โคบานี
โคบานี
ดัยรุซซูร
ดัยรุซซูร
อิดลิบ
อิดลิบ
อัลกุสซัยร
อัลกุสซัยร
ดัรอา
ดัรอา
กุนัยฏิเราะฮ์
กุนัยฏิเราะฮ์
อะซัซ
อะซัซ
เราะอัลอัย
เราะอัลอัย
อะเลปโป
มันบิจ
มันบิจ
กะมิชลิ
กะมิชลิ
คอนชัยคูน
คอนชัยคูน
อัลบับ
อัลบับ
อะฟริน
อะฟริน
ฮอมส์
อัลกัรยาตัยน์
อัลกัรยาตัยน์
อะบูกะมัล
อะบูกะมัล
ตัลริฟอัต
ตัลริฟอัต

(คลิกเพื่อดูแผนที่ละเอียด)
สถานการณ์ทางทหารเมื่อเดือนสิงหาคม 2563:
     สาธารณรัฐอาหรับซีเรีย (SAA)      สาธารณรัฐอาหรับซีเรีย & โรจาวา (SAA & SDF)      โรจาวา (SDF)      รัฐบาลชั่วคราวซีเรีย (SNA) & การยึดครองของตุรกี      รัฐบาลไถ่ซีเรีย (HTS[a])      กองทัพคอมมานโดปฏิวัติ & การยึดครองของสหรัฐ      กลุ่มฝ่ายค้านที่กำลังประนีประนอม      ISIL
วันที่15 มีนาคม 2554 – ปัจจุบัน
(11 years, 2 months, 1 week and 1 day)
สถานที่ประเทศซีเรีย (ลุกลามไปยังประเทศเพื่อนบ้านบ้าง)
ผล ยังไม่สิ้นสุด
ดินแดน
เปลี่ยนแปลง

ณ เดือนมีนาคม 2563:

  • รัฐบาลถือครองพื้นที่ 63.57% ของประเทศ
  • SDF ถือครองพื้นที่ 25.57%
  • กลุ่มกบฏรวมทั้ง HTS และตุรกีถือครอง 9.72%
  • ISIL ถือครอง 1.14%[9]
คู่สงครามหลัก
ฝ่ายค้าน
(เอสเอ็นซี)

 ตุรกี[b] (ตั้งแต่ปี 2559)

สนับสนุน:

อะห์รัรอัชชาม[e]

สนับสนุน:

ตะห์รีรุชชาม[d][e]

พรรคอิสลามเตอร์กิสถาน
(ตั้งแต่ปี 2556)
Flag of Rojava.svg สหพันธรัฐประชาธิปไตยซีเรียเหนือ (SDF)
(ตั้งแต่ปี 2555)
สนับสนุน:

ซีเจทีเอฟ–โอไออาร์
(ตั้งแต่ปี 2557)
สหรัฐ
 ฝรั่งเศส[7]
 สหราชอาณาจักร
 เบลเยียม
 เนเธอร์แลนด์
 ออสเตรเลีย
 จอร์แดน
 เยอรมนี

อดีตผู้เข้าร่วม:
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
เสียชีวิตในหน้าที่:
เสียชีวิตในหน้าที่:
เสียชีวิตในหน้าที่:
เสียชีวิตในหน้าที่:
เสียชีวิตในหน้าที่:
กำลัง

Syrian Armed Forces: 180,000[48]
General Security Directorate: 8,000[49]
National Defense Force: 80,000[50]
Ba'ath Brigades: 7,000 Hezbollah: 6,000–8,000[51]
Liwa Al-Quds: 4,000-8,000 รัสเซีย: 4,000 troops[52] and 1,000 contractors[53]
อิหร่าน: 3,000–5,000[51][54]

Other allied groups: 20,000+

FSA: 40,000–50,000[55] (2013)
Islamic Front: 40,000–70,000[56] (2014)
Other groups: 12,500[57] (2015)
Turkish Armed Forces: 4,000 - 8,000[58][59]

Ahrar al-Sham: 18,000–20,000+[60][61] (March 2017)

Tahrir al-Sham: 31,000[62]		 15,000–20,000 (U.S. claim, late 2016)[63] 1,000 (U.S. claim, late 2017)[64]

SDF: 50,000+[65][66]

  • YPG and YPJ: 57,000–60,000[67][68]
    (most, not all, part of the SDF)
  • Syriac Military Council (MFS): 2,000[69]
  • Al-Sanadid Forces: 4,500+[70]
  • SDF Military Councils: 10,000+[71][72][73]
ความสูญเสีย
Syrian Arab Republic:
68,308–103,308 soldiers & 52,568–66,568 militiamen killed[74][75]
4,100 soldiers/militiamen & 1,800 supporters captured[74]
InfoboxHez.PNG Hezbollah:
1,705–2,000 killed[74][76]
รัสเซีย Russia:
137–160 soldiers killed & 184–284 PMCs killed[77]
Other non-Syrian fighters:
8,300 killed[74] (2,300–3,500+ IRGC-led)[78][79]

ฝ่ายค้านซีเรีย Syrian opposition/HTS:
85,155–141,155 killed[g][74][75]

ตุรกี Turkey:
239–296 killed (2016–20 incursions)[80]		 Islamic State of Iraq and the Levant ISIL:
40,515 killed[74]

