ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก WCW United States Heavyweight Championship)
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
WWE United States Championship
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป
เข็มขัดดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป
เข็มขัดดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป
รายละเอียด
แชมเปี้ยน Rey Mysterio
วันที่ชนะ November 25, 2019
สมาคม WWE
ค่าย Raw
วันก่อตั้ง January 1, 1975
ชื่ออื่น * NWA United States Heavyweight Championship (Mid-Atlantic)
(1975–1981)
  • NWA United States Heavyweight Championship (Undisputed)
    (1981–1991)
  • WCW United States Heavyweight Championship
    (1991–2001)
  • WWE United States Championship
    (2003–present)

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป (WWE United States Championship) หรือ แชมป์ยูเอส (US Champion) เป็นตำแหน่งผู้ชนะเลิศของดับเบิลยูดับเบิลยูอี ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1975[1][2]

ในปี 2015 WWE ได้ประกาศให้แชมป์ยูเอสเป็นหนึ่งใน แกรนด์ สแลม แชมเปี้ยนชิพ ของ WWE[3]

ในรอว์ เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2015 เซท โรลลินส์ แชมป์ WWE World Heavyweight ได้ออกมาท้า จอห์น ซีนา แชมป์ WWE United States คนปัจจุบันให้มาเจอกันในซัมเมอร์สแลม (2015) เพื่อการครองแชมป์ทั้งสองเส้นซึ่งซีนาก็ตอบตกลง และเซท โรลลินส์เป็นฝ่ายชนะคว้าแชมป์ทั้งสองเส้นไปครอง

ประวัติ[แก้]

แชมป์ยูเอสเริ่มเป็นแชมป์ระดับภูมิภาคที่เรียกว่า United States Heavyweight Championship จากการก่อตั้งขี้นโดยสมาคม ไมด์-แอตแลนติก แชมเปียนชิป เรสต์ลิง (MACW) ที่ดำเนินการโดย Jim Crockett Jr. ในวันที่ 1 มกราคม 1975 โดย ฮาร์ลีย์ เรซ เป็นแชมป์คนแรกในประวัติศาสตร์ ต่อมาชื่อแชมป์ได้ถูกแทนที่อย่างรวดเร็วเป็น เอ็นดับเบิลยูเอ ไมด์-แอตแลนติก เวิลด์เฮฟวี่เวท แชมเปียนชิป เป็นเข็มขัดแชมป์เดี่ยวชั้นนำในสมาคม ในขณะที่สมาคม เนชันนัลเรสต์ลิงอัลไลแอนซ์ ได้รับการยอมรับเพียงหนึ่งเดียวคือ เอ็นดับเบิลยูเอ เวิลด์เฮฟวี่เวท แชมเปียนชิป[4]

ประวัติศาสตร์การครองแชมป์[แก้]

As of ธันวาคม 15, 2019.

