ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มาร์ก เฮนรี"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ป้ายระบุ: ผู้ใช้ใหม่เพิ่มลิงก์ไปยังเว็บอื่น
บรรทัด 245: บรรทัด 245:
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Mark Henry|มาร์ก เฮนรี}}
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Mark Henry|มาร์ก เฮนรี}}
* [http://www.wwe.com/superstars/markhenry WWE profile]
* [http://www.wwe.com/superstars/markhenry WWE profile]
* [http://www.criticalbench.com/Mark-Henry.htm Mark Henry – The Strongest Man That Ever Lived (article by Ben Tatar)]
* [http://www.markhenry.tv/ Official website]
* [http://www.wwe.com/inside/overtheropes/mark-henry-strongman-achievements Mark Henry's impressive achievements over the ropes by Katie Raymonds on WWE.com]
⚫
* {{imdb name|id=0377924}}
* [http://www.sportshof.org/hall-of-fame/mark-henry/ International Sports Hall of Fame: Mark Henry featured in pictures and Acceptance Speech video clips]
* [http://www.powerliftingwatch.com/records/ Powerliftingwatch of all-time powerlifting records, including Mark Henry's]
* [http://www.youtube.com/watch?v=_o2STNF7a88 Video: Mark Henry at the Arnold Strongman Classic 2002 (introduction+Apollon's Wheel+Inch dumbbell)]
* [http://www.youtube.com/watch?v=H0lvfvxckxU Video: Mark Henry lifting the "unliftable" Thomas Inch Dumbbell as the first man in history]
* [http://www.youtube.com/watch?v=RMPMRKOkmjE Video: Mark Henry wins the 1995 USAPL (ADFPA) National Powerlifting Championships and deadlifts 903 lb]
⚫
* {{IMDb name|id=0377924}}


{{Navboxes|
{{Navboxes|

รุ่นแก้ไขเมื่อ 09:32, 20 ตุลาคม 2558

มาร์ก เฮนรี
เกิด (1971-06-12) 12 มิถุนายน ค.ศ. 1971 (53 ปี)
ซิลส์บี, รัฐเทกซัส
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนมาร์ก เฮนรี
ส่วนสูง6 ft 4 in (1.93 m)
น้ำหนัก405 lb (184 kg)
มาจากซิลส์บี, รัฐเทกซัส
ฝึกหัดโดยลีโอ เบิร์ก
สมาชิกในครอบครัวฮาร์ต
เปิดตัว11 มีนาคม 1996
มาร์ก เฮนรี
เหรียญรางวัล
Men's Weightlifting
Pan American Games
เหรียญเงิน - รองชนะเลิศ Mar Plata 1995 + 108 kg

มาร์ก เจอร์โรลด์ เฮนรี (อังกฤษ: Mark Jerrold Henry)[1] เกิดวันที่ 12 มิถุนายน ค.ศ. 1971[1] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพและนักยกน้ำหนักชาวอเมริกัน ปัจจุบันเซ็นสัญญาให้กับสมาคม ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ในชื่อวงการมวยปล้ำที่รู้จักกันดีว่า มาร์ก เฮนรี (อังกฤษ: Mark Henry)[2] มีฉายาว่า "The World's Strongest Man" (ชายที่แข็งแรงที่สุดในโลก) เจ้าของท่าไม้ตาย World's Strongest Slam เป็นอดีต แชมป์โลกเฮฟวี่เวท 1 สมัย แชมป์โลก ECW 1 สมัย และ แชมป์ยุโรป 1 สมัย

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์/ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (1996–ปัจจุบัน)

ในรอว์ (25 เมษายน 2011) เฮนรีจับคู่กับฝั่งสแมคดาวน์ คริสเตียน และ จอห์น ซีนา เจอกับฝั่งรอว์ ซีเอ็ม พังก์, เดอะ มิซ และ อัลเบร์โต เดล รีโอ ในแมตช์การปล้ำแทคทีม 8 คน สุดท้ายเฮนรีได้ทำการหักหลัง คริสเตียน และ จอห์น ซีนา ทำให้ทีมฝั่งสแมคดาวน์ เป็นฝ่ายแพ้ไป นับจากนั้น เฮนรีก็ได้กลายมาเป็นฝ่ายอธรรม[3] ในสแมคดาวน์ (17 มิถุนายน 2011) เฮนรีได้เจอกับ บิ๊กโชว์ แต่ยังไม่ทันเริ่มปล้ำ เฮนรีก็ถูก บิ๊กโชว์ เล่นงานและชกเข้าที่หน้า จนถูกหามนอนเปลส่งโรงพยาบาล ทำให้เฮนรีแค้นมาก และได้ไปลอบทำร้ายบิ๊กโชว์ ในศึก แคปิเทล พูนิชเมนท์ ทำให้บิ๊กโชว์แพ้ให้กับ อัลเบร์โต เดล รีโอ ในสแมคดาวน์ (24 มิถุนายน 2011) เฮนรีได้ลอบทำร้าย บิ๊กโชว์ ที่กำลังให้สัมภาษณ์หลังฉาก คืนเดียวกัน เฮนรีได้ลอบทำร้าย เคน ระหว่างขึ้นปล้ำกับ คริสเตียน ทำให้ เคน ชนะฟาล์ว ทีโอดอร์ ลอง ออกมาจัดแมตช์กลายเป็นการปล้ำแทคทีมโดย เฮนรีจับคู่กับ คริสเตียน เจอกับ เคน จับคู่กับ แรนดี ออร์ตัน สุดท้าย เฮนรีและ คริสเตียน ก็เป็นฝ่ายชนะ ในศึก มันนีย์อินเดอะแบงก์ (2011) เฮนรีได้เจอกับ บิ๊กโชว์ สุดท้ายเฮนรีก็เป็นฝ่ายชนะ หลังแมตช์ เฮนรีเอาเก้าอี้มาหนีบขา บิ๊กโชว์ ก่อนจะขึ้นเชือกเส้นสองกระโดดลงมาทับใส่เต็มๆ ขา บิ๊กโชว์ จนต้องพักการปล้ำ[4] ในสแมคดาวน์ (22 กรกฎาคม 2011) เฮนรีได้มาลอบทำร้าย เคน หลังจากแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน และยังจับขา เคน ไปหนีบด้วยเก้าอี้แล้วกระโดดทับใส่ขา เคน แบบเดียวที่ทำกับ บิ๊กโชว์ ทำให้ เคน ต้องพักการปล้ำ[5]

