ข้ามไปเนื้อหา

แซมี เซย์น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แซมี เซย์น
ชื่อเกิดRami Sebei
เกิด (1984-07-12) กรกฎาคม 12, 1984 (40 ปี)
Laval, Quebec, Canada
ที่พักOrlando, Florida, U.S.
บุตร1
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนEl Generico[1]
Rami Sebei[2]
Sami Zayn[3]
Stevie McFly[2]
ส่วนสูง6 ฟุต 1 นิ้ว (185 เซนติเมตร)[3]
น้ำหนัก212 ปอนด์ (96 กิโลกรัม)[3]
มาจากMontreal, Quebec, Canada[3]
Tijuana, Mexico[1]
ฝึกหัดโดยJerry Tuite[4]
Savio Vega[4]
เปิดตัวMarch 3, 2002[5]

แรมี เซบี (Rami Sebei; ภาษาอาหรับ : رامي السباعي) เกิด 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1984[6][7][4] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวซีเรีย-แคนาดาที่ปัจจุบันเซ็นสัญญากับWWEในนาม แซมี เซย์น (Sami Zayn)[3] เขาเคยปล้ำอยู่ตามสมาคมอิสระในนาม เอล เจเนริโก (El Generico) โดยใช้กิมมิคของลูชาดอร์จากเม็กซิโกที่มีเสียงเชียร์ "โอเล!"[8] เขาปล้ำขณะสวมหน้ากากตั้งแต่ปี 2002 จนถึง 2013 เมื่อเซ็นสัญญากับWWE เขาเริ่มปล้ำโดยไม่ต้องสวมหน้ากาก[4]

ประวัติมวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

อินเตอร์เนชันแนลเรสต์ลิงไซน์ดิเคต (2002–2009)

[แก้]

เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 2002 ใน Scarred For Life, "The Generic Luchador" เขาเปิดตัวมวยปล้ำของเขากับการต่อสู้ระหว่างซินดิเค (IWS) ในนับจากชัยชนะ[9] ปิแอร์คาร์ล Ouellet แพ้ Generico และเควินสตีนในเลือดเหงื่อและเบียร์ในภัยคุกคามการแข่งขัน Triple ที่ 18 ตุลาคม 2003 ที่ 15 พฤศจิกายน 2003 เวลาคืนทุนให้นัง Generico แพ้เควินสตีนในซิงเกิลแรกที่เคยของพวกเขาตรงกับแต่ละอื่นๆ[10][11] จัดขึ้นวันครบรอบการแสดงวันที่ 5 "วี" ในวันที่ 15 มิถุนายน 2004 ที่ Le SPAG ที่ Generico แพ้เจ้าพนักงานในเซ็กส์ชื่อการจับคู่สำหรับแชมป์ครั้งแรกของเขา IWS โลกรุ่นเท่านั้นที่จะมีเควินสตีนเรียกคืนของเขา ผู้ท้าชิงอันดับ1 ได้รับรางวัลก่อนหน้านี้ในคืนนั้นกับ ส่วนที่เกิน 69 เควินสตีนแพ้ Generico ยังชนะแชมป์ครั้งแรกของเขา IWS โลกรุ่น

วันที่ 11 กันยายน 2004 ที่ CZW เดิมพันสูงครั้งที่สอง Sexxxy แพ้เควินสตีน Generico และเกิน 69 ในเซ็กส์ 4 ทิศทางการแข่งขันซึ่งได้รับการแต่งตั้งอย่างไม่เป็นทางการว่า "CZW Match of the Year"[12][13] วันที่ 20 สิงหาคม 2005 ที่มากความฝันครั้งที่สองคริสบิชอปแพ้ Generico ในฝันของการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศการแข่งขันมากเป็นครั้งแรกเซ็กส์แคนาดาแชมป์ เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2008 ที่มีความรุนแรงวาเลนไทน์ Generico แพ้เควินสตีนสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์โลกรุ่นเซ็กส์ วันที่ 22 มีนาคม 2008 เวลารู้ว่าศัตรูของคุณเควินสตีนครองแชมป์รุ่น IWS โลกโดยชนะแม็กซ์บอยเยอร์และอดีตแชมป์ Generico ในสามเส้า

โปรเรสต์ลิงเกร์ริลลา (2004–2013)

[แก้]
ในตอนใส่หน้ากากใช้ชื่อเอล เจเนริโก

Sebei เด่นชัดทำให้ชื่อของเขาในการต่อสู้แคนาดาที่ใช้โปรโมชั่นซินดิเคนานาชาติมวยปล้ำ (IWS) ในปี 2004 สมาชิกของ IWS เริ่มทำปรากฏอยู่เป็นประจำในประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งช่วยให้เขาได้รับการสังเกตโดย บริษัท อิสระที่นิยมโปรมวยปล้ำการรบแบบกองโจร (PWG) ตั้งแต่นั้นมา Generico ได้รับเป็นประจำ PWG เขาได้จัด PWG แท็กทีมแชมป์ห้าครั้งกับสี่คู่ค้าที่แตกต่างกันกับมนุษย์ทอร์นาโด 2 คนผอมดำปรอทเป็น Cape Fear, เควินสตีนและพอลลอนดอน¡ Peligro Abejas!

Generico ยังเป็นผู้มีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่องเท่านั้นที่จะปรากฏในทัวร์นาเมนต์แรกที่แปดจาก BOLA 2005 เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2007, Generico แพ้อดีตพันธมิตรทอร์นาโดที่จะชนะ PWG แชมป์โลกชื่อของเขาในระหว่างการทำงานกับเคปกลัว ต่อปีในขณะที่ Generico ยังคงเป็นแชมป์โลกเขาและสตีนแพ้ PAC และรอเดอริก สตรองสำหรับเข็มขัดทำให้ Generico ผู้ชายเพียงคนเดียวในประวัติศาสตร์ PWG ที่จะถือทั้งโลกและโลกแท็คทีมชื่อเรื่องไม่ได้ครั้งเดียว แต่สองครั้งในเวลาเดียวกัน

ในกลางปี​​ 2009, Generico เข้าบาดหมางยาวกับแท็กทีมประกอบด้วยเคนนีโอเมก้าและชัคเทย์เลอร์การสรรหาหนุ่มบาตัดสินริกน็อกซ์และอดีตพันธมิตรมนุษย์ทอร์นาโด เพื่อยืนเคียงข้างเขา ที่มาร่วมงานครบรอบ 6 ปี PWG ของ Threemendous ครั้งที่สอง 2 คนผอมดำแพ้แชมป์ปัจจุบันหนุ่มเหรียญในการแข่งขันที่ไม่ใช่ชื่อให้แท็กเหรียญแรกของพวกเขาสูญเสียทีมในรอบเกือบหนึ่งปีครึ่ง เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2009 ในช่วงคืนที่สองของปี 2009 การต่อสู้ของ Los Angeles, Generico และเควินสตีนที่หายไปตรงกับชื่อกับเหรียญ[14] ต่อมาเขาและคาบาน่าที่บันทึกไว้ใหม่ PWG แชมป์โลกเคนนีโอเมก้าจากไบรอัน Kendrick และ หนุ่มเหรียญและทำให้มีสันติภาพกับเขาในขณะที่ตอนนี้พวกเขามีศัตรูร่วมกัน[15]

เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2010, Generico ร่วมกับ "Intrepid Traveler" พอลลอนดอนในรูปแบบการแนะนำว่าเป็นคู่¡ Peligro Abejas! ใน DDT4 ประจำปีที่สี่การแข่งขันแท็กแปดทีม หลังจากที่เอาชนะชัคเทย์เลอร์และสก็อตที่หายไปในรอบแรกและพี่น้องบริส (เจและมาร์ค) ในรอบรองชนะเลิศ Generico และลอนดอนแพ้เหรียญหนุ่มในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันที่ไม่เพียง แต่ชนะ DDT4 แต่ยังโลก PWG แท็กทีม แชมป์ครั้งที่ห้า Generico ของเขาได้ถือกรรมสิทธิ์[16] 11 ธันวาคมปี 2010 ได้แชมป์โลก PWG จาก Peligro Abejas! ปกป้องประสบความสำเร็จในการแข่งขันชิงแชมป์แท็กทีม PWG โลกกับพระเอกคริสและ PWG แชมป์โลก, เคลาดิโอ Castagnoli ทีมรู้จักกันในฐานะราชาแห่งการต่อสู้[17] Generico ได้รับการยิงของเขาที่ PWG แชมป์โลกเมื่อวันที่ 29 มกราคม 2011 ในช่วง WrestleReunion 5 วันหยุดสุดสัปดาห์ แต่แพ้ Castagnoli[18] ที่ 9 เมษายนซามีเซนร่วมกับแฉลบที่เติมเต็มในลอนดอนที่ไม่สามารถปรากฏที่มาร่วมงานในการแข่งขันที่พวกเขาหายไปโลก PWG แท็กทีมแชมป์กลับ เพื่อเหรียญหนุ่ม[19][20] ที่ 20 สิงหาคม Generico ป้อน 2011 การต่อสู้ของ Los Angeles, เคลาดิโอ Castagnoli ชนะและวิลลี่แม็คในรอบแรกของเขาและการแข่งขันรอบรองชนะเลิศ ต่อมาในคืนเดียวกัน Generico แพ้เควินสตีนคู่ปรับเก่าในรอบชิงชนะเลิศที่จะชนะการแข่งขันกลายเป็นคนแรกที่ได้รับรางวัล PWG โลกและโลกประชันแท็กทีมเช่นเดียวกับ DDT4 และการต่อสู้ของ Los Angeles ทัวร์นาเมนต์ ในการที่ Generico ยังได้รับตัวเองตรงกับของสตีน PWG แชมป์โลก[21] ที่ 22 ตุลาคมซามีเซนแพ้สตีนในการแข่งขันบันไดต่อไปนี้การแทรกแซงจากภายนอกจากหนุ่มเหรียญจะชนะ PWG แชมป์โลกเป็นครั้งที่สอง[22] ที่ 17 มีนาคม 2012, ซามีเซนหายไปชื่อกลับไปที่สตีนในการแข่งขันสามทางซึ่งรวมถึงเอ็ดดี้เอ็ดเวิร์ด[23] หลังจากที่เห็นพ้องที่จะจัดการกับ WWE ที่ซามีเซนปรากฏตัวอำลาของเขาสำหรับ PWG เมื่อวันที่ 12 มกราคม 2013 เมื่อเขาและเควินสตีนป้อน 2013 ระเบิด Duumvirate แท็กทีมชื่อทัวร์นาเมนต์ หลังจากชัยชนะเหนือพี่น้องบริสและอัพในอนาคต (อดัมและไคล์โคล O'Reilly), ซามีเซนสตีนและพ่ายแพ้ในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันโดยเหรียญหนุ่ม[24]

ชิการา (2005–2012)

[แก้]
ในตอนอยู่สมาคมชิการา

เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2005, เขาเปิดตัวใน Chikara การมีส่วนร่วมในปี 2005 โลกแท็กรังปรีซ์ที่เขาร่วมกับเควินสตีนเป็นทีม ทีมงานจะให้มันไปรอบรองชนะเลิศของการแข่งขันก่อนที่จะถูกแพ้ SuperFriends นี้[25]

เขากลับไป Chikara สามปีต่อมาในปี 2008 กษัตริย์แห่งตั้งท่าที่เขาร่วมกับอูโน่และตะลึงอีกครั้งเป็นทีมเซ็กส์ หลังจากที่เอาชนะครอบครัว F1rst (อาร์คแคนนอน, ดารินทร์คอร์และไรอันครูซ) ในการแข่งขันรอบแรกวันที่ 1 มีนาคมทีมเซ็กส์ถูกกำจัดออกจากการแข่งขันในภายหลังว่าในวันเดียวกันโดยลอ luchadores de Mexico ใครจะไปชนะการแข่งขันทั้งหมด[26] ในปีต่อไปเมื่อวันที่ 27 มีนาคมปี 2009 กษัตริย์แห่งตั้งท่าคราวนี้ใกล้เคียงกับแมตต์แจ็คสันและนิคเป็นทีม PWG พวกเขาจะ แต่จบลงด้วยการถูกตัดออกจากการแข่งขันในรอบแรกโดย Osirian พอร์ทัล[27] วันรุ่งซามีเซนเข้ามาในทัวร์นาเมนต์เดลเรย์ Voladores แต่ก็แพ้ Kota Ibushi ในการกำจัดสี่วิธีการของเขาการแข่งขันรอบรองชนะเลิศซึ่งรวมถึงจิ๊กซอว์แจ็คสันและนิค[28] ในคืนวันที่สามของการแข่งขัน, ซามีเซนแพ้ปืนใหญ่อาร์คในการแข่งขันเดี่ยว[29]