Key
No. The overall championship reign
Reign The reign number for the specific champion listed
Days The number of the days that the champion held the title for
Days
recog. 		The number of days that the promotion officially recognizes the champion as having held the title for
† The championship change is not officially recognized by the promotion
<1 The reign lasted less than a day
+ The current reign is changing daily
No. แชมป์ การเปลี่ยนแชมป์ สถิติการครองแชมป์ หมายเหตุ Ref.
วันที่ ศึก สถานที่ สมัย วัน Days recog.
National Wrestling Alliance (NWA) / Jim Crockett Promotions
1 Harley Race มกราคม 1, 1975 House show Tallahassee, FL 1 183 183 Defeated Johnny Weaver in a tournament final to become the inaugural NWA United States Heavyweight Champion for Mid-Atlantic Championship Wrestling. [5][6][7]
2 Johnny Valentine กรกฎาคม 3, 1975 House show Greensboro, NC 1 93 93 [5][7]
— ว่าง ตุลาคม 4, 1975 — — — — — Vacated when Johnny Valentine suffered a career-ending injury in a plane crash. [6][8][7]
3 Terry Funk พฤศจิกายน 9, 1975 House show Greensboro, NC 1 18 19 Defeated Paul Jones in a tournament final for the vacant title. [6][7]
4 Paul Jones พฤศจิกายน 27, 1975 House show Greensboro, NC 1 107 107 [5][7]
5 Blackjack Mulligan มีนาคม 13, 1976 House show Greensboro, NC 1 217 218 [5][7]
6 Paul Jones ตุลาคม 16, 1976 House show Greensboro, NC 2 43 43 WWE recognizes Jones' reign as ending on November 28, 1976. [5][7]
† Blackjack Mulligan พฤศจิกายน 28, 1976 House show Charlotte, NC 2 11 — [6][7]
† Paul Jones ธันวาคม 9, 1976 House show Winston-Salem, NC 3 6 — [6][7]
7 Blackjack Mulligan ธันวาคม 15, 1976 House show Raleigh, NC 2(3) 204 204 [5][7]
8 Bobo Brazil กรกฎาคม 7, 1977 House show Norfolk, VA 1 22 22 [5][7]
9 Ric Flair กรกฎาคม 29, 1977 House show Richmond, VA 1 84 84 [5][7][9]
10 Ricky Steamboat ตุลาคม 21, 1977 House show Charleston, SC 1 72 73 [5][7]
11 Blackjack Mulligan มกราคม 1, 1978 House show Greensboro, NC 3(4) 77 78 [6][5][7]
12 Mr. Wrestling มีนาคม 19, 1978 House show Greensboro, NC 1 21 22 [5][7]
13 Ric Flair เมษายน 9, 1978 House show Charlotte, NC 2 253 253 [5][7]
14 Ricky Steamboat ธันวาคม 18, 1978 House show Toronto, ON 2 104 104 [5][7]
15 Ric Flair เมษายน 1, 1979 House show Greensboro, NC 3 133 134 [5][7]
— ว่าง สิงหาคม 12, 1979 — — — — — Vacated when Ric Flair won the NWA World Tag Team Championship four days prior. [6][7]
16 Jimmy Snuka กันยายน 1, 1979 House show Charlotte, NC 1 231 233 Defeated Ricky Steamboat in a tournament final for the vacant title.
WWE recognizes Snuka's reign as ending on April 20, 1980. 		[6][10][7]
17 Ric Flair เมษายน 19, 1980 House show Greensboro, NC 4 98 98 WWE recognizes Flair's reign as beginning on April 20, 1980, although in reality, he won the title on April 19, 1980. [5][10][7]
† Greg Valentine กรกฎาคม 26, 1980 House show Charlotte, NC 1 121 — [6][7]
† Ric Flair พฤศจิกายน 24, 1980 House show Greenville, SC 5 64 — Although this reign is not recognized, a WWE.com article recognized Flair as a six-time champion. [5][11][7]
18 Roddy Piper มกราคม 27, 1981 House show Raleigh, NC 1 193 194 The title became the undisputed NWA United States Heavyweight Championship in January 1981 after the NWA San Francisco office, the last other promotion to recognize its own United States Heavyweight Champion, closed. [5][7]
19 Wahoo McDaniel สิงหาคม 8, 1981 House show Greensboro, NC 1 31 32 [5][7]
— ว่าง กันยายน 8, 1981 — — — — — Vacated when Wahoo McDaniel was injured by Abdullah the Butcher. [12][7]
20 Sgt. Slaughter ตุลาคม 4, 1981 House show Charlotte, NC 1 229 229 Defeated Ricky Steamboat in a tournament final for the vacant title. [12][7]
21 Wahoo McDaniel พฤษภาคม 21, 1982 House show Richmond, VA 2 17 18 [5][7]
22 Sgt. Slaughter มิถุนายน 7, 1982 House show Greenville, SC 2 76 76 Awarded the title due to Wahoo McDaniel being injured by Don Muraco and Roddy Piper before the match. [13][7]
23 Wahoo McDaniel สิงหาคม 22, 1982 House show Charlotte, NC 3 74 75 [5][7]
24 Greg Valentine พฤศจิกายน 4, 1982 House show Norfolk, VA 1(2) 163 163 [5][7]
25 Roddy Piper เมษายน 16, 1983 House show Greensboro, NC 2 14 15 [5][7]
26 Greg Valentine เมษายน 30, 1983 House show Greensboro, NC 2(3) 228 229 Valentine won when Roddy Piper suffered a large cut over his left ear and the referee stopped the match. [5][14][7]
27 Dick Slater ธันวาคม 14, 1983 House show Shelby, NC 1 129 129 [5]
28 Ricky Steamboat เมษายน 21, 1984 House show Greensboro, NC 3 64 64 [5]
29 Wahoo McDaniel มิถุนายน 24, 1984 House show Greensboro, NC 4 7 7 [5]
— ว่าง กรกฎาคม 1, 1984 — — — — — Wahoo McDaniel was stripped of the title due to Tully Blanchard interfering in McDaniel's title defense. [6]
30 Wahoo McDaniel ตุลาคม 7, 1984 House show Charlotte, NC 5 167 168 Defeated Manny Fernandez in a tournament final for the vacant title. [6]
31 Magnum T.A. มีนาคม 23, 1985 NWA Worldwide Wrestling Charlotte, NC 1 120 120 [15]
32 Tully Blanchard กรกฎาคม 21, 1985 House show Charlotte, NC 1 130 130 [16]
33 Magnum T.A. พฤศจิกายน 28, 1985 Starrcade Greensboro, NC 2 182 154 This was an "I Quit" steel cage match.
WWE recognizes Magnum T.A. as being stripped of the title on May 1, 1986. 		[17][18]
— ว่าง พฤษภาคม 29, 1986 — — — — — Magnum T.A. was stripped of the title for attacking NWA president Bob Geigel. [17]
34 Nikita Koloff สิงหาคม 17, 1986 House show Charlotte, NC 1 328 328 Defeated Magnum T.A. in a best of seven series for the vacant title,[6][19] though WWE officially says it was a tournament final.[20]
Koloff defeated Wahoo McDaniel on September 28, 1986 to unify the NWA National Heavyweight Championship into the U.S. title.[21] 		[20]
35 Lex Luger กรกฎาคม 11, 1987 Great American Bash Greensboro, NC 1 138 138 This was a steel cage match.[22][23] [24]
36 Dusty Rhodes พฤศจิกายน 26, 1987 Starrcade Chicago, IL 1 141 141 This was a steel cage match.[25] [26]
— ว่าง เมษายน 15, 1988 — — — — — Dusty Rhodes was stripped of the title for attacking NWA President Jim Crockett. [6]
37 Barry Windham พฤษภาคม 13, 1988 House show Houston, TX 1 283 283 Defeated Nikita Koloff in a tournament final for the vacant title. [27][28]
World Championship Wrestling (WCW)
38 Lex Luger กุมภาพันธ์ 20, 1989 Chi-Town Rumble Chicago, IL 2 76 76 [29]
39 Michael Hayes พฤษภาคม 7, 1989 WrestleWar Nashville, TN 1 15 15 [30][31]
40 Lex Luger พฤษภาคม 22, 1989 House show Bluefield, WV 3 523 523 Aired on NWA World Wide Wrestling on June 10, 1989.
41 Stan Hansen ตุลาคม 27, 1990 Halloween Havoc Chicago, IL 1 50 50 [32]
