เจย์ อูโซ
| Jey Uso | |
|---|---|
.png) | |
| ชื่อเกิด | Joshua Samuel Fatu |
| เกิด | สิงหาคม 22, 1985 San Francisco, California, U.S.[1] |
| คู่สมรส | Takecia Travis (สมรส 2015) |
| บุตร | 2 |
| พ่อแม่ | Rikishi (father) |
| ญาติพี่น้อง | Jimmy Uso (twin brother) Solo Sikoa (brother) Umaga (uncle) Sam Fatu (uncle) Roman Reigns (cousin) Jacob Fatu (cousin) |
| ครอบครัว | Anoaʻi |
| ประวัติมวยปล้ำอาชีพ | |
| ชื่อบนสังเวียน | Jey Uso[2] Josh Fatu Joshua Fatu Jules Uso[3] |
| ส่วนสูง | 6 ฟุต 2 นิ้ว (188 เซนติเมตร)[4] |
| น้ำหนัก | 242 ปอนด์ (110 กิโลกรัม)[4] |
| มาจาก | San Francisco, California[2][5] |
| ฝึกหัดโดย | Rikishi[1] Wild Samoan Training Center[1] Florida Championship Wrestling |
| เปิดตัว | June 8, 2007 |
โจชัว ซามูเอล ฟาตู (Joshua Samuel Fatu; 22 สิงหาคม 1985) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน ปัจจุบันเขาเซ็นสัญญากับ WWE ภายใต้ชื่อ เจย์ อูโซ (Jey Uso) เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว Anoa'i ที่มีชื่อเสียงของนักมวยปล้ำอาชีพชาวซามัว
เขาได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่เด็กโดยพ่อของเขา WWE Hall of Famer Rikishi และเปิดตัวครั้งแรกในศูนย์พัฒนาทักษะของ WWE ขณะนั้น Florida Championship Wrestling (FCW) ในปี 2009 และปล้ำในชื่อ Jules Uso ร่วมกับ Jimmy พี่ชายฝาแฝดของเขา ในนาม The Uso Brothers ซึ่งพวกเขากลายมาเป็นแชมป์ฟลอริดาแท็กทีม FCW พวกเขาถูกย้ายไปยังค่ายหลักในปีถัดมา ขณะอยู่ในค่ายหลัก พวกเขาได้รับการจัดการโดยลูกพี่ลูกน้องของพวกเขา Tamina Snuka และ Naomi ภรรยาของ Jimmy[6] ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2021 ถึงมิถุนายน 2023 เขาเป็นส่วนหนึ่งของ The Bloodline กลุ่มตัวร้ายร่วมกับ Roman Reigns ลูกพี่ลูกน้องคนที่สองและผู้นำกลุ่ม และ Jimmy และ Solo Sikoa น้องชายของเขา
ในช่วงเวลาที่เขาเป็นส่วนหนึ่งของ The Usos เจย์ได้รับรางวัลในการครองสถิติแชมป์แท็กทีมชายที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ WWE ที่ 622 วัน ซึ่งทำได้สำเร็จในการครองสมัยที่ 5 ด้วย SmackDown Tag Team Championship[7] พวกเขาเป็นแชมป์แท็กทีมโดยรวม 8 สมัยใน WWE โดยคว้าแชมป์ Raw Tag Team Championship สามครั้ง และได้รับรางวัลสแลมมีสาขาแท็กทีมแห่งปีทั้งในปี 2014 และ 2015 ในปี 2017 พวกเขาคว้าแชมป์ SmackDown Tag Team Championship สามครั้ง ตามด้วยการครองสมัยที่สี่ในปี 2019 และสมัยที่ห้าในปี 2021 พวกเขาเป็นทีมแรกที่ได้แชมป์แท็กทีมทั้ง Raw และ SmackDown และเป็นทีมแรกที่ครองพร้อมกันในชื่อ Undisputed WWE Tag Team Championship
ในฐานะนักมวยปล้ำอาชีพเดี่ยวเจย์ได้รับรางวัลประเภทความบาดหมางแห่งปี 2020 จากความบาดหมางกับ Roman Reigns โดย CBS Sports และได้รับรางวัล André the Giant Memorial Battle Royal ปี 2021[8][9] ในปี 2023 เจย์มีส่วนร่วมในเนื้อเรื่อง "Bloodline Civil War" ซึ่งต่อมาอ้างถึงการแพ้ของเขาต่อ Roman Reigns ในคู่เอกของ SummerSlam ในกติกา Tribal Combat ชิงแชมป์ Undisputed WWE Universal Championship และการยกย่องหัวหน้าเผ่าของตระกูล Anoa'i ต่อจาก Jimmy ปรากฏขึ้นและหักหลังเขา[10]
ในศึกฟาสต์เลน 2023 เจย์สามารถคว้าแชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีมร่วมกับโคดี โรดส์ได้ทำให้เจย์เป็นคนแรกที่คว้าแชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีมถึง 2 สมัยและเป็นการถือครองแชมป์แท็กทีมครั้งแรกของเจย์ที่ไม่ได้ถือคู่กับจิมมี[11]
แชมป์และรางวัล[แก้]
- CBS Sports
- Feud of the Year (2020) vs. Roman Reigns[8]
- Tag Team of the Year (2018) with Jimmy Uso[12]
- ESPN
- Best storyline of the year (2022) part of The Bloodline and Sami Zayn[13]
- Tag team of the year (2022) with Jimmy Uso[13]
- Florida Championship Wrestling
- FCW Florida Tag Team Championship (1 time) – with Jimmy Uso[14]
- New York Post
- Storyline of the Year (2022) part of The Bloodline and Sami Zayn[15]
- Pro Wrestling Illustrated
- Faction of the Year (2022) – part of The Bloodline
- Tag Team of the Year (2014) – with Jimmy Uso[16]
- Ranked No. 26 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2014[17]
- Ranked No. 1 of the top 50 Tag Teams in the PWI Tag Team 50 in 2022 – with Jimmy Uso[18]
- Rolling Stone
- Tag Team of the Year (2017) with Jimmy Uso[19]
- WWE
- WWE Raw Tag Team Championship (4 times) – with Jimmy Uso (3) and Cody Rhodes (1)[20]
- WWE SmackDown Tag Team Championship (6 times) – with Jimmy Uso (5) and Cody Rhodes (1)[21]
- André the Giant Memorial Battle Royal (2021)[9]
- Slammy Award (2 times)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Jey Uso". Online World of Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 5, 2012. สืบค้นเมื่อ July 24, 2010.
