กายวิภาคศาสตร์พื้นผิว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การบ่งชี้ตำแหน่งของอวัยวะภายในโดยใช้กระดูกสันหลังและซี่โครงเป็นจุดอ้างอิง

กายวิภาคศาสตร์พื้นผิว คือการศึกษาลักษณะภายนอกของร่างกาย[1] เป็นการศึกษาโครงสร้างทางกายวิภาคจากตาเปล่าโดยไม่ผ่านการชำแหละ การวิภาคศาสตร์พื้นผิวเป็นสาขาหนึ่งของวิชามหกายวิภาคศาสตร์ เช่นเดียวกับการส่องกล้อง (endoscopic anatomy) และกายวิภาคศาสตร์เชิงภาพรังสี (radiologic anatomy)[2] วิชากายวิภาคศาสตร์พื้นผิวของมนุษย์นั้น คือการศึกษาความสัมพันธ์ของโครงสร้างภายนอกและโครงสร้างภายในของร่างกายของร่างกาย กล่าวคือใช้ลักษณะโครงสร้างภายนอกเป็นจุดอ้างอิงเพื่อบ่งบอกตำแหน่งของโครงสร้างภายใน ทั้งในท่าปกติและระหว่างการเคลื่อนไหว

อ้างอิง[แก้]

  1. Seeley, Rod R.; Stephens, Trent D.; Tate, Philip (2002). Anatomy & physiology (6th ed.). McGraw & Hill. ISBN 978-0-07-235113-2.
  2. Standring, Susan (2008) Gray's Anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice, 39th Edition. ISBN 978-0-443-07168-3. Human surface anatomy photos at pp. 947, 1406-1410 Figs. 56.3, 110.12, 110.13, 110.15, 110.22