เวนเจินส์ (2011)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เวนเจินส์ (2011)
โปสเตอร์ศึก เวนเจินส์ โดยมี มาร์ก เฮนรี เป็นนายแบบ
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่สหรัฐ 23 ตุลาคม ค.ศ. 2011
ไทย ทรูวิชั่นส์ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2011
เมืองแซนแอนโทนีโอ, รัฐเท็กซัส
สถานที่เอทีแอนด์ที เซ็นเตอร์
ผู้ชม8,000 คน[1]
แท็กไลน์Vengeance is Mine
(การแก้แค้นเป็นของฉัน)
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
เฮลอินเอเซล (2011)
ถัดไป →
เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011)
ลำดับเหตุการณ์เวนเจินส์
← ก่อนหน้า
เวนเจินส์:ไนท์ออฟแชมเปี้ยนส์
ถัดไป →
ครั้งสุดท้าย

เวนเจินส์ (2011) เป็นรายการ เพย์-เพอร์-วิว ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ในปี 2011 ซึ่งจะจัดเป็นปีที่ 7 แล้ว ในชื่อเวนเจินส์[2] สถานที่จัดคือ เอทีแอนด์ที เซ็นเตอร์ ใน แซนแอนโทนีโอ, รัฐเท็กซัส[3] เมื่อวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 2011 ซึ่งจัดหลังจากศึก เฮลอินเอเซล (2011)

เบื้องหลัง[แก้]

การแข่งขันหลักจาก รอว์ ที่เกี่ยวข้องกับ แชมป์ WWE อัลเบร์โต เดล รีโอ กับอดีตแชมป์ จอห์น ซีนา สำหรับการชิงแชมป์ WWE ซึ่งในเฮลอินเอเซล เมื่อเดือนที่แล้ว ซีนาได้เสียแชมป์ไปให้กับ เดล รีโอ หลังจากที่ ซีนา ถูกล็อกออกจากกรงเหล็กกล้าในขณะที่ เดลรีโอกด ซีเอ็ม พังก์ สัปดาห์ต่อมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้จัดการทั่วไปชั่วคราว จอห์น โลรีนายติส ได้สั่งให้ ซีนา รีแมตช์อีกครั้งกับ เดล รีโอ ในการชิงแชมป์ WWE ในศึก เวนเจินส์ และยังสั่งให้จับคู่แทคทีมระหว่าง ทริปเปิล เอช กับ ซีเอ็ม พังก์ เจอกับ เดอะ มิซ และ อาร์-ทรูธ ในศึก เวนเจินส์ ซึ่งได้รับการยืนยันใน ทวิตเตอร์ วันต่อไปนี้

การแข่งขันหลักจาก สแมคดาวน์ ที่เกี่ยวข้องกับ แชมป์โลกเฮฟวี่เวท มาร์ก เฮนรี กับ บิ๊กโชว์ สำหรับการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ซึ่งในมันนีอินเดอะแบงก์ เฮนรีได้ทำร้าย บิ๊กโชว์ โดยเอาเก้าอี้สอดใต้น่องขาแล้วกระโดดทับใส่ จนได้รับบาดเจ็บต้องพักการปล้ำเป็นเวลา 4 เดือน หลังจากนั้น เฮนรี ได้เอาชนะ แรนดี ออร์ตัน ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ และได้แชมป์โลกเฮฟวี่เวทของเขาครั้งแรกในอาชีพ หลังจากนั้นได้เจอกันอีกรอบในศึก เฮลอินเอเซล ปรากฏว่า เฮนรี สามารถป้องกันแชมป์ได้ ในสแมคดาวน์ หลังจากศึก เฮลอินเอเซล บิ๊กโชว์ กลับมาและลอบทำร้าย เฮนรี และต้องการเข็มขัดแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ของเฮนรี ก่อนที่จะบดขาของเขากับเก้าอี้เหล็กผู้จัดการทั่วไป ทีโอดอร์ ลอง ให้ บิ๊กโชว์ เอาเข็มขัดแชมป์ตีใส่เฮนรี แต่ไม่ได้ถ้าเขาผ่านไปพร้อมกับบดขาของเฮนรี กับที่กล่าวว่า บิ๊กโชว์ ตัดสินใจที่จะให้ภาพเก้าอี้ เฮนรี มากมายที่จะกลับหลังของเกรงว่าอดีต (จำนวนหนึ่งใหม่คู่แข่ง) จะไม่ได้รับการแข่งขันชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับแชมป์

ผล[แก้]

ลำดับ กำหนด เวลา
1D Wade Barrett ชนะ Daniel Bryan Singles match[4] 4:57
2 Air Boom (Evan Bourne and Kofi Kingston) (c) ชนะ Dolph Ziggler and Jack Swagger Tag team match for the WWE Tag Team Championship[5] 13:24
3 Dolph Ziggler (c) (with Jack Swagger and Vickie Guerrero) ชนะ Zack Ryder Singles match for the WWE United States Championship[6] 6:04
4 Beth Phoenix (c) ชนะ Eve Torres Singles match for the WWE Divas Championship[7] 7:18
5 Sheamus ชนะ Christian Singles match[8] 10:37
6 The Miz and R-Truth ชนะ CM Punk and Triple H Tag team match[9] 15:24
7 Randy Orton ชนะ Cody Rhodes Singles match[10] 12:11
8 Mark Henry (c) vs. Big Show ไม่มีผลตัดสินเกิดเหตุเวทีพัง Singles match for the World Heavyweight Championship[11] 13:19
9 Alberto Del Rio (c) (with Ricardo Rodriguez) ชนะ John Cena Last Man Standing match for the WWE Championship[12] 27:04
  • (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
  • D – หมายถึงเป็นแมทช์การปล้ำก่อนรายการ

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Martin, Adam (2011-10-27). "Recent WWE attendance figures (10/22 to 10/25)". Wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 2011-10-27.
  2. "WWE presents Vengeance". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-09-01.
  3. "WWE presents Vengeance". AT&T Center. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-04. สืบค้นเมื่อ 2011-09-01.
  4. "Vengeance 2011 Dark Match". wrestling.insidepulse.com. สืบค้นเมื่อ 17 October 2011.
  5. "WWE Tag Team Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 October 2011.
  6. "WWE United States Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 21 October 2011.
  7. "WWE Divas Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 October 2011.
  8. "Christian vs. Sheamus". WWE. สืบค้นเมื่อ 21 October 2011.
  9. "Triple H & CM Punk vs. The Miz & R-Truth". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 October 2011.
  10. "Randy Orton vs. Cody Rhodes". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 October 2011.
  11. "Mark Henry vs. Big Show". WWE. สืบค้นเมื่อ 10 October 2011.
  12. "WWE Championship Last Man Standing Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 11 October 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]