Autonomous Administration of North and East Syria:
13,814 killed[74]
PKK:
3,200+ killed[81]

CJTF–OIR:
13 killed[82] (สหรัฐ 10, สหราชอาณาจักร 1, ฝรั่งเศส 1, จอร์แดน 1)

พลเรือนเสียชีวิต 117,388 ตามบันทึกของฝ่ายค้าน[74]
ทหารต่างชาติอื่นเสียชีวิต 100 นาย (เลบานอน 60, ตุรกี 17 (pre-'16), อิรัก 16, จอร์แดน 7)

Total killed: 388,652–594,000 (per SOHR)[74]

Estimated ≥7,600,000 internally displaced & ≥5,116,097 refugees (July 2015/2017)[83]

a ตั้งแต่ต้นปี 2556 FSA มีการแยกศูนย์โดยกบฏต่าง ๆ ใช้ชื่อนี้แบบไม่เลือก
b ประเทศตุรกีให้การสนับสนุนอาวุธแก่ฝ่ายค้านซีเรียตั้งแต่ปี 2554 ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2559 ถึงมีนาคม 2560 ประเทศตุรกีต่อสู้ร่วมกับหน่วยทหารกบฏในเขตผู้ว่าการอะเลปโปต่อ SDF และ ISIL แต่ไม่รบกับรัฐบาลซีเรีย ตั้งแต่เดือนมกราคม 2561 ตุรกีรบกับ SDF และรัฐบาลซีเรียในอะฟริน
c ตั้งแต่เดือนกันยายนถึงพฤศจิกยน 2559 สหรัฐรบร่วมกับหน่วยทหารกบฏในเขตผู้ว่าการอะเลปโปต่อ ISIL เท่านั้น แต่ไม่รบกับรัฐบาลซีเรียหรือ SDF[84][85] ในปี 2560 สหรัฐเจตนาโจมตีรัฐบาลซีเรียหกครั้ง ขณะที่พลาดไปโดนฐานทัพซีเรียโดยอุับิตเหตุในเดือนกันยายน 2559 รัฐบาลซีเรียถือว่าครั้งนั้นเป็นการโจมตีโดยเจตนา[86]
d องค์การก่อนหน้า HTS (แนวร่วมอัลนุสเราะ) และองค์การก่อนหน้าของ ISIL (ISI) เป็นสาขาพันธมิตรของอัลกออิดะฮ์จนถึงเดือนเมษายน 2556 อัลนุสเราะปฏิเสธข้อเสนอรวมสองกลุ่มเข้าด้วยกันเป็น ISIL และอัลกออิดะฮ์ประกาศตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับ ISIL ในเดือนกุมภาพันธ์ 2557
e อะห์รัรอัชชามและแนวร่วมอัลนุสเราะ องค์การก่อนหน้าของตะห์รีรุชชาม เคยเป็นพันธมิตรกันภายใต้ Army of Conquest ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2558 ถึงเดือนมกราคม 2560

f จำนวนดังกล่าวรวมนักรบเคิร์ดและ ISIL ซึ่งผู้เสียชีวิตแสดงรายการในสดมภ์ต่างหาก[87][74]

สงครามกลางเมืองซีเรีย เป็นการขัดกันด้วยอาวุธหลายฝ่ายที่กำลังดำเนินอยู่ในประเทศซีเรีย โดยมีต่างชาติเข้าแทรกแซง ความไม่สงบเริ่มในต้นฤดูใบไม้ผลิปี 2554 ในบริบทการประท้วงอาหรับสปริง โดยมีการประท้วงทั่วประเทศต่อรัฐบาลประธานาธิบดีบัชชาร อัลอะซัด ซึ่งกำลังของเขาสนองโดยการปราบปรามอย่างรุนแรง ความขัดแย้งค่อย ๆ กลายจากการประท้วงของประชาชนเป็นการกบฏมีอาวุธหลังการล้อมทางทหารหลายเดือน[88] รายงานสหประชาชาติฉบับหนึ่งในปลายปี 2555 อธิบายความขัดแย้งว่า "มีสภาพนิยมนิกาย (sectarian) อย่างเปิดเผย" ระหว่างกำลังรัฐบาล ทหารอาสาสมัครซึ่งส่วนใหญ่เป็นอะละวี (Alawite) และกลุ่มชีอะฮ์อื่น[89] ต่อสู้กับกลุ่มกบฏซึ่งมีซุนนีครอบงำเป็นส่วนใหญ่[90][91] แม้ทั้งฝ่ายค้านและกำลังรัฐบาลต่างปฏิเสธ[92][93]