ในสแมคดาวน์ (19 สิงหาคม 2011) เฮนรีได้เป็นผู้ชนะในแมตช์ แบทเทิลรอยัล เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการเจอกับแรนดี ออร์ตัน เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ในศึก ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2011) สุดท้ายเฮนรีก็เป็นฝ่ายชนะและคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท เป็นสมัยแรกมาได้สำเร็จ[6] ในศึก เวนเจินส์ (2011) เฮนรีจะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ บิ๊กโชว์ สุดท้ายแมตช์จบลงโดยไม่มีผลการตัดสิน เพราะ เฮนรีใช้ท่าซูเพล็กเล่นงานบิ๊กโชว์จนเวทีพัง แต่เฮนรียังเป็นแชมป์ต่อไป[7] และได้รีแมตช์กันอีกครั้ง ในศึก เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011) สุดท้ายเฮนรีโดนปรับแพ้ฟาล์ว แต่ไม่เสียเข็มขัด หลังแมตช์ บิ๊กโชว์ เอาเก้าอี้มาหนีบขาเฮนรี แล้วก็วิ่งมากระโดดทิ้งขาใส่เก้าอี้เต็มๆ ขาของเฮนรี[8]

ในสแมคดาวน์ (25 พฤศจิกายน 2011) เฮนรีออกมาบอกว่ามีคนหัวเราะชอบใจที่เขาบาดเจ็บผู้คนควรจะให้เกียรติเขาในฐานะแชมป์โลก[9] บิ๊กโชว์ ออกมาถามหาเหตุผลว่าทำไมต้องมาเตะผ่าหมากเขา ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ แต่เฮนรี บอกว่า บิ๊กโชว์ เป็นไอ้ขี้แพ้ บิ๊กโชว์ เลยต่อยใส่เฮนรี สลบคาเวที แดเนียล ไบรอัน วิ่งออกมาขอใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์ทันที ทำให้เฮนรีเสียแชมป์ให้กับไบรอัน[10] หลังแมตช์ ทีโอดอร์ ลอง ออกมาบอกว่า เฮนรีไม่อยู่ในสภาพที่จะปล้ำได้ แมตช์นี้ถือว่าไม่เป็นทางการ คืนเดียวกันไบรอันได้ชนะในแมตช์การปล้ำ 4 เส้ากับ โคดี โรดส์, เวด บาร์เร็ตต์ และแรนดี ออร์ตัน โดยผู้ชนะจะได้สิทธิ์เป็นผู้ท้าชิงอันดับ 1 เจอกับเฮนรี[11] ในศึก สแมคดาวน์ (29 พฤศจิกายน 2011) เฮนรีจะต้องป้องกันแชมป์กับไบรอัน ในกรงเหล็ก สุดท้ายเฮนรีก็สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[12] ในศึก ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) เฮนรีก็เสียแชมป์ให้กับบิ๊กโชว์ และบิ๊กโชว์ก็เสียให้กับแดเนียล ไบรอัน หลังจบแมตช์[13]

ในศึก รอยัลรัมเบิล (2012) เฮนรีได้เจอกับ บิ๊กโชว์ และแดเนียล ไบรอัน ในแมตช์การปล้ำในกรงเหล็ก เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท สุดท้ายไบรอันก็เป็นฝ่ายป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[14] ในศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012) เฮนรีได้มีแมตช์ใน อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เจอกับ แดเนียล ไบรอัน, บิ๊กโชว์, โคดี โรดส์, เวด บาร์เร็ตต์ และแรนดี ออร์ตัน เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท แต่ก่อนถึงศึกแชมเบอร์ เฮนรีได้ถูกทีโอดอร์ ลอง ผู้จัดการทั่วไปของ สแมคดาวน์ สั่งแบน ทำให้เฮนรีหมดสิทธิ์เข้าร่วมแมตช์นี้[15][16]

ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เฮนรีได้ออกมาสนับสนุน จอห์น โลรีนายติส ให้เป็นผู้จัดการทั้งรอว์ และสแมคดาวน์ พร้อมกับ คริสเตียน และอัลเบร์โต เดล รีโอ ที่ออกมาสนับสนุนให้กับโลรีนายติส ด้วยเช่นกัน จากนั้นทุกคนก็ร่วมถ่ายรูปหมู่กันเพื่อประสานความสัมพันธ์ที่ดี ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 เฮนรีได้เข้าร่วมทีมของโลรีนายติส เจอกับทีมของทีโอดอร์ ลอง ในแมตช์การปล้ำแทคทีม 12 คน สุดท้ายทีมของโลรีนายติส ก็เป็นฝ่ายชนะ วันที่ 14 พฤษภาคม 2012 เฮนรีได้ประกาศว่าเขากำลังเข้ารับการผ่าตัดที่ไหล่ ซึ่งก็ประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี และจะกลับมาปล้ำได้ในช่วงฤดูร้อนนี้[17] เฮนรีได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บและได้เข้าร่วมศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2013) ในแมตช์การปล้ำอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อัลเบร์โต เดล รีโอ ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 แต่ก็ไม่สำเร็จ[18] ต่อมาเฮนรีได้เจอกับ ไรแบ็ค ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 เฮนรีก็เอาชนะมาได้[19] ในศึก เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013) เฮนรีได้เจอกับเชมัส ในแมตช์การปล้ำสแตรปแมตช์ สุดท้ายเฮนรีก็แพ้ไป[20]

ในรอว์ (17 มิถุนายน 2013) เฮนรีออกมาจับมือซีนา ก่อนจะประกาศว่าเขาอยู่ในวงการมานาน วันนี้ถึงเวลาเสียทีที่จะแขวนรองเท้าได้แล้ว เฮนรีพูดไปก็ร้องไห้ไป ส่วนคนดูก็ส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจเฮนรี และซีนาเข้ามาชูมือเฮนรี และสวมกอด แต่เฮนรีจับใส่ World's Strongest Slam แล้วก็บอกว่ามันไม่จบง่ายๆ อย่างงั้นหรอก เฮนรีโยนเข็มขัดแชมป์ WWE ใส่ซีนา แล้วเดินจากไป[21] และได้มีการประกาศว่าทั้งคู่จะได้เจอกัน ในศึก มันนีย์อินเดอะแบงก์ (2013) เพื่อชิงแชมป์ WWE แต่สุดท้ายเฮนรีก็ทำไม่สำเร็จ[22] ในรอว์คืนต่อมา (15 กรกฎาคม 2013) เฮนรีออกมายอมรับว่าเขาได้ทำอย่างเต็มที่แล้วเมื่อคืนนี้ แต่อยากจะให้ซีนาเลือกเขาเป็นคู่ต่อสู้อีกครั้งในศึก ซัมเมอร์สแลม (2013) เดอะชีลด์ ออกมารุมเฮนรี แต่เฮนรีไล่ยำซะเละ ก่อนที่จะโดน โรแมน เรนส์ สเปียร์เข้าไปจนได้ แล้วก็โดน Triple Powerbomb เข้าไป[23] หลังจากนั้นเฮนรีก็ได้กลับมาเป็นฝ่ายธรรมะอีกครั้ง และได้เปิดศึกกับเดอะชีลด์[24] ในรอว์ (12 สิงหาคม 2013) ได้จัดแมตช์การปล้ำแบทเทิลรอยัล 20 คน เพื่อหาผู้ท้าชิงแชมป์ยูเอส ในศึกซัมเมอร์สแลม โดยเฮนรีได้เหลืออยู่บนเวที 2 คนสุดท้ายกับ ร็อบ แวน แดม และเฮนรีก็วิ่งมาอัดร็อบ แวน แดม แต่ร็อบดึงเชือกให้เฮนรีตกเวทีไปเอง หลังแมตช์ เดอะชีลด์ออกมาล้อม ร็อบ แวน แดมกับเฮนรีไว้ แต่บิ๊กโชว์ก็ออกมาช่วย ทำให้เดอะชีลด์ไม่กล้าทำอะไร[25] ในสแมคดาวน์ (16 สิงหาคม 2013) เฮนรีได้จับคู่กับร็อบ แวน แดม และบิ๊กโชว์ เจอกับเดอะชีลด์ สุดท้าย เฮนรี, ร็อบ แวน แดม และบิ๊กโชว์ ก็เอาชนะมาได้สำเร็จ[26] ในศึก เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2013) เฮนรีได้เจอกับไรแบ็ค สุดท้ายเฮนรีก็เอาชนะไปได้สำเร็จ[27]

