คริสเตียน (นักมวยปล้ำ)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Christian (wrestler))
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
คริสเตียน
Christian Feb 2020.jpg
ชื่อเกิดWilliam Jason Reso
เกิด30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1973 (47 ปี)
Kitchener, Ontario, Canada
ที่พักTampa, Florida, United States
คู่สมรสDenise Hartmann (สมรส ค.ศ. 2001)
บุตร1
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบน
สังเวียน		Christian[1]
Christian Cage[2]
Conquistador Dos[3]
Male Nurse[4]
ส่วนสูง6 ฟุต 1 นิ้ว (1.85 ม.)[1]
น้ำหนัก212 lb (96 kg) (96 kg)[1]
มาจากTampa, Florida (WM18, TNA)
Toronto, Ontario, Canada[1]
ฝึกหัดโดยDory Funk Jr.[2]
Ron Hutchison[5]
เปิดตัว1995[5]

วิลเลียม เจสัน "เจย์" เรโซ (William Jason "Jay" Reso; เกิด 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1973)[2][6][5] นักแสดงและอดีตนักมวยปล้ำอาชีพชาวแคนาดาเป็นที่รู้จักในWWEภายใต้ชื่อ คริสเตียน (Christian)[7] เป็นแชมป์โลกเฮฟวี่เวท, แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล[8], แชมป์ยุโรป WWE[9], แชมป์ฮาร์ดคอร์ WWE, แชมป์ไลท์เฮฟวีเวต WWF[10] และแชมป์โลกแท็กทีม[11] เคยเป็นครึ่งหนึ่งของแท็กทีมคู่กับเอดจ์ที่มีชื่อว่าเอดจ์และคริสเตียน โดยชีวิตจริงพวกเขาเป็นเพื่อนกันและในบทเขาเป็นน้องชายของเอดจ์ เขายังปล้ำให้TNAและAEWใช้นาม คริสเตียน เคจ (Christian Cage)[12][13][14][15]

ประวัติ[แก้]

ในปี 2009 คริสเตียนได้กลับมาWWEสังกัดECWและคว้าแชมป์ ECWได้จากทอมมี ดรีเมอร์ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2009) จนเป็นแชมป์ ECW 2 สมัยก่อนที่จะเสียให้อีซีคีล แจ็กสัน ในECWตอนสุดท้าย 16 กุมภาพันธ์ 2010[16] จากนั้น ECW ได้ถูกยุบและเปลี่ยนเป็นรายการNXT คริสเตียนก็ได้ย้ายไปสังกัดสแมคดาวน์[17] ในสแมคดาวน์ (24 กันยายน 2010) คริสเตียนได้รับบาดเจ็บที่บริเวณหน้าอกจากการถูกอัลเบร์โต เดล รีโอใส่ท่า Cross Arm Breaker จนได้รับบาดเจ็บและต้องเข้ารับการผ่าตัด ทำให้ต้องพักการปล้ำเป็นเวลานาน[18]

ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011) คริสเตียนได้มาปรากฏตัวหลังจากเอดจ์ กำลังถูกเดล รีโอ ลอบทำร้าย คริสเตียนวิ่งออกมาและใส่ท่าคิลสวิตช์ เล่นงานเดล รีโอ[19] ในสแมคดาวน์ คริสเตียนได้จับคู่กับเอดจ์ เจอกับ เดล รีโอ และโบรดัส เคลย์ สุดท้ายเอดจ์และคริสเตียนเป็นฝ่ายชนะ ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27 เอดจ์ต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับเดล รีโอ โดยคริสเตียนยืนอยู่ข้างเวทีของเอดจ์ สุดท้ายเอดจ์ก็สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[20] แต่หลังจากนั้นไม่นานในรอว์ 11 เมษายน เอดจ์ได้ประกาศเลิกปล้ำ เพราะมีอาการบาดเจ็บ และขอสละแชมป์เฮฟวี่เวทในสแมคดาวน์ 15 เมษายน คริสเตียนได้เข้าร่วมแบทเทิลรอยัล เพื่อหาผู้ชนะไปเจอกับอัลเบร์โต เดล รีโอ ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทแทนเอดจ์ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011) และคริสเตียนก็เป็นผู้ชนะและได้เป็นผู้ท้าชิงพร้อมกับเดล รีโอในแมตช์ไต่บันไดชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ สุดท้ายคริสเตียนก็สามารถคว้าแชมป์โลกเป็นสมัยแรก แต่ไม่นานในสแมคดาวน์ 6 พฤษภาคม หลังจากเอ็กซ์ตรีมรูลส์ แค่ 2 วัน คริสเตียนก็เสียแชมป์ให้กับแรนดี ออร์ตัน ซึ่งคริสเตียนครองแชมป์โลกสมัยแรกได้เพียง 5 วันเท่านั้น[21] จากนั้นคริสเตียนได้ขอท้าชิงแชมป์กับออร์ตันในโอเวอร์ เดอะ ลิมิต (2011) แต่ก็ไม่สำเร็จ[22]

