อาสนวิหารแร็งส์

อาสนวิหารแม่พระแห่งแร็งส์
ทัศนียภาพด้านหน้า
สิ่งก่อสร้าง
ฐานะ	อาสนวิหาร
นิกาย	โรมันคาทอลิก
ที่ตั้ง	แร็งส์ จังหวัดมาร์น
ประเทศ	ประเทศฝรั่งเศส
การก่อสร้าง
ปัจจุบัน	ค.ศ. 1211
สร้างเสร็จ	ค.ศ. 1275
แบบสถาปัตยกรรม	กอธิก
สูง	87 เมตร (290 ฟุต)(บริเวณยอดสูงสุด)
ทางเดินกลาง	กว้าง 14.65 เมตร (48.1 ฟุต) สูง 38 เมตร (120 ฟุต)
แขนกางเขน	ยาว 61 เมตร (200 ฟุต) กว้าง 30.7 เมตร (101 ฟุต)
ขนาด	ยาว 149.17 เมตร (489.4 ฟุต) กว้าง 30.65 เมตร (100.6 ฟุต)
อื่นๆ	หอคู่สูง81.5 เมตร (267 ฟุต)
แบบผัง	กางเขน
พื้นที่	6,650 ตารางเมตร
ผู้ออกแบบ/ตกแต่ง
ข้อมูลด้านการท่องเที่ยว
พิกัด	49°15′13″N 4°02′02″E
เว็บไซต์	http://www.cathedrale-reims.com/
หมายเหตุ	อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ (ค.ศ. 1862) มรดกโลก (ค.ศ. 1991)

อาสนวิหารแม่พระ, แอบบีแซ็ง-เรมีเก่า และวังโต เมืองแร็งส์ *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
อาสนวิหารแร็งส์
ประเทศ	ฝรั่งเศส
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(i) (ii) (vi)
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	1991 (คณะกรรมการสมัยที่ 15)
* ชื่อตามที่ได้จดทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

อาสนวิหารแร็งส์ (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Reims) หรือชื่อทางการว่า อาสนวิหารแม่พระแห่งแร็งส์ (Cathédrale Notre-Dame de Reims) เป็นอาสนวิหารสำคัญของเมืองแร็งส์ จังหวัดมาร์น ประเทศฝรั่งเศส ที่เคยใช้ในพิธีสวมมงกุฎกษัตริย์ของประเทศฝรั่งเศส อาสนวิหารที่เห็นในปัจจุบันสร้างบนฐานของวิหารเดิมที่ถูกเพลิงไหม้ไปเมื่อ ค.ศ. 1211 โดยคาดการณ์ว่าวิหารเดิมนั้นมีอายุราวช่วงปี ค.ศ. 400 อาสนวิหารเป็นที่ตั้งของอัครมุขมณฑลแห่งแร็งส์

อาสนวิหารแร็งส์เป็นสถานที่ที่พระเจ้าโคลวิสที่ 1 ผู้ถือกันว่าเป็นพระเจ้าแผ่นดินองค์แรกของฝรั่งเศสได้ทำพิธีรับศีลจุ่มจากนักบุญเรมี บาทหลวงของเมืองแร็งส์เมื่อค.ศ. 496

การก่อสร้าง

อาสนวิหารสร้างเสร็จเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 ยกเว้นด้านหน้าซึ่งมาเสร็จเอาอีกศตวรรษหนึ่งต่อมา แต่ยังเป็นสถาปัตยกรรมของคริสต์ศตวรรษที่ 13 ทางเดินกลางขยายให้ยาวขึ้นเพื่อให้มีเนื้อที่เพียงพอกับผู้ที่เข้าร่วมพิธีสวมมงกุฎ หอสูง 81 เมตรย่อจากแบบเดิมที่ออกแบบให้สูง 120 เมตร หอด้านใต้มีระฆังสองใบ ใบหนึ่งคาร์ดินาลแห่งลอแรนตั้งชื่อให้ว่า "ชาร์ล็อต" เมื่อปีค.ศ. 1570 ซึ่งหนักกว่า 10,000 กิโลกรัมหรือ 11 ตัน

เมื่อปี ค.ศ. 1875 รัฐสภาแห่งประเทศฝรั่งเศสอนุมัติเงินจำนวน 80,000 ปอนด์เพื่อปฏิสังขรณ์ด้านหน้าอาสนวิหาร ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของอาสนวิหาร และนับว่าเป็นงานฝีมือชิ้นเอกจากยุคกลาง เมื่ออาสนวิหารโดนระเบิดระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งก็ได้ทำลายบริเวณสำคัญ ๆ ของอาสนวิหารไปมาก การบูรณปฏิสังขรณ์เริ่มอีกครั้งเมื่อปี ค.ศ. 1919 และมาเสร็จเมื่อในปี ค.ศ. 1938 โดยงบประมาณสนับสนุนจากมูลนิธิร็อคกี้เฟลเลอร์ แต่การบูรณะก็ยังทำต่อเนื่องกันมาโดยมิได้หยุดยั้งจนทุกวันนี้

ภายนอก

ระเบิดลงที่อาสนวิหารเมื่อประมาณปีค.ศ. 1918 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

