รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศฟิลิปปินส์
หน้าตา
องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกของประเทศฟิลิปปินส์ทั้งสิ้น 6 แหล่ง ประกอบด้วยแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 3 แหล่ง และแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ 3 แหล่ง[1]
ที่ตั้ง
[แก้]สถานที่ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก
[แก้]แหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม
[แก้]- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
คำบรรยาย | อ้างอิง |
---|---|---|---|---|---|---|---|
โบสถ์บาโรกแห่งฟิลิปปินส์ | จังหวัดอีโลโคสนอร์เต, จังหวัดอีโลโคสซูร์, เมโทรมะนิลา และจังหวัดอีโลอีโล 14°35′20.7″N 120°58′29.8″E / 14.589083°N 120.974944°E |
วัฒนธรรม: (ii), (vi) |
2536/1993 | กลุ่มโบสถ์คริสต์นิกายโรมันคาทอลิกที่ก่อสร้างในสมัยที่เป็นอาณานิคมของสเปน (ค.ศ. 1521–1898) มีรูปแบบสถาปัตยกรรมบารอกผสมผสานกับสถาปัตยกรรมท้องถิ่น และออกแบบมาให้คงทนต่อภัยธรรมชาติและการรุกราน | 677[2] | ||
นาขั้นบันได แห่งกลุ่มทิวเขาฟิลิปปินส์ |
จังหวัดอีฟูเกา 16°56′03.2″N 121°08′06.4″E / 16.934222°N 121.135111°E |
วัฒนธรรม: (iii), (iv), (v) |
2538/1995 | ภูมิทัศน์นาข้าวอันเป็นภูมิปัญญาของชาวอีฟูเกาซึ่งเป็นกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในเขตหุบเขาตอนกลางของเกาะลูซอน โดยมีการปรับตัวปลูกพืชตามสภาพภูมิศาสตร์ด้วยการสกัดพื้นที่บนไหล่เขาเพื่อเพาะปลูกข้าวและทำระบบชลประทานโดยปราศจากระบบเครื่องจักรกล | 722[3] | ||
นครประวัติศาสตร์บีกัน | จังหวัดอีโลโคสซูร์ 17°34′14.7″N 120°23′18.9″E / 17.570750°N 120.388583°E |
วัฒนธรรม: (ii), (iv) |
17.25 | 2542/1999 | อดีตเมืองท่าค้าขายที่มีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 ในสมัยที่เป็นอาณานิคมของสเปน มีการออกแบบผังเมืองและอาคารบ้านเรือนสถาปัตยกรรมแบบอาณานิคมที่ปรับให้เข้ากับภูมิศาสตร์ของเมืองนี้ | 502[4] |
แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ
[แก้]- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
คำบรรยาย | อ้างอิง |
---|---|---|---|---|---|---|---|
อุทยานธรรมชาติ พืดหินปะการังตุบบาตาฮา |
จังหวัดปาลาวัน 8°52′40.2″N 119°54′05.9″E / 8.877833°N 119.901639°E |
วัฒนธรรม: (vii), (ix), (x) |
96,828 | 2536/1993; เพิ่มเติม 2552/2009 |
พื้นที่คุ้มครองที่ตั้งอยู่ในทะเลซูลู ประกอบด้วยเกาะรูปวงแหวนที่เกิดจากหินปะการังใหญ่ 2 เกาะ และกลุ่มปะการังขนาดใหญ่ เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของปลาทะเลหลากหลายชนิด เต่าทะเล และฉลาม | 653[5] | |
อุทยานแห่งชาติ แม่น้ำใต้ดิน ปูเวร์โตปรินเซซา |
จังหวัดปาลาวัน 10°11′32.3″N 118°55′33.0″E / 10.192306°N 118.925833°E |
ธรรมชาติ: (vii), (x) |
22,202 | 2542/1999 | อุทยานแห่งชาติแห่งเดียวบนเกาะปาลาวันและเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติของโลกยุคใหม่ เนื่องด้วยความสวยงามของหินงอกหินย้อยในถ้ำหินปูนอายุราว 20 ล้านปี และแม่น้ำใต้ดินความยาว 8.2 กิโลเมตร ซึ่งเป็นแม่น้ำใต้ดินที่มีความยาวมากที่สุดในโลก | 652[6] | |
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ทิวเขาฮามีกีตัน |
จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล 6°44′24.5″N 126°10′55.0″E / 6.740139°N 126.181944°E |
ธรรมชาติ: (x) |
16,923.07; พื้นที่กันชน 9,729.77 |
2557/2014 | แหล่งอุดมสัตว์ป่าที่หลากหลายที่สุดของฟิลิปปินส์ เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายาก เช่น นกอินทรีฟิลิปปิน ทาร์เซียร์ฟิลิปปิน สิงโตกลอกตา เป็นต้น | 1403[7] |
สถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น
[แก้]ประเทศฟิลิปปินส์มีสถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาเป็นแหล่งมรดกโลกในอนาคตทั้งสิ้น 19 แห่ง ดังนี้[1]
- ปี พ.ศ./ค.ศ. ในวงเล็บ หมายถึงปีที่สถานที่นั้น ๆ ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น
- Batanes Protected landscapes and seascapes (2536/1993)
- The Tabon Cave Complex and all of Lipuun (2549/2006)
- แหล่งโบราณคดียุคหินเก่าในลัมบักนางคากายัน (2549/2006)
- Kabayan Mummy Burial Caves (2549/2006)
- แหล่งโบราณคดีบูตูอัน (2549/2006)
- โบสถ์บาโรกแห่งฟิลิปปินส์ (เพิ่มเติม) (2549/2006)
- ภาพบนแผ่นหินแห่งฟิลิปปินส์ (2549/2006)
- Neolithic Shell Midden Sites in Lal-lo and Gattaran Municipalities (2549/2006)
- Chocolate Hills Natural Monument (2549/2006)
- อุทยานธรรมชาติทิวเขามาลินดัง (2549/2006)
- อุทยานแห่งชาติเขาปูลัก (2549/2006)
- อุทยานธรรมชาติพืดหินปะการังอาโป (2549/2006)
- El Nido-Taytay Managed Resource Protected Area (2549/2006)
- พื้นที่ชีวนะธรรมชาติเกาะโคโรน (2549/2006)
- อุทยานแห่งชาติเขาอิกลิต-บาโค (2549/2006)
- อุทยานธรรมชาตินอร์เทิร์นซีเยร์รามาเดรและพื้นที่รอบนอกรวมพื้นที่กันชน (2549/2006)
- Mt. Mantalingahan Protected Landscape (2558/2015)
- อุทยานธรรมชาติภูเขาไฟมาโยน (เอ็มเอ็มวีเอ็นพี) (2558/2015)
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหมู่เกาะเต่า (2558/2015)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "World Heritage Properties in Philippines". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 7 กรกฎาคม 2019.
- ↑ "Baroque Churches of the Philippines". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Rice Terraces of the Philippine Cordilleras". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Historic Town of Vigan". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Tubbataha Reefs Natural Park". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Puerto Princesa Subterranean River National Park". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Mount Hamiguitan Range Wildlife Sanctuary". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2015.