ในสแมคดาวน์ 3 มิถุนายน คริสเตียนได้เป็นกรรมการพิเศษคู่ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทระหว่างออร์ตันกับเชมัส และเป็นออร์ตันที่ป้องกันแชมป์ได้ แต่หลังจากจบแมตช์คริสเตียนได้เอาเข็มขัดแชมป์ตีใส่หัวออร์ตัน และกลายมาเป็นฝ่ายอธรรม ในแคปิเทล พูนิชเมนท์ คริสเตียนได้ขอรีแมตช์ชิงแชมป์กับออร์ตันแต่ก็ไม่สำเร็จ[23] ก่อนจะขอท้าชิงอีกครั้งในมันนีอินเดอะแบงก์ (2011) โดยถ้าออร์ตันทำผิดกฎิตาหรือตามคำสั่งของกรรมการเข็มขัดจะตกเป็นของคริสเตียนทันที สุดท้ายออร์ตันก็ทำผิดกฎิตาโดยการเตะผ่าหมากของคริสเตียน ทำให้คริสเตียนชนะฟาล์วและคว้าเข็มขัดแชมป์โลกสมัยที่ 2 หลังแมตช์ถูกออร์ตันเล่นงานเละก่อนจะ RKO บนโต๊ะผู้บรรยาย แล้วก็เดินกลับไป แต่เปลี่ยนใจกลับมา RKO บนโต๊ะซ้ำอีกรอบ และถูกหามกลับไปหลังเวที[24] ในซัมเมอร์สแลม (2011) ก็เสียแชมป์ให้กับออร์ตันในแบบไม่มีกฎกติกา[25] ต่อมาได้เปิดศึกกับเชมัสและเจอกันในเฮลอินเอเซล (2011) แต่ก็แพ้[26] และรีแมตช์ในเวนเจินส์ (2011) แต่ก็แพ้ไป 2 ครั้งติดต่อกัน[27] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011) คริสเตียนได้เข้าร่วมทีมของเวด บาร์เร็ตต์เจอกับทีมของออร์ตันแบบประเพณี 5 ต่อ 5 คัดออก แต่ก่อนหน้านั้นคริสเตียนได้รับบาดเจ็บที่คอจากการถูกบิ๊กโชว์เล่นงานด้วยท่าโชคสแลม[28] และได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้าจากการปล้ำที่ยุโรป ทำให้ต้องถอนตัวออกจากแมตช์โดยให้ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์เข้าร่วมแทน[29]

ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012) คริสเตียนได้ออกมาสนับสนุนจอห์น ลอรีไนติส ให้เป็นผู้จัดการทั้งรอว์ และสแมคดาวน์ พร้อมกับ อัลเบร์โต เดล รีโอ และมาร์ก เฮนรี ที่ออกมาสนับสนุนให้กับโลรีนายติส ด้วยเช่นกัน คริสเตียนบอกว่าเขาถูกเชมัสกข้อเท้า และยังถูกบิ๊กโชว์อัดจนคอแทบหักแต่ ทีโอดอร์ ลอง ก็ยังบังคับให้เขาออกไปปล้ำจนต้องเจ็บซ้ำอีก ดังนั้นเขาจึงขอสนับสนุนให้โลรีนายติสมาเป็นผู้จัดการแทน จากนั้นทุกคนก็ร่วมถ่ายรูปหมู่กันเพื่อประสานความสัมพันธ์ที่ดี[30] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 คริสเตียนได้เข้าร่วมทีมของโลรีนายติส เจอกับทีมของทีโอดอร์ ลอง ในแมตช์แทกทีม 12 คน แต่ว่าคริสเตียนได้รับบาดเจ็บจากการถูกซีเอ็ม พังก์ เล่นงานในรอว์สุดท้ายก่อนเรสเซิลเมเนีย 26 มีนาคม จนต้องหมดสิทธิ์ ซึ่งแท้จริงแล้วอาการบาดเจ็บของคริสเตียนนั้นยังไม่หายดี[31] ในโอเวอร์เดอะลิมิต (2012) คริสเตียนได้กลับมาเป็นฝ่ายธรรมะอีกครั้ง และได้เข้าร่วม "People Power" แบทเทิลรอยัล 20 คน ผู้ชนะจะได้สิทธิ์เลือกในการชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลหรือแชมป์ยูเอส และคริสเตียนก็ได้เป็นผู้ชนะและได้เลือกที่จะชิงแชมป์อินเตอร์กับเจ้าของแชมป์ โคดี โรดส์ คืนเดียวกันคริสเตียนก็คว้าแชมป์จากโคดีมาได้[32] ก่อนเสียแชมป์ให้กับเดอะมิซในรอว์ ตอนที่ 1000[33]

