ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชิวหา"
Mr.BuriramCN (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
จัดรูปแบบ +เก็บกวาดด้วยสจห. |
||
บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
| lbl3 = |
| lbl3 = |
||
| data3 = |
| data3 = |
||
| info-hdr = |
| info-hdr = |
||
| noinfo = |
| noinfo = |
||
| fullname = |
| fullname = |
||
| nickname = |
| nickname = |
||
บรรทัด 44: | บรรทัด 44: | ||
| data32 = |
| data32 = |
||
| lbl33 = |
| lbl33 = |
||
| data33 = |
| data33 = |
||
}} |
}} |
||
[[ไฟล์:Ramakien Tosakan.jpg|thumb|150px|จิตรกรรมฝาผนังในพระอุโบสถ[[วัดพระศรีรัตนศาสดาราม]] ห้อง 21 ตอน ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง]] |
[[ไฟล์:Ramakien Tosakan.jpg|thumb|150px|จิตรกรรมฝาผนังในพระอุโบสถ[[วัดพระศรีรัตนศาสดาราม]] ห้อง 21 ตอน ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:55, 14 กรกฎาคม 2558
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ชิวหา | |
---|---|
ตัวละครใน รามเกียรติ์ | |
ไฟล์:Chewha.jpg หัวโขนชิวหา | |
ข้อมูลตัวละครในเรื่อง | |
เผ่าพันธุ์ | ยักษ์ |
เพศ | ผู้ |
คู่สมรส | นางสำมนักขา |
บุตร | กุมภกาศ และอดูล |
สีกาย | หงเสน |
ชิวหา เป็นตัวละครในวรรณกรรมเรื่องรามเกียรติ์ เป็นน้องเขยของทศกัณฐ์ สามีของนางสำมนักขา มีลักษณะกายสีหงเสน ยอดน้ำเต้ากลม ตาจระเข้ ปากแสยะ แลบลิ้น เมื่อครั้งนั้น ทศกัณฐ์ไปประพาสป่า จึงให้น้องเขยเฝ้าเมืองไว้ ฝ่ายชิวหา เมื่อได้รับหน้าที่ก็ทำหน้าที่อย่างดี
ชิวหา เป็นยักษ์ที่มีฤทธิ์เดช คือมีลิ้นที่ยาวและใหญ่ สามารถใช้ในการศึกได้ เมื่อชิวหาได้รับหน้าที่มา ก็จัดยามตามไฟรักษาเมืองไม่ได้หลับไม่ได้นอน จนวันที่ 7 ชิวหา ก็ทนความง่วงไม่ไหว จึงเนรมิตกายให้ใหญ่โต แล้วแลบลิ้นไปปิดเมืองลงกาไว้ แล้วหลับไป ฝ่ายทศกัณฐ์ เมื่อกลับมาจากประพาสป่า มองไม่เห็นเมืองลงกา ก็เข้าใจว่าศัตรูได้ทำอุบายบดบังเมืองไว้ ด้วยความโกรธ จึงขว้างจักร อาวุธของตนไปตัดลิ้นชิวหาทันที
ชิวหาถูกตัดลิ้นขาดไปก็สิ้นใจลง นางสำมนักขาเสียใจมาก จึงไปเที่ยวป่าแล้วเจอกับพระราม จนเป็นปฐมเหตุของสงครามครั้งนี้ในที่สุด