ในรอว์ (30 ธันวาคม 2013) บร็อก เลสเนอร์ ออกมาพร้อมกับ พอล เฮย์แมน เฮย์แมนบอกว่าเขาไม่สนใจที่จะให้เลสเนอร์ช่วยล้างแค้นให้กับเขาในเรื่องที่เขาถูกกระทืบหรอกนะ เขาเป็นคนใจกว้าง แต่ที่กลับมาคราวนี้มันเป็นเรื่องของเลสเนอร์ที่อยากจะเป็นแชมป์ WWE เวิลด์เฮฟวี่เวท เลสเนอร์บอกว่าเขาไม่สนใจว่าใครจะเป็นแชมป์หลังจบ รอยัลรัมเบิล ระหว่าง แรนดี ออร์ตัน กับ จอห์น ซีนา เพราะคน ๆ จะต้องมาเจอกับเขาและก็จะต้องแพ้ เขาไม่จำเป็นจะต้องไปต่อแถวท้าชิงแชมป์กับคนอื่นเพราะคนอื่นจะต้องมาต่อแถวเขาคนนี้ และถ้าใครมีปัญหาล่ะก็ให้ออกมาเดี๋ยวนี้เลย เฮนรี ออกมา แต่ยังไม่ทันจะขึ้นเวทีก็โดนเลสเนอร์อัดร่วงไป จากนั้นก็ตามลงไปหาเฮนรี เฮนรีเหวี่ยงเลสเนอร์ข้ามที่กั้นคนดูไป แต่เลสเนอร์ก็พุ่งอัดเฮนรีจนที่กั้นคนดูพัง เลสเนอร์จับเฮนรีใส่ F-5 ลงบนพื้นคอนกรีตจนเฮนรีหมดสภาพ ในรอว์ (6 มกราคม 2014) เลสเนอร์ กับ เฮย์แมน ออกมาที่เวที โดยเฮย์แมนพูดชื่นชมเลสเนอร์ และพูดถึงการกระทืบเฮนรี เมื่อสัปดาห์ก่อน เฮนรีออกมาไล่ต่อยเลสเนอร์ แต่โดนเลสเนอร์จับใส่ Kimura Lock จนแขนหัก แต่ บิ๊กโชว์ ก็ออกมาช่วยไว้ โดยมาอัดเลสเนอร์ จนต้องพากันหนีไป[28] ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30 เฮนรีได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ แบทเทิลรอยัล เพื่อเป็นเกียรติให้กับ อ็องเดรเดอะไจแอนต์ แต่ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ ในศึก ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2014) เฮนรีได้แพ้ให้กับ รูเซฟ[29] ต่อมาเฮนรี ได้กลายเป็นฝ่ายอธรรม โดยหักหลังบิ๊กโชว์

ชีวิตส่วนตัว

เฮนรี่เป็นลูกพี่ลูกน้องของอดีตพิตส์เบิร์กสตีลเลอร์ป้องกันปลาย เควิน เฮนรี เขามีพี่ชายที่ชื่อ แพต เฮนรี ใช้ชีวิตอยู่ในออสติน, เท็กซัสกับภรรยาของเขา จานา, มีลูกชายชื่อว่าจาค็อบ[30] และลูกสาวชื่อว่า โจแอนนา นอกจากนี้เขายังมีนักสืบเท้าทั้งสองตั้งชื่อ Pipe[31] เขาขับรถฮัมเมอร์ที่เขาได้รับรางวัลในปี 2002 Arnold Strongman Classic[32] เฮนรีมาจากครอบครัวที่เกือบทั้งหมดของผู้ชายที่มีขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งลุงที่ดีของเขา Chudd ซึ่งเป็น 6 ฟุต 7 ชั่งน้ำหนัก 500 ปอนด์ ประมาณไม่เคยมีคู่ของรองเท้าที่ผลิตและเป็นที่รู้จักเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดใน Piney Woods of East Texas เมื่อวันที่ 10 กันยายน 2012 เฮนรีทำหน้าที่เป็นหนึ่งในคนแบกศพของนักแสดง Michael Clarke Duncan's

ผลงานอื่นๆ

ภาพยนตร์

ปี เรื่อง รับบท
2010 MacGruber Tut Beemer
2014 Incarnate TBC
2014 A Haunted House 2 Prisoner

เกี่ยวกับมวยปล้ำ

เฮนรีใช้ท่า World's Strongest Slam เล่นงานใส่ จอห์น ซีนา
เฮนรีใช้ท่า World's Strongest Splash เล่นงานใส่ ซีเอ็ม พังก์
เฮนรีใช้ท่า Body avalanche เล่นงานใส่ เท็ด ดิบิอาซี และโคดี โรดส์
  • ท่าไม้ตาย
    • Overhead gutwrench backbreaker rack – 1996
    • World's Strongest Splash (Running splash)[33]
    • World's Strongest Slam (Falling powerslam) – 2004–ปัจจุบัน
  • ท่าเอกลักษณ์
    • Bearhug[34][35]
    • Big boot[36]
    • Body avalanche[37]
    • Corner slingshot seated senton to the opponent's back[38][39] - 2003-2006
    • Corner slingshot splash[40][41][42] – 2006–ปัจจุบัน
    • Headbutt[43]
    • Headbutting opponent while crawling – adopted from and used as a tribute to Junkyard Dog; 2013–ปัจจุบัน
    • Leapfrog body guillotine[44]
    • Military press transitioned into either a drop[45] or a slam[46]
    • Nerve hold[47]
    • Reverse chokeslam facebuster - 2006
    • Running powerslam
    • Scoop powerslam
  • เพลงเปิดตัว
    • "Power" โดย Jim Johnston (1998; Used while a part of the Nation of Domination)[51]
    • "Sexual Chocolate" ขับร้องโดย Stevan Swann และแต่งโดย Jim Johnston (1998–2000;15 พฤศจิกายน 2010)[52][53]
    • "MacMillitant" ขับร้องโดย Miestro และแต่งโดย Jim Johnston (2002–2004;ใช้เพลงคู่กับ Thuggin' และ Buggin' Enterprises และในฐานะเดี่ยว)
    • "Some Bodies Gonna Get It" โดย Three 6 Mafia (21 พฤษภาคม 2006–ปัจจุบัน)[54]