42 Lex Luger ธันวาคม 16, 1990 Starrcade St. Louis, MO 4 210 210 This was a Texas Bullrope match.
During Luger's reign in 1991, World Championship Wrestling (WCW) split from the NWA and the title was renamed as the WCW United States Heavyweight Championship. 		[33]
— ว่าง กรกฎาคม 14, 1991 The Great American Bash Baltimore, MD — — — Vacated when Lex Luger won the WCW World Heavyweight Championship. [33]
43 Sting สิงหาคม 25, 1991 House show Atlanta, GA 1 86 86 Defeated Steve Austin in a tournament final for the vacant title. [34]
44 Rick Rude พฤศจิกายน 19, 1991 Clash of the Champions XVII Savannah, GA 1 378 378 [35]
— ว่าง ธันวาคม 1, 1992 — — — — — Vacated due to Rick Rude suffering an injury. [35]
45 Dustin Rhodes มกราคม 11, 1993 Saturday Night Atlanta, GA 1 110 110 Defeated Ricky Steamboat in a match that was originally made to determine the No. 1 contender, but upon Rick Rude's vacation of the title, it was instead made to decide the new champion.
Aired on tape delay on January 16, 1993. 		[36]
— ว่าง พฤษภาคม 1, 1993 WorldWide — — — — Vacated following a title defense against Rick Rude that ended in a double pinfall.
Aired on tape delay on May 15, 1993. 		[36]
46 Dustin Rhodes สิงหาคม 30, 1993 Saturday Night Atlanta, GA 2 119 119 Defeated Rick Rude in a rematch for the vacant title.
Aired on tape delay on September 11, 1993. 		[37]
47 Steve Austin ธันวาคม 27, 1993 Starrcade '93: 10th Anniversary Charlotte, NC 1 240 240 This was a two out of three falls match.[38] [39]
48 Ricky Steamboat สิงหาคม 24, 1994 Clash of the Champions XXVIII Cedar Rapids, IA 4 25 25 [40]
49 Steve Austin กันยายน 18, 1994 Fall Brawl 1994: War Games Roanoke, VA 2 <1 <1 Awarded the title due to Ricky Steamboat being injured. [41]
50 Jim Duggan กันยายน 18, 1994 Fall Brawl 1994: War Games Roanoke, VA 1 100 100 [42]
51 Big Van Vader ธันวาคม 27, 1994 Starrcade Nashville, TN 1 88 88 [43]
— ว่าง มีนาคม 25, 1995 Saturday Night Atlanta, GA — — — Vader was stripped of the title by WCW commissioner Nick Bockwinkel for hospitalizing Dave Sullivan one week prior. [6]
52 Sting มิถุนายน 18, 1995 The Great American Bash Dayton, OH 2 148 148 Defeated Meng in a tournament final for the vacant title. [44]
53 Kensuke Sasaki พฤศจิกายน 13, 1995 WCW World in Japan Tokyo, Japan 1 44 44 Won the title at a New Japan Pro-Wrestling event. [45]
54 One Man Gang ธันวาคม 27, 1995 Starrcade: World Cup of Wrestling Nashville, TN 1 33 33 Won in a post-PPV dark match. Although the match was restarted and Kensuke Sasaki subsequently retained the title, it was never acknowledged by WCW, nor is it acknowledged by WWE. [46]
55 Konnan มกราคม 29, 1996 Main Event Canton, OH 1 160 160 [47]
56 Ric Flair กรกฎาคม 7, 1996 Bash at the Beach Daytona Beach, FL 5(6) 141 141 [48]
— ว่าง พฤศจิกายน 25, 1996 — — — — — Vacated due to Ric Flair suffering a shoulder injury. [48]
57 Eddie Guerrero ธันวาคม 29, 1996 Starrcade Nashville, TN 1 77 77 Defeated Diamond Dallas Page in a tournament final for the vacant title. [49]
58 Dean Malenko มีนาคม 16, 1997 Uncensored North Charleston, SC 1 85 85 [50]
59 Jeff Jarrett มิถุนายน 9, 1997 Nitro Boston, MA 1 73 73 [50]
60 Steve McMichael สิงหาคม 21, 1997 Clash of the Champions XXXV Nashville, TN 1 25 25 [51]
61 Curt Hennig กันยายน 15, 1997 Nitro Charlotte, NC 1 104 104 [52]
62 Diamond Dallas Page ธันวาคม 28, 1997 Starrcade Washington, D.C. 1 112 112 [53]
63 Raven เมษายน 19, 1998 Spring Stampede Denver, CO 1 1 1 This was a "Raven's Rules" match. [54]
64 Goldberg เมษายน 20, 1998 Nitro Colorado Springs, CO 1 77 91 This was a "Raven's Rules" match.
WWE.com mistakenly lists Goldberg's reign as lasting 91 days, ending on July 20, 1998. 		[55]
— ว่าง กรกฎาคม 6, 1998 Nitro Atlanta, GA — — — Vacated when Goldberg won the WCW World Heavyweight Championship. [6]
65 Bret Hart กรกฎาคม 20, 1998 Nitro Salt Lake City, UT 1 21 21 Defeated Diamond Dallas Page for the vacant title. [56][57]
66 Lex Luger สิงหาคม 10, 1998 Nitro Rapid City, SD 5 3 3 [58]
67 Bret Hart สิงหาคม 13, 1998 Thunder Fargo, ND 2 74 74 [59]
68 Diamond Dallas Page ตุลาคม 26, 1998 Nitro Phoenix, AZ 2 35 35 [60]
69 Bret Hart พฤศจิกายน 30, 1998 Nitro Chattanooga, TN 3 70 70 This was a no disqualification match. [61]
70 Roddy Piper กุมภาพันธ์ 8, 1999 Nitro Buffalo, NY 3 13 13 [62]
71 Scott Hall กุมภาพันธ์ 21, 1999 SuperBrawl IX Oakland, CA 1 25 25 [63]
— ว่าง มีนาคม 18, 1999 Thunder Lexington, KY — — — Scott Hall was stripped of the title by WCW President Ric Flair. [63]
72 Scott Steiner เมษายน 11, 1999 Spring Stampede Tacoma, WA 1 85 85 Defeated Booker T in a tournament final for the vacant title. [64]
— ว่าง กรกฎาคม 5, 1999 Nitro Atlanta, GA — — — Scott Steiner was stripped of the title by WCW President Ric Flair. [64]
73 David Flair กรกฎาคม 5, 1999 Nitro Atlanta, GA 1 35 35 Awarded the title by his father and WCW President Ric Flair. [65]
74 Chris Benoit สิงหาคม 9, 1999 Nitro Boise, ID 1 34 34 [65]
75 Sid Vicious กันยายน 12, 1999 Fall Brawl Winston-Salem, NC 1 42 42 [66]
76 Goldberg ตุลาคม 24, 1999 Halloween Havoc Paradise, NV 2 1 1 Won the title when Sid Vicious suffered excessive bleeding and the referee stopped the match. [66][67]
77 Bret Hart ตุลาคม 25, 1999 Nitro Phoenix, AZ 4 14 14 [68]
78 Scott Hall พฤศจิกายน 8, 1999 Nitro Indianapolis, IN 2 41 41 This was a four-way ladder match, also involving Sid Vicious and Goldberg. [69]
79 Chris Benoit ธันวาคม 19, 1999 Starrcade Washington, D.C. 2 1 1 Awarded the title when Scott Hall suffered a knee injury during the match. [69]
80 Jeff Jarrett ธันวาคม 20, 1999 Nitro Baltimore, MD 2 27 27 This was a ladder match. [70]
— ว่าง มกราคม 16, 2000 Souled Out Cincinnati, OH — — — Vacated due to Jeff Jarrett suffering an injury. [70]
81 Jeff Jarrett มกราคม 17, 2000 Nitro Columbus, OH 3 84 84 Awarded by WCW Commissioner Kevin Nash. [71]
— ว่าง เมษายน 10, 2000 Nitro Denver, CO — — — All WCW titles were declared vacant by Vince Russo and Eric Bischoff after WCW was rebooted. [72]
82 Scott Steiner เมษายน 16, 2000 Spring Stampede Chicago, IL 2 84 84 Defeated Sting in a tournament final for the vacant title.[73] [72]
— ว่าง กรกฎาคม 9, 2000 Bash at the Beach Daytona Beach, FL — — — Scott Steiner was stripped of the title when he used the banned Steiner Recliner submission hold on Mike Awesome.[74] [72]
83 Lance Storm กรกฎาคม 18, 2000 Nitro Auburn Hills, MI 1 66 66 Defeated Mike Awesome in a tournament final for the vacant title. Storm unofficially renamed the title the WCW Canadian Heavyweight Championship. [75]
