การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก (ไทย) 东亚峰会 (จีน) 東アジアサミット (ญี่ปุ่น) 동아시아 정상회의 (เกาหลี) Саммит стран Восточной Азии (รัสเซีย) Konferensi Tingkat Tinggi Asia Timur (อินโด) Sidang Kemuncak Asia Timur (มลายู) Pulong-Panguluhan ng Silangang Asya (ตากาล็อก) East Asia Summit (อังกฤษ) កិច្ចប្រជុំអាស៊ីបូព៌ា (เขมร) Hội nghị cấp cao Đông Á (เวียดนาม) கிழக்காசிய உச்சிமாநாடு (ทมิฬ) पूर्व एशिया शिखर बैठक (ฮินดี)

ออสเตรเลีย นายกรัฐมนตรี สกอตต์ มอร์ริซัน บรูไน สุลต่าน ฮัสซานัล โบลเกียห์ กัมพูชา นายกรัฐมนตรี ฮุน เซน จีน นายกรัฐมนตรี หลี่ เค่อเฉียง อินเดีย นายกรัฐมนตรี นเรนทระ โมที อินโดนีเซีย ประธานาธิบดี โจโก วีโดโด ญี่ปุ่น นายกรัฐมนตรี โยชิฮิเดะ ซูงะ ลาว นายกรัฐมนตรี ทองลุน สีสุลิด มาเลเซีย นายกรัฐมนตรี มุฮ์ยิดดิน ยัซซิน พม่า ที่ปรึกษาแห่งรัฐ ออง ซาน ซูจี นิวซีแลนด์ นายกรัฐมนตรี จาซินดา อาร์เดิร์น ฟิลิปปินส์ ประธานาธิบดี โรดรีโก ดูแตร์เต รัสเซีย นายกรัฐมนตรี มีฮาอิล มีชุสติน สิงคโปร์ นายกรัฐมนตรี ลี เซียนลุง เกาหลีใต้ ประธานาธิบดี มุน แจ-อิน ไทย นายกรัฐมนตรี ประยุทธ์ จันทร์โอชา สหรัฐ ประธานาธิบดี โจ ไบเดิน เวียดนาม นายกรัฐมนตรี เหงียน ซวน ฟุก

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก (อังกฤษ: East Asia Summit ย่อว่า EAS) เป็นการประชุมสุดยอดของผู้นำประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออก จำนวน 16 ประเทศ โดยมีกลุ่มประเทศอาเซียนเป็นศูนย์กลาง

ประวัติ

การก่อตั้งการประชุม

แนวคิดกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกถูกเสนอเป็นครั้งแรกในปี 1991 โดยนายกรัฐมนตรีมหาเธร์ โมฮัมหมัดของประเทศมาเลเซีย ในรายงานของ East Asia Study Group ในปี 2002 ได้ก่อตั้งกลุ่มอาเซียนบวกสาม ซึ่งเป็นกลุ่มประเทศเอเชียที่นำโดยอาเซียน และประเทศที่เกี่ยวข้อง และใช้ชื่อนี้แทนการประชุมอาเซียนเรื่อยมา

การจัดการประชุมกลุ่มอาเซียนบวกสามในปี 2004 ได้ลงมติให้จัดการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก และการประชุมในระดับรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของสมาชิกก่อตั้ง 16 ชาติได้จัดขึ้นนำร่องที่ประเทศลาว ในเดือนกรกฎาคม 2005