คูหาสวดมนต์หลังวัดแบบดาวกระจายฝั่งทิศตะวันออก

ทางเดินกลาง

ประตูทางเข้าด้านหน้ามีสามบาน แต่ละบานเต็มไปด้วยรูปปั้นทั้งใหญ่และเล็กประดับ ประตูกลางอุทิศแด่พระแม่มารีย์ เหนือประตูแทนที่จะเป็นหน้าบันหินแกะสลัก กลับเป็นกระจกโรซาสกรอบประตูเป็นซุ้มโค้งที่ประกอบไปด้วยรูปปั้น เหนือระดับประตูเป็นระเบียงตรงกลาง และด้านล่างเหนือประตูจะมีหน้าต่างกุหลาบบานใหญ่อีกบานหนึ่ง ถัดขึ้นไปจากนั้นเป็นระเบียงรูปปั้นพระเจ้าแผ่นดิน (gallery of the kings) ซึ่งมีรูปปั้นพระเจ้าโคลวิสที่ 1 รับศึลจุ่มอยู่ตรงกลาง

ด้านหน้าทางแขนกางเขนด้านเหนือและใต้ตกแต่งด้วยรูปปั้น ทางด้านเหนือเป็นบาทหลวงของแร็งส์ การตัดสินครั้งสุดท้าย และรูป "พระเยซูผู้งดงาม" ทางด้านใต้เป็นหน้าต่างกุหลาบสมัยใหม่เรื่องศาสดาและสาวก 12 องค์ เมื่อปี ค.ศ. 1481 ไฟไหม้หลังคาวัดและทำลายหอคอยสี่หอที่สูงกว่าหลังคาจนราบลงมาแค่ระดับหลังคา เหนือบริเวณสงฆ์ขึ้นไปเป็นหอระฆังไม้หุ้มด้วยตะกั่วสูง 18 เมตรสร้างเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 15 และซ่อมเมื่อปี ค.ศ. 1920

ภายใน

ทางเดินกลางของอาสนวิหารยาว 138.75 เมตร กว้าง 30 เมตร สูง 38 เมตร ทางเดินกลางขนาบด้ายทางเดินข้าง แขนกางเขนก็เป็นทางเดินหลายช่อง บริเวณสงฆ์เป็นทางเดินคู่ หลังมุขมีทางเดินรอบ และคูหาสวดมนต์กระจายออกไปทางด้านหลัง ภายในมีหน้าต่างประดับกระจกสีที่สร้างระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 13 ถึง 20 ประดับ

นอกจากนั้นทางอาสนวิหารยังมีพรมทอแขวนผนัง ชุดที่มีค่าที่สุดถวายให้แก่วัดโดยรอแบร์ เดอ เลอนงกูร์ ผู้เป็นอัครบาทหลวงในสมัยพระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 เป็นเรื่องพระแม่มารี ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่วังโตซึ่งเดิมเป็นที่ประทับของบาทหลวง ทางด้านเหนือแขนกางเขนมีออร์แกนในตู้แบบกอทิกวิจิตร (Flamboyant Gothic) นาฬิกาที่ตกแต่งด้วยกลไกที่สวยงาม และงานหน้าต่างประดับกระจกสีโดยมาร์ก ชากาล ศิลปินมีชื่อเสียงชาวรัสเซีย-ฝรั่งเศส ติดตั้งเมื่อ ค.ศ. 1974

อาสนวิหารแร็งส์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เมื่อปี ค.ศ. 1862

อาสนวิหารแร็งส์ได้รับเลือกโดยองค์การยูเนสโกให้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อปี ค.ศ. 1991

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อาสนวิหารรีมส์
• ประวัติสถาปัตยกรรมกอธิค: อาสนวิหารรีมส์
• อาสนวิหารแม่พระแห่งแร็งส์ (Sacred Destinations)
• อาสนวิหารแม่พระแห่งแร็งส์ (Structurae)
• อาสนวิหารแม่พระแห่งแร็งส์ (MSN Encarta)

ระเบียงภาพ

• 

  ยอด Chevet เหนือบริเวณพิธีด้านตะวันออก

• 

  หน้าต่างกุหลาบบนหน้าบัน

• 

  พระเยซูแกะนูนในภาพการตัดสิน
  ครั้งสุดท้ายบนหน้าบัน

• 

  แกะนูนของอับราฮัมอุ้มผู้ทำดีขึ้นสวรรค์ในการตัดสิน
  ครั้งสุดท้ายบนหน้าบัน

• 

  นักบุญเรมีทำพิธีศีลจุ่มให้
  พระเจ้าโคลวิสที่ 1

• 

  อับราฮัมสละไอแซ็คผู้เป็นลูก

• 

  ประติมากรรมกอทิกตกแต่ง
  ด้านหน้าอาสนวิหาร - เทวดายิ้ม

• 

  ทางเดินกลางมองไปทาง
  ตะวันตกจะเห็นหน้าต่างกุหลาบสองบานซ้อนกัน

• 

  หน้าต่างกุหลาบเหนือประตูทางเข้าด้านตะวันตก
  มองจากด้านใน

• 

  นักบุญโจนส์ออฟอาร์ค

สถานีย่อยประเทศฝรั่งเศส