ภาษาอิตาลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอิตาลี
italiano
ออกเสียง[itaˈljaːno]
ภูมิภาคอิตาลี และประเทศอื่น 29 ประเทศ
จำนวนผู้พูด60–80 ล้านคน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
ระบบการเขียนอักษรละติน (ชุดตัวอักษรอิตาลี)
อักษรเบรลล์อิตาลี
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการอิตาลี สหภาพยุโรป สวิตเซอร์แลนด์ ซานมารีโน นครรัฐวาติกัน เทศมณฑลอิสเตรีย (โครเอเชีย)ชาด เอริเทรีย ไนเจอร์ บูร์กินาฟาโซ
ผู้วางระเบียบอักกาเดเมียเดลลากรุสกา
รหัสภาษา
ISO 639-1it
ISO 639-2ita
ISO 639-3ita
  ภาษาหลัก
  อดีตภาษาราชการ, ตอนนี้เป็นภาษาที่สอง
  ชุมชนที่มีผู้พูดภาษาอิตาลีขนาดใหญ่

ภาษาอิตาลี (อิตาลี: italiano หรือ lingua italiana; อังกฤษ: Italian) เป็นภาษาในกลุ่มภาษาโรมานซ์,โดยส่วนใหญ่ภาษาอิตาลีเป็นภาษาที่ใกล้เคียงกับภาษาละตินมากที่สุดในภาษากลุ่มโรมานซ์ด้วยกัน, ภาษาอิตาลีเป็นภาษาทางการในอิตาลี, สวิตเซอร์แลนด์, ซานมารีโน, นครรัฐวาติกัน และอิสเตรียตะวันตก (ในสโลวีเนียและโครเอเชีย), เคยมีสถานะเป็นภาษาทางการของแอลเบเนีย, มอลตา และโมนาโก ซึ่งมีการพูดภาษานี้กันอย่างกว้างขวางรวมทั้งอดีตอาณานิคมแอฟริกาตะวันออกของอิตาลีและแอฟริกาเหนือของอิตาลี มีการพูดภาษาอิตาลีในกลุ่มผู้อพยพชาวอิตาลีขนาดใหญ่ในอเมริกาและออสเตรเลีย, มีสถานะเป็นภาษาทางการของชนกลุ่มน้อยในบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, สโลวีเนีย, โครเอเชีย และ โรมาเนีย

ผู้รู้ภาษาอิตาลีในสหภาพยุโรป

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  • Berloco, Fabrizio (2018). The Big Book of Italian Verbs: 900 Fully Conjugated Verbs in All Tenses. With IPA Transcription, 2nd Edition. Lengu. ISBN 978-8894034813.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
    • Canepari, Luciano (1992), Il MªPi – Manuale di pronuncia italiana [Handbook of Italian Pronunciation] (ภาษาอิตาลี), Bologna: Zanichelli, ISBN 978-88-08-24624-0