การประชุมสุดยอดประจำปี

การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก
ครั้งที่	ประเทศ	สถานที่	วันที่	หมายเหตุ
1	มาเลเซีย	กัวลาลัมเปอร์	14 ธันวาคม 2548	รัสเซียได้รับเชิญเข้าร่วมประชุม.
2	ฟิลิปปินส์	มันดาเว	15 มกราคม 2550	ถูกเลื่อนมาจากวันที่ 13 ธันวาคม 2549. มีการลงนามปฏิญญาเซบูว่าด้วยความมั่นคงทางพลังงานเอเชียตะวันออก
3	สิงคโปร์	สิงคโปร์	21 พฤศจิกายน 2550	ปฏิญญาสิงคโปร์ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ พลังงานและสิ่งแวดล้อม ข้อตกลงว่าด้วยการก่อตั้งสถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก
4	ไทย	ชะอำ, หัวหิน	25 ตุลาคม 2552	วันที่และสถานที่ประชุมมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง เดิมการประชุมสุดยอดถูกกำหนดไว้วันที่ 12 เมษายน 2552 ที่พัทยา แต่ถูกยกเลิกเมื่อผู้ประท้วงล้อมสถานที่ประชุม การประชุมถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนตุลาคม 2552 และย้ายจากภูเก็ตมาเป็นชะอำและหัวหิน.
5	เวียดนาม	ฮานอย	30 ตุลาคม 2553	เชิญสหรัฐอเมริกาและรัสเซียเข้าร่วมเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของการประชุมสุดยอดผู้นำเอเชียตะวันออกในอนาคต
6	อินโดนีเซีย	บาหลี	19 พฤศจิกายน 2554	สหรัฐอเมริกาและรัสเซียเข้าร่วมประชุม
7	กัมพูชา	พนมเปญ	20 พฤศจิกายน 2555
8	บรูไน	บันดาร์เซอรีเบอกาวัน	10 ตุลาคม 2556
9	พม่า	กรุงเนปยีดอ	13 พฤศจิกายน 2557
10	มาเลเซีย	กัวลาลัมเปอร์	21–22 พฤศจิกายน 2558
11	ลาว	เวียงจันทน์	6–8 กันยายน 2559
12	ฟิลิปปินส์	ปาไซ	13–14 พฤศจิกายน 2560
13	สิงคโปร์	สิงคโปร์	14–15 พฤศจิกายน 2561
14	ไทย	กรุงเทพมหานคร	4 พฤศจิกายน 2562
15	เวียดนาม	ยังไม่ได้กำหนด	2563

ประเทศที่เข้าร่วม

แผนที่แสดงประเทศที่เกี่ยวข้อง กลุ่มอาเซียนแสดงด้วยสีแดง, กลุ่มอาเซียนบวกสามแสดงด้วยสีเขียว, ประเทศอื่นๆ แสดงด้วยสีฟ้า และรัสเซียซึ่งยื่นเป็นสมาชิก แสดงด้วยสีเหลือง

กลุ่มประเทศอาเซียน 10 ประเทศ

• ประเทศอินโดนีเซีย
• ประเทศมาเลเซีย
• ประเทศเวียดนาม
• ประเทศฟิลิปปินส์
• ประเทศไทย
• ประเทศลาว
• ประเทศพม่า
• ประเทศบรูไน
• ประเทศกัมพูชา
• ประเทศสิงคโปร์

อีก 6 ประเทศจากกลุ่มอาเซียนบวกหก

• ประเทศญี่ปุ่น
• ประเทศจีน
• ประเทศเกาหลีใต้
• ประเทศอินเดีย
• ประเทศออสเตรเลีย
• ประเทศนิวซีแลนด์

ประเทศที่อยู่ในระหว่างการขอเป็นสมาชิก

• ประเทศรัสเซียได้ยื่นความประสงค์จะเข้าร่วมการประชุม และได้ร่วมงานประชุมปี 2005 ในฐานะผู้สังเกตการณ์ ฐานะของรัสเซียจะถูกตัดสินใจในการประชุมประจำปี 2006
• ประเทศติมอร์-เลสเตกำลังอยู่ระหว่างยื่นเป็นสมาชิกของอาเซียน
• มาเลเซียเสนอชื่อประเทศปากีสถานและประเทศมองโกเลียเป็นสมาชิกในอนาคต
• ออสเตรเลียเสนอชื่อประเทศปาปัวนิวกินีเป็นสมาชิกในอนาคต

ดูเพิ่ม

• อาเซียน
• เขตการค้าเสรีอาเซียน