แม่น้ำปากพนัง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แม่น้ำปากพนัง
ห้วยน้ำใส, คลองไม้เสียบ, คลองท่าไทร, คลองห้วยแหยง, คลองวังเตียน, คลองชะอวด, คลองการะเกด, คลองเชียรใหญ่, แม่น้ำชะอวด, แม่น้ำเชียรใหญ่
ที่ตั้ง
ประเทศ ไทย
จังหวัดนครศรีธรรมราช พัทลุง และตรัง
ลักษณะทางกายภาพ
ปากน้ำอ่าวไทย
 • ตำแหน่ง
อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช
ความยาว147 กิโลเมตร (91 ไมล์)

แม่น้ำปากพนัง เป็นแม่น้ำทางภาคใต้ของประเทศไทย มีต้นกำเนิดจากทิวเขานครศรีธรรมราชไหลมาบรรจบกับแควสาขาที่ไหลมาจากทะเลสาบสงขลาที่ตำบลปากแพรก ไหลขึ้นไปด้านทิศเหนือลงสู่อ่าวนครศรีธรรมราช บริเวณบ้านปากน้ำ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ปากแม่น้ำนั้นมีแหลมจะงอยยื่นออกไปกลางทะเลชาวบ้านเรียกพื้นที่บริเวณนั้นว่า แหลมตะลุมพุก[1]

แม่น้ำปากพนังไหลผ่าน 12 อำเภอ ของ 3 จังหวัด คือ จังหวัดนครศรีธรรมราช พัทลุง และตรัง แม่น้ำมีความยาวประมาณ 147 กิโลเมตร แม่น้ำปากพนังมีลำน้ำสาขาไหลลงแม่น้ำปากพนังหลายสาย เช่น คลองลาไม คลองกุ่ม ห้วยถ้ำพระ คลองฆ้อง คลองโคกยาง คลองเสาธง คลองชะเวง และคลองบางไทร เป็นต้น ตอนบนของลุ่มน้ำปากพนัง เป็นที่ลาดชันมาก ลักษณะลำน้ำช่วงกลางเป็นแอ่งกะทะและพื้นที่ลุ่มน้ำตอนกลาง มีลักษณะเป็นพรุกว้างใหญ่[2]

แม่น้ำปากพนังจากช่วง 8 กิโลเมตรแรกจากปากน้ำ มีความลึกประมาณ 5–6 เมตร และมีความกว้างประมาณ 300 เมตร[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "สำรวจความเปลี่ยนแปลงของ "ปากพนัง" อู่ข้าวอู่น้ำสำคัญของภาคใต้". ศิลปวัฒนธรรม.
  2. "โครงการพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนังอันเนื่องมาจากพระราชดำริ". กรมชลประทาน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-14. สืบค้นเมื่อ 2023-01-14.
  3. "สภาพทั่วไปของลุ่มน้ำปากพนังและความหลากหลายทางนิเวศวิทยา".