เขาปรากฏตัวต่อไปสำหรับ Chikara จะเกิดขึ้นเกือบสองปีต่อมาวันที่ 23 มกราคม 2011 เมื่อเขาเผชิญหน้ากับเอ็ดดี้คิงส์ตันแพ้ในความพยายาม[30] สำหรับปี 2011 กษัตริย์แห่งตั้งท่าซามีเซนมาพร้อมกับ 3.0 (สกอตต์ปาร์กเกอร์และเชนแมตทิวส์) ในรูปแบบ¡ 3.0le !. ทีมที่ได้รับการตัดออกจากการแข่งขันในรอบแรกโดย Osirian พอร์ทัล[30][31] วันรุ่งซามีเซนเข้ามาที่สองของเขาเรย์เดอ Voladores และพ่ายแพ้ก้อยซานเชซแซคกระบี่จูเนียร์ และ Marshe Rockett ในการกำจัดสี่วิธีการของเขาการแข่งขันรอบรองชนะเลิศจะมีคุณสมบัติสำหรับรอบชิงชนะเลิศในวันรุ่งขึ้นของ[30][32] ​​วันรุ่งซามีเซนชนะ 1-2-3 ในรอบชิงชนะเลิศที่จะชนะ 2011 Rey de Voladores.[30][33] เขากลับไป Chikara 30 กรกฎาคม 2011 เมื่อเขากลับมารวมตัว¡ 3.0le! สกอตต์ปาร์กเกอร์ที่มีและเชนแมตทิวส์ในแท็กหกคนทีมแข่งขันที่พวกเขาพ่ายแพ้กำปั้น (ชัคเทย์เลอร์, จอห์นนี่และอิคารัส Gargano)[30][34] วันรุ่ง¡ 3.0le! พ่ายแพ้โดยผู้แทนสเปกตรัม (Frightmare, Hallowicked และ UltraMantis สีดำ) ในแท็กทีมหกคนการแข่งขัน[30][34]

ริงออฟออเนอร์ (2005–2012)

[แก้]
ในตอนเปิดศึกกับเควิน สตีนในริงออฟออเนอร์

เขาเริ่มปล้ำใน ROH ในปี 2005 มีรายได้เป็นจุดในการแข่งขันสี่มุมที่ทำอยู่รอดหรือตายที่สี่ เขาร่วมกับแหวนลูกเรือเอ็กซ์เพรส (ดันน์และมาร์กอส) ในทัวร์นาเมนต์ 2005 ล้ำเลิศแพ้ไป Rottweilers จนมุมที่เขาหายไปรอเดอริกที่แข็งแกร่งแล้วใกล้เคียงกับพะยอม Rinauro กับสถานทูตที่ New Frontiers (และการสูญเสีย) เขาได้รับการแข่งขันอีกไม่กี่แพ้ไปออสตินราศีเมษที่ชะตากรรมของแองเจิลและได้รับชัยชนะครั้งแรกของเขากับเพื่อนเซ็กส์ศิษย์เก่าเควินสตีนที่เหย้า (การแข่งขันที่ไม่ได้ทำให้มันไปยัง DVD เหตุการณ์) การแข่งขันต้าสุดท้ายของการทำงานนี้จะมีการสูญเสียการฆาตกรรมที่มังกรบุกประตู

มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าทั้ง Generico สตีนและจะหยุดถูกนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของโปรโมชั่นในเวลาเดียวกัน คำวิจารณ์ของนักมวยปล้ำที่รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งแหวนเกียรติยศของแฟน ๆ ที่ไม่ได้คิดว่าเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งคุณค่าของการเป็นในบัญชีรายชื่อต้า แต่นี้จะไม่ปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของมนุษย์ใน บริษัท อย่างใดอย่างหนึ่ง

Generico ต้ากลับไปในช่วงปลายปี 2006 ทำให้มีลักษณะที่สมบัติที่เขาพ่ายแพ้โดยเบรนต์ไบรท์ ต่อไปนี้เขาเข้ามามีส่วนใน (และหายไป) สี่มุมอยู่รอดตรงกับจิมมี่คลั่งในการรบครั้งสุดท้ายปี 2006 ในปี 2007 ซามีเซนกลายเป็นทีมถาวรกับเควินสตีนการที่บราเดอร์บริสที่ห้าเทศกาลปี: Philly เหมือนแมตช์ก่อนหน้านี้หลายคนพวกเขาจะพ่ายแพ้ในการเผชิญหน้าครั้งนี้ แต่ทั้งสองคนมีการแสดงที่น่าจดจำว่าในที่สุดพวกเขาได้รับเป็นจุดเต็มเวลาในบัญชีรายชื่อ ตลอดปี 2007 ทั้งสองทีม feuded กับอีกคนหนึ่งที่มีการแข่งขันที่น่าจดจำหลายคนรวมทั้ง (แต่ไม่ จำกัด เฉพาะ) การแข่งขันที่ดีในการขับเคลื่อนจ่ายต่อมุมมองของต้าที่สองที่เคย ความบาดหมางของพวกเขาจะมาถึงจุดสิ้นสุดต่อไปนี้มวยโหดร้ายที่ตายก่อนที่จะหมิ่น V: คืน 1, การแข่งขันกรงเหล็กที่โกรธ Caged, 2 ออกจาก 3 ฟอลส์การแข่งขันที่แมนฮัตตันประทุษร้าย 2 และตรงบันไดโฆษณาว่า เป็น "บันไดสงคราม" ที่ผู้ชายขึ้น นัดสุดท้ายนี้กลายเป็นกิจกรรมหลักของบุคคลที่สามต้าจ่ายต่อมุมมอง

นอกจากนี้ในช่วงเวลานี้ Generico โพล่งออกมาเป็นซิงเกิลเป็นคู่แข่งที่มีการทำงานที่แข็งแกร่งในการแข่งขันทัวร์นาเมนต์ยอดนิยมของปี 2007 เขาชนะ (ตามลำดับ) เพ้อ, พระเอกคริสและดาวี่ริชาร์ดเท่านั้นที่จะสูญเสียในการแข่งขันรอบสุดท้ายของ ทัวร์นาเมนต์ที่จะ Castagnoli เคลาดิโอ หลังจากความบาดหมางกับ Briscoes สิ้นสุดวันที่ Generico สตีนและใช้เวลาหลายเดือนก๊กกับ Hangmen สามในความบาดหมางสรุปไม่ได้ว่าดำเนินการลงในปี 2008 พวกเขายังทำงานผ่านการจัดอันดับแท็กและพยายามที่จะชนะชื่อแท็ก แต่สั้นขึ้นมาใน ทัวร์นาเมนต์ป้ายชื่อที่ขึ้นสำหรับการคว้า Generico เอาต้าแชมป์โลกกินเนสส์ไนเจลถึงขีด จำกัด ที่อายุบ้า แต่หาย​​ไปในที่สุด

ที่ 19 กันยายน 2008 Generico สตีนและในที่สุดได้รับรางวัลโลกต้าแท็กทีมแชมป์ด้วยการเต้นอายุของฤดูใบไม้ร่วงที่ขับเคลื่อนด้วย[35] Generico หายไปเป็นนัดที่สองที่จะกินเนสส์ที่รุ่งโรจน์โดยเกียรติยศปกเกล้าเจ้าอยู่หัว Generico ถูกจองในการแข่งขันอีกกับกินเนสส์ในกรงชนที่เขาหายไป ที่ 10 เมษายน 2009 ในเทปโทรทัศน์, Generico และสตีนหายโลกต้าแท็กทีมแชมป์ Young Bucks (เอ็ดดี้เอ็ดเวิร์ดและดาวี่ริชาร์ด)[35] Generico แล้วได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าอย่างยั่งยืนความเสียหายให้กับเอ็นหลักประกันแพทย์ของเขา[36]

เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2009 ที่การรบครั้งสุดท้ายปี 2009 ต้าสดจ่ายต่อการดูครั้งแรกหลังจากที่สูญเสียเหรียญหนุ่มสตีนหันส้นเท้าโดยการโจมตีซามีเซน[37] จากนั้นเขาก็กลายเป็นทีมที่มีหนุ่มบาและร่วมกันได้ สองของพวกเขาเริ่มต้นความบาดหมางกับสตีนและหุ้นส่วนใหม่ของเขาสตีฟคอร์รี ที่ต่อไปนี้จ่ายต่อมุมมองของบิ๊กแบง !, Generico และคาบาน่าแพ้สตีนและคอร์รีผ่านการตัดสิทธิ์เมื่อสตีนที่ใช้เก​​้าอี้ในอดีตคู่หูของเขา[38] เมื่อวันที่ 19 มิถุนายนที่ตายก่อนที่จะหมิ่น VIII, สตีนแพ้ซามีเซน ในการแข่งขันเดี่ยว[39] ที่ 11 กันยายนที่รุ่งโรจน์โดยเกียรติยศทรงเครื่อง Generico และคาบาน่าแพ้สตีนและคอร์รีในการแข่งขันโซ่คู่เมื่อบังคับคอร์รีคาบาน่าจะแตะออก หลังการแข่งขันสตีนโจมตีซามีเซนและเผยเขา[40] ที่ 18 ธันวาคมที่การรบครั้งสุดท้าย 2010 ซามีเซนและสตีนสิ้นสุดวันที่บาดหมางปีที่ยาวนานของพวกเขาในการต่อสู้ unsanctioned โดยไม่ต้องให้เกียรติซึ่ง Generico ใส่หน้ากากของเขาในบรรทัดต่ออาชีพของสตีนต้า . ในสัปดาห์ที่ผ่านมานำไปสู่​​เหตุการณ์ที่ Generico ออกมาเป็นตัวอักษรสีเข้มใหม่และทุกเครื่องแต่งกายสีดำ.[41] ในที่สุดซามีเซนได้รับรางวัลการแข่งขันและถูกบังคับจึงสตีนออกมาจากแหวนแห่งเกียรติยศ[42] เมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2011 ต้าประกาศว่าซามีเซนได้ลงนามในสัญญาฉบับใหม่กับโปรโมชั่น[43]

เมื่อวันที่ 1 เมษายนที่คืนแรกของการให้เกียรติใช้เวทีกลาง, ซามีเซนแพ้ไมเคิลเอลกินจากบ้านแห่งความจริงนำโดยความจริงมาร์ติต่อไปนี้การแทรกแซงจากชายคนหนึ่งสวมหน้ากาก[44] วันรุ่งขึ้นแพ้สมาชิกอีกคนหนึ่ง ของสภาความจริงรอเดอริกที่แข็งแกร่ง แต่หลังจากที่การแข่งขันโจมตีโดยเอลจินและมาร์ตินี่ คาบาน่าหนุ่มออกมาจะทำให้ประหยัด แต่ถูกหยุดโดยบ้านของความได้เปรียบของความจริงในตัวเลข นี้นำไปสู่​​คริสแดเนียลส์ออกมา แต่เขาก็จบลงด้วยการเปลี่ยนส้นเท้าและกดปุ่มเขากับหนังสือของความจริงและคาบาน่าที่มีปีกนางฟ้าของจึงเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสภาความจริงและเผยให้เห็นว่าตัวเองเป็นคนที่มีค่าใช้จ่ายซามีเซนการแข่งขันของเขาในช่วง คืนแรกของการจ่ายต่อการดู[45] ที่ 26 มิถุนายนที่ดีที่สุดในโลกปี 2011, Generico แพ้แดเนียลส์จะชนะโลกต้าทีวีแชมป์[46] เขาจะสูญเสียชื่อเจตายเมื่อวันที่ 13 สิงหาคมที่ แหวนแรกของเกียรติยศมวยปล้ำ tapings ภายใต้แบนเนอร์ซินแคลข่าวกลุ่ม[47] ที่ 30 มีนาคม 2012 ณ แบไต๋ในดวงอาทิตย์, ซามีเซนต้องเผชิญกับเควินสตีนเรียกตัวกลับแพ้ในความพยายามในผู้ชายสุดท้ายยืนจับคู่[48] เขาหายไปจากROHหลังจากนี้ แต่วันที่ 13 ตุลาคมที่รุ่งโรจน์โดยเกียรติจิน: ความหวังแตกหลังจากที่สตีนประสบความสำเร็จในการปกป้องแชมป์โลกต้าของเขาที่เขาได้รับพัสดุที่มีหน้ากาก Generico ของ[49] กลับไปเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม การรบครั้งสุดท้าย 2012: โลกที่เขาไม่ประสบความสำเร็จที่ท้าทายสำหรับสตีนต้าชิงแชมป์โลกในสงครามบันได[50] และเป็นการปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของเขา ก่อนจะเซ็นสัญญากับ WWE

