โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์
| |||||||
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2538 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เลิกดำเนินงาน | กรกฎาคม พ.ศ. 2561 (การบิน) 9 ตุลาคม พ.ศ. 2561 (ชำระบัญชี) | ||||||
ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติดอนเมือง | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 13 | ||||||
จุดหมาย | 4 | ||||||
สำนักงานใหญ่ | เขตคลองเตย, กรุงเทพ, ประเทศไทย | ||||||
บุคลากรหลัก | Kajit Habanananda, ประธาน | ||||||
เว็บไซต์ | http://www.flyorientthai.com |
บริษัท โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ จำกัด เป็นอดีต[1]สายการบินไทยที่มีสำนักงานใหญ่ที่เขตคลองเตย กรุงเทพ[2] โดยมีบริการในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และมีฐานที่ท่าอากาศยานนานาชาติดอนเมือง ในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2561 สายการบินนี้ยกเลิกกิจการทั้งหมด[3]
ประวัติ
[แก้]โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์เปิดให้บริการเมื่อปี พ.ศ. 2538 เดิมใช้ชื่อว่า โอเรียนท์ เอ็กซ์เพรส แอร์ โดยเปิดให้บริการเที่ยวบินเส้นทางภายในประเทศระหว่างภูมิภาค ด้วยเครื่องบินแบบโบอิง 727 จำนวน 2 ลำ บินจากเชียงใหม่ไปยังอุบลราชธานี อุดรธานี ขอนแก่น ฯลฯ และในปลายปี พ.ศ. 2539 ได้เปลี่ยนชื่อเป็น โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ และได้นำเข้าเครื่องบินแบบล็อกฮีต แอล-1011 ไทรสตาร์ จำนวน 2 ลำ บินจากกรุงเทพมหานครไปเชียงใหม่และภูเก็ต โดยแวะพักที่ท่าอากาศยานอู่ตะเภา ด้วยสาเหตุที่ประเทศไทยยังไม่เปิดเสรีการบิน น่านฟ้าผูกขาดโดย การบินไทย หลังจากนั้นสายการบิน โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ จึงได้งดให้บริการเที่ยวบินเส้นทางภายในประเทศชั่วคราว และหันไปเปิดให้บริการเที่ยวบินเช่าเหมาลำร่วมกับสายการบิน กัมพูเชีย แอร์ไลน์ ซึ่งเป็นบริษัทในเครือเดียวกัน และในปี พ.ศ. 2544 เมื่อประเทศไทยเปิดเสรีการบิน น่านฟ้าไม่มีการผูกขาด สายการบิน โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ จึงได้นำเข้าเครื่องบินแบบโบอิง 747 คลาสสิก จำนวน 2 ลำ ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544 ได้เปิดเส้นทางไปยังฮ่องกง และในเดือนเมษายนปีเดียวกัน ได้เปิดเส้นทางไปยังโซล (อินชอน) ในปี พ.ศ. 2545 ได้นำเข้าเครื่องบินแบบ โบอิง 747 คลาสสิก และล็อกฮีต แอล-1011 ไทรสตาร์ มาประจำการเพิ่มเติม และได้เปิดเส้นทางเพิ่มเติมไปยังกัวลาลัมเปอร์ โดยแวะพักที่สิงคโปร์ หลังจากนั้นในปี พ.ศ. 2546 จึงได้ก่อตั้ง วัน-ทู-โก โดย สายการบิน โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ ซึ่งเป็นสายการบินราคาประหยัดสายการบินแรกของประเทศไทย ภายใต้การบริหารงานของ สายการบิน โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ ซึ่งเป็นบริษัทแม่
โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ได้ยุติการให้บริการเที่ยวบินทั้งหมดอย่างถาวรในปี พ.ศ. 2561 เนื่องจากถูกสำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทย (กพท.) สั่งพักใบอนุญาตทำการบินของโอเรียนท์ฯ แบบไม่มีกำหนด สืบเนื่องมาจากปัญหาด้านภาระหนี้สินที่โอเรียนท์ฯ ค้างจ่ายกับหน่วยงานต่าง ๆ ซึ่งรวมไปถึงค่าเช่าที่จอดเครื่องบินของบริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) และค่าใช้บริการจราจรทางอากาศของวิทยุการบินแห่งประเทศไทย[4][5]
เส้นทางการบิน
[แก้]ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2560 โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์มีเส้นทางการบินดังนี้:[6]
