ปฐมบรรพบุรุษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในคัมภีร์ไบเบิล ปฐมบรรพบุรุษ[1] (ฮีบรู: אבות Avot or Abot, singular ฮีบรู: אב Ab หรือ แอราเมอิก: אבא Abba) หมายถึง อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของวงศ์วานอิสราเอล ศาสนายูดาห์ถือว่าทั้งสามคนนี้เป็นอัครบิดรและเรียกยุคที่พวกเขามีชีวิตอยู่ว่าสมัยปฐมบรรพบุรุษ เชื่อว่าทั้งสามเป็นผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกให้เป็นตัวแทนมนุษยชาติรับการเผยแสดง[2]และทำพันธสัญญากับพระองค์[3] พวกเขาจึงถือเป็นแบบอย่างให้กับประชาชนทั้งในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่และแม้เมื่อล่วงลับไปแล้ว ศาสนาที่ได้รับอิทธิพลจากพวกเขาเรียกว่าศาสนาอับราฮัม (คือศาสนายูดาห์ ศาสนาคริสต์ และศาสนาอิสลาม) ในบางกรณีคำว่าปฐมบรรพบุรุษยังหมายรวมถึงบรรพบุรุษทั้งยี่สิบคนตั้งแต่อาดัมถึงอับราฮัมด้วย

นอกจากนี้ชาวยิวและชาวมุสลิมยังนับถือภรรยาเอกของทั้งสามคนคือ ซาราห์ (ภรรยาของอับราฮัม) เรเบคาห์ (ภรรยาของอิสอัค) และเลอาห์ (ภรรยาของยาโคบ) ว่าเป็นปฐมบรรพสตรี และเชื่อว่าร่างของพวกเขาทั้งหมดถูกเก็บไว้ในถ้ำเดียวกันในเมืองฮีบรอน ที่แห่งนี้จึงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของทั้งสามศาสนา

อ้างอิง[แก้]

เชิงอรรถ
  1. พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 417
  2. อพยพ 3:6
  3. เลวีนิติ 26:42
บรรณานุกรม
  • ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2552. 734 หน้า. ISBN 978-616-7073-03-3
  • พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011. กรุงเทพฯ : สมาคมพระคริสตธรรมไทย, 2011. 2,695 หน้า. ISBN 978-616-721-871-7