ทีแรกรัฐบาลซีเรียอาศัยกองทัพเป็นหลัก แต่ตั้งแต่ปี 2557 หน่วยป้องกันท้องถิ่นซึ่งประกอบจากอาสาสมัครที่เรียก กำลังป้องกันชาติ (National Defence Force) ได้มีบทบาทมากขึ้น ค่อย ๆ กลายเป็นกำลังทหารหลักของรัฐซีเรีย รัฐบาลซีเรียได้รับความช่วยเหลือทางเทคนิค การเงิน การทหารและการเมืองจากประเทศรัสเซีย อิหร่านและอิรักมาตั้งแต่ต้น ในปี 2556 ฮิซบุลลอฮ์ที่อิหร่านสนับสนุนเข้าร่วมสงครามโดยสนับสนุนกองทัพซีเรีย[94][95] รัสเซียเข้าร่วมปฏิบัติการทางอากาศตั้งแต่เดือนกัยายน 2558 เนื่องจากการเกี่ยวพันของต่างชาติ ความขัดแย้งนี้จึงถูกเรียกว่าเป็น สงครามตัวแทน ระหว่างชาติซุนนีและชีอะฮ์ภูมิภาค ที่สำคัญที่สุดคือความขัดแย้งตัวแทนระหว่างซาอุดีอาระเบียและอิหร่าน[96][97] ในเดือนกันยายน 2558 รัสเซีย อิรัก อิหร่านและซีเรียตั้งห้องปฏิบัติการร่วม (ศูนย์สารสนเทศ) ในกรุงแบกแดดเพื่อประสานงานกิจกรรมของพวกตนในประเทศซีเรีย วันที่ 30 กันยายน 2558 ประเทศรัสเซียเริ่มการทัพทางอากาศของตนโดยเข้ากับฝ่ายและด้วยคำขอของรัฐบาลซีเรีย จึงเกิดสงครามตัวแทนระหว่างสหรัฐและรัสเซีย[98][99][100][101] ซึ่งนักวิจารณ์บางส่วนบรรยายสถานการณ์ว่าเป็น "ก่อนสงครามโลกโดยมีประเทศเกือบโหลพัวพันในสองความขัดแย้งที่ทับซ้อนกัน"[102]

ฝ่ายค้านมีอาวุธประกอบด้วยหลายกลุ่มซึ่งก่อตั้งในห้วงความขัดแย้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กองทัพซีเรียเสรี (FSA) ซึ่งเป็นผู้แรกที่หยิบอาวุธในปี 2554 และแนวร่วมอิสลามซึ่งก่อตั้งในปี 2556 ฝ่ายทางตะวันออก รัฐอิสลามอิรักและเลแวนต์ (ISIL) กลุ่มนักรบญิฮัดซึ่งกำเนิดในประเทศอิรัก ได้ชัยชนะทางทหารอย่างรวดเร็วทั้งในประเทศซีเรียและอิรัก จนลงเอยด้วยพิพาทกับกบฏอื่น ฝ่ายแนวร่วมนานาชาติที่มีสหรัฐเป็นผู้นำมีการสถาปนาขึ้นในปี 2557 โดยมีวัตถุประสงค์ที่ประกาศไว้ว่าเพื่อตอบโต้ ISIL และได้ดำเนินการโจมตีทางอากาศต่อ ISIL ในซีเรีย ตลอดจนเป้าหมายบะอัธซีเรียและให้การสนับสนุนต่อสหพันธรัฐประชาธิปไตยซีเรียเหนือ สหรัฐเลิกให้การสนับสนุนด้านอาวุธโดยตรงต่อ FSA ในปี 2560; ปลายปี 2560 อิทธิพลและดินแดนควบคุมของ ISIL เสื่อมลง จนซีเรียประกาศว่าประเทศได้รับการปลดปล่อยจาก ISIL แล้ว ด้านตุรกีมีความเกี่ยวข้องในสงครามตั้งแต่ปี 2559 และสนับสนุนฝ่ายค้านซีเรียอย่างแข็งขันและยึดพื้นที่ได้เป็นบริเวณกว้างทางภาคเหนือของประเทศซีเรีย
แก้ไข   

บทความที่คัดเลือก

สมาชิกของของสภาทหารอัลบ๊าบ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของศูนย์กลางทางยุทธวิธีฮาวาร์คีลิสของกองทัพแห่งชาติซีเรีย ในช่วงยุทธการที่อัลบ๊าบ

กองทัพแห่งชาติซีเรีย (อาหรับ: الجيش الوطني السوري‎‎; อังกฤษ: Syrian National Army; อักษรย่อ: SNA) หรือที่เรียกว่า กองทัพปลดปล่อยซีเรียที่มีตุรกีหนุนหลัง (อังกฤษ: Turkish-backed Free Syrian Army; อักษรย่อ: TFSA) เป็นโครงสร้างฝ่ายค้านซีเรียที่ติดอาวุธ โดยจะกระจุกตัวอยู่ในพื้นที่ที่ตุรกียึดครอง ซึ่งเดิมเป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการโล่ยูเฟรทีส กองทัพแห่งชาติซีเรียยังได้จัดตั้งการปรากฏตัวในเขตผู้ว่าการอิดลิบในช่วงการรุกทางตะวันตกเฉียงเหนือของซีเรีย ค.ศ. 2019 และรวมการปรากฏตัวที่นั่นเมื่อแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติเข้าร่วมกองทัพแห่งชาติซีเรียเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม ค.ศ. 2019

รูปขบวนของกองทัพแห่งชาติซีเรียได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม ค.ศ. 2017 ที่เมืองออซอซ จุดมุ่งหมายอย่างเป็นทางการของโครงสร้างนี้คือเพื่อช่วยเหลือสาธารณรัฐตุรกีในการสร้าง "เขตปลอดภัย" ในประเทศซีเรีย และจัดตั้ง "กองทัพแห่งชาติ" ในขณะที่กองทัพแห่งชาติซีเรียเพียงในนามมีโครงสร้างแบบรวมที่ตอบสนองต่อรัฐบาลชั่วคราวของซีเรีย ซึ่งฝ่ายองค์ประกอบได้คงรูปแบบก่อนที่จะมีกองทัพแห่งชาติซีเรียของพวกเขา รวมถึงแต่ละคำขานรับโดยตรงต่อตุรกี

