การปฏิวัติพลังประชาชน
| การปฏิวัติพลังประชาชน | |||
|---|---|---|---|
 คอราซอน อากีโน เข้าพิธีสาบานตนเป็นประธานาธิบดี ภายหลังเฟอร์ดินานด์ มาร์กอสถูกขับไล่สำเร็จจากการปฏิวัติ | |||
| วันที่ | 22 – 25 กุมภาพันธ์ 1986 (3 วัน) | ||
| สถานที่ | ประเทศฟิลิปปินส์ โดยมีพื้นที่หลักคือถนนเอปิฟันนิโอ เดอ ลอส ซาโตส, เมโตรมะนิลา | ||
| สาเหตุ |
| ||
| เป้าหมาย | การถอดถอนเฟอร์ดินานด์ มาร์กอสออกจากตำแหน่ง และให้คอราซอน อากีโนขึ้นดำรงตำแหน่งแทน | ||
| ผล | ปฏิวัติสำเร็จ
| ||
| คู่ขัดแย้ง | |||
| |||
| ผู้นำ | |||
| จำนวน | |||
| |||
การปฏิวัติพลังประชาชน (หรือ การปฏิวัติเอ็ดซา และการปฏิวัติฟิลิปปินส์ พ.ศ. 2529) เป็นชุดการเดินขบวนในประเทศฟิลิปปินส์ที่เกิดขึ้นระหว่าง พ.ศ. 2526 - 2529 วิธีการที่ใช้เป็นการรณรงค์การต่อต้านของพลเมืองอย่างต่อเนื่องต่อการใช้ความรุนแรงโดยรัฐและการโกงการเลือกตั้ง กรณีการปฏิวัติอันปราศจากความรุนแรงนี้ได้นำไปสู่การลงจากตำแหน่งของเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส และการฟื้นฟูประชาธิปไตยของประเทศ การปฏิวัตินี้ยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า การปฏิวัติสีเหลือง เพราะมีริบบิ้นสีเหลืองปรากฏระหว่างการเดินขบวนประท้วงและการมาถึงของเบนีโญ อากีโน จูเนียร์[4][5] การปฏิวัติครั้งนี้ถูกมองอย่างกว้างขวางว่าเป็นชัยชนะของประชาชนต่อระบอบอำนาจนิยมนาน 20 ปีของประธานาธิบดีมาร์กอสและก่อให้เกิดพาดหัวข่าวอย่าง "การปฏิวัติที่ทำให้โลกประหลาดใจ"[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Sison, Jose Maria (2006-02-24). "'It was a convergence of various forces'". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ 2014-08-04.
- ↑ Araullo, Carolina (2000-03-02). "Left was at Edsa and long before". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ 2014-08-04.
- ↑ Suarez, Miguel (1986-02-26). "Marcos' last days filled with errors and humiliation". The Evening Independent. Associated Press. สืบค้นเมื่อ 2014-08-04.
She (Imelda) did not tell the crowd by that time all but a few thousand soldiers and officers, mostly those in the presidential guard, had by then turn against Marcos to join Mrs. Aquino's "people power" revolution
- ↑ "The Original People Power Revolution". QUARTET p. 77. สืบค้นเมื่อ 2008-02-28.
- ↑ "Yellow ribbons turn up on EDSA". ABS-CBN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-01. สืบค้นเมื่อ 2008-02-28.
- ↑ Kumar, Ravindra (2004), Mahatma Gandhi at the Close of 20th Cen, Anmol Publications PVT. LTD., p. 168, ISBN 8126117362, สืบค้นเมื่อ 2007-12-02.