ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รามเกียรติ์"
ป้ายระบุ: ย้อนด้วยมือ การแก้ไขแบบเห็นภาพ |
ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว การแก้ไขแบบเห็นภาพ |
||
บรรทัด 18: | บรรทัด 18: | ||
{{col-begin}} |
{{col-begin}} |
||
{{col-2}} |
|||
'''ฝ่ายพระราม''' |
|||
* [[พระราม]] |
|||
* [[พระลักษมณ์]] |
|||
* [[พระพรต]] |
|||
* [[พระสัตรุด]] |
|||
* [[นางสีดา]] |
|||
* [[หนุมาน]] |
|||
* [[พาลี]] |
|||
* [[สุครีพ]] |
|||
* [[ชมพูพาน]] |
|||
* [[องคต]] |
|||
* [[พิเภก]] |
|||
* [[นิลพัท]] |
|||
* [[มัจฉานุ]] |
|||
* [[พระมงกุฎ]] |
|||
* [[พระลบ]] |
|||
* [[ชามพูวราช]] |
|||
* [[นิลนนท์]] |
|||
{{col-2}} |
|||
'''ฝ่ายทศกัณฐ์ และพันธมิตร''' |
|||
* [[ทศกัณฐ์]] |
|||
* [[กุมภกรรณ]] |
|||
* [[ไมยราพ]] |
|||
* [[อินทรชิต]] |
|||
* [[ท้าวลัสเตียน]] |
|||
* [[ไพนาสุริยวงศ์]] |
|||
* [[สหัสเดชะ]] |
|||
* [[ขร]] |
|||
* [[ทูษณ์]] |
|||
* [[ตรีเศียร]] |
|||
* [[มังกรกัณฐ์]] |
|||
* [[ท้าวจักรวรรดิ]] |
|||
* [[มารีศ]] |
|||
* [[นางมณโฑ]] |
|||
* [[นางสำมนักขา]] |
|||
* [[นางเบญกาย]] |
|||
* [[นางสุพรรณมัจฉา]] |
|||
{{col-end}} |
|||
== ดูเพิ่ม == |
== ดูเพิ่ม == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:10, 2 กุมภาพันธ์ 2565
![]() | บทความนี้ต้องการข้อความอธิบายความสำคัญที่กระชับ และสรุปเนื้อหาไว้ย่อหน้าแรกของบทความ |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1.jpg/220px-%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1.jpg)
ประวัติรามเกียรติ์
ต้นเค้าของเรื่องรามเกียรติ์มาจากเรื่องรามายณะซึ่งเป็นนิทานที่แพร่หลายอยู่ทั่วไปในภูมิภาคเอเชียใต้ ต่อมาอารยธรรมอินเดียได้แพร่สู่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พ่อค้าชาวอินเดียได้นำวัฒนธรรมและศาสนามาด้วย ทำให้รามายณะแพร่หลายไปทั่วภูมิภาค กลายเป็นนิทานที่รู้จักกันเป็นอย่างดี และได้ปรับเปลี่ยนเนื้อหาให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมของประเทศนั้นจนกลายเป็นวรรณคดีประจำชาติไป ดังปรากฏในหลายชาติ เช่น ไทย ลาว พม่า กัมพูชา มาเลเซีย อินโดนีเซีย ล้วนมีวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์เป็นวรรณคดีประจำชาติทั้งสิ้น
“รามเกียรติ์” มีเค้าจากวรรณคดีอินเดียคือมหากาพย์รามายณะที่ ฤๅษีวาลมีกิ ชาวอินเดีย แต่งขึ้นเป็นภาษาสันสกฤต เมื่อประมาณ 2,400 ปีเศษ เชื่อว่าน่าจะเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ จากอิทธิพลของลัทธิพราหมณ์ฮินดู
สำหรับเรื่องรามเกียรติ์ของไทยนั้น มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา ในสมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีได้ทรงพระราชนิพนธ์สำหรับให้ละครหลวงเล่น ปัจจุบันมีอยู่ไม่ครบ ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์รัชกาลที่ 1 ได้ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งมีมาแต่เดิมให้ครบถ้วนสมบูรณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยได้ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ เพื่อให้ละครหลวงเล่น โดยได้ทรงเลือกมาเป็นตอนๆ ในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ โดยใช้ฉบับของอินเดีย (รามายณะ) มาพระราชนิพนธ์ ใช้ชื่อว่า "บ่อเกิดรามเกียรติ์"
ตัวละครหลัก
ตัวละครหลักที่ปรากฏในเรื่อง มีดังนี้
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
หนังสืออ่านเพิ่ม
- Thai Ramayana (abridged) as written by King Rama I, ISBN 974-7390-18-3
- The story of Ramakian - From the Mural Paintings along the Galleries of the Temple of the Emerald Buddha, ISBN 974-7588-35-8
แหล่งข้อมูลอื่น
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/Wiktionary-logo.svg/40px-Wiktionary-logo.svg.png)
- เนื้อเรื่องตอน หนุมานเข้ากรุงลงกา แปลเป็นภาษาอังกฤษโดย Dr. Theodora H. Bofman (อังกฤษ)
- ดู รายชื่อตัวละครในรามเกียรติ์ หากท่านต้องการทราบถึงตัวละครในรามเกียรติ์