ญี่ปุ่น (2007–2009, 2011–2012)

[แก้]

Generico เดินทางไปยังประเทศญี่ปุ่นในช่วงฤดู​​ร้อนปี 2007 ที่เขาทำงานให้กับประตูมังกร (DG) โปรโมชั่นเป็น Gaijin (ต่างประเทศ) เป็นตัวแทนของอันตรายใหม่ที่มีเสถียรภาพ[51][52] เขากลับไปที่โปรโมชั่นในเดือนกรกฎาคม 2008 ที่ เขาได้รับการประกาศให้เป็น Tozawa-juku ของ "นักเรียนแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ."[53] ซามีเซนทำทัวร์ที่สามของประตูมังกรในเดือนตุลาคม 2009 เมื่อเขาปล้ำในฐานะสมาชิกของกามิกาเซ่ที่มีเสถียรภาพได้[54]

ในช่วงต้นปี 2011 เริ่มปรากฏกึ่งปกติสำหรับโปรโมชั่นยูเนี่ยนญี่ปุ่น Pro, การเปิดตัววันที่ 3 มกราคมด้วยการชนะมากกว่า Shinichiro Tominaga ได้[55] ที่ 19 กันยายนได้รับรางวัลเป็นครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นเมื่อเขา แพ้ Isami Kodaka สำหรับดีดีทีมากแชมป์ภาค[56] หลังจากที่ประสบความสำเร็จเรื่องการป้องกันแชมป์[57][58] เขาเสียแชมป์กลับไป Kodaka วันที่ 3 มกราคม 2012[59] ซามีเซนยังมี ทำไว้บางอย่างสำหรับโปรโมชั่นผู้ปกครอง Pro ยูเนี่ยนของดรีมทีมที่สะดุดตาที่สุดเอาชนะ Kota Ibushi ในการแข่งขันกลับมา Ibushi จากอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่วันที่ 4 พฤษภาคม 2012[60] ที่ 18 สิงหาคมซามีเซนปล้ำนัดแรกของเขาใน นิปปอนบูโดกันชนะที่เปิดตัวครั้งแรก Konosuke Takeshita[61] ที่ 30 กันยายนแพ้ Kota Ibushi ที่จะชนะ KO-D Openweight แชมป์ชื่อบนดีดีทีของ[62][63] ทำป้องกันตำแหน่งที่ประสบความสำเร็จครั้งแรกของเขาได้ในตุลาคม 21[64] ที่ 25 พฤศจิกายนแพ้ KO-D แท็กทีมแชมป์ Mikami สำหรับการป้องกันที่ประสบความสำเร็จของเขาที่สองของแชมป์ KO-D Openweight[65] ในวันที่ 23 ธันวาคมเสียแชมป์ KO- D Openweight ให้เคนนีโอเมก้าในการป้องกันที่สามของเขา[66]

ดรากอนเกทยูเอสเอ และอีโวลฟ์ (2012)

[แก้]

วันที่ 31 มีนาคม 2012, เปิดตัวของเขาสำหรับประตูมังกรสหรัฐอเมริกา (DGUSA) เมื่อเขาพ่ายแพ้ชัคเทย์เลอร์ Cima, Lince ลโดราโดรวย Swann และ samuray โซลเดลในการแข่งขันหกวิธี[67] ที่ 13 เมษายนเปิดตัวของเขาสำหรับการวิวัฒนาการ, โปรโมชั่นอย่างใกล้ชิดร่วมกับ DGUSA แพ้ไปโลวกิ[68] หลังจากที่สูญเสียไปแฉลบวันที่ 11 พฤษภาคมอีก[69] คว้าชัยชนะครั้งแรกของเขาในโปรโมชั่นวันที่ 12 พฤษภาคมโดยการเอาชนะซามี Callihan[70] ก็มีซิงเกิลที่สองตรงกับ samuray del Sol; ครั้งแรกเมื่อวันที่ 28 มิถุนายนที่วิวัฒนาการที่ 14 ได้รับรางวัลโดยเขาและการแข่งขันในวันต่อไปนี้ที่วิวัฒนาการที่ 15 ได้รับรางวัลโดย samuray[71][72] กลับไปที่ประตูมังกรสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคมและเมื่อเขา samuray พ่ายแพ้ แท็กทีมแข่งขันเออาร์ฟ็อกซ์และ Cima ได้[73] ที่ 8 กันยายนซามีเซนและ samuray del Sol เผชิญหน้าในกรณีที่มีวิวัฒนาการหลักอื่นซึ่งได้รับรางวัลโดยเขา[74] ที่ 4 พฤศจิกายนที่เสรีภาพประตูมังกรสหรัฐอเมริกา ต่อสู้ 2012, ซามีเซนร่วมกับ samuray ในการแข่งขันประเภททีมที่พวกเขาพ่ายแพ้[75] ทั้งสองยังคงรูปแบบของพวกเขาชนะวันที่ 8 ธันวาคมที่ 18 วิวัฒนาการที่พวกเขาพ่ายแพ้ Super Smash Bros (Player Uno และ Stupefied)[76]

ค่ายอื่นๆ

[แก้]

จาก 2005 เป็นต้นไปได้ทำหลายสิ่งที่ปรากฏเยอรมัน Westside Xtreme มวยปล้ำ (WXW) โปรโมชั่น[77] ที่ 4 มีนาคม 2012, แพ้ทอมมี่ End ที่จะชนะ WXW 2012 16 กะรัตทองการแข่งขัน[78] ที่ 19 พฤษภาคม , ซามีเซนแพ้บิ๊กแวนวอลเตอร์ยังชนะ WXW สหพันธ์มวยปล้ำชิงแชมป์โลก[79] ที่ 12 สิงหาคม 2012 เขาหายไปชื่อเพื่อ Axel Tischer ในการแข่งขันสี่ทางซึ่งรวมถึงกระดูกไม่ดีและเท่นเบ็ค[80] ในตุลาคม 2009 ซามีเซนเดินทางไปโปแลนด์จะมีส่วนใน Do or Die เหตุการณ์มวยปล้ำในวอร์ซอชนะไมเคิล Kovac ในกิจกรรมหลักของการแสดง[81] ในเดือนพฤษภาคม 2010 Generico ในการแข่งขันหลักกรณีของเมืองหลวง การแสดงการต่อสู้ชิงแชมป์ของ Stand Alone เมื่อวันที่ 23 ตุลาคม Generico แข่งขันโปรมวยปล้ำซูเปอร์สตา 'แสดงการสถาปนาในแจ็กสันวิลล์, อร์ทแคโรไลนาที่เขาร่วมกับพอลลอนดอนจะเอาชนะโจอี้ซิลเวียและเจคแมนนิ่ง[82] ที่ 11 มกราคม 2011, ปล้ำในการทดลองมืด สำหรับหยุดการกระทำมวยปล้ำรวม (TNA) ณ อิมโปรโมชั่น! tapings แพ้ไปสีแดงประหลาด[83] วันรุ่งขึ้นเขาพ่ายแพ้ TJ เพอร์กินในการแข่งขันที่มืดอีก[84] ที่ 20 เมษายน 2011, ซามีเซนเปิดตัวอเมริกาใต้เมื่อเขาปล้ำผู้นำโปรโมชั่นเปรูสมาคมมวยปล้ำ (LWA) หันหน้าไปทาง Apocalipsis เอ็กเซิลและไกเซอร์ในจำนวนหนึ่งในการแข่งขันคู่แข่งเพื่อตรวจสอบ ผู้ท้าชิงสำหรับ Caoz โปรโมชั่นของ "Campeon Máximo" ในท้ายที่สุดไกเซอร์ออกมาจากการแข่งขันชัยชนะ[85] ที่ 24 เมษายนปล้ำกับโปรโมชั่นชิลี Xplosion Nacional de Lucha (XNL) ที่สูญเสียไปบ้าซิดใน XNL แชมป์หมายเลขหนึ่งของการแข่งขันสามทางซึ่ง ยังรวมถึง XL[86] ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2012, เยือนรัสเซียเป็นครั้งแรกการเปิดตัวของเขาสำหรับสหพันธ์มวยปล้ำอิสระ (IWF) ที่เขาต้องเผชิญกับอีวาน "ดีเซล" มาร์คอฟและได้รับรางวัล[87] ต่อมาเมื่อวันที่ 16 กันยายนพวกเขาปล้ำในการแข่งขันและเวลานี้มาร์คอฟได้รับชัยชนะ[87] ที่ 8 กันยายน 2012, Generico ทำให้ปรากฏสำหรับปล้ำสู้โซน (CZW) ไม่ประสบความสำเร็จที่ท้าทายสำหรับ Masada CZW แชมป์โลกรุ่น[88] หลังจากที่เซ็นสัญญากับ WWE, ปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของเขาที่เป็นอิสระของประเทศแคนาดาเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2013 เมื่อเขาทำงานให้กับฮาร์ทเลกาซีดับเบิลยู (HLW) โปรโมชั่นในคาลการี ในการเปิดสี่ทางกำจัดการแข่งขันซามีเซนและ samuray del Sol มีชัยชนะเป็นผลให้ทั้งสองได้รับการจุดในกิจกรรมหลักสิบคนแท็กทีมแข่งขันที่พวกเขาร่วมกับ Barreta, บอยสมิธ จูเนียร์และแจ็คอีแวนส์ในความพยายามที่สูญเสียกับทีมงานของเท็ดดี้ฮาร์ต, ไบรอันกรง! Cam Kaze, Flip Kendrick และพีทวิลสันกับ Generico ถูกตรึงสำหรับผู้ชนะโดยฮาร์ต[89][90]

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2013–ปัจจุบัน)

[แก้]

วันที่ 9 มกราคม 2013 มีรายงานว่าเขาได้เซ็นสัญญากับ WWE[7][91][92] วันรุ่งขึ้นก็ได้ระบุว่าเขาและ WWE ได้ตกลงที่จะจัดการด้วยวาจาที่จะมีการเซ็นสัญญาหลังจากเขาผ่านการทดสอบทางการแพทย์[93][94] ในวันที่ 30 มกราคมมีรายงานว่าเขาได้ผ่านการทดสอบทางการแพทย์ของเขาและเซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการกับ WWE[95] วันที่ 13 กุมภาพันธ์ เขาได้เปิดตัวในค่ายพัฒนาทักษะ NXT, แต่ไม่ได้ปล้ำ[96] เขาเปิดตัวขึ้นปล้ำ NXT ครั้งแรกเมื่อวันที่ 7 เดือนมีนาคมในแทมปา, ฟลอริดาโดยปล้ำแท็กทีมภายใต้ชื่อจริงของเขา[97][98][99] ต่อมาเขาได้ใช้ชื่อในการปล้ำว่า แซมี เซย์น[100] ใน NXT 21 สิงหาคม แพ้ให้ซีซาโรในแมตช์ชนะ 2 ใน 3 ยกสุดมันส์[101][102] NXT Arrival ในปี 2014 ได้แพ้ซีซาโรในการรีแมตช์[103][104] ใน NXT TakeOver แพ้ไทเลอร์ บรีซในการหาผู้ท้าชิงอันดับ1 แชมป์ NXT[105][106][107] ใน NXT TakeOver: Fatal 4-Way ได้ร่วมสี่เส้าชิงแชมป์ NXT แต่เนวิลล์ก็ป้องกันได้[108][109] ใน NXT TakeOver: R Evolution เซย์นสามารถคว้าแชมป์ NXT สมัยแรกได้จากเนวิลล์ หลังแมตช์บรรดาสตาร์ NXT ออกมาร่วมแสดงความยินดีกันมากมายรวมทั้งเควิน โอเวนส์ เพื่อนรักของเซย์นด้วย สตาร์ NXT ช่วยกันแห่เซย์นฉลองแชมป์บนเวทีก่อนจะแยกย้ายกันกลับไป แต่โอเวนส์กลับมาอัดเซย์นแล้วก็จับ Powerbomb ใส่ขอบเวที ทำให้ทั้งคู่เป็นศัตรูคู่แค้นกัน[110] ใน NXT TakeOver: Rival เสียแชมป์ให้กับโอเวนส์ หลังจากครองได้เพียง 62 วัน[111][112] ต่อมาเซย์นได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ระหว่างการปล้ำชิงแชมป์ยูเอสกับจอห์น ซีนาในรอว์ 4 พฤษภาคม 2015 ที่มอนทรีออล[113][114][115][116] ใน NXT TakeOver: Unstoppable ได้รีแมตช์ชิงแชมป์ NXT กับโอเวนส์แต่จบแบบไม่มีผลตัดสิน หลังแมตช์ถูกโอเวนส์อัดซ้ำแต่ซามัว โจได้ออกมาช่วย[117] หลังจากพักเป็นเวลา 7 เดือนก็ได้กลับมาขึ้นปล้ำใน NXT วันที่ 23 ธันวาคม (บันทึกเทปจาก NXT TakeOver: London) ชนะไท ดิลลิงเจอร์[118]

