สถานีย่อย:ระบบสุริยะ

ระบบสุริยะ (อังกฤษ: Solar System) ประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุอื่น ๆ ที่โคจรรอบดวงอาทิตย์เนื่องจากแรงโน้มถ่วง ได้แก่ ดาวเคราะห์ 8 ดวงกับดวงจันทร์บริวารที่ค้นพบแล้ว 166 ดวง ดาวเคราะห์แคระ 5 ดวงกับดวงจันทร์บริวารที่ค้นพบแล้ว 4 ดวง กับวัตถุขนาดเล็กอื่น ๆ อีกนับล้านชิ้น ซึ่งรวมถึง ดาวเคราะห์น้อย วัตถุในแถบไคเปอร์ ดาวหาง สะเก็ดดาว และฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์

โดยทั่วไปแล้วจะแบ่งย่านต่าง ๆ ของระบบสุริยะ นับจากดวงอาทิตย์ออกมาดังนี้คือ ดาวเคราะห์ชั้นในจำนวน 4 ดวง แถบดาวเคราะห์น้อย ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่รอบนอกจำนวน 4 ดวง และแถบไคเปอร์ซึ่งประกอบด้วยวัตถุที่เย็นจัดเป็นน้ำแข็ง พ้นจากแถบไคเปอร์ออกไปเป็นเขตแถบจานกระจาย ขอบเขตเฮลิโอพอส (เขตแดนตามทฤษฎีที่ซึ่งลมสุริยะสิ้นกำลังลงเนื่องจากมวลสารระหว่างดวงดาว) และพ้นไปจากนั้นคือย่านของเมฆออร์ต

เพิ่มเติมเกี่ยวกับระบบสุริยะ...

แสดงข้อมูลใหม่

แก้ไข

บทความยอดเยี่ยม

ดาวพลูโต (อังกฤษ: Pluto; ดัชนีดาวเคราะห์น้อย: 134340 พลูโต) เป็นดาวเคราะห์แคระในแถบไคเปอร์ วงแหวนของวัตถุพ้นดาวเนปจูน โดยเป็นวัตถุแถบไคเปอร์ชิ้นแรกที่ถูกค้นพบ มันมีขนาดใหญ่ที่สุดและมีมวลมากที่สุดเป็นอันดับสองในบรรดาดาวเคราะห์แคระที่รู้จักในระบบสุริยะ และยังเป็นวัตถุที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 9 และมวลมากเป็นอันดับที่ 10 ในระบบสุริยะที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ ดาวพลูโตเป็นวัตถุแถบไคเปอร์ที่ใหญ่ที่สุดโดยปริมาตร แต่มีมวลน้อยกว่าอีริส ซึ่งเป็นวัตถุในแถบหินกระจาย ดาวพลูโตมีลักษณะเหมือนกับวัตถุอื่น ๆ ในบริเวณเดียวกัน กล่าวคือ ประกอบไปด้วยหินและน้ำแข็งเป็นส่วนใหญ่ มีมวลและปริมาตรประมาณ 1 ใน 6 และ 1 ใน 3 ของดวงจันทร์ตามลำดับ วงโคจรของดาวพลูโตมีความเยื้องศูนย์กลางมาก อยู่ที่ 30 ถึง 49 หน่วยดาราศาสตร์ (4.4 – 7.4 พันล้านกิโลเมตร) จากดวงอาทิตย์ หมายความว่าเมื่อดาวพลูโตอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุด มันจะอยู่ใกล้กว่าวงโคจรของดาวเนปจูนเสียอีก แต่เนื่องด้วยการสั่นพ้องของวงโคจร ทำให้ดาวเคราะห์ทั้งสองดวงไม่สามารถโคจรมาชนกันได้ ในปี พ.ศ. 2557 ดาวพลูโตมีระยะห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 32.6 หน่วยดาราศาสตร์ แสงจากดวงอาทิตย์ใช้เวลาประมาณ 5.5 ชั่วโมง ถึงจะไปถึงดาวพลูโตที่ระยะทางเฉลี่ย (39.5 หน่วยดาราศาสตร์) (อ่านต่อ...)

