เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
เขาฮามีกีตัน
พิกัด	6°44′24.5″N 126°10′55.0″E
ประเทศ	ฟิลิปปินส์
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางธรรมชาติ
เกณฑ์พิจารณา	(x)
อ้างอิง	1403
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2557 (คณะกรรมการสมัยที่ 38)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน (อังกฤษ: Mount Hamiguitan Range Wildlife Sanctuary) คืออุทยานแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดซีลางังดาเบา ทางใต้ของเกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ โดยมีทิวเขาฮามีกีตันที่มีความสูง 1,620 เมตร (5,315 ฟุต) ภูเขาและบริเวณใกล้เคียงมีกลุ่มสัตว์ป่าที่หลากหลายที่สุดกลุ่มหนึ่งของประเทศ ท่ามกลางสัตว์ป่าในบริเวณนี้คือนกอินทรีฟิลิปปิน และสายพันธุ์ที่หลากหลายของหม้อข้าวหม้อแกงลิง เช่น Nepenthes peltata ซึ่งเป็นพืชเฉพาะถิ่น นอกจากนี้ภูเขายังเป็นพื้นที่คุ้มครองประมาณ 2,000 เฮกตาร์ ป่าไม้เป็นป่าแคระที่มีความพิเศษของต้นไม้เก่าแก่ในดินอัลตราเมฟิก (ultramafic soil) ซึ่งกำลังใกล้สูญพันธ์ แนวทิวเขาฮามีกีตัน ประกอบด้วยพื้นที่ 6,834 เฮกตาร์ (68.34 ตารางกิโลเมตร หรือ 42,712.5 ไร่) ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าใน พ.ศ. 2546

มรดกโลก

การประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 38 เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2557 ที่กรุงโดฮา ประเทศกาตาร์ ยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียน "เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน" เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

หลักเกณฑ์ทางธรรมชาติ

• (x) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะอันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย

พืชและสัตว์ในอุทยาน

พืช

• Nepenthes alata
• Nepenthes peltata
• Nepenthes mindanaoensis
• สิงโตกลอกตา

สัตว์

• นกอินทรีฟิลิปปิน
• ทาร์เซียร์ฟิลิปปิน
• อีเห็นข้างลาย