เซย์นได้เซอร์ไพรส์เข้าร่วมรอยัลรัมเบิล (2016)เป็นลำดับที่20 โดยจัดการเหวี่ยงอดีตเพื่อนอย่าง เควิน โอเวนส์ ออกจากเวที ก่อนจะถูกบรอน สโตรว์แมนเหวี่ยงออก[119] รอว์ 7 มีนาคมได้เปิดตัวในค่ายหลักมาอัดโอเวนส์ที่กำลังจะทำร้ายเนวิลล์หลังจากจบแมตช์[120] ในNXT TakeOver: Dallas ได้ปล้ำอำลาในNXT โดยแพ้ให้กับสุดยอดนักมวยปล้ำญี่ปุ่นอย่างชินซูเกะ นากามูระ[121] 2 วันต่อมาก็ได้ร่วมเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 32ปล้ำไต่บันได 7 คนชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลแต่เป็นแซค ไรเดอร์ที่คว้าแชมป์ไปได้[122][123] ในเพย์แบ็ก (2016)แพ้โอเวนส์[124] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2016)แพ้สี่เส้าชิงแชมป์อินเตอร์[125] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2016)ได้เข้าร่วมมันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์เพื่อกระเป๋าสิทธิ์ชิงแชมป์ WWEแต่เป็นดีน แอมโบรสที่คว้าไปได้[126] 19 กรกฎาคมได้ถูกดราฟท์ไปสังกัดรอว์[127] ในแบทเทิลกราวด์ (2016)ชนะโอเวนส์ไปได้เป็นการจบเรื่องราวความแค้นทั้งคู่[128] รอว์ 12 กันยายนได้เป็นแขกรับเชิญ Highlight Reel ของคริส เจริโค และถูกเจริโคทำร้าย[129] จึงได้เจอกันในแคลชออฟแชมเปียนส์ (2016)แต่ก็แพ้[130] รอว์ 7 พฤศจิกายนชนะรูเซฟได้สิทธิ์ชิงแชมป์อินเตอร์กับดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ของทางฝั่งสแมคดาวน์ แต่ซิกก์เลอร์เสียแชมป์ให้เดอะมิซซะก่อน ทำให้ชิงกับมิซแทนในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2016) สุดท้ายก็ไม่สามารถเอาแชมป์มารอว์ได้ ในโรดบล็อก: เอ็นด์ออฟเดอะไลน์ชนะบรอน สโตรว์แมนโดยปล้ำจนครบเวลากำหนด 10 นาที ก่อนจะแพ้สโตรว์แมนในลาสแมนสแตนดิ้ง รอว์ 23 มกราคมชนะเซท รอลลินส์ได้สิทธิ์เข้าร่วมรอยัลรัมเบิล (2017)โดยออกมาเป็นลำดับที่8แต่ไม่ชนะ รอว์คืนต่อมาชนะแชมป์ยูเอส คริส เจริโคแบบนอกรอบ ทำให้ได้ชิงแชมป์สัปดาห์ถัดมาแต่ไม่สำเร็จ ก่อนจะแพ้ซามัว โจในฟาสต์เลน (2017)[131][132] รอว์ 27 มีนาคมชนะโอเวนส์ในการเดิมพันอาชีพของเซย์น และได้สิทธิ์ร่วมแบทเทิลรอยัลชิงรางวัลอนุสรณ์สถานอ็องเดรเดอะไจแอนต์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33แต่ก็ไม่ชนะ[133]

เมษายน 2017 เซย์นได้ย้ายมาดินแดนแห่งโอกาสอย่างสแมคดาวน์[134] แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จใดๆ โดยแพ้ 6 เส้าหาผู้ท้าชิงแชมป์ WWE แพ้ชิงกระเป๋าสิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์ (2017) และแพ้แบทเทิลรอยัลหาผู้ท้าชิงแชมป์ยูเอส จนกระทั่งในเฮลอินเอเซล (2017)เซย์นได้กลายเป็นฝ่ายอธรรมครั้งแรกโดยช่วยให้โอเวนส์ชนะเชน แม็กแมนไปได้[135] 2 วันต่อมาเซย์นออกมาขอบคุณโอเวนส์ที่ทำให้เขาตาสว่าง เขาคิดมาตลอดว่าถ้าเขาพยายามทำตัวเป็นคนดีต่อไปเรื่อยๆ สักวันเขาจะประสบความสำเร็จ แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย โดยเฉพาะเชนที่เคยบอกว่าเขาว่าสแมคดาวน์จะปฏิบัติต่อเขาดีกว่ารอว์ แต่สุดท้ายแล้วมันหลอกลวงทั้งสิ้น ทั้งคู่ก็สวมกอดกันและกลับมาคืนดีกัน[136] ในแคลชออฟแชมเปียนส์ (2017)เซย์นและโอเวนส์สามารถรอดพ้นจากการถูกไล่ออกมาได้หลังจากชนะแรนดี ออร์ตันและชินซูเกะ นากามูระโดยมีเชน แม็กแมนและแดเนียล ไบรอันเป็นกรรมการทั้ง2คน ในรอยัลรัมเบิล (2018)เซย์นกับโอเวนส์ได้โอกาสชิงแชมป์ WWEกับเอเจ สไตส์แบบแฮนดิแคป พร้อมประกาศว่าจะเป็นแชมป์ร่วมกันครั้งแรกในประวัติศาสตร์แต่ก็ไม่ได้ คืนเดียวกันเซย์นได้แย่งสิทธิ์ของไท ดิลลิงเจอร์เข้าร่วมรอยัลรัมเบิลเป็นคนที่10 แต่ถูกนากามูระจัดการตกเวทีไป สแมคดาวน์ 6 กุมภาพันธ์ เซย์นต้องเจอกับโอเวนส์เพื่อสิทธิ์ชิงแชมป์ WWEกับเอเจในฟาสต์เลน (2018)ผลปรากฏว่าเอเจมาก่อกวนทำให้ไม่มีการตัดสิน ไบรอันจึงประกาศให้เป็นสามเส้า ก่อนจะกลายเป็นหกเส้าในเวลาต่อมา แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์ได้ เพราะเชนมาก่อกวนทั้งเซย์นและโอเวนส์[137] 2 วันต่อมาเชนได้ประกาศให้เซย์นและโอเวนส์เจอกันในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34ก่อนทั้งคู่จะออกมากระทืบเชนจนเละ สัปดาห์ต่อมาทั้งคู่ได้ถูกไบรอันไล่ออก(ในบท)ก่อนจะโดนกระทืบไปอีกคน สัปดาห์ต่อมาไบรอันประกาศจับคู่กับเชนเจอกับเซย์นและโอเวนส์ที่เรสเซิลเมเนียโดยถ้าพวกเขาชนะก็จะได้รับการจ้างกลับมาสแมคดาวน์ แต่สุดท้ายก็แพ้ทำให้ทั้งคู่ตกงาน[138]

รอว์คืนต่อมาเซย์นกับโอเวนส์ได้มาของานกับ GM ของรอว์ เคิร์ต แองเกิล แต่แองเกิลบอกว่ามีที่ว่างแค่ตำแหน่งเดียวเท่านั้นเลยให้ทั้งคู่เจอกันเพื่อเซ็นสัญญาสังกัดรอว์แต่ก็แพ้นับ 10 ทั้งคู่ทำให้ยังไม่มีใครได้งาน แต่อย่างไรก็ตามในสัปดาห์ต่อมาทั้งคู่ก็ได้รับการเซ็นสัญญาโดย Commissioner ของรอว์ สเตฟานี แม็กแมน ทำให้ทั้งคู่ได้เป็นสตาร์สังกัดรอว์ ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2018)เดือนมิถุนายน หลังจากที่แพ้ให้กับบ็อบบี แลชลีย์นั้น[139] เซย์นต้องเข้ารับการผ่าตัดกล้ามเนื้อหัวไหล่ฉีกทั้ง 2 ข้างทำให้ต้องพักการปล้ำเป็นเวลาประมาณ 10 เดือน[140][141] ก่อนจะกลับมาในรอว์ 8 เมษายน 2019 โดยขึ้นปล้ำแพ้ในการชิงแชมป์อินเตอร์กับฟิน บาเลอร์[142] หลังแมตช์เซย์นหยิบไมค์มาพูดบอกว่าถึงแม้แฟนๆจะคิดถึงเขาแต่เขาไม่คิดถึงแฟนๆ[143] ในรอว์ 13 พฤษภาคม เซย์นสามารถเอาชนะบรอน สโตรว์แมนไปได้โดยการช่วยเหลือจากแบรอน คอร์บินและดรูว์ แม็กอินไทร์ทำให้เซย์นได้สิทธิ์เข้าร่วมชิงกระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ 2019 แทนที่ของบรอน[144][145] แต่ในวันจริงเซย์นได้ถูกทำร้ายเสียสิทธิ์เข้าร่วมชิงกระเป๋า[146] ต่อมาได้ร่วมทีมกับโอเวนส์อีกครั้ง[147] ชนะเดอะนิวเดย์ไปได้ใน Stomping Grounds แต่ไม่นานก็แยกกัน[148] ในปลายเดือนสิงหาคม 2019 เซย์นได้เป็นล่ามหรือผู้จัดการให้กับแชมป์อินเตอร์อย่างชินซูเกะ นากามูระ[149][150] ต่อมาได้ซีซาโรมาร่วมกลุ่ม[151] หลังจากที่นากามูระเสียแชมป์ให้บรอน สโตรว์แมน[152] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ 2020 เซย์นสามารถคว้าแชมป์อินเตอร์เป็นเส้นแรกในค่ายหลักจากบรอนในแบบแฮนดิแคป 3 ต่อ 1(ร่วมทีมกับนากามูระและซีซาโร)ซึ่งยังเป็นแชมป์เส้นแรกในรอบ 5 ปีของเซย์น[153][154] แต่ครองได้เพียง 2 เดือนก็ต้องถูกปลดแชมป์เนื่องจากเซย์นปฏิเสธเดินทางมาปล้ำในสถานการณ์ COVID-19[155]

ในเดือนสิงหาคม 2020 เซย์นได้รีเทิร์นปรากฏตัวพร้อมเข็มขัดแชมป์อินเตอร์ของตัวเองและถีบหน้า Helluva Kick ใส่เจฟฟ์ ฮาร์ดีที่เป็นแชมป์อินเตอร์ตัวจริง[156] ใน Clash of Champions 2020 เซย์นสามารถคว้าแชมป์อินเตอร์ได้เป็นสมัยที่2 ในแมตช์สามเส้าไต่บันไดที่มีเจฟฟ์ ฮาร์ดีและเอเจ สไตส์ร่วมปล้ำ ก่อนเสียแชมป์ให้บิ๊กอีในปลายปี 2020[157] ต่อมาได้เปิดศึกกับอดีตเพื่อนซี้อย่างเควิน โอเวนส์อีกครั้งและเจอกันในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 37โดยมีโลแกน พอลเป็นแขกรับเชิญในแมตช์ผลเป็นเซย์นที่แพ้และหลังแมตช์โลแกนถูกโอเวนส์ใส่สตันเนอร์[158] ในศึกเฮลอินเอเซลเซย์นสามารถเอาชนะโอเวนส์คืนได้ แต่ก็แพ้ให้โอเวนส์ในแบบลาสแมนสแตนดิ้งเพื่อสิทธิ์เข้าร่วมชิงกระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์[159][160] ในสแมคดาวน์ 26 พฤศจิกายน 2021 เซย์นได้เป็นผู้ชนะแบทเทิลรอยัลคว้าสิทธิ์ผู้ชิงอันดับ 1 แชมป์ยูนิเวอร์แซลกับโรแมน เรนส์ในสัปดาห์ถัดมา[161] แต่ไม่สามารถคว้าได้เพราะถูกบร็อก เลสเนอร์เล่นงานจนหมดสภาพก่อนเริ่มแมตช์[162] ในปลายปี 2021 เซย์นได้ชนะแมตช์ Gauntlet 12 คนทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์อินเตอร์กับชินซูเกะ นากามูระและยังได้เปิดศึกกับนักแสดงชื่อดังอย่างจอห์นนี นอกซ์วิลล์ ในเดือนกุมภาพันธ์ 2022 สามารถคว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 3 ได้สำเร็จ[163] แต่ไม่นานก็เสียแชมป์ให้ริโคเชต์หลังจากครองได้ 3 สัปดาห์ (2 สัปดาห์ตามเวลาออกอากาศ) จากการก่อกวนของนอกซ์วิลล์ ก่อนจะท้าเจอกับนอกซ์วิลล์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 38รูปแบบไม่มีกฎกติกาซึ่งเซย์นเป็นฝ่ายแพ้จากการช่วยเหลือของกลุ่ม Jackass เพื่อนของนอกซ์วิลล์