84 Terry Funk กันยายน 22, 2000 House show Amarillo, TX 2 1 1 Title change was not recognized by WCW, but is recognized by WWE. [76]
85 Lance Storm กันยายน 23, 2000 House show Lubbock, TX 2 36 36 Title change was not recognized by WCW, but is recognized by WWE. [77]
86 Gen. Rection ตุลาคม 29, 2000 Halloween Havoc Paradise, NV 1 12 15 Defeated Lance Storm and Jim Duggan in a handicap match. [78]
87 Lance Storm พฤศจิกายน 10, 2000 Nitro London, England 3 16 13 [79][6]
88 Gen. Rection พฤศจิกายน 26, 2000 Mayhem Milwaukee, WI 2 49 49 [80]
89 Shane Douglas มกราคม 14, 2001 Sin Indianapolis, IN 1 22 22 This was a First Blood Chain match. [81]
90 Rick Steiner กุมภาพันธ์ 5, 2001 Nitro Tupelo, MS 1 41 41 [82]
91 Booker T มีนาคม 18, 2001 Greed Jacksonville, FL 1 128 128 Title and other selected assets of WCW were purchased by the World Wrestling Federation (WWF). Title was subsequently referred to as the WCW United States Championship and was defended on WWF programming. [83]
World Wrestling Federation (WWF) / World Wrestling Entertainment (WWE)
92 Chris Kanyon กรกฎาคม 24, 2001 SmackDown! Pittsburgh, PA 1 48 46 Given the title by Booker T as he was also the WCW Champion.
WWE recognizes Kanyon's reign as beginning on July 26, 2001, when the episode aired on tape delay. 		[84]
93 Tajiri กันยายน 10, 2001 Raw San Antonio, TX 1 13 13 [85]
94 Rhyno กันยายน 23, 2001 Unforgiven Pittsburgh, PA 1 29 29 [86]
95 Kurt Angle ตุลาคม 22, 2001 Raw Kansas City, MO 1 21 21 [87]
96 Edge พฤศจิกายน 12, 2001 Raw Boston, MA 1 6 6 [88]
— รวมแชมป์ พฤศจิกายน 18, 2001 Survivor Series Greensboro, NC — — — Edge defeated WWF Intercontinental Champion Test in a title unification match. Edge became the Intercontinental Champion while the United States title was deactivated. In May 2002, the WWF became the WWE. [88]
97 Eddie Guerrero กรกฎาคม 27, 2003 Vengeance Denver, CO 2 84 84 Title was reactivated as the WWE United States Championship as an exclusive title of the SmackDown brand. Guerrero defeated Chris Benoit in a tournament final for the revived title. [89]
98 Big Show ตุลาคม 19, 2003 No Mercy Baltimore, MD 1 147 147 [90]
99 John Cena มีนาคม 14, 2004 WrestleMania XX New York, NY 1 114 114 WWE mistakenly lists Cena's reign as lasting 137 days, ending on July 29, 2004. The match description for Booker T's title win states that Cena was stripped of the title "a few weeks prior" to the July 29, 2004 tape delay episode of SmackDown! [91]
— ว่าง กรกฎาคม 6, 2004 SmackDown! Winnipeg, MB — — — John Cena was stripped of the title after attacking SmackDown! General Manager Kurt Angle.
Aired on tape delay on July 8, 2004. 		[92]
100 Booker T กรกฎาคม 27, 2004 SmackDown! Cincinnati, OH 2 68 66 This was an eight-way elimination match, also involving John Cena, René Duprée, Kenzo Suzuki, Rob Van Dam, Billy Gunn, Charlie Haas, and Luther Reigns.
WWE recognizes Booker T's reign as beginning on July 29, 2004, when the episode aired on tape delay. 		[92]
101 John Cena ตุลาคม 3, 2004 No Mercy East Rutherford, NJ 2 2 4 This was the fifth match of a Best of Five series.
WWE recognizes Cena's reign as ending on October 7, 2004, when the following episode aired on tape delay. 		[93]
102 Carlito Caribbean Cool ตุลาคม 5, 2004 SmackDown! Boston, MA 1 42 42 WWE recognizes Carlito's reign as beginning on October 7, 2004 and ending on November 18, 2004, both episodes of which aired on tape delay. [94][95]
103 John Cena พฤศจิกายน 16, 2004 SmackDown! Dayton, OH 3 105 105 WWE recognizes Cena's reign as beginning on November 18, 2004 and ending on March 3, 2005, both episodes of which aired on tape delay. [96]
104 Orlando Jordan มีนาคม 1, 2005 SmackDown! Albany, NY 1 173 171 WWE recognizes Jordan's reign as beginning on March 3, 2005, when the episode aired on tape delay. [97]
105 Chris Benoit สิงหาคม 21, 2005 SummerSlam Washington, D.C. 3 58 61 WWE recognizes Benoit's reign as ending on October 21, 2005, when the following episode aired on tape delay. [98]
106 Booker T ตุลาคม 18, 2005 SmackDown! Reno, NV 3 35 35 WWE recognizes Booker T's reign as beginning on October 21, 2005 and ending on November 25, 2005, both episodes of which aired on tape delay. [99]
— ว่าง พฤศจิกายน 22, 2005 SmackDown! Sheffield, England — — — Vacated when Booker T's title defense against Chris Benoit ended in a double pinfall.[100]
Aired on tape delay on November 25, 2005. 		[99]
107 Booker T มกราคม 10, 2006 SmackDown! Philadelphia, PA 4 40 37 Booker T faced Chris Benoit in a Best of Seven series, winning the first three matches; Randy Orton substituted for Booker T after that due to injury, losing the next three matches, but winning the final for the vacant title.
WWE recognizes Booker T's reign as beginning on January 13, 2006, when the episode aired on tape delay. 		[101]
108 Chris Benoit กุมภาพันธ์ 19, 2006 No Way Out Baltimore, MD 4 42 42 [102]
109 John Bradshaw Layfield เมษายน 2, 2006 WrestleMania 22 Rosemont, IL 1 51 54 WWE recognizes JBL's reign as ending on May 26, 2006, when the following episode aired on tape delay. [103]
110 Bobby Lashley พฤษภาคม 23, 2006 SmackDown! Bakersfield, CA 1 49 49 WWE recognizes Lashley's reign as beginning on May 26, 2006 and ending on July 14, 2006, both episodes of which aired on tape delay. [104]
111 Finlay กรกฎาคม 11, 2006 SmackDown! Minneapolis, MN 1 49 49 WWE recognizes Finlay's reign as beginning on July 14, 2006 and ending on September 1, 2006, both episodes of which aired on tape delay. [105]
112 Mr. Kennedy สิงหาคม 29, 2006 SmackDown! Reading, PA 1 42 42 This was a triple threat match, also involving Bobby Lashley.
WWE recognizes Kennedy's reign as beginning on September 1, 2006 and ending on October 13, 2006, both episodes of which aired on tape delay. 		[106][107]
113 Chris Benoit ตุลาคม 10, 2006 SmackDown! Jacksonville, FL 5 222 219 WWE recognizes Benoit's reign as beginning on October 13, 2006, when the episode aired on tape delay. [108][109]
114 Montel Vontavious Porter พฤษภาคม 20, 2007 Judgment Day St. Louis, MO 1 343 343 This was a two out of three falls match. [110][111]
115 Matt Hardy เมษายน 27, 2008 Backlash Baltimore, MD 1 84 84 The title became exclusive to the ECW brand following the 2008 WWE draft. [112][113]
116 Shelton Benjamin กรกฎาคม 20, 2008 The Great American Bash Uniondale, NY 1 243 243 The title was returned to SmackDown due to Benjamin's status as a SmackDown wrestler. [114][115]
117 Montel Vontavious Porter มีนาคม 20, 2009 SmackDown Corpus Christi, TX 2 73 73 The title became exclusive to the Raw brand following the 2009 WWE draft. [116][117]
