อาสนวิหารซีมีเย
อาสนวิหารนักบุญมารีย์แห่งซีมีเย | |
---|---|
![]() ส่วนหลงเหลือของซากอาสนวิหารนิส | |
ศาสนา | |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
จังหวัด | มุขยมณฑลซีมีเย |
ภูมิภาค | จังหวัดอาลป์-มารีตีม |
จารีต | โรมัน |
สถานะองค์กร | อาสนวิหาร |
สถานะ | เปิดใช้งาน |
ที่ตั้ง | |
ที่ตั้ง | นิส ![]() |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 43°41′45″N 7°16′52″E / 43.69583°N 7.28111°E |
สถาปัตยกรรม | |
ประเภท | โบสถ์ |
รูปแบบ | โรมาเนสก์ |
ลงเสาเข็ม | คริสต์ศตวรรษที่ 10 |
เสร็จสมบูรณ์ | คริสต์ศตวรรษที่ 15 |
อาสนวิหารซีมีเย (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Cimiez) เรียกชื่อเต็มว่า อาสนวิหารนักบุญมารีย์แห่งซีมีเย (Cathédrale Sainte-Marie de Cimiez) เป็นอดีตอาสนวิหารในนิกายโรมันคาทอลิกประจำอดีตมุขมณฑลซีมีเย มุขมณฑลในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 5 เป็นต้นมาจนกระทั่งถูกยุบรวมเข้ากับมุขมณฑลนิสเมื่อปี ค.ศ. 1590 ตั้งอยู่บนเนินเขาปราสาทเก่าของเมืองนิส (Château de Nice) จังหวัดอาลป์-มารีตีม แคว้นพรอว็องซาลป์โกตดาซูร์ ประเทศฝรั่งเศส สร้างขึ้นเพื่ออุทิศแด่พระนางมารีย์พรหมจารี ในปัจจุบันหลงเหลือเพียงฐานรากและซากปรักหักพัง
ประวัติ
[แก้]
อาสนวิหารแห่งนี้เคยเป็นที่ตั้งแห่งแรกของมุขมณฑลซีมีเย ซึ่งตั้งอยู่ในเขตเมืองเกเมเนลุม (Cemenelum) ซึ่งเป็นเมืองท่าในสมัยโรมโบราณ และต่อมาได้รวมกับมุขมณฑลนิสในปี ค.ศ. 465 ซึ่งอาสนวิหารแห่งนี้ได้กลายเป็นที่ตั้งของของมุขนายกแห่งนิส (Bishop of Nice)
อาสนวิหารแห่งแรกตั้งอยู่บนเนินเขา สร้างในแบบสถาปัตยกรรมก่อนโรมาเนสก์ (Pre-Romanesque style) ในสมัยช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 10[1] บริเวณแท่นบูชาได้รับการเสกในปี ค.ศ. 1049 อาคารประกอบด้วยทางเดินกลาง 3 แถว กับบริเวณร้องเพลงสวดเชื่อมกับมุขโค้งด้านสกัดจำนวน 3 มุข[2] และไม่พบแขนกางเขน
ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 13 อาสนวิหารแห่งนี้อยู่ในสภาพทรุดโทรมลงมาก จึงมีการบูรณะซ่อมแซมและต่อเติมบนแผนผังเดิม และขยายอาคารออกทางทิศตะวันออก ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 15 มีการก่อสร้างชาเปลเพิ่มเติ่มหลายแห่ง จากการยืนยันโดยสารตราพระสันตะปาปาของสมเด็จพระสันตะปาปามาร์ตินที่ 5 ในปีค.ศ. 1429[3]
ภายหลังต่อมาความสำคัญของอาสนวิหารต่อการปกครองของมุขมณฑลค่อย ๆ ลดความสำคัญลง โดยย้ายไปตั้งอยู่ที่โบสถ์นักบุญเรปารัต (ต่อมาเป็นอาสนวิหารแม่พระและนักบุญเรปารัตแห่งนิส) ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีผลอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1590
อดีตอาสนวิหารแห่งนี้ได้ถูกทำลายลงเป็นผลของการบุกปิดล้อมเมืองนิส โดยพระบัญชาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 นำโดยนีกอลา กาตีนา ในปี ค.ศ. 1691 และต่อมาได้ถูกรื้อถอนลงในปี ค.ศ. 1706[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Françoise Hildesheimer (dir.), Les diocèses de Nice et Monaco, Beauchesne, Paris 1997, pp. 75-76
- ↑ Françoise Hildesheimer (dir.), Les diocèses de Nice et Monaco, Beauchesne, Paris 1997, pp. 75-76
- ↑ Françoise Hildesheimer (dir.), Les diocèses de Nice et Monaco, Beauchesne, Paris 1997, pp. 75-76
- ↑ Françoise Hildesheimer (dir.), Les diocèses de Nice et Monaco, Beauchesne, Paris 1997, pp. 75-76