การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก
Jump to navigation
Jump to search
 |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด
|
|
|---|
|
การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก (อังกฤษ: East Asia Summit ย่อว่า EAS) เป็นการประชุมสุดยอดของผู้นำประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออก จำนวน 16 ประเทศ โดยมีกลุ่มประเทศอาเซียนเป็นศูนย์กลาง
เนื้อหา
ประวัติ[แก้]
การก่อตั้งการประชุม[แก้]
แนวคิดกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกถูกเสนอเป็นครั้งแรกในปี 1991 โดยนายกรัฐมนตรีมหาเธร์ โมฮัมหมัดของประเทศมาเลเซีย ในรายงานของ East Asia Study Group ในปี 2002 ได้ก่อตั้งกลุ่มอาเซียนบวกสาม ซึ่งเป็นกลุ่มประเทศเอเชียที่นำโดยอาเซียน และประเทศที่เกี่ยวข้อง และใช้ชื่อนี้แทนการประชุมอาเซียนเรื่อยมา
การจัดการประชุมกลุ่มอาเซียนบวกสามในปี 2004 ได้ลงมติให้จัดการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก และการประชุมในระดับรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของสมาชิกก่อตั้ง 16 ชาติได้จัดขึ้นนำร่องที่ประเทศลาว ในเดือนกรกฎาคม 2005
การประชุมสุดยอดประจำปี[แก้]
| การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก | ||||
|---|---|---|---|---|
| ครั้งที่ | ประเทศ | สถานที่ | วันที่ | หมายเหตุ |
| 1 |  มาเลเซีย |
กัวลาลัมเปอร์ | 14 ธันวาคม 2548 | รัสเซียได้รับเชิญเข้าร่วมประชุม. |
| 2 |  ฟิลิปปินส์ |
เซบู | 15 มกราคม 2550 | ถูกเลื่อนมาจากวันที่ 13 ธันวาคม 2549. มีการลงนามปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก |
| 3 |  สิงคโปร์ |
สิงคโปร์ | 21 พฤศจิกายน 2550 | ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ พลังงานและสิ่งแวดล้อม[1] ข้อตกลงว่าด้วยการก่อตั้งสถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก |
| 4 |  ไทย |
ชะอำ และ หัวหิน | 25 ตุลาคม 2552 | วันที่และสถานที่ประชุมมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง เดิมการประชุมสุดยอดถูกกำหนดไว้วันที่ 12 เมษายน 2552 ที่พัทยา แต่ถูกยกเลิกเมื่อผู้ประท้วงล้อมสถานที่ประชุม การประชุมถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนตุลาคม 2552 และย้ายจากภูเก็ต[2]มาเป็นชะอำและหัวหิน.[3] |
| 5 |  เวียดนาม |
ฮานอย | 30 ตุลาคม 2553 | เชิญสหรัฐอเมริกาและรัสเซียเข้าร่วมเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของการประชุมสุดยอดผู้นำเอเชียตะวันออกในอนาคต[4] |
| 6 |  อินโดนีเซีย |
บาหลี | 19 พฤศจิกายน 2554 | สหรัฐอเมริกาและรัสเซียเข้าร่วมประชุม |
| 7 |  กัมพูชา |
พนมเปญ | 20 พฤศจิกายน 2555 | |
| 8 |  บรูไน |
บันดาร์เซอรีเบอกาวัน | 10 ตุลาคม 2556 | |
| 9 |  พม่า |
กรุงเนปยีดอ | 13 พฤศจิกายน 2557 | |
| 10 | มาเลเซีย |
กัวลาลัมเปอร์ | 21–22 พฤศจิกายน 2558 | |
| 11 |  ลาว |
เวียงจันทน์ | 6–8 กันยายน 2559 | |
| 12 | ฟิลิปปินส์ |
ปาไซ | 13–14 พฤศจิกายน 2560 | |
| 13 |  สิงคโปร์ |
สิงคโปร์ | 2561 | |
| 14 | ไทย |
ยังไม่ได้กำหนด | 2562 | |
| 15 | เวียดนาม |
ยังไม่ได้กำหนด | 2563 | |
ประเทศที่เข้าร่วม[แก้]
แผนที่แสดงประเทศที่เกี่ยวข้อง กลุ่มอาเซียนแสดงด้วยสีแดง, กลุ่มอาเซียนบวกสามแสดงด้วยสีเขียว, ประเทศอื่นๆ แสดงด้วยสีฟ้า และรัสเซียซึ่งยื่นเป็นสมาชิก แสดงด้วยสีเหลือง
- กลุ่มประเทศอาเซียน 10 ประเทศ
- ประเทศอินโดนีเซีย
- ประเทศมาเลเซีย
- ประเทศเวียดนาม
- ประเทศฟิลิปปินส์
- ประเทศไทย
- ประเทศลาว
- ประเทศพม่า
- ประเทศบรูไน
- ประเทศกัมพูชา
- ประเทศสิงคโปร์
- อีก 6 ประเทศจากกลุ่มอาเซียนบวกหก
- ประเทศที่อยู่ในระหว่างการขอเป็นสมาชิก
- ประเทศรัสเซียได้ยื่นความประสงค์จะเข้าร่วมการประชุม และได้ร่วมงานประชุมปี 2005 ในฐานะผู้สังเกตการณ์ ฐานะของรัสเซียจะถูกตัดสินใจในการประชุมประจำปี 2006
- ประเทศติมอร์-เลสเตกำลังอยู่ระหว่างยื่นเป็นสมาชิกของอาเซียน
- มาเลเซียเสนอชื่อประเทศปากีสถานและประเทศมองโกเลียเป็นสมาชิกในอนาคต
- ออสเตรเลียเสนอชื่อประเทศปาปัวนิวกินีเป็นสมาชิกในอนาคต
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Singapore Declaration on Climate Change, Energy and the Environment". ASEAN. 21 November 2007. Archived from the original on 11 May 2011. https://web.archive.org/web/20110511153515/http://www.asean.org/21116.htm. เรียกข้อมูลเมื่อ 12 January 2009.
- ↑ "Thai PM woos Chinese businesses". http://www.chinadaily.com.cn/china/2009-06/27/content_8329226.htm. เรียกข้อมูลเมื่อ 14 June 2015.
- ↑ "Thailand changes venue for ASEAN+3, East Asia summits". Findarticles.com. สืบค้นเมื่อ 8 August 2011.
- ↑ "Invitation to US & Russia". Asean.org. 30 October 2010. Archived from the original on 11 May 2011. https://web.archive.org/web/20110511153508/http://www.asean.org/25514.htm. เรียกข้อมูลเมื่อ 8 August 2011.
ดูเพิ่ม[แก้]
|
|
||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
