สงครามฟุตบอล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สงครามฟุตบอล

แผนที่ประเทศฮอนดูรัสซึ่งเป็นสนามรบส่วนใหญ่
วันที่14–18 กรกฎาคม ค.ศ. 1969
สถานที่
เอลซัลวาดอร์-ฮอนดูรัส
ผล สถานะเดิมก่อนสงคราม
การหยุดยิงโดยองค์การนานารัฐอเมริกาเข้าแทรกแซง
คู่สงคราม
เอลซัลวาดอร์ ฮอนดูรัส
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ฟิเดล ซันเชซ เอร์นันเดซ โอซวลโด โลเปซ อาเรยาโน
กำลัง
30,000 นาย (กองกำลังภาคพื้นดิน)
1,000 นาย (กองกำลังทางอากาศ)		 23,000 นาย (กองกำลังภาคพื้นดิน)
600 นาย (กองกำลังทางอากาศ)
ความสูญเสีย
900 คน [ต้องการอ้างอิง] (รวมพลเรือน) 2,100 คน [ต้องการอ้างอิง] (รวมพลเรือน)

สงครามฟุตบอล (สเปน: guerra del Fútbol) หรือ สงครามร้อยชั่วโมง (guerra de las Cien Horas) ซึ่งในเอลซัลวาดอร์ยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ สงครามการป้องกันตน (guerra de Legítima Defensa) เป็นสงครามระยะสั้น ๆ ใน ค.ศ. 1969 ระหว่างเอลซัลวาดอร์กับฮอนดูรัส ต้นเหตุของสงครามเป็นเรื่องเศรษฐกิจและสังคม กล่าวคือ มาจากการที่รัฐบาลฮอนดูรัสตรากฎหมายปฏิรูปที่ดิน ค.ศ. 1962[1] ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ ค.ศ. 1967 โดยให้อำนาจรัฐบาลและเทศบาลต่าง ๆ ในการยึดที่ดินคืนจากเกษตรกรชาวเอลซัลวาดอร์[2] ซึ่งเป็นผู้ครอบครองปรปักษ์หรือได้ครอบครองที่ดินด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง แล้วนำไปแจกจ่ายให้แก่เกษตรกรและคนงานชาวฮอนดูรัสซึ่งยากจนและไม่มีที่ดินทำกิน ทั้งนี้ เพื่อเป็นการลดแรงกดดันจากกลุ่มดังกล่าวซึ่งอาจรวมตัวกันต่อต้านรัฐบาล นอกจากนี้ ในฮอนดูรัสยังมีการจัดตั้งกลุ่มลับชื่อ "มันชาบราบา" (Mancha Brava) เพื่อตามข่มขู่และสังหารชาวเอลซัลวาดอร์อีกด้วย ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ชาวเอลซัลวาดอร์จำนวนมากจึงอพยพกลับประเทศของตน

ความตึงเครียดระหว่างประเทศทั้งสองมาปะทุถึงขีดสุดในช่วงการแข่งขันรอบคัดเลือกของฟุตบอลโลก 1970 โดยทีมชาติฮอนดูรัสได้พบกับทีมชาติเอลซัลวาดอร์ 3 ครั้งในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1969 และเอลซัลวาดอร์เป็นฝ่ายชนะฮอนดูรัสไป 2 ครั้ง ระหว่างนี้ได้เกิดเหตุจลาจลระหว่างแฟนบอลทั้งในกรุงเตกูซิกัลปาและกรุงซานซัลวาดอร์ซึ่งเป็นสนามแข่งขัน ในวันที่ 26 มิถุนายน รัฐบาลเอลซัลวาดอร์ประกาศตัดความสัมพันธ์ทางการทูตกับฮอนดูรัส โดยแถลงว่า "รัฐบาลฮอนดูรัสยังไม่ใช้มาตรการที่มีประสิทธิภาพในการลงโทษบรรดาอาชญากรรมซึ่งถือเป็นการล้างเผ่าพันธุ์ และยังไม่ดำเนินการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนและค่าเสียหายที่เกิดขึ้นกับชาวเอลซัลวาดอร์ด้วย"[3] จากนั้น สงครามได้เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม เมื่อกองทัพเอลซัลวาดอร์เปิดฉากโจมตีฮอนดูรัส องค์การนานารัฐอเมริกาได้เจรจาให้ทั้งสองฝ่ายยุติการสู้รบในคืนวันที่ 18 กรกฎาคม (จึงเรียกว่า "สงครามร้อยชั่วโมง") โดยมีผลอย่างสมบูรณ์ในวันที่ 20 กรกฎาคม กองทัพเอลซัลวาดอร์ถอนกำลังออกไปในต้นเดือนสิงหาคม

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "La Gaceta Dec. 5, 1962(Library of Congress)" (PDF). Content.glin.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-02-24. สืบค้นเมื่อ 2013-07-19.
  2. ↑ Uppsala Conflict Data Program Conflict Encyclopedia, El Salvador, http://www.ucdp.uu.se/gpdatabase/gpcountry.php?id=51&regionSelect=4-Central_Americas เก็บถาวร 2013-10-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, viewed on 24 May 2013
  3. ↑ Anderson, Thomas P. The War of the Dispossessed: Honduras and El Salvador 1969. p.105 Lincoln: University of Nebraska Press, 1981.

บรรณานุกรม[แก้]

  • Armstrong, Robert and Janet Shenk. (1982). El Salvador: The Face of a Revolution. Boston: South End Press.
  • Diamond, Jared. (2012). "The World Until Yesterday". New York: Viking.
  • Durham, William H. (1979). Scarcity and Survival in Central America: Ecological Origins of the Football War. Stanford: Stanford University Press.
  • Kapuscinski, Ryszard. (1990). The Soccer War. Translated William Brand. London: Granta Books.
  • Skidmore, T., and Smith, P. (2001). Modern Latin America (5th edition). New York: Oxford University Press, pg. 343.
  • Walzer, Michael. (1977). Just and Unjust Wars. New York: Basic Books.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สงครามฟุตบอล&oldid=10678904"