แก้ไข   

อุบัติการณ์และเหตุการณ์

แก้ไข   

การทูต

ชาวมุสลิมและคริสเตียนในการประชุมกับกลุ่มผู้ดูแลสันนิบาตอาหรับในเมืองดามัสกัสเมื่อวันที่ 17 มกราคม ค.ศ. 2012

การทูตระหว่างประเทศ[แก้]

ข้อเสนอสันติภาพ[แก้]

แก้ไข   

บุคคล

ซีเรีย บัชชาร อัลอะซัด
ซีเรีย มาฮิร อัลอะซัด (ได้รับบาดเจ็บในขณะปฎิบัติหน้าที่)
ซีเรีย ฟะฮด์ ญาซิม อัลฟรัยจญ์
ซีเรีย อะลี อับดุลลอฮ์ อัยยูบ
ซีเรีย อิศอม ฮัลลาก
ซีเรีย ฆ็อสซาน อิสมาอีล
ซีเรีย มุฮัมมัด อัชชะอาร (ได้รับบาดเจ็บในขณะปฎิบัติหน้าที่)
ฝ่ายค้านซีเรีย ญอรจญ์ ศ็อบเราะฮ์
ฝ่ายค้านซีเรีย ฆ็อสซาน ฮีตตู
ฝ่ายค้านซีเรีย ซะลีม อิดรีส
ฝ่ายค้านซีเรีย มุศเฏาะฟา อัลชัยค์
ฝ่ายค้านซีเรีย ริยาฎ อัลอัสอัด (ได้รับบาดเจ็บในขณะปฎิบัติหน้าที่)
ฝ่ายค้านซีเรีย มุอาษ อัลเคาะฏีบ
ฝ่ายค้านซีเรีย อับดุลบาซิฏ ซีดา
ฝ่ายค้านซีเรีย บุรฮาน ฆ็อลยูน
อะบู บักร์ อัลบัฆดาดี
อะบู อุมัร อัชชีชานี
อะบู มุฮัมมัด อัลญูลานี (ได้รับบาดเจ็บในขณะปฎิบัติหน้าที่)
อะบู ยูซุฟ อัตตุรกี †
โรยาวา ฮะดียะฮ์ ยูซุฟ
โรยาวา มันศูร ซะลูม
โรยาวา ศอเลียะห์ มุสลิม มุฮัมมัด

แก้ไข   

ต่าง ๆ นานา

ผลกระทบต่อมรดกทางประวัติศาสตร์[แก้]

สถานที่มรดกที่เสียหาย

ผู้พลัดถิ่นและผู้ลี้ภัย[แก้]

ผู้ลี้ภัยชาวซีเรียในประเทศเลบานอน เดือนกันยายน ค.ศ. 2012
ผู้ลี้ภัยชาวซีเรีย
ค่ายผู้ลี้ภัย
วิกฤตการณ์ผู้ย้ายถิ่นยุโรป
การละเมิดสิทธิมนุษยชน
แก้ไข   

สถานีย่อยที่เกี่ยวข้อง

แก้ไข   

ชีวประวัติที่คัดเลือก

Staffan de Mistura September 2015 (21108901363).jpg
This section is an excerpt from สตัฟฟัน เด มิสตูรา[แก้]
สตัฟฟัน เด มิสตูรา ในปี ค.ศ. 2016

สตัฟฟัน เด มิสตูรา (อิตาลี: Staffan de Mistura) เป็นนักการทูตอิตาลี-สวีเดนที่มีประสบการณ์ยาวนานและอดีตสมาชิกของรัฐบาลอิตาลี หลังจากอาชีพ 40 ปีในหลายหน่วยงานของสหประชาชาติ[103] เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นปลัดกระทรวง (รัฐมนตรีชั้นรอง) สำหรับการต่างประเทศในรัฐมนตรีอิตาลีที่นำโดยมารีโอ มอนตี ปัจจุบัน เขาเป็นผู้อำนวยการวิลลาซันมีเกเลในกาปรี[104] และทูตพิเศษแห่งสหประชาชาติเพื่อรับมือวิกฤติซีเรีย[105]

ตำแหน่งสหประชาชาติของเด มิสตูรา ก่อนหน้าประกอบด้วยผู้แทนพิเศษของเลขาธิการสหประชาชาติในประเทศอิรัก (ค.ศ. 2007–2009) และประเทศอัฟกานิสถาน (ค.ศ. 2010–2011), ผู้แทนส่วนบุคคลของเลขาธิการสหประชาชาติสำหรับเลบานอนตอนใต้ (ค.ศ. 2001–2004) และผู้อำนวยการศูนย์ข้อมูลสหประชาชาติในกรุงโรม (ค.ศ. 2000–2001) งานของเขาได้พาเขาไปสู่จุดที่มีปัญหามากที่สุดในโลกรวมถึงอัฟกานิสถาน, อิรัก, รวันดา, โซมาเลีย, ซูดาน และอดีตยูโกสลาเวีย[106]

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2021 โมร็อกโกตกลงที่จะแต่งตั้งสตัฟฟัน เด มิสตูรา ทูตส่วนตัวของสหประชาชาติประจำทะเลทรายซาฮาราตะวันตก
แก้ไข   