ผลงานทั้งหมด

เฮนรีกับแชมป์โลกเฮฟวี่เวท
เฮนรีกับแชมป์โลก ECW

เพาเวอร์ลิฟติง

  • CHAMPIONSHIPS PARTICIPATION - High School Level
    • Two times 1st place in Texas State High School Powerlifting TEAM Championships (in Division I under Silsbee High School)[55]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1988 in SHW division[56]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1989 in SHW division[56]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1990 in SHW division[56]
    • 1st place in National High School Powerlifting Championships 1990 in SHW division at age 18
    • results: Powerlifting Total - 922 kg (377.5/227/317.5) - 2033 lbs (832/501/700)
  • CHAMPIONSHIPS PARTICIPATION - Junior&Senior Level
    • 1st place in International Junior (20-23) Powerlifting Championships 1991 in SHW division at age 20
    • 2nd place in Men's USPF Senior National Championships 1990 in SHW division at age 19
      • results: Powerlifting Total - 910 kg (365.0/212.5/332.5) / 2006.2 lbs (804.7/468.5/733.0)
    • 1st place in ADFPA (USAPL) National Powerlifting Championships 1995 in SHW division at age 24
      • results: Powerlifting Total - 1050 kg (430.0/210.0/410.0) / 2314.8 lbs (948,0/462,9/903.9) raw with wraps
    • 1st place in WDFPF World Powerlifting Championships 1995 in SHW division at age 24
      • results: Powerlifting Total - 1060 kg (432.5/235.0/392.5) / 2336.9 lbs (953.5/518.1/865.3) raw with wraps
    • 1st place in USAPL National Powerlifting Championships 1997 in SHW division at age 26
      • results: Powerlifting Total - 1020 kg (410/225/385) - 2248.7 (903.9/496.0/848.8) raw with wraps
  • RECORDS*
    • Teen III (18–19 years) Level
      • Teen-age World Records in the squat at 377.5 kg (832 lbs) and total at 922 kg (2033 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) set in April, 1990 at The National High School Powerlifting Championshipsat at age 18
      • Teen-age US American Records in the squat at 377.5 kg (832 lbs), bench press 227 kg (501 pounds), dead lift 317.5 kg (700 lbs) and total at 922 kg (2033 lbs) set in April, 1990 at The National High School Powerlifting Championships at age 18
      • Texas state and US American Teen-age record holder in all four powerlifting categories - the squat at 377.5 kg (832 lbs), bench press at 238 kg (525 lbs) and deadlift at 369.7 kg (815 lbs) as well as the total at 922 kg (2033 lbs) at age 19.
      • Current Texas state and US American Teen-age record holder in the squat at 425.0 kg (936.75 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1991[57][58]
    • Collegiate Level
      • Current Texas State Collegiate Record holder in the squat at 425.0 kg (936.75 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1991[59] (best in America as well but not registered as such)[60]
    • Junior Level (20–23 years)
      • Current Texas State Junior Record holder in the deadlift at 385.6 kg (850.0 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1995[61] (best in America as well but not registered as such)[62]
    • Senior Level (24+ years)
      • Current Texas State Record holder in the squat at 433 kg (954 lbs), the deadlift at 410.5 kg (905 lbs) and the total at 1060 kg (2337 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1995[63]
      • Former All-time raw (unequipped) squat World Record holder at 430.0 kg (948.0 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class) from July 16, 1995 to October 29, 1995
      • Former All-time raw (unequipped) squat World Record holder at 432.5 kg (953.5 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class from October 29, 1995 to June 7, 2010** (+regardless of weight class until November 4, 2007***)
      • Former All-time raw (unequipped) deadlift World Record holder at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class from July 16, 1995 to May 23, 2010****[64] (+regardless of weight class until July 4, 2009*****)[65]
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) squat World Record holder at 432.5 kg (953.5 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since October 29, 1995
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) deadlift World Record holder at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class only since July 16, 1995
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) Powerlifting Total World Record holder at 1060.0 kg (2336.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since October 29, 1995
      • Current All-time American Record holder in the raw deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class) since July 16, 1995
      • Current American Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
      • Current All-time US National Championship Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
    • Federation Records
      • World Drug-Free Powerlifting Federation (WDFPF) World Records
        • Current WDFPF World Record holder in the squat at 432.5 kg (953.5 lbs), the deadlift at 392.5 kg (865.3 lbs) and the total at 1060 kg (2336.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since October 29, 1995 (categorized as "open equipped", despite performed in singlet&knee sleeves only/without suit)
      • U.S.A. Powerlifting (USAPL) US American Records
        • Current USAPL US American Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
        • Current US National Championship Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
  • Special Powerlifting Honors
    • "The World's Strongest Teen-ager" by the Los Angeles Times in April 1990.
    • Mark Henry was voted in the All-time Top 25 All-Mens US Powerlifting Nationals Team in 2007.
    • Mark Henry is the only human in history who has not only squatted more than 900 lbs without a squat suit, but also deadlifted more than 900 lbs raw.
    • Mark Henry is the only human in history to have squatted more than 900 lbs without a squat suit and deadlifted more than 900 lbs raw in one and the same powerlifting meet.
    • Mark Henry's 430.0 kg (948.0 lbs) raw squat and 410.0 kg (903.9 lbs) deadlift, done on July 16, 1995 is the highest raw "squat-pull-2-lift-total" (squat+deadlift=1851.9 lbs) ever lifted in a competition. (Andrei Malanichev's 430.0 kg (948.0 lbs) squat and 400.0 kg (881.8 lbs) deadlift = 1829.8 lbs on October 22, 2011 being the 2nd highest ever; Mark Henry's 953.5 lbs squat and 865.3 lbs deadlift = 1818.8 lbs being the 3rd highest, Benedikt Magnusson's 837.75 lbs squat and 975.5 lbs deadlift = 1813.3 lbs being the 4th highest; Malanichev's 992 lbs squat and 815 lbs deadlift = 1808 being the 5th; Don Reinhoudt's 904.5 lbs squat and 885.5 lbs deadlift = 1790.0 lbs being th 6th)
    • Mark Henry does not only hold the greatest all-time drug-tested raw (unequipped) Powerlifting Total in history at 1060.0 kg (2336.9 lbs), but also the second greatest in history at 1050 kg (2314.8 lbs).

