เกาะลูซอน
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ลูซอน | |
---|---|
![]() แผนที่ประเทศฟิลิปปินส์แสดงกลุ่มเกาะลูซอน หมู่เกาะวีซายัน และกลุ่มเกาะมินดาเนา | |
| |
ที่ตั้ง | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
|
กลุ่มเกาะ | หมู่เกาะฟิลิปปิน |
เกาะทั้งหมด | 7,107 |
เกาะหลัก | ลูซอน, มินดาเนา, มินโดโร, ปาลาวัน |
เนื้อที่ | 109,965 ตารางกิโลเมตร
|
ระดับสูงสุด | 2,922 เมตร |
จุดสูงสุด | ปูลัก |
![]() | |
เขต | เนชันแนลแคพิทอลริเจียน, บีโกล, กากายันแวลลีย์, กาลาบาร์ซอน, เซนทรัลลูซอน, กอร์ดีเยรา, อีโลโกส |
เมืองใหญ่สุด | เมโทรมะนิลา (9,932,560 คน)
|
จำนวนประชากร | 39,500,000 คน (ในปี 2000) |
ความหนาแน่น | 359.2 คน/ตารางกิโลเมตร |
ชนพื้นเมือง | อาเอตา, บีโกลาโน, อีบานัก, อีโกรอต, อีโลกาโน, กาปัมปังกัน, ปังกาซีนัน, ตากาล็อก |
ลูซอน (Luzon) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดและมีความสำคัญทางเศรษฐกิจและการเมืองมากที่สุดของประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นหนึ่งในกลุ่มเกาะทั้งสามกลุ่มของประเทศ (อีกสองกลุ่มได้แก่ วีซายันและมินดาเนา) โดยกลุ่มเกาะลูซอน ได้แก่ ตัวเกาะลูซอนเอง รวมทั้งหมู่เกาะบาตันและหมู่เกาะบาบูยันทางทิศเหนือ และเกาะต่าง ๆ ทางทิศใต้ ได้แก่ เกาะกาตันดัวเนส เกาะมารินดูเก เกาะมัสบาเต เกาะรอมบลอน และเกาะมินโดโร
เกาะลูซอนปรากฏในประวัติศาสตร์จีนในชื่อว่า "จักรวรรดิซ้องน้อย" (Lesser Song Empire) หรือ Lusong Kok จากนั้นนักสำรวจชาวโปรตุเกสได้บันทึกเกาะนี้ไว้ในแผนที่ของพวกเขาในชื่อ "ลูโซเนีย" (Luçonia) หรือ "ลูซอน" (Luçon) ชาวสเปนเข้ามาถึงเกาะนี้และอ้างกรรมสิทธิ์เพื่อครอบครองในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ภายใต้การปกครองของสเปน ลูซอนยังมีชื่อเรียกว่า นวยบากัสตียา (Nueva Castilla) หรือ นิวคาสตีล (New Castile) อีกด้วย ต่อมาในช่วงการปฏิวัติฟิลิปปินส์ เอมีลีโอ อากีนัลโดได้ประกาศเอกราชจากสเปนและจัดตั้งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1 ที่เกาะแห่งนี้ แต่หลังจากนั้นทั้งหมู่เกาะก็ตกไปอยู่ในการปกครองของสหรัฐอเมริกา จนกระทั่งเกาะลูซอนและเกาะอื่น ๆ ได้เอกราชอย่างสมบูรณ์อีกครั้งในปี ค.ศ. 1946
|