- ประเทศไทย
- สาธารณรัฐประชาชนจีน
- ฉางชา – ท่าอากาศยานนานาชาติฉางชา หฺว๋างหฺวา
- หนานชาง – ท่าอากาศยานนานาชาติหนานชาง ชางเป่ย์
- เซี่ยงไฮ้ – ท่าอากาศยานนานาชาติเซี่ยงไฮ้ผู่ตง
- เครือรัฐออสเตรเลีย
ฝูงบิน
[แก้]ฝูงบินที่ใช้งาน
[แก้]ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2561 ฝูงบินของโอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์มีดังนี้:[7]
อากาศยาน | บริการ | ลำดับ | หมายเหตุ |
---|---|---|---|
โบอิง 737-300 | 4 | — | ทั้งหมดถูกเก็บรักษาแล้ว |
โบอิง 737-400 | 2 | — | ทั้งหมดถูกเก็บรักษาแล้ว |
โบอิง 747-400 | 3 | — | ทั้งหมดถูกเก็บรักษาแล้ว |
โบอิง 767-300 | 5 | — | ทั้งหมดถูกเก็บรักษาแล้ว |
รวม | 14 | — |
ฝูงบินที่เลิกใช้งาน
[แก้]ในอดีต โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์ เคยสั่งจองโบอิง 747 เป็นจำนวนมาก:[8]
อุบัติเหตุ
[แก้]- เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2547 ขณะบินอยู่เหนือใจกลางโตเกียว โอเรียนท์ ไทย โบอิง 747 เกิดบินห่างจากโตเกียวทาวเวอร์ 200 เมตร[9]
- เมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2550 วัน-ทู-โก เที่ยวบินที่ 269 แมคดอนเนลล์ดักลาส MD-82 (HS-OMG) เกิดอุบัติเหตุไถลออกนอกรันเวย์ระหว่างทำการร่อนลง ที่ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ต ทำให้มีผู้เสียชีวิต 89 ราย และบาดเจ็บ 41 ราย
- เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 โอเรียนท์ ไทย โบอิง 737-400 ที่บินในรหัส OX833 ต้องลงจอกฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานสุราษฎร์ธานี โดยนำผู้โดยสารชาวจีนจากเชินเจิ้นไปยังอำเภอเมืองภูเก็ต ไม่มีผู้โดยสารและนักบินคนใดได้รับบาดเจ็บ[10]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "[1]." Orient Thai Airlines profile."
- ↑ "Contact Us เก็บถาวร 2012-05-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน." Orient Thai Airlines. Retrieved on 27 February 2012. "18 Ratchadapisek Road,Klongtoey, Bangkok 10110" – Thai เก็บถาวร 2011-11-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน: "เลขที่ 18 ถนนรัชดาภิเษก แขวงคลองเตย เขตคลองเตย กรุงเทพฯ 10110"
- ↑ "หนี้ท่วมสายการบินโอเรียนท์ สั่งพักใบอนุญาตไม่มีกำหนด". 11 October 2018.
- ↑ "กพท. สั่ง โอเรียนท์แอร์ หยุดบินไม่มีกำหนด หลังหนี้ท่วม". ประชาชาติธุรกิจ. 10 ตุลาคม 2561. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2562.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ "หนี้ท่วมสายการบินโอเรียนท์ สั่งพักใบอนุญาตไม่มีกำหนด". ไทยรัฐ. 11 ตุลาคม 2561. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2562.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ flyorientthai.com – Flight Schedule เก็บถาวร 2019-01-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน retrieved 5 November 2017
- ↑ planespotters.net – Orient Thai Airlines Fleet Details and History retrieved 8 June 2018
- ↑ 8.0 8.1 planespotters.net – Orient Thai Airlines Fleet Details and History: Historic Fleet retrieved 8 February 2017
- ↑ "Orient Thai B747 passes within 200m of Tokyo Tower". สืบค้นเมื่อ 2011-07-27.
- ↑ Maierbrugger, Arno (1 Aug 2013). "Exclusive – Orient Thai in near-crash landing". Inside Investor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-05. สืบค้นเมื่อ 1 Aug 2013.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โอเรียนท์ ไทย แอร์ไลน์