* incomplete

** surpassed by Robert Wilkerson (SHW class) of the United States with a 975 lbs raw squat with knee wraps on June 7, 2010 at the Southern Powerlifting Federation (SPF) Nationals (open competition, not drug-tested) as the all-time raw world record in the SHW class

*** surpassed by Sergiy Karnaukhov (308-pound-class) of Ukraine with a 970 lbs raw squat with knee wraps on November 4, 2007 as the all-time raw "regardless of weight class" world record

**** surpassed by Andy Bolton (SHW class) of the United Kingdom with a 953 lbs raw deadlift on May 23, 2010 (open competition, not drug-tested) as the all-time raw world record in the SHW class (+regardless of weight class)[64]

***** surpassed by Konstantin Konstantinovs (308-pound-class) of Latvia with a 939 lbs raw deadlift without a belt on July 4, 2009 (drug-tested competition) as the all-time raw "regardless of weight class" world record[65]

ยกน้ำหนัก

  • Olympic Games
    • Olympic Games team member representing USA at the Olympics 1992 in Barcelona, Spain, finishing 10th place in SHW division at age 21
    • Team Captain of the Olympic Weightlifting team representing USA at the Olympics 1996 in Atlanta, Georgia, finishing 14th in SHW division due to back injury at age 25
  • Pan American Games
    • Silver Medalist in the Olympic weightlifting Total in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: total - 804 pounds
    • Gold Medalist in the Snatch in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: snatch - 391 1/4 pounds, setting an American record
    • Bronze Medalist in Clean and jerk in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: clean and jerk - snatch 412 3/4 pounds
  • North America, Central America, Caribbean Islands (NACAC) Championships
    • 1st place in North America, Central America, Caribbean Islands Championships 1996 in SHW (+108 kg) division
  • U.S. National Weightlifting Championships
    • 1st place in U.S. National Junior Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 19
      • results: total: 326.0 kg - snatch: 156.0 kg / clean&jerk: 170.0 kg
    • 4th place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 19[66]
      • results:[66] total: 325.0 kg - snatch: 150.0 kg / clean&jerk: 175.0 kg
    • 3rd place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1992 in SHW (+110 kg) division at age 20[67]
      • results:[67] total: 365.0 kg - snatch: 165.0 kg / clean&jerk: 200.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1993 in SHW (+108 kg) division at age 21[68]
      • results:[68] total: 385.0 kg - snatch: 175.0 kg / clean&jerk: 210.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1994 in SHW (+108 kg) division at age 22[69]
      • results:[69] total: 387.5 kg - snatch: 172.5 kg / clean&jerk: 215.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1996 in SHW (+108 kg) division at age 24
      • results: total: 400.0 kg - snatch: 180.0 kg / clean&jerk: 220.0 kg
      • Mark Henry was voted as the #1 outstanding lifter of the championships
  • U.S. Olympic Festival Championships
    • 1st place in U.S. Olympic Festival Championships 1993 in SHW (+108 kg) division at age 22
    • 1st place in U.S. Olympic Festival Championships 1994 in SHW (+108 kg) division at age 23
  • USA Weightlifting American Open Championships
    • 2nd place in the American Open Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 20
    • 1st place in the American Open Weightlifting Championships 1992 in SHW (+110 kg) division at age 21
  • RECORDS
    • Junior US American record holder (+110 kg) in the Snatch at 162.5 kg, Clean and jerk at 202.5 kg, and Total at 362.5 kg (1986–1992)[70]
    • Senior US American record holder (+108 kg) in the Snatch at 180.0 kg, Clean and jerk at 220.0 kg, and Total at 400.0 kg (1993–1997)

กรีฑาแข็งแกร่งชาย

  • Arnold Classic
    • Arnold Strongman Classic - Winner 2002
  • First man in history to one-hand clean and push press the "unliftable" Thomas Inch dumbbell (172 lbs; 2.47" diameter handle)[71][71][71][72][72]
  • The Second Strongest Man That Ever Lived according to Flex Magazine
  • International Sports Hall of Fame
    • International Sports Hall of Fame (Class of 2012)[73]