หลังจบจากเรสเซิลเมเนียเซย์นได้มีบทบาทเข้าร่วมเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของกลุ่มเดอะบลัดไลน์ นำโดย โรแมน เรนส์ (หัวหน้า, แชมป์อันดิสพิวเต็ดยูนิเวอร์แซล), พอล เฮย์แมน (ผู้จัดการ), ดิอูโซส์ (จิมมี อูโซ และ เจย์ อูโซ, แชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีม) และโซโล ซิโกอา และด้วยความเล่นมุกตลกของเซย์นจนสมาชิกบลัดไลน์หลุดขำออกจอ ทำให้เป็นที่นิยมชื่นชอบของแฟนๆ[164][165] จนกระทั่งในรอยัลรัมเบิล 2023 เซย์นได้ทรยศต่อกลุ่ม Bloodline โดยการช่วยเหลือเควิน โอเวนส์เพื่อนสนิทของเขาจากการรุมทำร้ายของบลัดไลน์ และได้กลับมาเป็นธรรมะครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2017 โดยซีนดราม่านี้ยังได้คะแนนจาก Dave Meltzer ถึง 5 ดาวและเป็นหนึ่งในเนื้อเรื่องที่ดีที่สุดใน WWE[166][167] เซย์นได้ท้าชิงแชมป์โลกกับเรนส์ในศึกอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ที่มอนทรีออล, แคนาดาบ้านของเซย์น[168] แต่ไม่สามารถคว้าแชมป์ได้[169] ต่อมาเซย์นจึงไปขอร้องโอเวนส์ร่วมทีมกันเพื่อล้มอูโซส์ซึ่งตอนแรกโอเวนส์ปฏิเสธก่อนที่จะได้โคดี โรดส์มาเป็นกาวใจช่วยให้ทั้งคู่ร่วมทีมกันได้อีกครั้งและท้าชิงแชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีมกับอูโซส์ในคู่เอกของเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 39คืนแรกและสามารถคว้าแชมป์ได้สำเร็จ นอกจากนี้ยังเป็นแมตช์แท็กทีมคู่เอกเรสเซิลเมเนียครั้งแรกนับตั้งแต่ครั้งที่ 1 และยังเป็นครั้งแรกที่มีการชิงแชมป์แท็กทีมเป็นคู่เอก[170][171] ก่อนจะเสียให้กับสมาชิกเดอะ จัดจ์เมนท์ เดย์อย่างฟิน บาเลอร์และแดเมียน พรีสต์หลังครองเป็นเวลา 154 วัน[172] ในเดือนตุลาคม 2023 โอเวนส์ได้ถูกเทรดไปสแมคดาวน์แลกกับเจย์ อูโซที่มาอยู่รอว์ทำให้เซย์นต้องแยกทีมกับโอเวนส์และกลับมาเป็นศิลปินเดี่ยวอีกครั้ง[173][174]

ในรอว์ 11 มีนาคม 2024 เซย์นได้เป็นผู้ชนะ Gauntlet Match ได้สิทธิ์ชิงแชมป์อินเตอร์กับกุนเธอร์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 40และสามารถคว้าแชมป์ได้อีกครั้งเป็นสมัยที่ 4 หยุดสถิติการครองแชมป์อินเตอร์ที่ยาวนานสุดของกุนเธอร์ 666 วันและยังเป็นคนแรกที่สามารถจับกดกุนเธอร์นับ 3 ได้ในแมตช์เดี่ยวค่ายหลัก[175] ในรอว์ 15 เมษายนที่มอนทรีออลบ้านเกิดเซย์นได้มอบโอกาสในการชิงแชมป์อินเตอร์ให้กับแชด เกเบิลก่อนที่จะสามารถป้องกันแชมป์ได้ หลังแมตช์เกเบิลได้กลายเป็นฝ่ายอธรรมและลอบทำร้ายต่อหน้าภรรยาของเซย์น[176] ในศึกคิงออฟเดอะริงเอาชนะแชด เกเบิลและบรอนสัน รีดป้องกันแชมป์ไปได้แบบสามเส้า[177] ในแคลชแอทดิแคสเซิลป้องกันแชมป์กับเกเบิลเอาไว้ได้สิ้นสุดเรื่องราวทั้งคู่[178] ในมันนีอินเดอะแบงก์ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้จากบรอน เบรกเกอร์[179] ก่อนจะเสียแชมป์ให้เบรกเกอร์ในซัมเมอร์สแลม 2024 จบการครองแชมป์ไว้ที่ 119 วัน[180]

วิดีโอเกมส์

[แก้]

ในวิดีโอเกม WWE 2K15 เขาได้เป็นตัวละครและมีเนื้อเรื่องของตัวเขาในโหมด "Who Got NXT" สำหรับเครื่องเล่น Xbox 360 และ PlayStation 3 ของเกมการแข่งขันของเขาใน NXT[181] และเขาก็ยังได้ปรากฏตัวในเกม WWE 2K ภาคอื่นๆ

นอกมวยปล้ำ

[แก้]

เพลงเปิดตัวของเขาถูกเล่นหลังจากชัยชนะของ Edmonton Oilers ในระหว่างการแข่งขันกีฬาน้ำแข็ง 2017 Stanley Cup Playoffs[182]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

เขาขึ้นชื่อว่าเป็นคนเงียบๆ เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว[183] เขาเป็นมุสลิม[184] และในปี 2023 ระหว่างการเดินทางของ WWE ไปซาอุดีอาระเบียเพื่อร่วมศึก Night of Champions เขาได้เสร็จสิ้นพิธีอุมเราะห์ซึ่งเป็นการแสวงบุญที่เมกกะ[185] ก่อนหน้านี้เขาหลีกเลี่ยงการเข้าร่วมกิจกรรมของ WWE ในซาอุดีอาระเบียเนื่องจากความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดของประเทศซาอุกับซีเรีย[186]

เขาแต่งงานแล้วและมีลูกชายคนหนึ่ง[187][188] เขาเป็นมังสวิรัติ[189] และพูดภาษาอังกฤษ อาหรับ และฝรั่งเศสได้อย่างคล่องแคล่ว[184][190] เขาเป็นเพื่อนสนิทกับเพื่อนนักมวยปล้ำอาชีพอย่าง Kevin Steen ซึ่งเป็นที่รู้จักใน WWE ในชื่อ Kevin Owens ซึ่งเขาร่วมทีมและเปิดศึกด้วยตลอดอาชีพการงานของเขา[191]

ในเดือนกรกฎาคม 2017 เขาได้จัดตั้งกองทุนชื่อ Sami for Syria เพื่อสนับสนุนสมาคมการแพทย์อเมริกันซีเรีย[192][193]

แชมป์และรางวัล

[แก้]
แชมป์อันดิสพิวเต็ด WWE
แชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีม WWE ร่วมกับเควิน โอเวนส์
รางวัล Rey de Voladores ของ Chikara

สิ่งเดิมพันต่างๆ

[แก้]
ชนะ (เดิมพัน) แพ้ (เดิมพัน) สถานที่ ศึก วันที่ หมายเหตุ
El Generico (หน้ากาก) Kevin Steen (สัญญา) New York City, New York Final Battle 18 ธันวาคม 2010 This was an Unsanctioned Fight Without Honor[42]
Sami Zayn (อาชีพ) Adrian Neville (แชมป์) Winter Park, Florida NXT TakeOver: R Evolution 11 ธันวาคม 2014

เกร็ดความรู้

[แก้]

เป็นนักมวยปล้ำชาวซีเรียคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ได้ปล้ำเป็นคู่เอกปิดเรสเซิลเมเนียครั้งที่ 39

