ข้ามไปเนื้อหา

โรแบร์โต เบลลาร์มีโน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นักบุญโรแบร์โต เบลลาร์มีโน
อัครมุขนายกและนักปราชญ์แห่งคริสตจักร
เกิด4 ตุลาคม ค.ศ. 1542
มอนเตปุลชาโน ประเทศอิตาลี
เสียชีวิต17 กันยายน ค.ศ. 1621
โรม อิตาลี
นิกายโรมันคาทอลิก
เป็นนักบุญ29 มิถุนายน ค.ศ. 1930
โดย สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11
วันฉลอง17 กันยายน
องค์อุปถัมภ์ครูคำสอน (catechists), นักสารบบคัมภีร์ (canonists)

นักบุญโรแบร์โต เบลลาร์มีโน (อิตาลี: San Roberto Bellarmino; 4 ตุลาคม ค.ศ. 154217 กันยายน ค.ศ. 1621) เป็นบาทหลวงโรมันคาทอลิกคณะเยสุอิตชาวอิตาลี ได้รับแต่งตั้งให้เป็นพระคาร์ดินัลและอาร์ชบิชอปแห่งกาปัว เป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการปฏิรูปคาทอลิก และตอบโต้นิกายโปรเตสแตนต์ เช่น ลูเทอแรน และลัทธิคาลวิน เพื่อปกป้องนิกายคาทอลิก ได้แต่งหนังสือเกี่ยวกับคำสอนคาทอลิกซึ่งยังคงใช้มาจนทุกวันนี้ ต่อมาท่านจึงได้รับยกย่องให้เป็นนักปราชญ์แห่งคริสตจักร

ประวัติ

[แก้]

โรแบร์โต เบลลาร์มีโน มีชื่อเต็มว่าโรแบร์โต ฟรันเชสโก โรโมโล เบลลาร์มีโน (Roberto Francesco Romolo Bellarmino) เป็นบุตรของวินเชนโซ เบลลาร์มีโน (Vincenzo Bellarmino) กับนางชินเซีย แชร์วีนี (Cinzia Cervini) ซึ่งเป็นพระญาติกับสมเด็จพระสันตะปาปามาร์เซลลุสที่ 2

โรแบร์โตได้เข้าถือพรตเป็นโนวิซ (novice) ในคณะเยสุอิตในปี ค.ศ. 1560 จากนั้นได้เข้าศึกษาวิชาปรัชญาที่วิทยาลัยโรมันเป็นเวลา 3 ปี แล้วไปศึกษาวิชาเทววิทยาที่มหาวิทยาลัยปาดัวในปี ค.ศ. 1567-8 จากนั้นถูกส่งไปเรียนต่อที่เลอเฟน (Louvain) ในปี ค.ศ. 1569 จนเรียนจบ เมื่อได้รับศีลอนุกรมเป็นบาทหลวงแล้วท่านยังทำงานสอนที่นั่นต่อ[1]

ท่านใช้ชีวิตอยู่ที่ลูแวงถึง 7 ปี จึงย้ายมากลับมาอยู่ที่อิตาลีเพื่อรักษาสุขภาพที่ทรุดโทรมไปเพราะการร่ำเรียนและถือพรต ในปี ค.ศ. 1576 ได้รับแต่งตั้งจากสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 ให้เป็นอาจารย์บรรยายในวิชาเทววิทยาเชิงโต้แย้งที่วิทยาลัยโรมัน และได้ขึ้นสู่ตำแหน่งอธิการบดีในปี ค.ศ. 1592 นอกจากนี้ยังได้ดำรงตำแหน่งอธิการเจ้าคณะแขวงคณะเยสุอิตประจำเมืองเนเปิลส์ ในปี ค.ศ. 1594[1] ต่อด้วยสมณศักดิ์พระคาร์ดินัลในปี ค.ศ. 1599 และยังได้รับการอภิเษกเป็นอาร์ชบิชอปแห่งกาปัวในปี ค.ศ. 1602[2]

ตลอดช่วงชีวิตแห่งการทำงานพระคาร์ดินัล เบลลาร์มีโน ได้แสดงบทบาทสำคัญในการปกป้องคำสอนคาทอลิกจากชาวคริสต์ต่างนิกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแต่งหนังสือตอบโต้นิกายลูเทอแรนและลัทธิคาลวิน เป็นต้น ท่านได้เขียนหนังสือชื่อ คำสอนฉบับย่อ เพื่อสรุปความเชื่อของคริสต์ศาสนานิกายคาทอลิก ซึ่งยังถูกใช้มาจนทุกวันนี้[3]

การถึงแก่กรรม

[แก้]

ในช่วงบั้นปลายชีวิตหลังเกษียณพระคาร์ดินัลโรแบร์โต เบลลาร์มีโน กลับไปพักที่บ้านเกิดของตนเอง จนถึงแก่มรณภาพที่กรุงโรม เมื่อวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 1621 ได้รับการประกาศเป็นบุญราศีเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1923 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 และได้รับการประกาศเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1930 ในสมณสมัยเดียวกัน และได้รับประกาศให้เป็นนักปราชญ์แห่งคริสตจักรในปีถัดมา

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 Robert Bellarmine. Catholic online. เรียกข้อมูลวันที่ 14 ต.ค. พ.ศ. 2553.
  2. Robert Francis Romulus Bellarmine[ลิงก์เสีย]. Catholic Encyclopedia . เรียกข้อมูลวันที่ 14 ต.ค. พ.ศ. 2553.
  3. วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช, ประวัตินักบุญตลอดปี, สมณองค์กรสนับสนุนงานแพร่ธรรมในประเทศไทย, 2550