จังหวัดอีโลโคสนอร์เต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อีโลโคสนอร์เต
จังหวัดอีโลโคสนอร์เต
Bangui Wind Mills
Sinking bell tower of Laoag
St. Augustine Church
Patapat Viaduct
Cape Bojeador Lighthouse
La Paz Sand Dunes
จากบนสุด ซ้ายไปขวา: ไร่กังหันลมบันจี, หอระฆังที่ลาวัก, โบสถ์เซนต์ออกัสตินที่ปาวาย, สะพานปาตาปัตที่ปากุดพุด, ประภาคารเคปโบเจียดอร์ที่เบอร์โกส และภูเขาทรายลาปาซ
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ประเทศฟิลิปปินส์
เขตอีโลโคส
ก่อตั้งค.ศ. 1818
เมืองหลักลาวัก
การปกครอง
 • ประเภทซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
 • ผู้ว่าราชการจังหวัดอีมี มาร์โกส (NP)
 • รองผู้ว่าราชการจังหวัดแอนเจโล บาร์บา (NP)
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด3,467.89 ตร.กม. (1,338.96 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 38
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาซีคาปู)2,354 เมตร (7,723 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[2]
 • ทั้งหมด593,081 คน
 • อันดับอันดับที่ 48
 • ความหนาแน่น170 คน/ตร.กม. (440 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 52
การแบ่งเขต
 • นครอิสระ0
 • นครทั่วไป
 • เทศบาล
 • บารังไกย์557
 • เขต1 และ 2
เขตเวลาUTC+8 (PHT)
รหัสไปรษณีย์2900–2922
รหัสพื้นที่ (ไอดีดี)+63 (0)77
ภาษา
เว็บไซต์www.ilocosnorte.gov.ph

จังหวัดอีโลโคสนอร์เต (อีโลกาโน: Makin-amianan nga Ilocos) เป็นจังหวัดในเขตอีโลโคสของประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือลาวัก อยู่ทางมุมตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะลูซอน และเป็นจังหวัดบ้านเกิดของอดีตประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส ผู้ใช้กฎหมายเบ็ดเสร็จในช่วงครึ่งหลังของการดำรงตำแหน่ง แต่ได้รับความนิยมน้อยในจังหวัดของเขา นอกจากนี้ อีโลโคสนอร์เตยังเป็นจุดหมายการท่องเที่ยวภาคเหนือ โดยเป็นที่ตั้งของโรงแรมฟอร์ตอิโลคอนเดียและเมืองปากุดพุด

ภูมิศาสตร์[แก้]

แผนที่แบบรัฐกิจของจังหวัดอีโลโคสนอร์เต

จังหวัดมีเนื้อที่ 3,467.89 ตารางกิโลเมตร (1,338.96 ตารางไมล์)[3] ครอบคลุมทางตอนเหนือของเขตอีโลโคส เกาะลูซอน ติดต่อกับจังหวัดคากายันและจังหวัดอาปาเยา‎ทางทิศตะวันออก, ติดกับจังหวัดอาบราทางทิศตะวันออกเฉียงใต้, ติดกับจังหวัดอีโลโคสซูร์ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนอาณาเขตทางภูมิศาสตร์ ติดกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก และช่องแคบลูซอนทางทิศเหนือ

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

ประกอบด้วย 21 เทศบาล, 2 นคร และ 557 บารังไกย์

นครหรือเทศบาลที่มีประชากรมากที่สุด 5 อันดับแรก (ค.ศ. 2015)[4]
  1. นครลาวัก (111,125 คน)
  2. นครบาตัก (55,201 คน)
  3. เทศบาลดินกราซ (38,562 คน)
  4. เทศบาลซันนิโคลัส (36,736 คน)
  5. เทศบาลวินตาร์ (32,220 คน)

ประชากร[แก้]

ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 593,081 คน[4] ความหนาแน่น 170 คนต่อตารางกิโลเมตร หรือ 440 คนต่อตารางไมล์

อ้างอิง[แก้]

  1. "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 17, 2013. สืบค้นเมื่อ September 26, 2013.
  2. "ประชากร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-09. สืบค้นเมื่อ 2018-01-09.
  3. ""Province: Ilocos Norte". PSGC Interactive. Quezon City, Philippines: Philippine Statistics Authority. Retrieved 8 January 2016". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-17. สืบค้นเมื่อ 2018-01-09.
  4. 4.0 4.1 "Census of Population (2015). "Region I (Ilocos Region)". Total Population by Province, City, Municipality and Barangay. PSA. Retrieved 20 June 2016". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-09. สืบค้นเมื่อ 2018-01-09.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

แผนที่พิกัดทั้งหมด กำลังใช้ OpenStreetMap 
ดาวน์โหลดพิกัดเป็น KML