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 "El Generico Profile". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 31, 2012. สืบค้นเมื่อ September 30, 2011.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Sami Zayn Bio". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ March 9, 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 "Sami Zayn". WWE. สืบค้นเมื่อ February 24, 2017.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Cagematch profile". Cagematch. สืบค้นเมื่อ December 1, 2009.
  5. ↑ cite web|url= https://www.cagematch.net/?id=2&nr=1523&page=20
  6. ↑ "El Generico Profile". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-10-11.
  7. ↑ 7.0 7.1 Caldwell, James (2013-01-09). "WWE News: Independent star reportedly signs with WWE". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2013-01-09.
  8. ↑ Kapur, Bob (2008-11-07). "El Generico defies the odds". Slam! Sports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2009-11-30.
  9. ↑ Laprade, Patric (2013-01-30) "El Generico bound for NXT" เก็บถาวร 2014-05-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, SLAM! Wrestling, Retrieved on January 30, 2013.
  10. ↑ "Kevin Owens Matches", CAGEMATCH, Retrieved on August 31, 2016.
  11. ↑ "IWS Payback's A Bitch Results Press Release", Internet Wrestling Syndicate, Retrieved on August 31, 2016.
  12. ↑ "CZW High Stakes II: Night Show", CAGEMATCH, Retrieved on September 01, 2016.
  13. ↑ Ryan, Michael. (2008-11-08) "Great crowd basks in ROH's Montreal debut", SLAM! Wrestling, Retrieved on September 01, 2016.
  14. ↑ Caldwell, James (2009-11-22). "PWG News: Results from the Battle of Los Angeles tournament to determine the new PWG champion". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 2009-12-28.
  15. ↑ "PWG's Kurt Russellmania at Wrestlereunion 4 on January 30, 2010!". Pro Wrestling Guerrilla. 2009-12-22. สืบค้นเมื่อ 2009-12-28.
  16. ↑ 16.0 16.1 Fleeman Martinez, Luke; Massingham, Matt (2010-05-09). "5/9 PWG in SoCal: DDT4 tag tournament - GenMe (Young Bucks) vs. Paul London & El Generico finals". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-05-10.
  17. ↑ Csonka, Larry (2010-12-13). "PWG Cyanide: A Loving Tribute to Poison Report 12.11.10". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-12-13.
  18. ↑ Massingham, Matt (2011-01-30). "1/29 PWG results in Los Angeles: Complete "virtual-time" coverage of PWG Title match, Kaval vs. Davey, Roberts retirement, Legends Battle Royal". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-01-30.
  19. ↑ Caldwell, James (2011-04-09). "PWG News: PWG Title & Tag Titles on the line at "Winning" Saturday night - Low-Ki, Claudio, Strong, GenMe, Steen, Tozawa scheduled". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-10.
  20. ↑ Caldwell, James (2011-04-10). "PWG News: TNA tag team captures PWG Tag Titles at "Winning," Steen scratched, Low-Ki, Claudio retains top title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-10.
  21. ↑ 21.0 21.1 Massingham, Matt (2011-08-21). "8/20 PWG results in Reseda, Calif.: BOLA tournament winner, Young Bucks not shaking hands turned into angle, Tag Title match, Finlay debuts". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-08-21.
  22. ↑ Massingham, Matt (2011-10-23). "10/22 PWG results Reseda, Calif.: PWG Title change, SoCal character returns, Young Bucks vs. Future Shock for Tag Titles". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-10-23.
  23. ↑ Caldwell, James (2012-03-18). "PWG Title changes hands Saturday". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-03-18.
  24. ↑ Massingham, Matt (2013-01-13). "Show Results - 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2013-01-13.
  25. ↑ Donaldson, Magnus (2007-05-29). "The Magnus Analysis- Chikara Tag World Grand Prix 2005 Night 3". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  26. ↑ Vetter, Chris (2008-03-04). "Torch Indy Weekend Report: Mexican team wins in Chikara, Christian over Styles, Kingston over Scorpio". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  27. ↑ Coale, Mark (2009-03-28). "CHIKARA King of Trios first night report 3-27 Philadelphia plus tonight's lineup". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  28. ↑ Coale, Mark (2009-03-29). "CHIKARA King of Trios tournament second day 3-28 Philadelphia with today's final day card". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  29. ↑ Coale, Mark (2009-03-30). "CHIKARA King of Trios final day report 3-29 Philadelphia". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  30. ↑ 30.0 30.1 30.2 30.3 30.4 30.5 30.6 "Past results". Chikara. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-17. สืบค้นเมื่อ 2011-04-17.
  31. ↑ Radican, Sean (2011-05-04). "Radican's Chikara KoT Night 1 DVD Review 4/15 - Team Michinoku Pro vs. Team 1-2-3 Kid, Quackenbush & Toyota & Jigsaw vs. SAT's". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-05-05.
  32. ↑ Radican, Sean (2011-05-13). "Radican's Chikara DVD review series - "King of Trios 2011 Night 2" 4/16: F.I.S.T. vs. Osaka Pro, RDV tournament, Quackenbush & Toyota & Jigsaw vs. Michinoku Pro". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-05-14.
  33. ↑ 33.0 33.1 Radican, Sean (2011-06-05). "Radican's Chikara DVD review series: "KOT 2011: Night 3 4/17 - Kid vs. Generico, Toyota vs. Eagles, KOT tournament Finals". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-06-05.
  34. ↑ 34.0 34.1 Martin, Adam (2011-08-02). "Indy News #4: Chikara weekend results". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2011-08-02.
  35. ↑ 35.0 35.1 35.2 "Ring Of Honor Tag Team Championship". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 27, 2011. สืบค้นเมื่อ September 21, 2013.
  36. ↑ Aldren, Mike (2009-04-28). "Daily wrestling news and gossip". The Sun. สืบค้นเมื่อ 2009-04-28.
  37. ↑ Caldwell, James (2009-12-19). "CALDWELL'S RING OF HONOR PPV REPORT 12/19: Ongoing "virtual time" coverage of ROH's first online PPV - Austin Aries vs. Tyler Black". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 2009-12-20.
  38. ↑ Radican, Sean (2010-04-03). "Radican's ROH The Big Bang PPV Blog 4/3: Black vs. Aries vs. Strong, Briscoes vs. KOW". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-09-12.
  39. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (2010-09-11). "9/11 ROH internet PPV live results: Caldwell & Radican's coverage of "Glory by Honor IX" - ROH Title match, Haas & Benjamin debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-09-12.
  40. ↑ Caldwell, James (2010-12-09). "Caldwell's ROH TV report 12/6: Richards vs. Embassy, "Final Battle" hype, great sit-down interview, TV Title match, Roderick Strong plays Cam Newton". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-12-18.
  41. ↑ Caldwell, James (2010-12-09). "Caldwell's ROH TV report 12/6: Richards vs. Embassy, "Final Battle" hype, great sit-down interview, TV Title match, Roderick Strong plays Cam Newton". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-12-18.
  42. ↑ 42.0 42.1 Caldwell, James (2010-12-18). "Caldwell's Ring of Honor PPV report 12/18: Ongoing "virtual time" coverage of "Final Battle 2010" - Strong vs. Richards, Generico vs. Steen". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-12-18.
  43. ↑ "Ring of Honor Re-Signs Top Talents". Ring of Honor. 2011-03-02. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-03-05. สืบค้นเมื่อ 2011-03-02.
  44. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (2011-04-01). "ROH Internet PPV report 4/1: Caldwell & Radican's "virtual-time" coverage of live ROH PPV from Atlanta". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-10.
  45. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (2011-04-02). "ROH Internet PPV report 4/2: Caldwell & Radican's ongoing "virtual-time" coverage of live ROH PPV from Atlanta". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-10.
  46. ↑ 46.0 46.1 Radican, Sean (2011-06-26). "Radican's "Best in the World" internet PPV report 6/26: Ongoing "real-time" coverage of live PPV from New York City". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-06-27.
  47. ↑ "ROH News: Notes from Saturday's first ROH TV taping under Sinclair Broadcasting (contains spoilers)". Pro Wrestling Torch. 2011-08-14. สืบค้นเมื่อ 2011-08-14.
  48. ↑ Namako, Jason (2012-03-30). "ROH Showdown in the Sun iPPV Results- 3/30/12". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-02. สืบค้นเมื่อ 2012-04-02.
  49. ↑ Namako, Jason (2012-10-13). "ROH Glory by Honor XI Results - 10/13/12". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-02. สืบค้นเมื่อ 2012-10-14.
  50. ↑ Namako, Jason (2012-12-16). "ROH Final Battle Results - 12/16/12". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-21. สืบค้นเมื่อ 2012-12-16.
  51. ↑ 福岡・博多スターレーン. Dragon Gate (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  52. ↑ 東京・後楽園ホール. Dragon Gate (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  53. ↑ 東京・後楽園ホール. Dragon Gate (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  54. ↑ 兵庫・神戸サンボーホール. Dragon Gate (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  55. ↑ １富士、２鷹、３ユニオン全席2000円興行!!. Union Pro (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  56. ↑ ユニオンイリュージョン～夢～. Union Pro (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  57. ↑ ユニオンイリュージョン～幻～. Union Pro (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  58. ↑ ユニオン６周年記念大会. Union Pro (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  59. ↑ １富士、２鷹、３ユニオン 2012. Union Pro (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  60. ↑ "Max Bump 2012". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  61. ↑ "武道館ピーターパン～DDTの15周年、ドーンと見せます超豪華4時間SP～". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-08-18.
  62. ↑ 62.0 62.1 "Who's gonna Top? 2012 ～DDT48総選挙最終投票日～". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-09-30.
  63. ↑ Caldwell, James (2012-09-30). "El Generico wins title in Japan". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-09-30.
  64. ↑ "DDT Special 2012". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-10-21.
  65. ↑ "蛇界転生Final ～ポイズン澤田Julie Forever～". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-11-25.
  66. ↑ "Never Mind 2012". Dramatic Dream Team (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-12-23.
  67. ↑ Radican, Sean (2012-03-31). "Radican's DGUSA "Mercury Rising 2012" iPPV Report 3/31 - Gargano vs. Yoshino DGUSA Title match, return of traditional Six-Man Tag". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  68. ↑ Radican, Sean (2012-04-13). "Radican's Evolve 11 iPPV report 4/13 - Virtual time coverage of live event from Toronto". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  69. ↑ Radican, Sean (2012-05-11). "Radican's Evolve 12 iPPV report - live coverage of Charlotte debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  70. ↑ Radican, Sean (2012-05-12). "Radican's Evolve 13 iPPV report- Live coverage of event from Concord, N.C." Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  71. ↑ Namako, Jason (2012-06-29). "6/28 Evolve 14 iPPV Results: Ybor City, Florida". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2012-07-28.
  72. ↑ Radican, Sean (2012-06-29). "Radican's Evolve 15 iPPV review 6/29 - live coverage of event from St. Petersburg". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-28.
  73. ↑ Radican, Sean (2012-07-28). "Radican's DGUSA "Untouchable 2012" IPPV report 7/28: Live report on Gargano vs. Tozawa Open the Freedom Gate Title match". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-28.
  74. ↑ Radican, Sean (2012-09-08). "Radican's Evolve 17 iPPV report - Virtual time coverage from Voorhees, N.J." Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-09-08.
  75. ↑ Radican, Sean (2012-11-04). "Radican's DGUSA "Freedom Fight 2012" iPPV report: Virtual-time coverage of Gargano's near-five-star title defense". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-11-05.
  76. ↑ Radican, Sean (2012-12-08). "Radican's Evolve 18 iPPV Results: Ongoing "virtual-time" coverage of DGUSA Title match, J-Mo announcement, more!". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-12-08.
  77. ↑ "wXw "Back to the Roots IV"". Westside Xtreme Wrestling (ภาษาเยอรมัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-09. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  78. ↑ 78.0 78.1 Meltzer, Dave (March 4, 2012). "Sun update: Furnas funeral, Zuffa embarrassed by Nazi rapist, Smackdown change, Raw ticket sales". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ March 5, 2012.
  79. ↑ "wXw Dead End XII". Westside Xtreme Wrestling (ภาษาเยอรมัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-10. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  80. ↑ "wXw "Fans Appreciation Weekend 2012 - Night 2"". Westside Xtreme Wrestling (ภาษาเยอรมัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-09. สืบค้นเมื่อ 2012-08-19.
  81. ↑ "Karuzela Show". Do or Die Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-01. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17.
  82. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-05. สืบค้นเมื่อ 2015-12-09.
  83. ↑ Martin, Adam (2011-01-11). "ROH stars gets tryout at TNA Impact TV tapings". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2011-01-12.
  84. ↑ "TNAW iMPACT #342". Cagematch. สืบค้นเมื่อ 2011-01-14.
  85. ↑ Autor Invitado (2011-04-26). "Resultados del evento LWA Punto de Quiebre 2011 con la presencia de El Genérico". SuperLuchas (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 2011-04-27.
  86. ↑ "El Generico vs XL vs Crazy Sid". Xplosion Nacional de Lucha (ภาษาสเปน). 2011-04-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-31. สืบค้นเมื่อ 2011-04-28.
  87. ↑ 87.0 87.1 "Result". Independent Wrestling Federation (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2012-09-17.
  88. ↑ Namako, Jason (2012-09-09). "9/8 CZW iPPV Results: Voorhees, NJ". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2012-09-09.
  89. ↑ O'Connor, Robert (2013-01-19). "1/18 Hart Legacy Results". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-01-20.