ภาพที่คัดเลือก

Wounded civilians arrive at hospital Aleppo.jpg

พลเรือนที่ได้รับบาดเจ็บได้มาถึงโรงพยาบาลอะเลปโปในช่วงสงครามกลางเมืองซีเรีย เดือนตุลาคม ค.ศ. 2012

แก้ไข   

ที่ทำสงคราม

สาธารณรัฐอาหรับซีเรียและพันธมิตร[แก้]

Flag of the Ba'ath Party.svg Syrian Ba'ath Party
Jaysh al-Sha'bi
Shabiha
National Defense Force

กองกำลังฝ่ายพันธมิตร:

al-Abbas brigade
Lijan militias
ฮิซบุลลอฮ์
พีเอฟแอลพี-จีซี
Emblem of the Palestine Liberation Army.svg กองทัพปลดปล่อยปาเลสไตน์

สนับสนุนโดย:

ฝ่ายค้านซีเรีย[แก้]

ซีเรีย ฝ่ายค้านซีเรีย (เอสอาร์ซีซี)
Free Syrian Army
Army of Mujahedeen
Ajnad al-Sham Islamic Union
Authenticity and Development Front
Jabhat Ansar al-Islam
al-Zenki movement

สนับสนุนโดย:

Flag of the Arab League.svg สันนิบาตอาหรับ
Flag of Qatar.svg กาตาร์
Flag of Saudi Arabia.svg ซาอุดีอาระเบีย
Flag of Turkey.svg ตุรกี
กองกำลังตุรกีได้รับการสนับสนุน:
 ตุรกี (ค.ศ. 2016–ปัจจุบัน)
กองทัพแห่งชาติซีเรีย (ค.ศ. 2017–ปัจจุบัน)
ฝ่ายอิสลาม:
Syrian Islamic Liberation Front (จนถึง ค.ศ. 2013)
Islamic Front (Syria) (ค.ศ. 2013–16)
Ahrar al-Sham
ญัยชุลอิสลาม

ซาลาฟิสต์และกลุ่มพันธมิตร[แก้]

Army of Conquest (ค.ศ. 2015–17)
Flag of the Al-Nusra Front.svg Al-Nusra Front
Ahrar al-Sham
Sham Legion

กลุ่มพันธมิตรอื่น ๆ:

Muhajirin wa-Ansar Alliance
Jabhat Ansar al-Din
Tahrir al-Sham (ค.ศ. 2017–ปัจจุบัน)

รัฐอิสลาม[แก้]

รัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์
กองทัพรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์

โรจาวา[แก้]

สหพันธรัฐประชาธิปไตยซีเรียเหนือ (เอสดีเอฟ)

กองกำลังฝ่ายพันธมิตร:

สนับสนุนโดย:

กลุ่มต่อต้านไอซิลนานาชาติ[แก้]

ซีเจทีเอฟ–โอไออาร์

แก้ไข   

อาวุธยุทธภัณฑ์

แก้ไข   

เนื้อหาที่ได้รับการยอมรับ

บทความคัดสรร[แก้]

บทความคุณภาพ[แก้]

แก้ไข   

แผนที่ของการควบคุมดินแดนในปัจจุบัน

สถานการณ์ทางทหารปัจจุบันในสงครามกลางเมืองในซีเรีย
  ควบคุมโดยรัฐบาล
  ควบคุมโดยสหพันธรัฐประชาธิปไตยซีเรียเหนือ (เอสดีเอฟ)
  ควบคุมโดยรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์
  ควบคุมโดยตะห์รีรุชชาม
  ควบคุมโดยฝ่ายค้านซีเรีย และทีเอฟเอสเอ