118 Kofi Kingston มิถุนายน 1, 2009 Raw Birmingham, AL 1 126 126 [118][119]
119 The Miz ตุลาคม 5, 2009 Raw Wilkes-Barre, PA 1 224 224 [120][121]
120 Bret Hart พฤษภาคม 17, 2010 Raw Toronto, ON 5 7 7 This was a no disqualification, no countout match. [122][123]
— ว่าง พฤษภาคม 24, 2010 Raw Toledo, OH — — — Vacated when Bret Hart became the Raw General Manager. [122][124]
121 R-Truth พฤษภาคม 24, 2010 Raw Toledo, OH 1 21 20 Defeated The Miz to win the vacant title. [124][125]
122 The Miz มิถุนายน 14, 2010 Raw Charlotte, NC 2 97 97 This was a fatal four-way match, also involving John Morrison and Zack Ryder. [126][127]
123 Daniel Bryan กันยายน 19, 2010 Night of Champions Rosemont, IL 1 176 177 [128]
124 Sheamus มีนาคม 14, 2011 Raw St. Louis, MO 1 48 48 If Sheamus lost, he would have quit the WWE.
Title became exclusive to the SmackDown brand following the 2011 WWE draft. 		[129]
125 Kofi Kingston พฤษภาคม 1, 2011 Extreme Rules Tampa, FL 2 49 49 This was a tables match. The title became exclusive to Raw due to Kingston's status as a Raw wrestler. [130]
126 Dolph Ziggler มิถุนายน 19, 2011 Capitol Punishment Washington, D.C. 1 182 182 On August 29, 2011, the brand extension ended, allowing the United States Champion to appear on both Raw and SmackDown. [131]
127 Zack Ryder ธันวาคม 18, 2011 TLC: Tables, Ladders & Chairs Baltimore, MD 1 29 29 [132]
128 Jack Swagger มกราคม 16, 2012 Raw Anaheim, CA 1 49 50 [133]
129 Santino Marella มีนาคม 5, 2012 Raw Boston, MA 1 167 167 [134]
130 Antonio Cesaro สิงหาคม 19, 2012 SummerSlam Los Angeles, CA 1 239 240 Match aired live on YouTube and WWE.com as part of the SummerSlam pre-show. [135]
131 Kofi Kingston เมษายน 15, 2013 Raw Greenville, SC 3 34 34 [136]
132 Dean Ambrose พฤษภาคม 19, 2013 Extreme Rules St. Louis, MO 1 351 351 [2][137]
133 Sheamus พฤษภาคม 5, 2014 Raw Albany, NY 2 182 183 This was a 20-man battle royal. Sheamus lastly eliminated Dean Ambrose to win the match and the title. [138]
134 Rusev พฤศจิกายน 3, 2014 Raw Backstage Pass Buffalo, NY 1 146 145 [139]
135 John Cena มีนาคม 29, 2015 WrestleMania 31 Santa Clara, CA 4 147 147 [140]
136 Seth Rollins สิงหาคม 23, 2015 SummerSlam Brooklyn, NY 1 28 29 This was a winner takes all match, in which Rollins defended the WWE World Heavyweight Championship. [141]
137 John Cena กันยายน 20, 2015 Night of Champions Houston, TX 5 35 35 [142]
138 Alberto Del Rio ตุลาคม 25, 2015 Hell in a Cell Los Angeles, CA 1 78 79 [143]
139 Kalisto มกราคม 11, 2016 Raw New Orleans, LA 1 1 3 WWE recognizes Kalisto's reign as ending on January 14, 2016, when the following episode aired on tape delay. [144]
140 Alberto Del Rio มกราคม 12, 2016 SmackDown Lafayette, LA 2 12 10 WWE recognizes Del Rio's reign as beginning on January 14, 2016, when the episode aired on tape delay. [145]
141 Kalisto มกราคม 24, 2016 Royal Rumble Orlando, FL 2 119 119 [146]
142 Rusev พฤษภาคม 22, 2016 Extreme Rules Newark, NJ 2 126 126 The brand extension returned and the title became exclusive to the Raw brand following the 2016 WWE draft. [147]
143 Roman Reigns กันยายน 25, 2016 Clash of Champions Indianapolis, IN 1 106 107 [148]
144 Chris Jericho มกราคม 9, 2017 Raw New Orleans, LA 1 83 83 This was a 2-on-1 handicap match, also involving Kevin Owens, who teamed with Jericho. Jericho pinned Roman Reigns to win the title. [149]
145 Kevin Owens เมษายน 2, 2017 WrestleMania 33 Orlando, FL 1 28 28 The title became exclusive to the SmackDown brand following the 2017 WWE Superstar Shake-up. [150]
146 Chris Jericho เมษายน 30, 2017 Payback San Jose, CA 2 2 2 Since Jericho won, he was transferred to the SmackDown brand. [151]
147 Kevin Owens พฤษภาคม 2, 2017 SmackDown Fresno, CA 2 66 66 [152]
148 AJ Styles กรกฎาคม 7, 2017 House show New York, NY 1 16 16 [153]
149 Kevin Owens กรกฎาคม 23, 2017 Battleground Philadelphia, PA 3 2 2 [154]
150 AJ Styles กรกฎาคม 25, 2017 SmackDown Richmond, VA 2 75 75 This was a triple threat match also involving Chris Jericho. [155]
151 Baron Corbin ตุลาคม 8, 2017 Hell in a Cell Detroit, MI 1 70 70 This was a triple threat match also involving Tye Dillinger. [156]
152 Dolph Ziggler ธันวาคม 17, 2017 Clash of Champions Boston, MA 2 9 9 This was a triple threat match also involving Bobby Roode. [157]
— ว่าง ธันวาคม 26, 2017 SmackDown Rosemont, IL — — — SmackDown General Manager Daniel Bryan ruled that Dolph Ziggler vacated the title after he left it in the ring on the December 19 episode of SmackDown. [158]
153 Bobby Roode มกราคม 16, 2018 SmackDown Laredo, TX 1 54 54 Defeated Jinder Mahal in a tournament final to win the vacant title. [159]
154 Randy Orton มีนาคม 11, 2018 Fastlane Columbus, OH 1 28 28 [160]
155 Jinder Mahal เมษายน 8, 2018 WrestleMania 34 New Orleans, LA 1 8 8 This was a fatal four-way match, also involving Bobby Roode and Rusev.
The title became exclusive to the Raw brand following the first night of the 2018 WWE Superstar Shake-up. 		[161]
156 Jeff Hardy เมษายน 16, 2018 Raw Hartford, CT 1 90 90 Title transferred back to the SmackDown brand on the second night of the 2018 WWE Superstar Shake-up. [162]
157 Shinsuke Nakamura กรกฎาคม 15, 2018 Extreme Rules Pittsburgh, PA 1 156 163 WWE recognizes Nakamura's reign as ending on December 25, 2018, when the following episode aired on tape delay. [163]
158 Rusev ธันวาคม 18, 2018 SmackDown Fresno, CA 3 40 32 WWE recognizes Rusev's reign as beginning on December 25, 2018, when the episode aired on tape delay. [164][165]
159 Shinsuke Nakamura มกราคม 27, 2019 Royal Rumble Phoenix, AZ 2 2 2 Match aired live on YouTube and WWE Network as part of the Royal Rumble pre-show. [166]
160 R-Truth มกราคม 29, 2019 SmackDown Phoenix, AZ 2 −299 −299
161 Samoa Joe มีนาคม 5, 2019 SmackDown Wilkes-Barre, PA 1 −200 −200 This was a fatal four-way match also involving Andrade and Rey Mysterio.
The title became exclusive to the Raw brand following the 2019 WWE Superstar Shake-up.
162 Rey Mysterio พฤษภาคม 19, 2019 Money in the Bank Hartford, CT 1 15 15 [167]
163 Samoa Joe มิถุนายน 3, 2019 Raw Austin, TX 2 20 20 Rey Mysterio voluntarily relinquished the title back to Joe due to Mysterio suffering a shoulder injury and the controversial way in which he won the title at Money in the Bank (Joe's left shoulder was not down when the referee counted a pin).
164 Ricochet มิถุนายน 23, 2019 Stomping Grounds Tacoma, WA 1 21 21 [168]
165 Styles, AJAJ Styles กรกฎาคม 14, 2019 Extreme Rules Philadelphia, PA 3 134 134 [169]
166 Mysterio, ReyRey Mysterio พฤศจิกายน 25, 2019 Raw Rosemont, IL 2 20+ 20+ [170]

