เตียวอี้ (จาง อี้)
(เปลี่ยนทางจาก เตียวอี้ (จ๊กก๊ก))
เตียวอี้ (จาง อี้) | |
|---|---|
| 張裔 | |
| ขุนพลผู้ช่วยเหลือฮั่น (輔漢將軍 ฝู่ฮั่นเจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 229 – ค.ศ. 230 | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| หัวหน้าเลขานุการของอัครมหาเสนาบดี (丞相長史 เฉิงเซี่ยงจ๋างฉื่อ) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 228 – ค.ศ. 230 | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| หัวหน้ารัฐบาล | จูกัดเหลียง |
| นายกองพลเกาทัณฑ์ฝึกหัด (射聲校尉 เช่อเชิงเซี่ยวเว่ย์) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 228 – ค.ศ. 230 | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| หัวหน้ารัฐบาล | จูกัดเหลียง |
| เจ้าเมืองเอ๊กจิ๋ว (益州太守 อี้โจฺวไท่โฉฺ่ว) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 223 – ค.ศ. 228 | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| หัวหน้ารัฐบาล | จูกัดเหลียง |
| เจ้าเมืองปากุ๋น (巴郡太守 ปาจฺวิ้นไท่โฉฺ่ว) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 214 – ค.ศ. ? | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ป. ค.ศ. 166[a] นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 230 (64 ปี)[a] |
| บุตร |
|
| อาชีพ | ขุนนาง |
| ชื่อรอง | จฺวินซื่อ (君嗣) |
เตียวอี้[b] หรือ เตียวฮี[c] (ป. ค.ศ. 166 – 230)[a] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จาง อี้ (จีน: 張裔; พินอิน: Zhāng Yì) ชื่อรอง จฺวินซื่อ (จีน: 君嗣; พินอิน: Jūnsì) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน
รับราชการในมณฑลเอ๊กจิ๋ว[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ในฐานะนักโทษของง่อก๊ก[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รับราชการในสำนักอัครมหาเสนาบดี[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
คำวิจารณ์[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 จดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าเมื่อเตียวอี้สนทนากับซุนกวนก่อนได้รับการปล่อยตัวว่า "เมื่อข้าพเจ้าอายุ 58 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ก็อายุยืนกว่าบิดามารดาแล้ว" คำพูดนี้บอกเป็นนัย (แต่ก็ไม่ได้ระบุตรง ๆ) ว่าเตียวอี้อายุ 57 ปีในเวลาที่ซุนกวนปล่อยตัว ซึ่งอาจจะเป็นปี ค.ศ. 223 เพราะเป็นปีที่เตงจี๋เข้าพบซุนกวนตามที่ระบุในจือจื้อทงเจี้ยนเล่มที่ 70
- ↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 63[1]
- ↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 70[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ("ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงลุกขึ้นขมีขมันออกไป เอามือเคาะลับแลเข้าเรียกขุนนาง ออกชื่อเคาเจ้งบิต๊กเซียงกีเล่าเป๋าเตียเจ้โจเตาเขงเตียวซ้องเลียวต๋งห้องกวนโหเจ้งอินเบกอินซุนเจียวจิ๋วเตียวอี้อองเมาอิเจี้ยจิมปักเปนขุนนางผู้ใหญ่ตามเสด็จไปคอยฟังอยู่ข้างนอกนั้นให้เข้าไปข้างใน") "สามก๊ก ตอนที่ ๖๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.
- ↑ ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.
บรรณานุกรม[แก้]
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).