  90. ↑ Clevett, Jason (2013-01-19). "Action speaks loudly at Hart Legacy Wrestling". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-19. สืบค้นเมื่อ 2013-01-20.
  91. ↑ Meltzer, Dave (2013-01-09). "WWE signs international star". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2013-01-10.
  92. ↑ Johnson, Mike (2013-01-09). "WWE signs top independent name and more on the way". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-01-10.
  93. ↑ Meltzer, Dave (2013-01-10). "Thurs. update: Major changes to how TNA does PPV, Impact preview, El Generico update, Bret Hart update, Several names at NXT tapings, Spike in talks with group that promoted New Year's Eve, Junior Seau, Eddie Alvarez, Mania weekend, WWE video game". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2013-01-11.
  94. ↑ Johnson, Mike (2013-01-10). "El Generico-WWE signing update". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-01-11.
  95. ↑ Johnson, Mike (2013-01-30). "The El Generico news you have been waiting for". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-01-30.
  96. ↑ Caldwell, James (2013-02-14). "WWE News: El Generico makes WWE debut at NXT show (w/Pics)". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2013-02-14.
  97. ↑ Caldwell, James (2013-03-07). "WWE Pic: El Generico in-ring debut, but not as Generico". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2013-03-08.
  98. ↑ Johnson, Mike (2013-03-07). "El Generico's new name in WWE is..." Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-03-08.
  99. ↑ Meltzer, Dave (2013-03-07). "El Generico debuts in NXT". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2013-03-08.
  100. ↑ Caldwell, James (2013-04-04). "WWE News: El Generico speaks under new WWE handle". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2013-04-04.
  101. ↑ Trionfo, Richard (2013-08-22). "WWE NXT report: Zayn versus Cesaro two out of three falls; Divas title match; Dolph Ziggler in Action; a Tough Enough alumnus in action; The Ascension; CJ Parker and Tyler Breeze; and more". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-08-23.
  102. ↑ "James's WWE NXT results 8/21 & 8/28 & 9/4: Cesaro vs. Sami Zayn MOTY contender, A.J. Lee title defense, Summer Rae, Swagger, new feuds & developments". Pro Wrestling Torch. 2013-09-05. สืบค้นเมื่อ 2013-09-09.
  103. ↑ Namako, Jason. "WWE NXT results - 1/22/14 (Banner raising ceremony)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 8 March 2014.
  104. ↑ James, Justin (2014-02-27). "James's WWE NXT "Arrival" report 2/27 - Week 87: Complete real-time coverage of WWE Network special, including all NXT Titles on the line, plus Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-02-28.
  105. ↑ James, Justin. "James's WWE NXT report 5/8 - Week 97: Battle Royal for NXT Title shot, Women's Title tournament continues, Triple H appearance, Exotic Express; Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 20 May 2014.
  106. ↑ James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 5/15 - Week 98: NXT Title #1 contender match, Women's Title tourney continues; Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 20 May 2014.
  107. ↑ "James's WWE NXT TakeOver report 5/29: Complete "virtual-time" coverage of live special on WWE Network". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2 June 2014.
  108. ↑ Howell, Nolan. "Neville shocks, defies odds at NXT Takeover: Fatal 4 Way". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-11. สืบค้นเมื่อ 18 October 2014.
  109. ↑ Chiverton, George. "Chiverton's NXT Scouting report: Latest Network Era Rankings, evaluation of "Takeover" fall-out". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 18 October 2014.
  110. ↑ Caldwell, James (2014-12-11). "WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-12-12.
  111. ↑ Howell, Nolan. "NXT: Tournament and contract signing heat up". Canoe.ca. Slam Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-02-09. สืบค้นเมื่อ 7 February 2015.
  112. ↑ James, Justin. "WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women's Title semi-main event, Neville-Balor; Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 13 February 2015.
  113. ↑ "Sami Zayn to undergo MRI on his shoulder". WWE. สืบค้นเมื่อ 2015-05-05.
  114. ↑ http://www.wwe.com/shows/raw/2015-05-04/wwe-raw-results-27353823/page-7
  115. ↑ "U.S. Champion John Cena def. Sami Zayn". WWE. สืบค้นเมื่อ 2015-05-05.
  116. ↑ "Sami Zayn to undergo MRI on his shoulder". WWE. สืบค้นเมื่อ 2015-05-05.
  117. ↑ Killam Mike (May 20, 2015). "WWE NXT Takeover: Unstoppable Complete Results: Kevin Owens vs. Sami Zayn, Sasha Banks vs. Becky Lynch, Corbin & Rhino Collide". wrestlezone.com. สืบค้นเมื่อ June 18, 2014.
  118. ↑ Melok, Bobby (December 23, 2015). "WWE NXT results: Dec. 23, 2015 - Sami Zayn shines in return to ring, Jordan & Gable stand tall after Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ December 28, 2015.
  119. ↑ Caldwell, James (January 24, 2016). "1/24 Royal Rumble PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report". PWTorch. สืบค้นเมื่อ January 25, 2016.
  120. ↑ Trionfo, Richard (March 7, 2016). "WWE RAW REPORT: ANY ROADBLOCKS ON THE PATH TO ROADBLOCK?, HOW ABOUT THOSE Y2AJ SHIRT SALES?, WHO WILL BE THE X FACTOR IN THE LANA/BRIE SITUATION?, AND MORE". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ March 7, 2016.
  121. ↑ Caldwell, James (2016-04-01). "4/1 NXT Takeover: Dallas Results – Caldwell's Complete Live Report on Nakamura vs. Zayn". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2016-04-01.
  122. ↑ "WWE WrestleMania 32: Kevin Owens to Face Sami Zayn, Dolph Ziggler, Four Others". Daily DDT. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-07-02. สืบค้นเมื่อ 2016-03-23.
  123. ↑ http://www.cagesideseats.com/wwe/2016/4/3/11356288/wrestlemania-32-results-zack-ryder-wins-the-intercontinental-championship
  124. ↑ "Raw results, April 18, 2016: Jericho breaks it down for Ambrose in London". WWE.com. WWE. April 18, 2016. สืบค้นเมื่อ April 24, 2016.
  125. ↑ "Extreme Rules 2016". WWE.com. WWE. สืบค้นเมื่อ 24 May 2016.
  126. ↑ Powers, Kevin (June 19, 2016). "Dean Ambrose won the Money in the Bank Ladder Match". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ June 19, 2016.
  127. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  128. ↑ Caldwell, James (July 24, 2016). "7/24 WWE Battleground Results – CALDWELL'S Complete Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 24, 2016.
  129. ↑ http://www.philly.com/philly/blogs/the-squared-circle/WWE-Monday-Night-Raw-results-and-observations-091216-Rusevs-.html
  130. ↑ http://bleacherreport.com/articles/2665819-wwe-clash-of-champions-2016-results-winners-grades-reaction-and-highlights/page/6
  131. ↑ "Fastlane results, live match coverage". Cageside Seats. สืบค้นเมื่อ 2017-03-30.
  132. ↑ "WWE Monday Night RAW Results - The Undertaker Appears, Mick Foley Fired, Handicap Match, No DQ, More - WrestlingInc.com". WrestlingInc.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-03-30.
  133. ↑ "WWE Monday Night RAW Results - The Undertaker's Cemetery, Final WrestleMania 33 Hype, Braun Strowman - WrestlingInc.com". WrestlingInc.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-03-30.
  134. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=2cZ0yoasSdg
  135. ↑ https://www.forbes.com/sites/blakeoestriecher/2017/10/08/wwe-hell-in-a-cell-2017-results-sami-zayn-joins-forces-with-kevin-owens-and-5-things-we-learned/2/#2e3f2c1a72ee
  136. ↑ "WWE Smackdown Results – 10/10/17 (Corbin vs. Styles for US Title)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 21 October 2017.
  137. ↑ http://www.wwe.com/videos/sami-zayn-promises-to-lay-down-for-kevin-owens-at-wwe-fastlane-smackdown-live-march-6-2018
  138. ↑ Meltzer, Dave (April 8, 2018). "WWE WrestleMania 34 live results, news & recap". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ April 9, 2018.
  139. ↑ "WWE MITB: Sami Zayn Vs. Bobby Lashley - WrestlingInc.com".
  140. ↑ "Exclusive: Sami Zayn speaks on shoulder injuries". WWE.
  141. ↑ Sami Zayn [@SamiZayn] (December 15, 2018). "Double shoulder surgery isn't fun, but I see the whole experience as a gift" (ทวีต) (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ December 17, 2018 – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  142. ↑ Powell, Jason (April 8, 2019). "4/8 Powell's WWE Raw TV Review: The night after WrestleMania 35 edition featuring new Raw and Smackdown Women's Champion Becky Lynch, new WWE Universal Champion Seth Rollins, new Intercontinental Champion Finn Balor, and new Raw Tag Champions Zack Ryder and Curt Hawkins". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 9, 2019.
  143. ↑ "Sami Zayn Returns To WWE RAW, Fails To Capture Intercontinental Championship – Fightful Wrestling". Fightful. สืบค้นเมื่อ April 19, 2019.
  144. ↑ Powell, Jason (May 13, 2019). "5/13 WWE Raw Results: Powell's review of Becky Lynch contract signing for matches with Lacey Evans and Charlotte Flair, Roman Reigns on Miz TV, Ricochet vs. Baron Corbin, the final Raw push for Money in the Bank". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 13, 2019.
  145. ↑ Sapp, Sean Ross (August 9, 2019). "Sean Ross Stats For WWE Raw 8/5/19 And WWE Smackdown 8/6/19". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 3, 2019.
  146. ↑ Powell, Jason (May 19, 2019). "WWE Money in the Bank results: Powell's live review of Seth Rollins vs. AJ Styles for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Kevin Owens for the WWE Championship, Becky Lynch defends the Raw and Smackdown Women's Titles, two Money in the Bank ladder matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 19, 2019.
  147. ↑ Barnett, Jake (June 11, 2019). "6/11 WWE Smackdown Live Results: Barnett's review of New Day vs. Kevin Owens, Sami Zayn, and Dolph Ziggler". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 18, 2019.
  148. ↑ Powell, Jason (June 23, 2019). "WWE Stomping Grounds results: Powell's live review of Seth Rollins vs. Baron Corbin with a special referee for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Dolph Ziggler in a cage match for the WWE Championship, Becky Lynch vs. Lacey Evans for the Raw Women's Title, Samoa Joe vs. Ricochet the U.S. Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 23, 2019.
  149. ↑ Cook, Steve (August 25, 2019). "Enjoy Sami & Shinsuke While They Last!". 411mania.com. สืบค้นเมื่อ October 3, 2019.
  150. ↑ Mezzera, Jon (August 22, 2010). "WWE Smackdown Hits & Misses 8/20: Sami and Shinsuke pair up, Reigns whodunit mystery twist, Kofi lashes back at Orton, Moment of Bliss with Charlotte and Bayley, Murphy vs. Bryan, KOTR". PWTorch. สืบค้นเมื่อ October 3, 2019.
  151. ↑ Garretson, Jordan. "SmackDown Tag Team Champions The New Day def. Intercontinental Champion Shinsuke Nakamura & Cesaro". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ February 27, 2020.
  152. ↑ Powell, Jason (January 31, 2020). "1/31 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Roman Reigns and The Usos vs. King Corbin, Robert Roode, and Dolph Ziggler, Shinsuke Nakamura vs. Braun Strowman for the Intercontinental Championship, four-way for a shot at the Smackdown Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 1, 2020.
  153. ↑ Benigno, Anthony (March 8, 2020). "Sami Zayn, Shinsuke Nakamura and Cesaro def. Braun Strowman; Zayn became the new Intercontinental Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  154. ↑ Powell, Jason (March 8, 2020). "WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Shayna Baszler vs. Asuka vs. Ruby Riott vs. Liv Morgan vs. Sarah Logan vs. Natalya in an Elimination Chamber match for a shot at the Raw Women's Championship at WrestleMania 36, Smackdown Tag Title Elimination Chamber match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  155. ↑ https://solowrestling.mundodeportivo.com/new/89544-wwe-anuncia-que-el-titulo-intercontinental-ha-quedado-vacante
  156. ↑ Roy Nemer (August 28, 2020). "WWE SmackDown Results – 8/28/20 (Roman Reigns returns, Payback go home)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 14 September 2020.
  157. ↑ Garretson, Jordan (September 27, 2020). "Sami Zayn def. Jeff Hardy and AJ Styles to win the Intercontinental Title (Ladder Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  158. ↑ Powell, Jason (April 11, 2021). "WrestleMania 37 results: Powell's live review of night two with Roman Reigns vs. Edge vs. Daniel Bryan in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Asuka vs. Rhea Ripley for the Raw Women's Championship, Big E vs. Apollo Crews in a Nigerian Drum Fight for the IC Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 27, 2021.
  159. ↑ KO vs. Zayn - Last Man Standing Money in the Bank Ladder Qualifying Match: SmackDown, July 2, 2021 (ภาษาอังกฤษ), สืบค้นเมื่อ 2021-09-06
  160. ↑ "WWE SmackDown Results - 8/27/21 (Becky Lynch appears, Roman Reigns championship celebration) -" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2021-08-27. สืบค้นเมื่อ 2021-09-23.
  161. ↑ "Sami Zayn is getting a Universal title match". www.msn.com. สืบค้นเมื่อ 2021-11-27.
  162. ↑ Powell, Jason (December 3, 2021). "12/3 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Roman Reigns vs. Sami Zayn for the WWE Universal Championship, Brock Lesnar's return, Sheamus vs. Cesaro, King Woods vs. Jey Uso, Sasha Banks vs. Shayna Baszler". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ December 3, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  163. ↑ "WWE SmackDown results, Dec. 24, 2021: Drew McIntyre & The New Day celebrate the holiday with a Miracle on 34th Street Fight victory". WWE. December 24, 2021.
  164. ↑ Powell, Jason (2022-04-22). "4/22 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Drew McIntyre vs. Sami Zayn in a lumberjack match, the Charlotte Flair and Ronda Rousey contract signing for WrestleMania Backlash, Riddle vs. Jey Uso, Madcap Moss vs. Angel". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-09-17.