สถิติในการครองแชมป์[แก้]

Harley Race เป็นแชมป์คนแรก
Ric Flair ได้แชมป์มากที่สุด 6 สมัย
Lex Luger ครองแชมป์นานสุดในประวัติศาสตร์ 523 วัน
Dean Ambrose ครองแชมป์นานสุดในสมาคม WWE 351 วัน
รหัส
เครื่องหมาย หมายถึง
† เป็นผู้ชนะเลิศคนปัจจุบัน

ถึง ธันวาคม 15, 2019.

ลำดับ รายชื่อนักมวยปล้ำ สมัยที่ครอง ระยะเวลาวันที่ครอง ระยะเวลาวันที่ครอง
บันทึกโดย WWE
1 Luger, LexLex Luger 5 950
2 Flair, RicRic Flair 5(6) [a] 773 709
3 Valentine, GregGreg Valentine 2(3) [b] 512 392
4 Mulligan, BlackjackBlackjack Mulligan 3(4) [c] 509 500
5 Porter, Montel VontaviousMontel Vontavious Porter 2 419
6 Cena, JohnJohn Cena 5 403 405
7 Rude, RickRick Rude 1 378
8 Benoit, ChrisChris Benoit 5 357
9 Ambrose, DeanDean Ambrose 1 351
10 Koloff, NikitaNikita Koloff 1 328
11 Miz, TheThe Miz 2 321
12 Rusev, Rusev 3 312 303
13 Slaughter, Sgt.Sgt. Slaughter 2 305
14 T.A., MagnumMagnum T.A. 2 302 274
15 McDaniel, WahooWahoo McDaniel 5 296 300
16 Windham, BarryBarry Windham 1 283
17 Booker T, Booker T 4 271 266
18 Steamboat, RickyRicky Steamboat 4 265 267
19 Austin, SteveSteve Austin 2 240
Benjamin, SheltonShelton Benjamin 1 240 243
21 Cesaro, AntonioAntonio Cesaro 1 239 240
22 Sting, Sting 2 234
23 Snuka, JimmyJimmy Snuka 1 231 233
24 Sheamus, Sheamus 2 230 231
25 Rhodes, DustinDustin Rhodes 2 229
26 Styles, AJAJ Styles 3 225
27 Piper, RoddyRoddy Piper 3 220 222
28 Kingston, KofiKofi Kingston 3 209
29 Ziggler, DolphDolph Ziggler 2 191
30 Hart, BretBret Hart 5 186
31 Jarrett, JeffJeff Jarrett 3 184
32 Race, HarleyHarley Race 1 183
33 Bryan, DanielDaniel Bryan 1 176 177
34 Jordan, OrlandoOrlando Jordan 1 173 171
35 Steiner, ScottScott Steiner 2 169
36 Marella, SantinoSantino Marella 1 167
37 Guerrero, EddieEddie Guerrero 2 161
38 Konnan, Konnan 1 160
39 Nakamura, ShinsukeShinsuke Nakamura 2 158 165
40 Jones, PaulPaul Jones 2(3) [d] 156 150
41 Page, Diamond DallasDiamond Dallas Page 2 147
Show, BigBig Show 1 147
43 Rhodes, DustyDusty Rhodes 1 141
44 Blanchard, TullyTully Blanchard 1 130
45 Slater, DickDick Slater 1 129
46 Kalisto, Kalisto 2 120 122
47 Storm, LanceLance Storm 3 118 115
48 Reigns, RomanRoman Reigns 1 106 107
49 Hennig, CurtCurt Hennig 1 104
50 Duggan, JimJim Duggan 1 100
51 Owens, KevinKevin Owens 3 96
52 Joe, SamoaSamoa Joe 2 95 93
53 Valentine, JohnnyJohnny Valentine 1 93
54 Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio 2 90 89
Hardy, JeffJeff Hardy 1 90
56 Vader, Big VanBig Van Vader 1 88
57 Jericho, ChrisChris Jericho 2 85
Malenko, DeanDean Malenko 1 85
59 Hardy, MattMatt Hardy 1 84
60 Goldberg, Goldberg 2 78 92
61 Corbin, BaronBaron Corbin 1 70
62 Hall, ScottScott Hall 2 66
63 Rection, Gen.Gen. Rection 2 61 64
64 R-Truth, R-Truth 2 56 55
65 Roode, BobbyBobby Roode 1 54
66 Layfield, John BradshawJohn Bradshaw Layfield 1 51 54
67 Hansen, StanStan Hansen 1 50
68 Lashley, BobbyBobby Lashley 1 49
Finlay, Finlay 1 49
Swagger, JackJack Swagger 1 49 50
71 Kanyon, ChrisChris Kanyon 1 48 46
72 Sasaki, KensukeKensuke Sasaki 1 44
73 Caribbean Cool, CarlitoCarlito Caribbean Cool 1 42
Kennedy, Mr.Mr. Kennedy 1 42
Vicious, SidSid Vicious 1 42
76 Steiner, RickRick Steiner 1 41
77 Flair, DavidDavid Flair 1 35
78 Gang, One ManOne Man Gang 1 33
79 Mysterio, ReyRey Mysterio † 2 สูตรไม่ถูกต้อง: < อยู่ผิดที่+
80 Rhyno, Rhyno 1 29
Ryder, ZackZack Ryder 1 29
82 Orton, RandyRandy Orton 1 28
Rollins, SethSeth Rollins 1 28 29
84 McMichael, SteveSteve McMichael 1 25
85 Brazil, BoboBobo Brazil 1 22
Douglas, ShaneShane Douglas 1 22
87 Angle, KurtKurt Angle 1 21
Wrestling, Mr.Mr. Wrestling 1 21 22
Ricochet, Ricochet 1 21
90 Funk, TerryTerry Funk 2 19 20
91 Hayes, MichaelMichael Hayes 1 15
92 Tajiri, Tajiri 1 13
93 Mahal, JinderJinder Mahal 1 8
94 Edge, Edge 1 6
95 Raven, Raven 1 1

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ Ric Flair's fifth reign is not recognized by WWE, but a WWE.com article recognized him as a 6-time champion.
  2. ↑ WWE recognizes Greg Valentine as a 2-time champion. His first reign is not recognized by WWE.
  3. ↑ WWE recognizes Blackjack Mulligan as a 3-time champion. His second reign is not recognized by WWE.
  4. ↑ WWE recognizes Paul Jones as a 2-time champion. His third reign is not recognized by WWE.