(สำหรับแผนที่ที่มีรายละเอียดมากขึ้น ดูนครและเมืองในช่วงสงครามกลางเมืองซีเรีย)
สถานีย่อยอื่น :
  1. ↑ "Iraq conducts first airstrikes against ISIS in Syria". CNN. February 24, 2017.
  2. ↑ "Trump ends CIA arms support for anti-Assad Syria rebels: U.S. officials". Reuters. 19 July 2017.
  3. ↑ Hozan Mamo; Ahmed Shiwesh (June 10, 2016). "French special forces assisting Kurdish-led SDF in war on ISIS north Syria". ARA News. สืบค้นเมื่อ March 7, 2017.
  4. ↑ "U.S.-backed fighters poised to cut key ISIS supply line". CBS News. June 9, 2016. สืบค้นเมื่อ March 7, 2017.
  5. ↑ "First unit of Peshmerga enters Kobane". ARA News. October 30, 2014. สืบค้นเมื่อ March 29, 2017.
  6. ↑ Jack Murphy (March 23, 2017). "Did Kurdistan's Counter-Terrorist Group assault the Tabqa Dam in Syria?". SOFREP. สืบค้นเมื่อ March 29, 2017.
  7. ↑ "France Says Its Airstrikes Hit an ISIS Camp in Syria". The New York Times. 28 September 2015.
  8. ↑ Barton, Rosemary (26 November 2015). "Justin Trudeau to pull fighter jets, keep other military planes in ISIS fight". CBC News. สืบค้นเมื่อ 12 September 2016.
  9. ↑ Syria-Irak-Yemen-Libya maps
  10. ↑ "Leading Syrian regime figures killed in Damascus bomb attack". The Guardian. July 2012.
  11. ↑ "Syria defence minister killed in Damascus bomb". The Daily Telegraph. 18 July 2012. สืบค้นเมื่อ 18 July 2012.
  12. ↑ "Syria Remains Silent on Intelligence Official's Death". The New York Times. 24 April 2015.
  13. ↑ (Head of National Defence Forces)"Assad cousin killed in Syria's Latakia". Al Jazeera. 8 October 2015. สืบค้นเมื่อ 24 April 2014.
  14. ↑ "Qasem Soleimani: US kills top Iranian general in Baghdad air strike". The BBC. 3 January 2020.
  15. ↑ "Iranian commander Brigadier General Hossein Hamedani killed by Isis while advising Syrian regime". The Independent. 8 October 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  16. ↑ "Iranian General Is Killed in Syria". The Wall Street Journal. 13 February 2013. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  17. ↑ "Commander of Hezbollah Freed by Israel Is Killed in Syria". BBC. 20 December 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  18. ↑ "Obituary: Hezbollah military commander Mustafa Badreddine". BBC. 14 May 2016. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  19. ↑ "Al-Nusra Front claims responsibility for Hezbollah fighters' death". Middle East Monitor. 19 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  20. ↑ "Israeli strike on Syrian Golan Heights 'kills son of top military commander and five other fighters from Lebanese Shiite militant group'". Daily Mail. 19 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  21. ↑ "Analysis: Shiite Afghan casualties of the war in Syria". FDD's Long War Journal. 12 March 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  22. ↑ "Update 1-Moscow blames 'two-faced U.S. policy' for Russian general's Syria death -RIA". Reuter. 25 September 2017.
  23. ↑ "Turkish Special Forces: From stopping a coup to the frontline of the ISIL fight". Hürriyet Daily News. 24 August 2016.
  24. ↑ sitesi, milliyet.com.tr Türkiye'nin lider haber. "Son dakika: Afrin harekatını Korgeneral İsmail Metin Temel yönetecek!". Milliyet.com.tr. สืบค้นเมื่อ 21 January 2018.
  25. ↑ "Top Syrian rebel commander dies from wounds". Reuters. 17 November 2013.
  26. ↑ 26.0 26.1 "Leading Syrian rebel groups form new Islamic Front". BBC. 22 November 2013. สืบค้นเมื่อ 22 January 2014.
  27. ↑ "Suicide bombing kills head of Syrian rebel group". The Daily Star.
  28. ↑ "Al Qaeda's chief representative in Syria killed in suicide attack". FDD's Long War Journal.
  29. ↑ "Russian raids kill prominent Syrian rebel commander". Al Jazeera. 25 December 2015.
  30. ↑ Nic Robertson & Paul Cruickshank (5 March 2015). "Source: Syrian warplanes kill leaders of al-Nusra". CNN.
  31. ↑ "Senior Nusra Front commander killed in Syria air strike". Al Jazeera. 6 March 2015. สืบค้นเมื่อ 3 June 2015.
  32. ↑ "Nusra Front spokesman killed by air strike in Syria". Al Jazeera. 4 April 2016.
  33. ↑ "Syria's Qaeda spokesman, 20 jihadists dead in strikes: monitor". AFP. 3 April 2016 – โดยทาง Yahoo!.
  34. ↑ "Air strike kills top commander of former Nusra group in Syria". Reuters. 9 September 2016.
  35. ↑ "Leader of Qaeda Cell in Syria, Muhsin al-Fadhli, Is Killed in Airstrike, U.S. Says". The New York Times. 2 July 2015.
  36. ↑ "Isis leader incapacitated with suspected spinal injuries after air strike". The Guardian. 1 May 2015.
  37. ↑ "ISIS confirms death of senior leader in Syria". FDD's Long War Journal. February 2014. สืบค้นเมื่อ 16 September 2016.
  38. ↑ Alessandria Masi (11 November 2014). "If ISIS Leader Abu Bakr al-Baghdadi Is Killed, Who Is Caliph Of The Islamic State Group?". International Business Times. สืบค้นเมื่อ 11 June 2015.
  39. ↑ Schmidt, Michael S.; Mazzetti, Mark (25 March 2016). "A Top ISIS Leader Is Killed in an Airstrike, the Pentagon Says". The New York Times.
