ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นางสำมนักขา"
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ย้อนการแก้ไขที่ 7717240 สร้างโดย 58.11.5.132 (พูดคุย) ป้ายระบุ: ทำกลับ |
|||
บรรทัด 53: | บรรทัด 53: | ||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
||
'''นางสำมนักขา'''เป็นธิดาองค์เดียวของท้าว[[ลัสเตียน]]และนาง[[รัชฎา]] มีสวามีคือ [[ชิวหา]] เป็นน้องสาวของ[[ทศกัณฐ์]] [[กุมภกรรณ]] [[พิเภก]] [[ขร]] [[ทูษณ์]]และ [[ตรีเศียร]]นางสำมะนักขามีสามีชื่อ ชิวหา ซึ่งชิวหาผู้นี้ทำหน้าดูแล[[กรุงลงกา]]เมื่อทศกัณฐ์ได้ไปเที่ยวป่ากับ[[นางมณโฑ]]ตลอดเวลา 7 วัน 7 คืนทำให้เกิดง่วงนอน จึงได้แลบลิ้นยาวออกมาปกคลุมกรุงลงกาและนอนหลับพักผ่อน เมื่อทศกัณฐ์กลับมาพบว่ากรุงลงกาถูกปกคลุมก็คิดว่าเป็นเวทมนตร์ของศัตรู จึงขว้างจักรไปตัดลิ้นชิวหาจนขาดทำให้ชิวหาถึงแก่ความตายยังความเศร้าโศกเสียใจให้แก่นางสำมะนักขายิ่งนัก |
'''นางสำมนักขา'''เป็นธิดาองค์เดียวของท้าว[[ลัสเตียน]]และนาง[[รัชฎา]] มีสวามีคือ [[ชิวหา]] เป็นน้องสาวของ[[ทศกัณฐ์]] [[กุมภกรรณ]] [[พิเภก]] [[ขร]] [[ทูษณ์]]และ [[ตรีเศียร]] นางสำมะนักขามีสามีชื่อ ชิวหา ซึ่งชิวหาผู้นี้ทำหน้าดูแล[[กรุงลงกา]]เมื่อทศกัณฐ์ได้ไปเที่ยวป่ากับ[[นางมณโฑ]]ตลอดเวลา 7 วัน 7 คืนทำให้เกิดง่วงนอน จึงได้แลบลิ้นยาวออกมาปกคลุมกรุงลงกาและนอนหลับพักผ่อน เมื่อทศกัณฐ์กลับมาพบว่ากรุงลงกาถูกปกคลุมก็คิดว่าเป็นเวทมนตร์ของศัตรู จึงขว้างจักรไปตัดลิ้นชิวหาจนขาดทำให้ชิวหาถึงแก่ความตายยังความเศร้าโศกเสียใจให้แก่นางสำมะนักขายิ่งนัก |
||
หลังจากชิวหาสิ้นไป วันหนึ่งนางสำมะนักขาไปเที่ยวป่าและได้พบ[[พระราม]]จึงเกิดหลงรักขึ้นและได้เข้าไปเกี้ยวพาราสี แต่พระรามไม่สนใจ นางสำมะนักขาจึงตามพระรามไปที่อาศรมเห็น[[นางสีดา]] จึงคิดว่า ถ้าหากตนกำจัดนางสีดาได้ พระรามคงจะหันมาสนใจตน ดังนั้น นางสำมะนักขาจึงเข้าไปทำร้ายนางสีดาแต่ถูกพระรามจับได้ จึงถูก พระลักษมณ์ ลงโทษด้วยการตัดหูและจมูก และปล่อยนางคืนไป เป็นเหตุให้เกิดสงครามระหว่าง[[พระราม]]กับ[[ทศกัณฐ์]] |
หลังจากชิวหาสิ้นไป วันหนึ่งนางสำมะนักขาไปเที่ยวป่าและได้พบ[[พระราม]]จึงเกิดหลงรักขึ้นและได้เข้าไปเกี้ยวพาราสี แต่พระรามไม่สนใจ นางสำมะนักขาจึงตามพระรามไปที่อาศรมเห็น[[นางสีดา]] จึงคิดว่า ถ้าหากตนกำจัดนางสีดาได้ พระรามคงจะหันมาสนใจตน ดังนั้น นางสำมะนักขาจึงเข้าไปทำร้ายนางสีดาแต่ถูกพระรามจับได้ จึงถูก พระลักษมณ์ ลงโทษด้วยการตัดหูและจมูก และปล่อยนางคืนไป เป็นเหตุให้เกิดสงครามระหว่าง[[พระราม]]กับ[[ทศกัณฐ์]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:13, 23 สิงหาคม 2562