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Father/Son Champions". WWE. สืบค้นเมื่อ 2015-09-28.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Ambrose's record U.S. Title reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2014-04-28.
  3. ↑ New WWE Grand Slam - WWE.com
  4. ↑ "WWE Entertainment, Inc. Acquires WCW from Turner Broadcasting". WWE. 2001-03-21. Archived from the original on 2005-04-08. สืบค้นเมื่อ 2008-10-17.
  5. ↑ 5.00 5.01 5.02 5.03 5.04 5.05 5.06 5.07 5.08 5.09 5.10 5.11 5.12 5.13 5.14 5.15 5.16 5.17 5.18 5.19 5.20 5.21 5.22 5.23 5.24 5.25 "WWE United States Championship official history". WWE. Archived from the original on 2012-04-15. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  6. ↑ 6.00 6.01 6.02 6.03 6.04 6.05 6.06 6.07 6.08 6.09 6.10 6.11 6.12 6.13 6.14 6.15 "NWA/WCW United States Heavyweight Championship history". Wrestling-Titles.com. Archived from the original on 2014-05-19. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  7. ↑ 7.00 7.01 7.02 7.03 7.04 7.05 7.06 7.07 7.08 7.09 7.10 7.11 7.12 7.13 7.14 7.15 7.16 7.17 7.18 7.19 7.20 7.21 7.22 7.23 7.24 7.25 7.26 7.27 7.28 7.29 7.30 7.31 7.32 Sempervive, Mike (2003-07-20). "Bring The Pain: Detailed history of U.S. Heavyweight Title". Pro Wrestling Torch. Archived from the original on 2016-11-25. สืบค้นเมื่อ 2016-11-27.
  8. ↑ Molinaro, John F. "The plane crash that changed wrestling". Slam! Wrestling. สืบค้นเมื่อ January 5, 2017.
  9. ↑ Hoops, Brian (July 29, 2015). "On this day in pro wrestling history (July 29): Ric Flair vs. Bobo Brazil, Nick Bockwinkel vs. Mil Mascaras". Wrestling Observer Figure Four Online. Archived from the original on February 19, 2017. สืบค้นเมื่อ February 18, 2017.
  10. ↑ 10.0 10.1 "WCW/WWE U.S. Heavyweight Title". Pro Wrestling Illustrated. 29 (5): 93–94. 2008. ISSN 1043-7576.
  11. ↑ Benigno, Anthony. "Ric Flair and David Flair — United States Championship". WWE. Archived from the original on June 22, 2015. สืบค้นเมื่อ 16 July 2015. The Dirtiest Player in the Game also had six stints with the United States Title, which is enough to build a legacy on in and of itself
  12. ↑ 12.0 12.1 "Sgt. Slaughter's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-01. สืบค้นเมื่อ 2007-04-09.
  13. ↑ "Sgt. Slaughter's second reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-04. สืบค้นเมื่อ 2007-04-09.
  14. ↑ PWI 2002 Wrestling Almanac and Book of Facts. Ambler, PA: London Publishing. 2002. p. 120. ISSN 1043-7576. Greg Valentine was awarded the title when the match was halted due to a bloody gash over Roddy Piper's left ear that rendered him unable to continue.
  15. ↑ "Magnum T.A.'s first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  16. ↑ "Tully Blanchard's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  17. ↑ 17.0 17.1 "Magnum T.A.'s second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  18. ↑ "Starrcade 1985 results". Wrestling Supercards and Tournaments. Archived from the original on 2013-04-28. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10. Magnum TA beat Tully Blanchard (16:00) in a "steel cage I quit" match to win the NWA U.S. Title.
  19. ↑ 2002 Wrestling Almanac and Book of Facts. Ambler, PA: London Publishing. 2002. p. 120. ISSN 1043-7576. This match was the final bout in a best-of-seven series to fill the vacancy created in May 1986 when Magnum T.A. was stripped of the title for attacking NWA president Bob Geigel.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Nikita Koloff's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-28. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  21. ↑ "NWA National Heavyweight Championship history". Wrestling-Titles.com. Archived from the original on 2011-02-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  22. ↑ "Great American Bash 87 results". Archived from the original on 2012-05-08. สืบค้นเมื่อ 2012-08-29. Lex Luger (w/ JJ Dillon) defeated NWA U.S. Champion Nikita Koloff in a steel cage match via knockout with the Torture Rack after hitting him in the back with a steel chair thrown in the ring by Dillon while referee Earl Hebner was knocked out.
  23. ↑ Meltzer, Dave (July 13, 1987). "Top Story". Wrestling Observer Newsletter (07.20.87).
  24. ↑ "Lex Luger's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-16. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  25. ↑ "Starrcade 1987 results". Wrestling Supercards and Tournaments. Archived from the original on 2013-04-28. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10. Dusty Rhodes pinned Lex Luger (16:23) in a "steel cage" match to win the NWA US Title.
  26. ↑ "Dusty Rhodes' first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-23. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  27. ↑ "Barry Windham's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  28. ↑ Hoops, Brian (May 13, 2015). "On this day in pro wrestling history (May 13): Rick Martel wins AWA gold, Kurt Angle wins TNA title, Nash & Hall beat one man to win tag titles". Wrestling Observer Figure Four Online. Archived from the original on February 13, 2017. สืบค้นเมื่อ February 11, 2017.
  29. ↑ "Lex Luger's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  30. ↑ "Michael Hayes' first reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-10. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  31. ↑ F4W Staff (May 7, 2015). "On this day in pro wrestling history (May 7): Jeff Jarrett ends David Arquette's WCW title reign, Nick Bockwinkel Vs. Ray Stevens". Wrestling Observer Figure Four Online. Archived from the original on February 12, 2017. สืบค้นเมื่อ February 10, 2017.
  32. ↑ "Stan Hansen's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  33. ↑ 33.0 33.1 "Lex Luger's fourth reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  34. ↑ "Sting's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-08-06. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  35. ↑ 35.0 35.1 "Rick Rude's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  36. ↑ 36.0 36.1 "Dustin Rhodes' first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  37. ↑ "Dustin Rhodes' second reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  38. ↑ "Starrcade 1993 results". Wrestling Supercards and Tournaments. Archived from the original on 2013-04-28. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10. Steve Austin beat Dustin Rhodes (15:00) in two straight falls to win the WCW US Title.
  39. ↑ "Steve Austin's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  40. ↑ "Ricky Steamboat's fourth reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  41. ↑ "Steve Austin's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-16. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  42. ↑ "Jim Duggan's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  43. ↑ "Vader's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-04. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  44. ↑ "Sting's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-08-10. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  45. ↑ "NJPW: WCW World in Japan results". Strong Style Spirit. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10. New Japan vs. WCW – WCW U.S. Heavyweight Title: Kensuke Sasaki beat Sting (c) (12:47) with a Northern Light bomb to become the 57th champion.
  46. ↑ "One Man Gang's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  47. ↑ "Konnan's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-18. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  48. ↑ 48.0 48.1 "Ric Flair's fifth reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  49. ↑ "Eddie Guerrero's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  50. ↑ 50.0 50.1 "Dean Malenko's first reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-04. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  51. ↑ "Steve McMichael's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  52. ↑ "Curt Hennig's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  53. ↑ "Diamond Dallas Page's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  54. ↑ "Raven's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  55. ↑ "Goldberg's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-20. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  56. ↑ "Bret Hart's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-08-10. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  57. ↑ Hoops, Brian (July 20, 2015). "On this day in pro wrestling history: Brisco beats Race for NWA title, Gagne beats Crusher for AWA title, Robinson vs. Gagen". Wrestling Observer Figure Four Online. Archived from the original on February 14, 2017. สืบค้นเมื่อ February 11, 2017.
  58. ↑ "Lex Luger's fifth reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  59. ↑ "Bret Hart's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-30. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  60. ↑ "Diamond Dallas Page's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-16. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  61. ↑ "Bret Hart's third reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-02. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  62. ↑ "Roddy Piper's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  63. ↑ 63.0 63.1 "Scott Hall's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  64. ↑ 64.0 64.1 "Scott Steiner's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  65. ↑ 65.0 65.1 "David Flair's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-23. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  66. ↑ 66.0 66.1 "Sid Vicious' first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  67. ↑ "Goldberg's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-13. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  68. ↑ "Bret Hart's fourth reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-13. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  69. ↑ 69.0 69.1 "Scott Hall's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  70. ↑ 70.0 70.1 "Jeff Jarrett's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-06-20. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  71. ↑ "Jeff Jarrett's third reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-04. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  72. ↑ 72.0 72.1 72.2 "Scott Steiner's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-23. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  73. ↑ Powell, John (2000-04-17). "Stampede: Spring back in WCW's step". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. Archived from the original on 2015-09-19. สืบค้นเมื่อ 2009-06-12.
  74. ↑ Powell, John (2000-07-10). "Booker new champ at the Bash". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. Archived from the original on 2015-09-19. สืบค้นเมื่อ 2009-06-12.
  75. ↑ "Lance Storm's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  76. ↑ "Terry Funk's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  77. ↑ "Lance Storm's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  78. ↑ "Gen. Rection's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-01. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  79. ↑ "Lance Storm's third reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-04. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  80. ↑ "Gen. Rection's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-12-13. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  81. ↑ "Shane Douglas' first reign". WWE. Archived from the original on 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  82. ↑ "Rick Steiner's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  83. ↑ "Booker T's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-20. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  84. ↑ "Chris Kanyon's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-25. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  85. ↑ "Tajiri's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-25. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  86. ↑ "Rhyno's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-25. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  87. ↑ "Kurt Angle's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  88. ↑ 88.0 88.1 "Edge's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-08. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  89. ↑ "Eddie Guerrero's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  90. ↑ "Big Show's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  91. ↑ "John Cena's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-13. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  92. ↑ 92.0 92.1 "Booker T's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  93. ↑ "John Cena's second reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  94. ↑ "Carlito's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-07-06. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  95. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2018-05-23. สืบค้นเมื่อ 2016-06-12.
  96. ↑ "John Cena's third reign". WWE. Archived from the original on 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  97. ↑ "Orlando Jordan's first reign". WWE. Archived from the original on 2005-06-23. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  98. ↑ "WWE SummerSlam 2005 results". WWE. Archived from the original on 2006-07-21. สืบค้นเมื่อ 2007-07-08.