  40. ↑ Starr, Barbara (14 March 2016). "U.S. assesses ISIS operative Omar al-Shishani is dead". CNN.
  41. ↑ Ryan, Missy (3 July 2015). "U.S. drone strike kills a senior Islamic State militant in Syria". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  42. ↑ Starr, Barbara; Conlon, Kevin (19 May 2015). "U.S. names ISIS commander killed in raid". CNN. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  43. ↑ Starr, Barbara; Acosta, Jim (22 August 2015). "U.S.: ISIS No.2 killed in US drone strike in Iraq". CNN.
  44. ↑ Sherlock, Ruth (9 July 2014). "Inside the leadership of Islamic State: how the new 'caliphate' is run". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 31 August 2016.
  45. ↑ "Isis: US-trained Tajik special forces chief Gulmurod Khalimov becomes Isis war minister". International Business Times. 6 September 2016 – โดยทาง Yahoo News.
  46. ↑ Sands, Phil; Maayeh, Suha web (17 November 2015), "Death of 'ISIL commander' in southern Syria a blow to the group", The National
  47. ↑ "New Operation Inherent Resolve commander continues fight against ISIL". Army Worldwide News. 22 August 2016.
  48. ↑ "Syria military strength". Global Fire Power. 17 October 2015.
  49. ↑ "Syria's diminished security forces". Agence France-Presse. 28 August 2013. สืบค้นเมื่อ 14 May 2014.
  50. ↑ ISIS’ Iraq offensive could trigger Hezbollah to fill gap left in Syria The Daily Star, 16 June 2014
  51. ↑ 51.0 51.1 "Iran 'Foreign Legion' Leads Battle in Syria's North". The Wall Street Journal. 17 February 2016.
  52. ↑ http://www.businessinsider.com/russias-syria-force-has-reportedly-grown-to-4000-people-2015-11
  53. ↑ https://www.wsj.com/articles/up-to-nine-russian-contractors-die-in-syria-experts-say-1450467757
  54. ↑ "State-of-the-art technology is giving Assad's army the edge in Syria". 26 February 2016.
  55. ↑ Cockburn, Patrick (11 December 2013). "West suspends aid for Islamist rebels in Syria, underlining their disillusionment with those forces opposed to President Bashar al-Assad". The Independent.
  56. ↑ "Front to Back". Foreign Policy.
  57. ↑ Who are these 70,000 Syrian fighters David Cameron is relying on?. Retrieved 18 February 2016.
  58. ↑ http://www.yenisafak.com/dunya/8-bin-asker-emir-bekliyor-2591721
  59. ↑ http://aranews.net/2017/01/us-assistant-secretary-of-defense-tells-turkey-only-isis-a-target-not-kurds/
  60. ↑ "Is Syria's Idlib being groomed as Islamist killing ground?".
  61. ↑ "Al Qaeda Is Starting to Swallow the Syrian Opposition".
  62. ↑ Rida, Nazeer (30 January 2017). "Syria: Surfacing of 'Hai'at Tahrir al-Sham' Threatens Truce". Asharq Al-Awsat.
  63. ↑ "Isis ranks dwindle to 15,000 amid 'retreat on all fronts', claims Pentagon". The Guardian. 11 August 2016. สืบค้นเมื่อ 13 August 2016.
  64. ↑ "EXCLUSIVE: ISIS Took The Decision To Withdraw From Deir Ezzor". Qasion News. 28 December 2017. สืบค้นเมื่อ 28 December 2017.
  65. ↑ "US Assistant Secretary of Defense tells Turkey only ISIS is a target, not Kurds – ARA News". 16 January 2017.
  66. ↑ CNN, Tim Lister. "The race to retake Raqqa from ISIS". CNN.
  67. ↑ "Will the Islamic State last through 2015?". Today's Zaman. สืบค้นเมื่อ 4 January 2015.
  68. ↑ "Kurdish Women Turning Kobani into a Living 'Hell' for Islamic State".
  69. ↑ "Syrien: Christen lassen sich von IS nicht vertreiben". Die Welt. 14 March 2015. สืบค้นเมื่อ 14 March 2015.
  70. ↑ Hassan Hassan (2017). "The Battle for Raqqa and the Challenges after Liberation" (PDF). CTC Sentinel. West Point, New York: Combating Terrorism Center. pp. 1–10.CS1 maint: ref=harv (link)
  71. ↑ "US coalition spokesman: Arabs are leading Manbij campaign, not Kurds – ARA News". 4 June 2016. สืบค้นเมื่อ 6 June 2016.
  72. ↑ "US-backed fighters close in on IS Syria bastion". สืบค้นเมื่อ 6 June 2016.
  73. ↑ Rodi Said (25 August 2017). "U.S.-backed forces to attack Syria's Deir al-Zor soon: SDF official". Reuters.
  74. ↑ 74.0 74.1 74.2 74.3 74.4 74.5 74.6 74.7 74.8 74.9 "Syrian Revolution 120 months on: 594,000 persons killed and millions of Syrians displaced and injured". SOHR. 14 March 2021.
  75. ↑ 75.0 75.1 "Tantalizing promises of Bashar al- Assad kill more than 11000 fighters of his forces during 5 months". SOHR. 17 December 2014. สืบค้นเมื่อ 15 December 2016.
  76. ↑ "On Balance, Hezbollah Has Benefited from the Syrian Conflict". The Soufan Group. สืบค้นเมื่อ 17 September 2018.
  77. ↑ 151–201 killed (2015–17),[1][2][3] 14–64 killed (Battle of Khasham, Feb. 2018),[4][5] 18 killed (May 2018 – June 2019),[6][7][8][9][10][11] total of 183–283 reported dead
  78. ↑ "IRGC Strategist Hassan Abbasi Praises Iranian Parents Who Handed Over Their Oppositionist Children For Execution: Educating People To This Level Is The Pinnacle Of The Islamic Republic's Achievement; Adds: 2,300 Iranians Have Been Killed In Syria War". MEMRI.
  79. ↑ الشامية, محرر الدرر (30 August 2017). "عميد إيراني يكشف عن إحصائية بأعداد قتلى بلاده في سوريا". الدرر الشامية. สืบค้นเมื่อ 19 February 2019.