  165. ↑ Powell, Jason (2022-05-27). "5/27 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Kofi Kingston, Xavier Woods, and a mystery partner vs. Sheamus, Ridge Holland, and Butch, Smackdown Women's Champion Ronda Rousey vs. Raquel Rodriguez in a non-title match, Kevin Owens hosts The KO Show, Drew McIntyre returns". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-09-17.
  166. ↑ Powell, Jason (January 28, 2023). "WWE Royal Rumble results: Powell's live review of the Royal Rumble matches, Roman Reigns vs. Kevin Owens for the Undisputed WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Alexa Bliss for the Raw Women's Championship, Bray Wyatt vs. LA Knight in a Pitch Black match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 29, 2023.
  167. ↑ Pollard, Andrew (2023-01-29). "Sami Zayn Turns On Roman Reigns At WWE Royal Rumble 2023". WhatCulture.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-01-29.
  168. ↑ Barnett, Jake (February 3, 2023). "2/3 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett's review of Roman Reigns addressing the state of The Bloodline, Charlotte Flair vs. Sonya Deville for the Smackdown Women's Title, Ludwig Kaiser and Giovanni Vinci vs. Braun Strowman and Ricochet for a Smackdown Tag Title shot, Shayna Baszler vs. Shotzi vs. Zelina Vega vs. Natalya in an Elimination Chamber qualifier". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 4, 2023.
  169. ↑ Powell, Jason (February 18, 2023). "WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Roman Reigns vs. Sami Zayn for the Undisputed WWE Universal Championship, Brock Lesnar vs. Bobby Lashley, two Elimination Chamber matches, Edge and Beth Phoenix vs. Rhea Ripley and Finn Balor". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 19, 2023.
  170. ↑ "WWE WrestleMania 39 Night 1 Main Event Confirmed – TJR Wrestling". tjrwrestling.net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). April 1, 2023. สืบค้นเมื่อ April 2, 2023.
  171. ↑ Keller, Wade (April 1, 2023). "4/1 WWE WrestleMania 39 – Night 1: Keller's report on Cena vs. Austin Theory, Rollins vs. Logan Paul, Usos vs. Sami & KO, Charlotte vs. Ripley, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 1, 2023.
  172. ↑ Gilpin, Matt (September 2, 2023). "WWE Payback 2023 full recap, highlights, photos and exclusives". WWE (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 3, 2023. สืบค้นเมื่อ September 3, 2023.
  173. ↑ Lambert, Jeremy (October 13, 2023). "Kevin Owens Joins WWE SmackDown, Jey Uso Trade Now Complete". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 13, 2023.
  174. ↑ Tessier, Colin (October 13, 2023). "Kevin Owens: My 'Bittersweet' Move To WWE SmackDown Effectively Ends My Partnership With Sami Zayn". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 13, 2023.
  175. ↑ Powell, Jason (April 6, 2024). "WrestleMania XL results: Powell's live review of night one with The Rock and Roman Reigns vs. Seth Rollins and Cody Rhodes, Rhea Ripley vs. Becky Lynch for the Women's World Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 6, 2024.
  176. ↑ Nash, Anthony (April 15, 2024). "Chad Gable Turns On Sami Zayn After Intercontinental Title Match On WWE RAW". Wrestlezone. สืบค้นเมื่อ April 16, 2024.
  177. ↑ Powell, Jason (May 6, 2024). "WWE Raw results (5/6): Powell's live review of Gunther vs. Sheamus, Ricochet vs. Ilja Dragunov, Lyra Valkyria vs. Asuka, Iyo Sky vs. Natalya, and more King and Queen of the Ring matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 6, 2024.
  178. ↑ Mendoza, Jordan (June 15, 2024). "WWE Clash at the Castle 2024 live results: Winners, highlights of matches in Scotland". USA Today. สืบค้นเมื่อ June 15, 2024.
  179. ↑ Powell, Jason (July 6, 2024). "WWE Money in the Bank results: Powell's review of Damian Priest vs. Seth Rollins for the World Heavyweight Championship, two MITB ladder matches, Sami Zayn vs. Bron Breakker for the Intercontinental Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 6, 2024.
  180. ↑ Powell, Jason (August 3, 2024). "WWE SummerSlam results: Powell's review of Cody Rhodes vs. Solo Sikoa in a Bloodline Rules match for the WWE Championship, Damian Priest vs. Gunther for the World Heavyweight Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 3, 2024.
  181. ↑ Sirani, Jordan (October 24, 2014). "WWE 2K15 WHO GOT NXT MODE ANNOUNCED AND DETAILED". IGN.com. สืบค้นเมื่อ December 6, 2014.
  182. ↑ SPORTSNET (2017-04-20), Draisaitl threads needle to Desharnais in overtime, สืบค้นเมื่อ 2017-05-23
  183. ↑ Soucek, Andrew (December 26, 2018). "Recap and Review: Talk is Jericho with Sami Zayn on letting go of his ego, thoughts on social media, the perspective he's gained on his career since being injured, conversations with Neville, "sometimes" being a jerk to fans". PW Podcasts. สืบค้นเมื่อ April 19, 2019.
  184. ↑ 184.0 184.1 Markazi, Arash (February 7, 2017). "Through wrestling, Sami Zayn works against the demonization of Muslims". ESPN. สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  185. ↑ DeFelice, Robert (May 26, 2023). "Sami Zayn Makes Pilgrimage To Mecca". Yahoo (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ May 26, 2023.
  186. ↑ Johnson, Mike; Jordan, Paul (April 27, 2018). "VINCE THANKS SAUDI ARABIA, BACKSTAGE NOTES AND MORE FROM GREATEST ROYAL RUMBLE". PW Insider. สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  187. ↑ Renee Young, Stacey McGunnigle (August 16, 2019). "EP 140 Let's Get Loud (w/ Sami Zayn)". Regular Girls (Podcast). Audio Boom. สืบค้นเมื่อ September 29, 2020.
  188. ↑ Morgan, Nick (September 26, 2020). "9/26 WWE TALKING SMACK REVIEW: Styles and Joseph Parks, Lucha House Party, and Bayley talk Clash of Champions with hosts Xavier and Braxton". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 29, 2020.
  189. ↑ McGeorge, Alistair (October 13, 2020). "WWE's Sami Zayn gives Great British Bake Off predictions and eyes up celebrity spin-off". Metro. สืบค้นเมื่อ October 15, 2020.
  190. ↑ Burgett, Joe (October 23, 2014). "WWE News: Big News Regarding NXT Star Sami Zayn And A Main Roster Debut". The Inquisitr (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  191. ↑ Madison, Marc (January 15, 2023). "Kevin Owens and Sami Zayn: A Tale of Brotherhood". Pro Wrestling Stories. สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  192. ↑ Greene, Dan (September 9, 2017). "Q&A: Sami Zayn discusses his fundraiser for Syria". Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  193. ↑ McClead, Michael (April 15, 2018). "Sami Zayn Asks Fans For Help With War Ravaged Syria". Wrestlezone. สืบค้นเมื่อ December 9, 2023.
  194. ↑ Kreikenbohm, Philip (October 12, 2007). "Sensational Sherri Memorial Cup Tournament (2007)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  195. ↑ Oster, Aaron (December 31, 2016). "WWE 2016 end-of-year awards". The Baltimore Sun. สืบค้นเมื่อ September 26, 2020.
  196. ↑ Kreikenbohm, Philip (October 7, 2011). "PWI:BWP World Catchweight Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  197. ↑ Kreikenbohm, Philip (April 17, 2011). "Rey de Voladores (2011)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  198. ↑ "DDT Extreme Division Title". Puroresu Dojo. สืบค้นเมื่อ October 16, 2011.
  199. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 19, 2011). "DDT Extreme Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  200. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 30, 2012). "KO-D Openweight Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  201. ↑ "<ヨシヒコ編集ジチョー主義>2012年DDTを各賞で振り返る". DDT Pro-Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). December 21, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 10, 2013. สืบค้นเมื่อ December 22, 2012.
  202. ↑ "Independent Wrestling Results – November 2004". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ July 5, 2008.
  203. ↑ Kreikenbohm, Philip (November 6, 2004). "Elite 8 Tournament (2004)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  204. ↑ "Pro Wrestling 2022 awards: The best male and female wrestler, feud, faction, promo and more". ESPN. December 28, 2022. สืบค้นเมื่อ December 31, 2022.
  205. ↑ "Event results". GBG Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 13, 2015. สืบค้นเมื่อ July 22, 2010.
  206. ↑ Kreikenbohm, Philip. "GBG Heavyweight Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  207. ↑ 207.0 207.1 "International Wrestling Syndicate Roster". International Wrestling Syndicate. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 8, 2011. สืบค้นเมื่อ November 30, 2009.
  208. ↑ Kreikenbohm, Philip (June 15, 2004). "IWS World Heavyweight Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  209. ↑ Kreikenbohm, Philip. "IWS World Tag Team Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  210. ↑ Kreikenbohm, Philip (March 29, 2003). "MWF Provincial Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  211. ↑ Staszewski, Joseph (December 27, 2022). "The Post's 2022 pro wrestling awards". New York Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 29, 2022. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
  212. ↑ "Historique des titres NSPW". North Shore Pro Wrestling (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ July 5, 2013.
  213. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 13, 2011). "NSPW Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  214. ↑ Westcott, Brian. "PWG – Pro Wrestling Guerrilla PWG Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ July 27, 2008.
  215. ↑ Kreikenbohm, Philip (February 24, 2007). "PWG World Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  216. ↑ "Solie's Title Histories: PWG". www.solie.org. สืบค้นเมื่อ March 2, 2018.
  217. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 6, 2005). "PWG World Tag Team Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  218. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 20, 2011). "Battle of Los Angeles (2011)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  219. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 9, 2010). "Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament (2010)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  220. ↑ Pro Wrestling Illustrated. 34 (3): 32–33. 2013.{{cite journal}}: CS1 maint: untitled periodical (ลิงก์)
  221. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2023". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ January 22, 2024.
  222. ↑ ""The Elitist" Brandon Brandon 'Espy' Espinosa cashed in Gauntlet for the Glory contract defeated El Generico to win PWP Championship August 14, 2011----- Mattoon, Illinois". Pro Wrestling Prestige. สืบค้นเมื่อ September 21, 2013.
  223. ↑ "El Generico the new Pro Wrestling Prestige Heavyweight Champion is challenged by Brandon Espinosa right after winning the championship". Pro Wrestling Prestige. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2021. สืบค้นเมื่อ September 21, 2013.
  224. ↑ "El Genérico Nuevo Campeón del Caribe de la PRWA". Súper Luchas (ภาษาสเปน). November 1, 2011. สืบค้นเมื่อ November 1, 2011.
  225. ↑ Kreikenbohm, Philip (June 26, 2011). "ROH World Television Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  226. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 19, 2008). "ROH World Tag Team Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  227. ↑ "Match of The Decade: Kevin Steen vs. El Generico Ladder War". Ring of Honor. January 23, 2020. สืบค้นเมื่อ August 7, 2021.
  228. ↑ 228.0 228.1 228.2 "SoCal UNCENSORED Awards 2006". SoCal Uncensored. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 1, 2010. สืบค้นเมื่อ April 9, 2010.
  229. ↑ "SoCal-Match des Jahres". Cagematch. สืบค้นเมื่อ April 9, 2010.
  230. ↑ "Most Outstanding Wrestler". Cagematch. สืบค้นเมื่อ April 9, 2010.
  231. ↑ "SoCal-Wrestler des Jahres". Cagematch. สืบค้นเมื่อ April 9, 2010.
  232. ↑ "El Generico new STHLM W Champion!". STHLM Wrestling. สืบค้นเมื่อ September 10, 2011.
  233. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 2, 2011). "STHLM Wrestling Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  234. ↑ "Title history". Westside Xtreme Wrestling (ภาษาเยอรมัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 9, 2012. สืบค้นเมื่อ May 19, 2012.
  235. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 19, 2012). "wXw Unified World Wrestling Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  236. ↑ Kreikenbohm, Philip (March 4, 2012). "16 Carat Gold Tournament (2012)". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  237. ↑ Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.
  238. ↑ Laparde, Patric. "El Generico bound for NXT". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 20, 2014. สืบค้นเมื่อ May 20, 2014.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)
  239. ↑ Meltzer, Dave. "February 26, 2024 Observer Newsletter: 2023 Observer Awards issue". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ February 23, 2024.
  240. ↑ Meltzer, Dave (March 12, 2021). "MARCH 15, 2021 OBSERVER NEWSLETTER: AEW REVOLUTION, WRESTLEMANIA 37 TICKET DETAILS". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ March 12, 2021.
  241. ↑ Meltzer, Dave (February 2023). "February 2023 Wrestling Observer Newsletter: Results of the 2022 Wrestling Observer Newsletter Awards". Wrestling Observer Newsletter.
  242. ↑ "NXT Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ February 27, 2020.
  243. ↑ Kreikenbohm, Philip (December 11, 2014). "NXT Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  244. ↑ "WWE Intercontinental Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ February 27, 2020.
  245. ↑ Kreikenbohm, Philip (March 8, 2020). "WWE Intercontinental Championship". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ November 25, 2020.
  246. ↑ "WWE Raw Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE).
  247. ↑ "WWE SmackDown Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE).
  248. ↑ Martin, Adam (December 8, 2014). "Early 2014 WWE Slammy Award winners announced". WrestleView. สืบค้นเมื่อ December 9, 2014.
  249. ↑ "What is a Slammy?". WWE. February 23, 2008. สืบค้นเมื่อ April 17, 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แซมี_เซย์น&oldid=11844032"