ที่เก็บถาวร

แก้ไข

ภาพยอดเยี่ยม

ที่มา: ฟิลิปป์ ซัลซ์เกเบอร์

ดาวหางเฮล-บอปป์ ขณะกำลังผ่านท้องฟ้าที่เมืองอิสเตรีย ประเทศโครเอเชีย ในภาพนี้มีดาราจักรแอนโดรเมดาปรากฎรวมอยู่ทางด้านล่างขวาของภาพด้วย ซึ่งสามารถเห็นได้ลางๆ ดาวหางดวงนี้ถูกบันทึกไว้ว่าสามารถเห็นได้ยาวนานถึง 18 เดือน ซึ่งยาวนานกว่าดาวหางใหญ่แห่งปี พ.ศ. 2354 ถึงสองเท่า เมื่อดาวหางดวงนี้มาถึงตำแหน่งที่ใกล้กับดวงอาทิตย์มากที่สุด มันจะกลายเป็นเทหวัตถุที่สว่างเป็นอันดับสองบนท้องฟ้า รองจากซิริอุส

...ภาพยอดเยี่ยมทั้งหมด

อ่านต่อ...

แก้ไข

รู้หรือไม่...

...ชาวอเมริกันกว่า 45% ไม่รู้ว่าดวงอาทิตย์คือดาวฤกษ์
...โซลาเซนทิเนลส์ เป็นยานอวกาศของนาซาที่จะเป็นสำรวจดวงอาทิตย์ สามารถอยู่ได้ที่หนึ่งในสี่ของระยะทางจากโลกถึงดวงอาทิตย์
...ดาวพฤหัสบดี เป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวที่สามารถดึงดาวหางระหว่างดวงดาว เข้ามาสู่วงโคจรที่มีดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางได้
...สนามแม่เหล็กของดาวพฤหัสบดี ปลดปล่อยอิเล็กตรอนเข้าสู่สนามแม่เหล็กของโลก ในทุกๆวัน
...ดาวหางที่มีหางยาวที่สุดเท่าที่เคยบันทึกมา คือ ดาวหางเฮียะกุตะเกะ หางของมันมีความยาวถึง 570 ล้านกิโลเมตร ซึ่งมีระยะทางประมาณจากโลกถึงดาวพฤหัสบดี

...รู้หรือไม่ทั้งหมด

อ่านต่อ...

แก้ไข

ในข่าว

14 กรกฎาคม – ยานอวกาศนิวฮอไรซันส์บินผ่านดาวพลูโตสำเร็จเป็นครั้งแรก
30 เมษายน – ยานอวกาศเมสเซนเจอร์ พุ่งชนกับพื้นผิวของดาวพุธ หลังจากที่ดำเนินภารกิจอยู่นานกว่า 11 ปี
4 เมษายน – เกิดจันทรุปราคาเต็มดวง ซึ่งมีระยะเวลาสั้นสุดในรอบ 500 ปี

แก้ไข

Related portals

อวกาศ	ดาวฤกษ์	จักรวาลวิทยา


ดาวยูเรนัส	ดาวพฤหัสบดี	ดาวอังคาร

แก้ไข

หมวดหมู่หลัก

ดาวเคราะห์แคระ	ดาวบริวาร	ภารกิจดาวเคราะห์

	ระบบสุริยะ

กลศาสตร์ท้องฟ้า	ดาวหาง	ในนิยาย


ดาวเคราะห์	ดวงอาทิตย์	รายละเอียดพื้นผิวของวัตถุในระบบสุริยะ

แก้ไข

โครงการวิกิที่เกี่ยวข้อง

ดาวฤกษ์	เที่ยวบินในอวกาศ	ดวงจันทร์


อวกาศ	ดาราศาสตร์รังสีเอ็กซ์	ดาวอังคาร

ดาราศาสตร์	วิทยาศาสตร์	ดาวพฤหัสบดี