  80. ↑ 72 killed in Operation Euphrates Shield, 61–96 killed in Operation Olive Branch, 70–84 killed in Idlib buffer zone, 18 killed in Operation Peace Spring, 16–24 killed after Operation Spring Shield, 2 killed after Operation Euphates Shield, total of 239–296 reported killed (for more details see here)
  81. ↑ "On International Human Rights Day: Millions of Syrians robbed of "rights" and 593 thousand killed in a decade". SOHR. 9 December 2020.
  82. ↑ "Pilot killed as U.S. F-16 crashes in Jordan".
    "Jordan pilot murder: Islamic State deploys asymmetry of fear". BBC News. 4 February 2015.
    "US service member killed in Syria identified as 22-year-old from Georgia". ABC News. 27 May 2017.
    "US identifies American service member killed by IED in Syria". ABC News. 27 May 2017.
    "French soldier killed in Iraq-Syria military zone, Élysée Palace says". France24. 27 May 2017.
    "4 Americans among those killed in Syria attack claimed by ISIS". CNN. 27 May 2017.
    "Mystery surrounds the killing of a US soldier in the countryside of Ayn al-Arab (Kobani) amid accusations against Turkey of targeting him". Syrian Observatory of Human Rights. 2 May 2019.
    "US service member killed in Syria identified as 22-year-old from Georgia". ABC News. 27 May 2017.
    "Army identifies U.S. soldier killed in Syria". The Washington Times. 27 January 2020.
    "Pentagon identifies US soldier killed in Syria". The Hill. 23 July 2020.
  83. ↑ (UNHCR), United Nations High Commissioner for Refugees. "UNHCR Syria Regional Refugee Response".
  84. ↑ Thomas Gibbons-Neff (16 September 2016). "U.S. Special Operations forces begin new role alongside Turkish troops in Syria". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 16 September 2016.
  85. ↑ Andrew Tilghman (November 16, 2016). "U.S. halts military support for Turkey's fight in key Islamic State town". MilitaryTimes. สืบค้นเมื่อ January 4, 2017.
  86. ↑ Fadel, Leith (27 September 2016). "US Coalition knew they were bombing the Syrian Army in Deir Ezzor".
  87. ↑ "More than 215,000 killed in Syria since 2011". 3news.co.nz.
  88. ↑ Oweis, Khaled Yacoub; Solomon, Erika (22 February 2012). "Bombardment of Syria's Homeless kills 21 people". Reuters. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2013-10-03. สืบค้นเมื่อ 21 July 2014.
  89. ↑ Chulov, Martin (12 March 2014). "Controlled by Iran, the deadly militia recruiting Iraq's men to die in Syria". The Guardian. Najaf. สืบค้นเมื่อ 2014-05-21.
  90. ↑ "Sunni v Shia, here and there". The Economist. Retrieved 14 September 2013
  91. ↑ "UN says Syria conflict is 'overtly sectarian'". 20 December 2012.
  92. ↑ "Nasrallah says Hezbollah will not bow to sectarian threats". NOW News. 14 June 2013. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2013-12-09. สืบค้นเมื่อ 21 October 2013.
  93. ↑ "Syria Opposition Contradicts U.N., Says Conflict not Sectarian". Naharnet. 22 December 2012. สืบค้นเมื่อ 21 October 2013.
  94. ↑ Mroue, Bassem (25 May 2013). "Hezbollah chief says group is fighting in Syria". Associated Press. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-05-21. สืบค้นเมื่อ 25 May 2013.
  95. ↑ "Al Nusrah Front claims 3 more suicide attacks in Daraa". Threat matrix. Long war journal. 27 November 2012.
  96. ↑ "Saudi Arabia and Iran must end their proxy war in Syria". The Gurdian. 15 December 2013. สืบค้นเมื่อ 30 November 2015.
  97. ↑ "By arming Syria rebels, US drawn into proxy war". Yahoo News. 15 June 2013. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2019-09-14. สืบค้นเมื่อ 2016-02-16.
  98. ↑ "U.S. Weaponry Is Turning Syria Into Proxy War With Russia". The New York Times. 12 October 2015. สืบค้นเมื่อ 14 October 2015.
  99. ↑ "John McCain says US is engaged in proxy war with Russia in Syria". The Guardian. 4 October 2015. สืบค้นเมื่อ 17 October 2015.
  100. ↑ "U.S., Russia escalate involvement in Syria". CNN. 13 October 2015. สืบค้นเมื่อ 17 October 2015.
  101. ↑ ""The Russians have made a serious mistake": how Putin's Syria gambit will backfire". The VOA. 1 October 2015. สืบค้นเมื่อ 17 October 2015.
  102. ↑ "Untangling the Overlapping Conflicts in the Syrian War". The New York Times. 18 October 2015. สืบค้นเมื่อ 19 October 2015.
  103. ↑ [12] Archived 2012-02-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน page says 35 years, but it was written in 2006 before the Iraq appointment
  104. ↑ "Anacapri, Staffan de Mistura a Villa San Michele - Napoli - Repubblica.it". Napoli - La Repubblica. สืบค้นเมื่อ 8 February 2016.
  105. ↑ "UN chief appoints Staffan de Mistura as special envoy for Syria crisis". UN News Service Section. 10 July 2014. สืบค้นเมื่อ 8 February 2016.
  106. ↑ "194554". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-02-07. สืบค้นเมื่อ 8 February 2016.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สถานีย่อย:สงครามกลางเมืองซีเรีย&oldid=9866391"