ข้ามไปเนื้อหา

อองหำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อองหำ (หวาง หาน)
王含
ผู้ควบคุมทัพ (監軍 เจียนจวิน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 263 (263)
กษัตริย์เล่าเสี้ยน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
เสียชีวิตไม่ทราบ
อาชีพขุนพล

อองหำ[a] หรือ องเสีย[b] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หวาง หาน (จีน: 王含; พินอิน: Wáng Hán) เป็นขุนพลของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน

ประวัติ

[แก้]

ในปี ค.ศ. 258 เกียงอุยผู้เป็นมหาขุนพล (大將軍 ต้าเจียงจฺวิน) แห่งจ๊กก๊กเสนอแผนใหม่ในการป้องกันเมืองฮันต๋ง (漢中 ฮั่นจง) โดยให้แบ่งกำลังทหาร "โอบล้อมฮันต๋ง" เมื่อข้าศึกบุกเข้ามาให้ตั้งมั่นสะสมเสบียงอาหาร รักษาจุดยุทธศาสตร์ และใช้ยุทธวิธีแบบกองโจร เมื่อกำลังทหารฝ่ายข้าศึกอ่อนล้าและล่าถอยไป ให้ยกกองกำลังป้องกันและกองกำลังแบบกองโจรเข้าโจมตีร่วมกัน เอาเจ้, อองหำผู้เป็นผู้ควบคุมทัพ (監軍 เจียนจวิน) และเจียวปินผู้เป็นผู้พิทักษ์ทัพ (護軍 ฮู่จฺวิน) รับคำสั่งเกียงอุยและนำทหารใต้บังคับบัญชาโอบล้อมเมืองฮันต๋ง โดยเอาเจ้รักษาอำเภอเซียวเส (漢壽縣 ฮั่นโช่วเซี่ยน; ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอำเภอเจี้ยนเก๋อ มณฑลเสฉวนในปัจจุบัน) อองหำรักษาอำเภอก๊กเสีย (樂城縣 เล่อเฉิงเซี่ยน; ปัจจุบันคืออำเภอเฉิงกู้ มณฑลฉ่านซี) และเจียวปินรักษาอำเภอฮั่นเสีย (漢城縣 ฮั่นเฉิงเซี่ยน; ปัจจุบันคืออำเภอเหมี่ยน มณฑลฉ่านซี)[6][7]

ในปี ค.ศ. 263 จงโฮยขุนพลของรัฐวุยก๊กยกทัพบุกจ๊กก๊ก จงโฮยให้ลิจูผู้เป็นขุนพลหน้า (前將軍 เฉียนเจียงจฺวิน) ให้นำกำลังทหารหมื่นนายไปล้อมอองหำที่ก๊กเสีย ให้ซุนไคผู้เป็นผู้พิทักษ์ทัพ (護軍 ฮู่จฺวิน) นำกำลังทหารไปล้อมเจียวปินที่ฮั่นเสีย[8] บันทึกประวัติศาสตร์ไม่มีการกล่าวถึงอองหำอีกหลังจากนั้น

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 83[1][2][3][4]
  2. ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 85[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ("เกียงอุยก็จัดแจงกองทัพให้เลียวฮัวกับเตียวเอ๊กเปนกองหน้า ให้อองหำกับเจียวปินเปนปีกขวา ให้เจียวฉีกับปอเฉียมเปนปีกซ้าย ให้ออเจ๊กกับหัวสิบเปนกองหลัง ตัวเกียงอุยกับแฮหัวป๋าคุมทหารยี่สิบหมื่นเปนทัพหลวง") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 26, 2024.
  2. ("ครั้นขุดไปจะใกล้ทะลุออกหลังค่ายอองหำกับเจียวปิน เตงงายจึงให้เตงต๋งผู้บุตรกับสูกี๋คุมทหารหมื่นหนึ่งไปรบหน้าค่าย") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 26, 2024.
  3. ("ฝ่ายอองหำกับเจียวปินอยู่ในค่าย เห็นเตงต๋งกับสูกี๋ยกทหารมาตั้งอยู่หน้าค่ายก็ระวังตัวนัก ให้ทหารทั้งปวงใส่เกราะนอน ครั้นเวลาสองยามเตงหลุนก็คุมทหารขุดทะลุเข้าในค่ายไล่ฆ่าฟันอื้ออึงขึ้น อองหำกับเจียวปินเห็นดังนั้นก็ตกใจให้ทหารถืออาวุธขึ้นม้า เตงต๋งกับสูกี๋ก็ยกทหารรบเข้าไป อองหำกับเจียวปินเห็นเหลือกำลังก็พาทหารหนีออกจากค่าย") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 26, 2024.
  4. ("ฝ่ายอองหำกับเจียวปิน ครั้นเวลาเช้าพาทหารเข้ามาหาเกียงอุยณค่าย คำนับกราบลงแล้วก็อ้อนวอนขอโทษ เกียงอุยจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ซึ่งเสียการทั้งนี้เราคิดผิดเอง แล้วจัดแจงทหารให้อองหำเจียวปินยกไปตั้งอยู่ค่ายเก่า อองหำให้ทหารเอาดินถมอุมงค์เสีย แล้วก็เลื่อนออกมาตั้งค่ายอยู่ให้ห่างเนินเขา") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 26, 2024.
  5. ("ครั้นบอกทหารทั้งปวงแล้ว จึงให้เอาเจ้ไปอยู่รักษาเมืองเซียวเส ให้องเสียไปอยู่รักษาเมืองก๊กเสีย เจียวปีนไปอยู่รักษาเมืองฮั่นเสีย แล้วให้เอียวสีกับอุเยียมคุมทหารไปเปนกองตะเวนด่านทางทุกตำบล ส่วนตัวเกียงอุยนั้นก็พาทหารแปดหมื่นยกไปตำบลหลงเส") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๕". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 26, 2024.
  6. (維建議,以為錯守諸圍,雖合《周易》「重門」之義,然適可禦敵,不獲大利。不若使聞敵至,諸圍皆斂兵聚谷,退就漢、樂二城,使敵不得入平,有事之日,令遊軍並進以伺其虛。敵攻關不克,野無散谷,千里縣糧,自然疲乏。引退之日,然後諸城並出,與遊軍並力搏之,此殄敵之術也。於是令督漢中胡濟卻住漢壽​​,監軍王含守樂城,護軍蔣斌守漢城。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 44.
  7. (姜維用事,建議以為「錯守諸圍,適可禦敵,不獲大利。不若使敵至,諸圍皆斂兵聚穀,退就漢、樂二城,聽敵入平,重關頭鎮守以捍之,令游軍旁出以伺其虛。敵攻關不克,野無散穀,千里運糧,自然疲乏;引退之日,然後諸城並出,與游軍幷力搏之,此殄敵之術也。」於是漢主令督漢中胡濟卻住漢壽,監軍王含守樂城,護軍蔣斌守漢城。) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 77.
  8. (蜀監軍王含守樂城,護軍蔣斌守漢城,兵各五千。會使護軍荀愷、前將軍李輔各統萬人,愷圍漢城,輔圍樂城。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.

บรรณานุกรม

[แก้]