เตแรซแห่งลีซีเยอ
| นักบุญเตแรซแห่งลีซีเยอ | |
|---|---|
 | |
| พรหมจารีและนักปราชญ์แห่งคริสตจักร | |
| เกิด | 2 มกราคม ค.ศ. 1873 เมืองอาล็องซง ประเทศฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | กันยายน 30, 1897 (24 ปี) เมืองลีซีเยอ ประเทศฝรั่งเศส |
| นิกาย | โรมันคาทอลิก |
| เป็นนักบุญ | 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1925 กรุงโรม โดย สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 |
| สักการสถานหลัก | มหาวิหารแซ็ง-เตแรซ ประเทศฝรั่งเศส |
| วันฉลอง | 1 ตุลาคม |
| องค์อุปถัมภ์ | คณะธรรมทูต ประเทศฝรั่งเศส |
นักบุญเตแรซแห่งลีซีเยอ (ฝรั่งเศส: Sainte Thérèse de Lisieux) หรือนักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูและพระพักตร์ศักดิ์สิทธิ์ (อังกฤษ: Saint Thérèse of the Child Jesus and the Holy Face) เป็นนักพรตหญิงโรมันคาทอลิกคณะคาร์เมไลท์ไม่สวมรองเท้าชาวฝรั่งเศส ได้รับการแต่งตั้งเป็นนักปราชญ์แห่งคริสตจักรในปี ค.ศ. 1970
ประวัติ
[แก้]นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูมีนามเดิมว่ามารี ฟร็องซวซ เตแรซ มาร์แต็ง เกิดเมื่อวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 1873 ที่เมืองอาล็องซง ประเทศฝรั่งเศส[1] เป็นบุตรคนสุดท้องในบรรดาบุตรทั้ง 9 คนของหลุยส์ และเซลี มาร์แต็ง บิดามารดาของเตแรซมีศรัทธาต่อศาสนาอย่างมากและอยากเข้าคณะนักบวชคาทอลิก แม้จะไม่ได้เป็น แต่เมื่อมีแต่งงานมีบุตร ทั้งสองก็ปลูกฝังความศรัทธาในพระเป็นเจ้าต่อลูกทุก ๆ คน บุตรที่มีชีวิตอยู่มาจนโตทั้ง 5 คน ต่อมาได้ปฏิญาณตนเป็นนักพรตหญิงทั้งหมด ในวัยเด็ก เมื่อมารดาของเตแรซเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1877 ทั้งครอบครัวก็ย้ายมาอยู่เมืองลีซีเยอนับแต่นั้นมา[2]
เตแรซเข้าเรียนในอารามคณะเบเนดิกติน จนอายุได้ 15 ปีก็ตัดสินจะเข้าคณะคาร์เมไลท์ไม่สวมรองเท้าที่เมืองลีซีเยอ แต่ไม่ได้รับการยินยอมจากอธิการิณีอารามเพราะอายุเธอยังน้อยไป เมื่อหลุยส์พาบุตรสาวไปรวมงานฉลองครบรอบ 50 ปีที่สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 13 ได้รับศีลบวชเป็นบาทหลวง ทั้งสองได้รับเลือกให้เข้าเฝ้า เตแรซจึงใช้โอกาสนี้ทูลขอพระอนุญาตเข้าอารามคณะคาร์เมไลท์ พระองค์ประทับใจในความมุ่งมั่นกล้าหาญของทั้งสอง แต่ให้ยอมรับการตัดสินใจของอธิการิณี ในที่สุดอธิการิณียินยอม เตแรซก็ได้เข้าคณะคาร์เมไลท์ที่อารามลีซีเยอ เมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1888 ได้รับแฮบิตเมื่อวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 1889 และปฏิญาณตนเป็นนักบวชเมื่อวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1890 มีฉายาว่านักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูและพระพักตร์ศักดิ์สิทธิ์
ตลอดช่วงเวลาที่อยู่ในอาราม ภคินีเทเรซาใช้ชีวิตและรักษาวัตรปฏิบัติอย่างดี นบนอบเชื่อฟังอธิการิณี เติบโตในจิตวิญญาณ เต็มเปี่ยมด้วยพระหรรษทานและความศักดิ์สิทธิ์สิทธิ์ อุทิศตนต่อพระเป็นเจ้า[1][3]
ภคินีเตแรซเริ่มป่วยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1896 ด้วยวัณโรค แม้อาการจะทรุดหนักขึ้นเรื่อย ๆ แต่ยังพยายามรักษาวัตรปฏิบัติตามปกติ ภคินีโปลีนพี่สาวของท่านจึงขอให้ท่านเขียนอัตชีวประวัติ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวและชีวิตฝ่ายวิญญาณของท่านแก่คนอื่น ๆ
ภคินีเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูถึงแก่มรณกรรมเมื่อวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1897 สิริอายุได้ 24 ปี[4]
เกียรติยศหลังมรณกรรม
[แก้]หลังภคินีเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูถึงแก่มรณกรรม ภคินีเซลีนพี่สาวของท่านได้รวบรวมข้อเขียนของท่านตีพิมพ์เป็นหนังสือแล้วแจกจ่ายไปยังสถานที่ต่าง ๆ ปรากฏว่าได้รับกระแสตอบรับอย่างดี สร้างแรงบันดาลใจแก่บุคคลจำนวนมาก ทำให้ชื่อเสียงของท่านเริ่มแพร่หลายมากขึ้น
ภคินีเตแรซได้รับการประกาศเป็นบุญราศีโดยสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 เมื่อวันที่ 29 เมษายน ค.ศ. 1923 และได้รับการประกาศเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1925 ในสมณสมัยเดียวกัน และยังได้รับแต่งตั้งเป็นนักปราชญ์แห่งคริสตจักรเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1997 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "St. Thérèse of Lisieux". สารานุกรมคาทอลิก. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2556.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ "The Life of Saint Thérèse of Lisieux". สันตะสำนัก. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2555.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ "นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู". เขตมิสซังกรุงเทพฯ. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-12. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2555.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ "St. Therese of Lisieux". Catholic Online. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2556.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ศิลปิน | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