มวยปล้ำอาชีพ

  • Pro Wrestling Illustrated
    • นักมวยปล้ำที่พัฒนาการดีที่สุดแห่งปี (2011)[74]
    • PWI จัดในอันดับที่ 41 ของท็อป 500 อันดับ นักมวยปล้ำเดี่ยวแห่งปีใน PWI 500 ปี 2006[75]
    • PWI จัดในอันดับที่ 9 ของท็อป 500 อันดับ นักมวยปล้ำเดี่ยวแห่งปีใน PWI 500 ปี 2012[76]

อ้างอิง

  1. ↑ 1.0 1.1 "Texas Births". Familytreelegends.com. สืบค้นเมื่อ 2008-02-03.
  2. ↑ "Mark Henry Profile". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-04-13.
  3. ↑ Plummer, Dale (April 25, 2011). "Raw: Draft tries to shock WWE Universe". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ May 8, 2011.
  4. ↑ "Big Show vs Mark Henry". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-07-09.
  5. ↑ "Mark Henry injures Kane". WWE. 23 July 2011. สืบค้นเมื่อ 16 September 2011.
  6. ↑ Hillhouse, Dave (August 20, 2011). "Smackdown: Turning the page". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ September 18, 2011.
  7. ↑ "WWE World Heavyweight Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 10 October 2011.
  8. ↑ "http://www.wwe.com/shows/smackdown/2011-11-18/results". {{cite web}}: แหล่งข้อมูลอื่นใน |title= (help)
  9. ↑ Caldwell, James (2011-11-20). "Caldwell's WWE Survivor Series PPV Results 11/20: Complete "virtual time" coverage of live PPV - The Rock returns, Punk vs. Del Rio, Henry vs. Show". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-11-21.
  10. ↑ Cupach, Mike. "CUPACH'S WWE SMACKDOWN REPORT 11/25: Alt. perspective of Survivor Series fall-out, live Smackdown set-up, Mike's Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
  11. ↑ Hillhouse, Dave. "Smackdown: Give and take". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
  12. ↑ "Parks' WWE SmackDown report 11/29: Ongoing "virtual time" coverage of the live Tuesday night special, including Daniel Bryan vs. Mark Henry for the World Title in a Steel Cage". Pro Wrestling Torch. 2011-11-29. สืบค้นเมื่อ 2011-11-30.
  13. ↑ "World Heavyweight Champion Mark Henry vs Big Show". WWE. สืบค้นเมื่อ 30 November 2011.
  14. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  15. ↑ "WWE Smackdown Spoilers 2/17/12".
  16. ↑ Caldwell, James (2012-02-19). "Caldwell's WWE Elimination Chamber PPV report 2/19: Complete "virtual time" coverage of live PPV - Cena-Kane, two Chamber matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-02-20.
  17. ↑ "Henry surgery; career in jeopardy?".
  18. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes - WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 18 February 2013.
  19. ↑ "CALDWELL'S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium - Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more".
  20. ↑ "WWE Extreme Rules results and reactions from last night (May 19): Believe in Gold".
  21. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 6/17 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw - Henry delivers fake retirement speech for the ages, Punk vs. Del Rio, Lesnar is back". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 23 June 2013.
  22. ↑ "CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 7/14 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live PPV - Cena vs. Henry, MITB All-Stars".
  23. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/15 (Hour 1): Immediate MITB fall-out, Ziggler vs. Del Rio re-match, Orton vs. Fandango".
  24. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/22 (Hour 2): Mark Henry battles The Shield, Miz TV, Ziggler, Rhodes, more".
  25. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 8/12 (Hour 3): Miz TV with Cena & Bryan final Summerslam sales pitch, #1 contender Battle Royal, Punk vs. Heyman show-closer".
  26. ↑ "PARKS'S WWE SMACKDOWN REPORT 8/16: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Van Dam & Henry & Big Show vs. The Shield".
  27. ↑ Trionfo, Richard. "COMPLETE WWE RAW REPORT: MAIN EVENT AT TLC ANNOUNCED; WYATTS BRING ANOTHER FRIEND HOME; REMATCHES FROM SURVIVOR SERIES; AND MORE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ November 29. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  28. ↑ http://www.wrestlenewz.com/exclusive-articles/wwe-raw-in-a-nutshell-14/
  29. ↑ Mark Henry vs. Rusev: Raw, Sept. 22, 2014
  30. ↑ Kelly, Ray (2008-07-13). "WWE wages war in Springfield". The Republican (Springfield): H01.
  31. ↑ After seemingly retiring, Mark Henry surprises John Cena with a World's Strongest Slam: Raw, June 17, 2013
  32. ↑ "Pro wrestler Mark Henry (with his wife, Jana Perry-Henry, and their son Jacob, 21 years)". Austin American-Statesman. 2007-07-14. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-01-18. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  33. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE BREAKING POINT PPV REPORT 9/13: Review Cena vs. Orton, Punk vs. Taker, DX vs. Legacy before the Hell in a Cell PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 22 September 2011.
  34. ↑ Waldman, Jon (2007-06-23). "Smackdown: Much ado about Poochie". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-06-30.
  35. ↑ "One Night Stand report on June 3, 2007".
