สถานีย่อย:ระบบสุริยะ

ระบบสุริยะ (อังกฤษ: Solar System) ประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุอื่น ๆ ที่โคจรรอบดวงอาทิตย์เนื่องจากแรงโน้มถ่วง ได้แก่ ดาวเคราะห์ 8 ดวงกับดวงจันทร์บริวารที่ค้นพบแล้ว 166 ดวง ดาวเคราะห์แคระ 5 ดวงกับดวงจันทร์บริวารที่ค้นพบแล้ว 4 ดวง กับวัตถุขนาดเล็กอื่น ๆ อีกนับล้านชิ้น ซึ่งรวมถึง ดาวเคราะห์น้อย วัตถุในแถบไคเปอร์ ดาวหาง สะเก็ดดาว และฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์

โดยทั่วไปแล้วจะแบ่งย่านต่าง ๆ ของระบบสุริยะ นับจากดวงอาทิตย์ออกมาดังนี้คือ ดาวเคราะห์ชั้นในจำนวน 4 ดวง แถบดาวเคราะห์น้อย ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่รอบนอกจำนวน 4 ดวง และแถบไคเปอร์ซึ่งประกอบด้วยวัตถุที่เย็นจัดเป็นน้ำแข็ง พ้นจากแถบไคเปอร์ออกไปเป็นเขตแถบจานกระจาย ขอบเขตเฮลิโอพอส (เขตแดนตามทฤษฎีที่ซึ่งลมสุริยะสิ้นกำลังลงเนื่องจากมวลสารระหว่างดวงดาว) และพ้นไปจากนั้นคือย่านของเมฆออร์ต

เพิ่มเติมเกี่ยวกับระบบสุริยะ...

แสดงข้อมูลใหม่

แก้ไข

บทความยอดเยี่ยม

ดาวหาง คือ วัตถุชนิดหนึ่งในระบบสุริยะที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ มีส่วนที่ระเหิดเป็นแก๊สเมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ ทำให้เกิดชั้นฝุ่นและแก๊สที่ฝ้ามัวล้อมรอบ และทอดเหยียดออกไปภายนอกจนดูเหมือนหาง ซึ่งเป็นปรากฏการณ์จากการแผ่รังสีของดวงอาทิตย์ไปบนนิวเคลียสของดาวหาง นิวเคลียสหรือใจกลางดาวหางเป็น "ก้อนหิมะสกปรก" ประกอบด้วยน้ำแข็ง คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน แอมโมเนีย และมีฝุ่นกับหินแข็งปะปนอยู่ด้วยกัน มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางตั้งแต่ไม่กี่กิโลเมตรไปจนถึงหลายสิบกิโลเมตร

คาบการโคจรของดาวหางมีความยาวนานแตกต่างกันได้หลายแบบ ตั้งแต่คาบโคจรเพียงไม่กี่ปี คาบโคจร 50-100 ปี จนถึงหลายร้อยหรือหลายพันปี เชื่อว่าดาวหางบางดวงเคยผ่านเข้ามาในใจกลางระบบสุริยะเพียงครั้งเดียว แล้วเหวี่ยงตัวเองออกไปสู่อวกาศระหว่างดาว ดาวหางที่มีคาบการโคจรสั้นนั้นเชื่อว่าแต่เดิมเป็นส่วนหนึ่งอยู่ในแถบไคเปอร์ที่อยู่เลยวงโคจรของดาวเนปจูนออกไป ส่วนดาวหางที่มีคาบการโคจรยาวอาจมาจากแหล่งอื่น ๆ ที่ไกลจากดวงอาทิตย์ของเรามาก เช่นในกลุ่มเมฆออร์ต (อ่านเพิ่ม...)

ที่เก็บถาวร

แก้ไข

ภาพยอดเยี่ยม

ที่มา: ฟิลิปป์ ซัลซ์เกเบอร์

ดาวหางเฮล-บอปป์ ขณะกำลังผ่านท้องฟ้าที่เมืองอิสเตรีย ประเทศโครเอเชีย ในภาพนี้มีดาราจักรแอนโดรเมดาปรากฎรวมอยู่ทางด้านล่างขวาของภาพด้วย ซึ่งสามารถเห็นได้ลางๆ ดาวหางดวงนี้ถูกบันทึกไว้ว่าสามารถเห็นได้ยาวนานถึง 18 เดือน ซึ่งยาวนานกว่าดาวหางใหญ่แห่งปี พ.ศ. 2354 ถึงสองเท่า เมื่อดาวหางดวงนี้มาถึงตำแหน่งที่ใกล้กับดวงอาทิตย์มากที่สุด มันจะกลายเป็นเทหวัตถุที่สว่างเป็นอันดับสองบนท้องฟ้า รองจากซิริอุส

...ภาพยอดเยี่ยมทั้งหมด

อ่านต่อ...

แก้ไข

รู้หรือไม่...

...เปลวสุริยะสามารถปะทุออกจากดวงอาทิตย์ได้ถึง 161,000 กิโลเมตร ไปในอวกาศ
...ถ้าดวงอาทิตย์สามารถเป็นหลุมดำได้แล้ว หลุมดำนั้นจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 5.95 กิโลเมตร
...ดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะมีอายุเท่ากัน คือ 4,544 ล้านปี
...เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดสุริยุปราคาด้วยเวลามากกว่า 7 นาที 58 วินาที
...ดาวเนปจูนถูกค้นพบครั้งแรกโดยกาลิเลโอ แต่คราวนั้นเขาคิดว่าเป็นดาวฤกษ์

...รู้หรือไม่ทั้งหมด

อ่านต่อ...

แก้ไข

ในข่าว

14 กรกฎาคม – ยานอวกาศนิวฮอไรซันส์บินผ่านดาวพลูโตสำเร็จเป็นครั้งแรก
30 เมษายน – ยานอวกาศเมสเซนเจอร์ พุ่งชนกับพื้นผิวของดาวพุธ หลังจากที่ดำเนินภารกิจอยู่นานกว่า 11 ปี
4 เมษายน – เกิดจันทรุปราคาเต็มดวง ซึ่งมีระยะเวลาสั้นสุดในรอบ 500 ปี

แก้ไข

Related portals

อวกาศ	ดาวฤกษ์	จักรวาลวิทยา


ดาวยูเรนัส	ดาวพฤหัสบดี	ดาวอังคาร

แก้ไข

หมวดหมู่หลัก

ดาวเคราะห์แคระ	ดาวบริวาร	ภารกิจดาวเคราะห์

	ระบบสุริยะ

กลศาสตร์ท้องฟ้า	ดาวหาง	ในนิยาย


ดาวเคราะห์	ดวงอาทิตย์	รายละเอียดพื้นผิวของวัตถุในระบบสุริยะ

แก้ไข

โครงการวิกิที่เกี่ยวข้อง

ดาวฤกษ์	เที่ยวบินในอวกาศ	ดวงจันทร์


อวกาศ	ดาราศาสตร์รังสีเอ็กซ์	ดาวอังคาร

ดาราศาสตร์	วิทยาศาสตร์	ดาวพฤหัสบดี