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
นางสำมนักขา | |
---|---|
ตัวละครใน รามเกียรติ์ | |
นางสำมนักขา(ซ้ายสุด) พระราม(ตรงกลาง)
นางสีดา(ขวาสุด) | |
ข้อมูลตัวละครในเรื่อง | |
เผ่าพันธุ์ | ยักษ์ |
เพศ | เมีย |
คู่สมรส | ชิวหา |
บุตร | กุมภกาศ, อดูล, ปีศาจยักษิณี, วรณีสูร |
ญาติ | ท้าวลัสเตียน (บิดา) นางรัชฎา (มารดา) ทศกัณฐ์ (พี่ชาย) กุมภกรรณ (พี่ชาย) พิเภก (พี่ชาย) ขร (พี่ชาย) ทูษณ์ (พี่ชาย) ตรีเศียร (พี่ชาย) |
สีกาย | เขียวสด |
นางสำมนักขา ([शूर्पणखा ศูรฺปณขา] ข้อผิดพลาด: {{Lang-xx}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ)) เป็นตัวละครหนึ่งในมหากาพย์รามายณะ
ประวัติ
นางสำมนักขาเป็นธิดาองค์เดียวของท้าวลัสเตียนและนางรัชฎา มีสวามีคือ ชิวหา เป็นน้องสาวของทศกัณฐ์ กุมภกรรณ พิเภก ขร ทูษณ์และ ตรีเศียร นางสำมะนักขามีสามีชื่อ ชิวหา ซึ่งชิวหาผู้นี้ทำหน้าดูแลกรุงลงกาเมื่อทศกัณฐ์ได้ไปเที่ยวป่ากับนางมณโฑตลอดเวลา 7 วัน 7 คืนทำให้เกิดง่วงนอน จึงได้แลบลิ้นยาวออกมาปกคลุมกรุงลงกาและนอนหลับพักผ่อน เมื่อทศกัณฐ์กลับมาพบว่ากรุงลงกาถูกปกคลุมก็คิดว่าเป็นเวทมนตร์ของศัตรู จึงขว้างจักรไปตัดลิ้นชิวหาจนขาดทำให้ชิวหาถึงแก่ความตายยังความเศร้าโศกเสียใจให้แก่นางสำมะนักขายิ่งนัก
หลังจากชิวหาสิ้นไป วันหนึ่งนางสำมะนักขาไปเที่ยวป่าและได้พบพระรามจึงเกิดหลงรักขึ้นและได้เข้าไปเกี้ยวพาราสี แต่พระรามไม่สนใจ นางสำมะนักขาจึงตามพระรามไปที่อาศรมเห็นนางสีดา จึงคิดว่า ถ้าหากตนกำจัดนางสีดาได้ พระรามคงจะหันมาสนใจตน ดังนั้น นางสำมะนักขาจึงเข้าไปทำร้ายนางสีดาแต่ถูกพระรามจับได้ จึงถูก พระลักษมณ์ ลงโทษด้วยการตัดหูและจมูก และปล่อยนางคืนไป เป็นเหตุให้เกิดสงครามระหว่างพระรามกับทศกัณฐ์
นางสำมนักขา มีบุตรเป็นรากษส 3 ใน 10 แห่งกรุงลงกา คือ กุมภกาศ อดูล ปีศาจยักษิณี และวรณีสูร
ลักษณะและสี
สีเขียวสด 1 หน้า 2 มือ ผมยาว สวมกระบังหน้า
โคลงภาพรามเกียรติ์
สำมนักขาชื่ออ้าง อสุรพันธุ์
นาฏขนิษฐาทศกรรฐ แก่นไท้
ฉวีกายสกลวรรณ เขียวสด สอาดนอ
เป็นเอกชาเยศรได้ อยู่ด้วยชิวหา
ขุนมหาสิทธิโวหาร
(ตัวสะกดตามต้นฉบับเดิม)