- ↑ 2.0 2.1 "Jey Uso Bio". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 9, 2012. สืบค้นเมื่อ April 27, 2011.
- ↑ Adkins, Greg (May 31, 2010). "Shooting Star-Spangled Raw". World Wrestling Entertainment. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 6, 2019. สืบค้นเมื่อ July 24, 2010.
- ↑ 4.0 4.1 "Jey Uso". WWE. สืบค้นเมื่อ Sep 6, 2023.
- ↑ "Jimmy Uso Bio". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 1, 2012. สืบค้นเมื่อ April 27, 2011.
- ↑ "Rock Step, Nonisolated Rock, and Isolated Rock". Rock Step, Nonisolated Rock, and Isolated Rock. 2018. doi:10.5040/9781350971349. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 17, 2023. สืบค้นเมื่อ February 2, 2021.
- ↑ "SmackDown Tag Team Championship". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-04-02.
- ↑ 8.0 8.1 Brookhouse, Brent (January 2, 2021). "2020 CBS Sports Wrestling Awards: Drew McIntyre stands out as Wrestler of the Year". CBSSports.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 29, 2021. สืบค้นเมื่อ January 2, 2021.
- ↑ 9.0 9.1 Powell, Jason (April 9, 2021). "4/9 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of the WrestleMania 37 go-home show, final comments from Roman Reigns, Edge, and Daniel Bryan, Andre the Giant Battle Royal, Robert Roode and Dolph Ziggler vs. Rey Mysterio and Dominik Mysterio vs. The Street Profits vs. Alpha Academy in a four-way for the Smackdown Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 23, 2021. สืบค้นเมื่อ April 10, 2021.
- ↑ Powell, Jason (August 5, 2023). "WWE SummerSlam results: Powell's review of Roman Reigns vs. Jey Uso in Tribal Combat for the Undisputed WWE Universal Title, Asuka vs. Bianca Belair vs. Charlotte Flair for the WWE Women's Title, Seth Rollins vs. Finn Balor for the World Heavyweight Title, Brock Lesnar vs. Cody Rhodes". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 5, 2023.
- ↑ Mrosko, Geno (2023-10-07). "Jey Uso & Cody Rhodes win tag team titles". Cageside Seats (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-10-08.
- ↑ Silverstein, Adam (December 26, 2018). "The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year". CBS Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 27, 2018. สืบค้นเมื่อ December 26, 2018.
- ↑ 13.0 13.1 "Pro Wrestling 2022 awards: The best male and female wrestler, feud, faction, promo and more". ESPN. December 28, 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 31, 2022. สืบค้นเมื่อ December 31, 2022.
- ↑ Varsallone, Jim (May 24, 2010). "New tag team appears on WWE Raw". The Miami Herald. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2010. สืบค้นเมื่อ July 24, 2010.
- ↑ Staszewski, Joseph (December 27, 2022). "The Post's 2022 pro wrestling awards". New York Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 29, 2022. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
- ↑ "Tag Team of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 30–31. 2015.
- ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2014". Pro Wrestling Illustrated. The Internet Wrestling Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2014. สืบค้นเมื่อ December 2, 2014.
- ↑ Lambert, Jeremy (December 6, 2022). "The Usos Top 2022 PWI Tag Team 100". Fightful. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 10, 2022. สืบค้นเมื่อ December 7, 2022.
- ↑ Herzog, Kenny (December 19, 2017). "WWE Wrestler of the Year: The Miz". Rolling Stone. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 13, 2021. สืบค้นเมื่อ September 24, 2020.
- ↑ "WWE Raw Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 5, 2019. สืบค้นเมื่อ May 21, 2022.
- ↑ "WWE SmackDown Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2019. สืบค้นเมื่อ April 10, 2021.
- ↑ "Shows". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 7, 2021. สืบค้นเมื่อ September 20, 2019.
- ↑ "2015 Slammy Award winners: WWE Tag Team of the Year". WWE. December 21, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 17, 2021. สืบค้นเมื่อ December 21, 2015.
- longest-reigning tag team champions in WWE history – with Jimmy Uso
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