  36. ↑ Tedesco, Mike. "WWE Smackdown Results - 12/13/13 (Orton apologizes)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ December 15. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  37. ↑ "Night of Champions report on June 29, 2008".
  38. ↑ McNamara, Andy. "Smackdown: Mark Henry tames the Animal". Slam Sports. Canoe. สืบค้นเมื่อ 21 January 2014.
  39. ↑ Benjamin, Charlie. "SmackDown Results - 1/6 - Wilkes Barre, PA (Rey/Batista vs. MNM)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 21 January 2014.
  40. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW REPORT 7/20: Ongoing "virtual time" coverage of ZZ Top hosting Raw". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 21 September 2011. Henry eventually got Jericho on the mat and wanted a Vader Bomb, but Jericho took his knee out to begin working on the big man.
  41. ↑ "WWE RAW ON HULU REPORT 2/4: Kemp's debut review of Raw without the filler; did WWE make the right call on what should be cut from Hulu version?".
  42. ↑ "CUPACH'S WWE MAIN EVENT RESULTS 2/27: Cena-Punk replay, Sheamus vs. Rhodes, Mark Henry delivers a beat-down".
  43. ↑ Martin, Adam. "Great American Bash PPV Results - 7/20 - Long Island (HHH & Edge)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 21 September 2011.
  44. ↑ Martin, Adam. "PPV: WWE Summerslam". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 21 September 2011. Henry tosses Sheamus against the ropes and then drops his body over the back and head of Sheamus.
  45. ↑ Keller, Wade. "8/19 ECW on Sci-Fi Report: Mayer's "alt perspective" report including Henry-Hardy SummerSlam rematch". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 21 September 2011.
  46. ↑ "Unforgiven report on September 7, 2008".
  47. ↑ Trionfo, Richard. "WWE SMACKDOWN REPORT: THE ROCK IN LITTLE ROCK; THE BOOKER T MATCH MAKING FORMULA IN PLAY; ELIMINATION CHAMBER IS SUNDAY; IS ZEB COULTER LEADING JACK SWAGGER ON THE RIGHT PATH?; AND MORE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ February 17. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  48. ↑ Fritz, Brian (2008-08-14). "Q & A with ECW Champion Mark Henry". Orlando Sentinel. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-08-22. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  49. ↑ Tello, Craig (2007-05-25). "His Jungle". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  50. ↑ Barnwell, Bill (2008-08-14). "Mark Henry Interview". IGN. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  51. ↑ "WWE Anthology - Disc: 1". Amazon.com. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  52. ↑ 12 Rounds (DVD). 20th Century Fox. 2009-06-30.
  53. ↑ "WWE Anthology - Disc: 2". Amazon.com. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  54. ↑ "Wreckless Intent - Tracks". WWE. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  55. ↑ http://www.thspa.us/Documents/Team%20Champions.xls
  56. ↑ 56.0 56.1 56.2 http://www.thspa.us/Documents/MultiYear%20Champions.xls
  57. ↑ "Texas State Records (Teen III (18-19) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  58. ↑ "Men's American Records (Teen III (18-19) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  59. ↑ "Texas State Records (Collegiate Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  60. ↑ "Men's American Records (Collegiate Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  61. ↑ "Texas State Records (Junior (20-23) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  62. ↑ "Men's American Records (Junior (20-23) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  63. ↑ "Texas State Records (Open Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET.
  64. ↑ 64.0 64.1 "Bolton Still Reigns Supreme; Sets All Time Raw Deadlift Record". powerliftingwatch.com. 2010-03-24. สืบค้นเมื่อ 2012-10-09.
  65. ↑ 65.0 65.1 "Konstantin Konstantinovs Pulls 939 Lbs Raw". powerliftingwatch.com. 2009-07-04. สืบค้นเมื่อ 2012-10-09.
  66. ↑ 66.0 66.1 "1991 USWF SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  67. ↑ 67.0 67.1 "1992 Senior Nationals (results)". LiftTilyaDie.Com. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  68. ↑ 68.0 68.1 "1993 USWF SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  69. ↑ 69.0 69.1 "1994 SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  70. ↑ "1896 - 1992 US Records". LiftTilyaDie.Com. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  71. ↑ 71.0 71.1 71.2 "Mark Henry cleans the unliftable Inch Dumbbell with one Hand & Push Presses it at the 2002AOBS Dinner" (PDF). Iron Game history. La84Foundation.org. 2002-07-01.
  72. ↑ 72.0 72.1 "video: Mark Henry lifting Thomas Inch Dumbbell at the 2002 AOBS Dinner". Youtube.com.
  73. ↑ "International Sports Hall of Fame Class of 2012". International Sports Hall of Fame. สืบค้นเมื่อ 2012-02-15.
  74. ↑ Pro Wrestling Illustrated. 33 (3): 68–69. 2012. {{cite journal}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  75. ↑ "PWI 500 2006". Pro Wrestling Illustrated. Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-11. สืบค้นเมื่อ 2008-06-21.
  76. ↑ Pro Wrestling Illustrated. 33 (7): 26. 2012. ISSN 1043-7576. {{cite journal}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มาร์ก เฮนรี
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มาร์ก_เฮนรี&oldid=6194909"