  99. ↑ 99.0 99.1 "Booker T's third reign". WWE. Archived from the original on 2005-11-25. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  100. ↑ "WWE United States Championship history". Wrestling-Titles.com. Archived from the original on 2007-03-19. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  101. ↑ "Booker T's fourth reign". WWE. Archived from the original on 2006-01-18. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  102. ↑ "WWE No Way Out 2006 results". WWE. Archived from the original on 2007-02-05. สืบค้นเมื่อ 2007-07-08.
  103. ↑ "JBL's first reign". WWE.com. Archived from the original on 2006-04-12. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  104. ↑ "Bobby Lashley's first reign". WWE. Archived from the original on 2006-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  105. ↑ "Finlay's first reign". WWE. Archived from the original on 2006-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  106. ↑ "Mr. Kennedy's first reign". WWE. Archived from the original on 2006-10-26. สืบค้นเมื่อ 2007-04-10.
  107. ↑ "Smackdown Results – 9/1/06 – Reading, PA – (NEW U.S. Champion...)". Wrestle View. 2006-09-01. Archived from the original on 2008-11-21. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  108. ↑ "WWE Friday Night SmackDown! results, 2006". Wrestling Information Archive. Archived from the original on 2006-03-01. สืบค้นเมื่อ 2007-07-08.
  109. ↑ McNamara, Andy. "Smackdown: Batista is #1". SLAM! Wrestling. Archived from the original on 2012-07-14. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  110. ↑ "MVP's first reign". WWE. Archived from the original on 2007-05-29. สืบค้นเมื่อ 2007-05-27.
  111. ↑ Caldwell, James (2007-05-20). "Caldwell's Judgment Day Report 5/20: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV". PW Torch. Archived from the original on 2007-10-23. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  112. ↑ "Matt Hardy's first reign". WWE. Archived from the original on 2008-05-01. สืบค้นเมื่อ 2008-04-27.
  113. ↑ Keller, Wade (2008-04-27). "Keller's WWE Backlash PPV Report 4/27: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV event". PW Torch. Archived from the original on 2009-02-07. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  114. ↑ "Shelton Benjamin's first reign". WWE. 2008-07-20. Archived from the original on 2008-07-24. สืบค้นเมื่อ 2008-07-21.
  115. ↑ Keller, Wade (2008-06-20). "Keller's WWE Great American Bash PPV Report 7/20: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV". PW Torch. Archived from the original on 2008-08-29. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  116. ↑ "MVP's second reign". WWE. 2009-03-20. Archived from the original on 2009-03-24. สืบค้นเมื่อ 2009-03-22.
  117. ↑ Tedesco, Mike (2009-03-21). "Smackdown Results – 3/20/09". Wrestle View. Archived from the original on 2011-06-04. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  118. ↑ "Kofi Kingston's first reign". WWE. Archived from the original on 2009-06-05. สืบค้นเมื่อ 2009-06-01.
  119. ↑ Golden, Hunter (2009-06-02). "Raw Results – 6/1/09". Wrestle View. Archived from the original on 2009-09-21. สืบค้นเมื่อ 2009-10-07.
  120. ↑ "The Miz's first reign". WWE. Archived from the original on 2009-10-09. สืบค้นเมื่อ 2009-06-01.
  121. ↑ Golden, Hunter (2009-10-05). "Raw Results – 10/5/09". Wrestle View. Archived from the original on 2009-10-09. สืบค้นเมื่อ 2009-10-06.
  122. ↑ 122.0 122.1 "Bret Hart's fifth reign". WWE. Archived from the original on 2010-05-21. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  123. ↑ Martin, Adam (2010-05-17). "Raw Results – 5/17/10". WrestleView.com. Archived from the original on 2010-05-20. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  124. ↑ 124.0 124.1 Martin, Adam (2010-05-24). "Raw Results – 5/24/10". WrestleView.com. Archived from the original on 2010-05-28. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  125. ↑ "R-Truth's first reign". WWE. Archived from the original on 2010-05-28. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  126. ↑ "The Miz's second reign". WWE. Archived from the original on 2010-06-23. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  127. ↑ Martin, Adam (2010-06-14). "Raw Results – 6/14/10". WrestleView.com. Archived from the original on 2010-06-17. สืบค้นเมื่อ 2010-06-15.
  128. ↑ "Wayne Noble's first reign". WWE. Archived from the original on 2010-09-24. สืบค้นเมื่อ 2010-09-20.
  129. ↑ "Sheamus' first reign". WWE. Archived from the original on 2011-04-02. สืบค้นเมื่อ 2011-03-15.
  130. ↑ "Kofi Kingston's second reign". WWE. Archived from the original on 2011-06-16. สืบค้นเมื่อ 2011-05-01.
  131. ↑ "Dolph Ziggler's first reign". WWE. Archived from the original on 2011-06-23. สืบค้นเมื่อ 2011-06-20.
  132. ↑ "Zack Ryder's first reign". WWE. Archived from the original on 2012-01-08. สืบค้นเมื่อ 2011-12-18.
  133. ↑ "WWE Raw SuperShow results: Laurinaitis snaps!". WWE. Archived from the original on 2012-01-19. สืบค้นเมื่อ 2012-01-16.
  134. ↑ "Santino Marella`s first reign". WWE. Archived from the original on 2012-03-27. สืบค้นเมื่อ 2012-08-19.
  135. ↑ "Antonio Cesaro's first reign". WWE. Archived from the original on 2012-08-26. สืบค้นเมื่อ 2012-08-19.
  136. ↑ "Alberto Del Rio's first reign". WWE. Archived from the original on 2013-05-03. สืบค้นเมื่อ 2013-04-15.
  137. ↑ "Dean Ambrose's first reign". WWE. Archived from the original on 2013-06-08. สืบค้นเมื่อ 2013-05-19.
  138. ↑ "Sheamus' second reign". WWE. Archived from the original on 2014-06-06. สืบค้นเมื่อ 2014-05-05.
  139. ↑ "Rusev's first reign". WWE. Archived from the original on 2014-11-07. สืบค้นเมื่อ 2014-11-03.
  140. ↑ "John Cena's fourth reign". WWE. Archived from the original on 2015-04-02. สืบค้นเมื่อ 2015-03-29.
  141. ↑ "Seth Rollins' first reign". WWE. Archived from the original on 26 August 2015. สืบค้นเมื่อ 24 August 2015.
  142. ↑ "John Cena's fifth reign". WWE. Archived from the original on 24 September 2015. สืบค้นเมื่อ 20 September 2015.
  143. ↑ "Alberto Del Rio's first reign". WWE. Archived from the original on 9 November 2015. สืบค้นเมื่อ 25 October 2015.
  144. ↑ "Kalisto's first reign". WWE. Archived from the original on 14 January 2016. สืบค้นเมื่อ 11 January 2016.
  145. ↑ "Alberto Del Rio's second reign". WWE. Archived from the original on 21 January 2016. สืบค้นเมื่อ 14 January 2016.
  146. ↑ "Kalisto's second reign". WWE. Archived from the original on 4 February 2016. สืบค้นเมื่อ 24 January 2016.
  147. ↑ Caldwell, James (May 22, 2016). "5/22 WWE Extreme Rules PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. Archived from the original on May 23, 2016. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
  148. ↑ Caldwell, James. "9/25 WWE C. of Champions Results – CALDWELL'S Complete Report". Pro Wrestling Torch. Archived from the original on September 27, 2016. สืบค้นเมื่อ September 15, 2016.
  149. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW REPORT 1/9: Reigns vs. Owens & Jericho, Shawn Michaels, Foley's Performance Review, Undertaker "rumored" to appear". pwtorch.com. TDH Communications Inc. Archived from the original on January 10, 2017. สืบค้นเมื่อ January 9, 2017.
  150. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on April 3, 2017. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
  151. ↑ Powell, Jason. "4/30 Powell's WWE Payback Live Review: Roman Reigns vs. Braun Strowman, Kevin Owens vs. Chris Jericho for the U.S. Championship, Samoa Joe vs. Seth Rollins, Randy Orton vs. Bray Wyatt in a House of Horrors match". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on May 1, 2017. สืบค้นเมื่อ April 30, 2017.
  152. ↑ Barnett, Jake. "5/2 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: Chris Jericho vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, Charlotte and Naomi vs. Natalya and Carmella". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on May 3, 2017. สืบค้นเมื่อ May 2, 2017.
  153. ↑ Melok, Bobby. "AJ Styles wins United States Championship from Kevin Owens at Madison Square Garden Live Event". WWE. Archived from the original on July 8, 2017. สืบค้นเมื่อ July 7, 2017.
  154. ↑ Powell, Jason. "7/23 Powell's WWE Battleground Live Review: Jinder Mahal vs. Randy Orton in a Punjabi Prison match for the WWE Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, John Cena vs. Rusev in a flag match". Pro Wrestling Dot Net. Archived from the original on July 24, 2017. สืบค้นเมื่อ July 23, 2017.
  155. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE SMACKDOWN REPORT 7/25: Surprise return, Owens gloats and Styles wants rematch, Nakamura vs. Corbin". Pro Wrestling Torch. Archived from the original on July 25, 2017. สืบค้นเมื่อ July 25, 2017.
  156. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Hell in a Cell 2017 live review: Kevin Owens vs. Shane McMahon in a Falls Count Anywhere HIAC match, New Day vs. The Usos in an HIAC match for the Smackdown Tag Titles, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship". Pro Wrestling Dot Net. Archived from the original on October 9, 2017. สืบค้นเมื่อ October 8, 2017.
  157. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Clash of Champions 2017 live review: AJ Styles vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens and Sami Zayn put their WWE careers on the line vs. Randy Orton and Shinsuke Nakamura with Shane McMahon and Daniel Bryan as referees". Pro Wrestling Dot Net. Archived from the original on December 22, 2017. สืบค้นเมื่อ December 17, 2017.
  158. ↑ Barnett, Jake. "12/26 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: WWE Champion AJ Styles vs. Kevin Owens, the final edition of 2017". Pro Wrestling Dot Net. Archived from the original on December 27, 2017. สืบค้นเมื่อ December 26, 2017.
  159. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE SMACKDOWN REPORT 1/16: U.S. Title Tournament semi-finals with Xavier vs. Jinder, Roode vs. Mojo, Shane-Bryan drama continues". Pro Wrestling Torch. Archived from the original on January 17, 2018. สืบค้นเมื่อ January 16, 2018.
  160. ↑ Powell, Jason. "WWE Fastlane 2018 live review: AJ Styles vs. Kevin Owens vs. Sami Zayn vs. Baron Corbin vs. Dolph Ziggler vs. John Cena in a six-way for the WWE Championship, The Usos vs. New Day for the Smackdown Tag Titles, Charlotte Flair vs. Ruby Riott for the Smackdown Women's Championship". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on March 12, 2018. สืบค้นเมื่อ March 11, 2018.
  161. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 34 live review: AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Charlotte Flair vs. Asuka for the Smackdown Women's Championship, Ronda Rousey and Kurt Angle vs. Triple H and Stephanie McMahon". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on April 9, 2018. สืบค้นเมื่อ April 8, 2018.
  162. ↑ Powell, Jason. "WWE Raw Live TV Review: The Superstar Shakeup Night One, Sasha Banks vs. Bayley, Matt Hardy and Bray Wyatt vs. The Revival for a shot at the vacant Raw Tag Titles". Pro Wreslting Dot Net. Archived from the original on April 17, 2018. สืบค้นเมื่อ April 16, 2018.
  163. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Extreme Rules live review: Roman Reigns vs. Bobby Lashley, AJ Styles vs. Rusev vs. for the WWE Championship, Dolph Ziggler vs. Seth Rollins in a 30-minute Iron Man match for the IC Title, Bludgeon Brothers vs. Team Hell No for the Smackdown Tag Titles". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 15, 2017.
  164. ↑ Powell, Jason. "WWE Smackdown TV taping spoilers: Full results of the Christmas edition (spoilers)". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ December 19, 2018.
  165. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Smackdown Live TV Review: Shinsuke Nakamura vs. Rusev for the U.S. Title, Samoa Joe vs. Jeff Hardy, Andrade Almas vs. Mustafa Ali, Miz TV with Shane McMahon". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ December 25, 2018.
  166. ↑ Powell, Jason. "WWE Royal Rumble 2019 Kickoff Show live review: Rusev vs. Shinsuke Nakamura for the U.S. Championship, Buddy Murphy vs. Hideo Itami vs. Kalisto vs. Akira Tozawa for the WWE Cruiserweight Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 27, 2019.
  167. ↑ Powell, Jason. "WWE Money in the Bank results: Powell's live review of Seth Rollins vs. AJ Styles for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Kevin Owens for the WWE Championship, Becky Lynch defends the Raw and Smackdown Women's Titles, two Money in the Bank ladder matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 19, 2019.
  168. ↑ Powell, Jason. "WWE Stomping Grounds results: Powell's live review of Seth Rollins vs. Baron Corbin with a special referee for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Dolph Ziggler in a cage match for the WWE Championship, Becky Lynch vs. Lacey Evans for the Raw Women's Title, Samoa Joe vs. Ricochet the U.S. Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 23, 2019.
  169. ↑ Powell, Jason. "WWE Extreme Rules results: Powell's live review of Seth Rollins and Becky Lynch vs. Baron Corbin and Lacey Evans in an Extreme Rules match for the WWE Universal Championship and the Raw Women's Championship, Kofi Kingston vs. Samoa Joe for the WWE Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 14, 2019.
  170. ↑ Powell, Jason (November 25, 2019). "11/25 WWE Raw Results: Powell's review of the night after Survivor Series edition with AJ Styles vs. Humberto Carrillo for the U.S. Championship, Charlotte Flair vs. Asuka, Seth Rollins' town hall meeting". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 25, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

MACW/JCP
(1975–1988)
WCW
(1988–2001)
WWE
(2001, 2003–ปัจจุบัน)
ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ดับเบิลยูดับเบิลยูอี_ยูไนเต็ดสเตทส์แชมเปียนชิป&oldid=8626546"