ในรอว์ 29 กรกฎาคม 2013 คริสเตียนได้เอาชนะอัลเบร์โต เดล รีโอ เจ้าของแชมป์โลกเฮฟวี่เวทไปได้[34] ในสแมคดาวน์ 2 สิงหาคม ผู้จัดการทั่วไปสแมคดาวน์คนใหม่ วิกกี เกร์เรโร ได้จัดแมตช์สามเส้าเพื่อหาผู้ท่าชิงแชมป์กับเดล รีโอในซัมเมอร์สแลม (2013) โดยมี แรนดี ออร์ตัน, คริสเตียน และร็อบ แวน แดม ผลปรากฏว่าคริสเตียนเอาชนะไปได้ หลังแมตช์เดล รีโอได้เข้ามาเล่นงานคริสเตียน[35] ในซัมเมอร์สแลม คริสเตียนก็ไม่สามารถคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวทจากเดล รีโอมาได้[36] ในสแมคดาวน์ 31 มกราคม 2014 คริสเตียนได้เอาชนะแจ็ก สแวกเกอร์ และได้สิทธิ์เข้าร่วมแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014) แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้[37] ในปลายเดือนมีนาคม 2014 คริสเตียนได้รับบาดเจ็บศีรษะกระทบกระเทือน ทำให้ต้องพักการปล้ำอีกครั้ง[38][39][40]

หลังจากที่ได้หายจากอาการบาดเจ็บ แต่ก็ไม่ได้ขึ้นปล้ำอีกเลย สาเหตุเป็นเพราะ WWE มองว่าคริสเตียนมีสภาพร่างกายที่เปราะบางจนเกินไป WWE ไม่มีแผนจะใช้งานในเนื้อเรื่องใดๆ เนื่องจากบาดเจ็บบ่อยเกินไป จากอายุอานามที่มากขึ้นจนหลายๆคนมองว่าเขาไม่น่าจะยืนระยะเป็นนักมวยปล้ำฟูลไทม์ได้อีกต่อไป WWE ยังคงอยากจะเก็บคริสเตียนเอาไว้ทำหน้าที่อื่นต่อไป[41][42] วันที่ 27 ตุลาคม 2015 WWE ได้ย้ายหน้าประวัติบนเว็บ WWE.COM ของคริสเตียนไปอยู่หน้าศิษย์เก่า(Alumni)แล้ว แต่ยังคงอยู่ภายใต้สัญญากับ WWE[1] วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2016 คริสเตียนกับเอดจ์ได้จัดรายการ The Edge and Christian Show ทาง WWE Network[43] วันที่ 11 พฤษภาคม 2016 WWE ได้ยกเลิกสัญญากับคริสเตียนแล้ว[44][45]

ในปี 2021 คริสเตียนได้กลับมาขึ้นปล้ำใน WWE เฉพาะในแมตช์รอยัลรัมเบิลโดยออกมาเป็นลำดับที่ 24 แต่ไม่ชนะ[46][47] ก่อนที่จะเซ็นสัญญาปล้ำให้กับ AEW ในเวลาต่อมา[48][49]

ผลงานอื่นๆ[แก้]

แชมป์ ECW
แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล
แชมป์แท็กทีม WWF
แชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA
Film
Year Title Role Notes
2007 Shoot 'Em Up Senator's guard
2007 Dark Rising Ricky
2009 Bloodstained Memoirs Christian Cage
2010 Medium Raw: Night of the Wolf Officer Pete Gallant
2017 SuperGrid Kurtis
Television
Year Title Role Notes
2006 Casino Cinema Christian Cage
2014–2015 Haven McHugh
2017 Murdoch Mysteries Leonard Stoker

แชมป์และรางวัล[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Christian's bio". WWE. สืบค้นเมื่อ April 27, 2010.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "Christian Cage's profile". Online World of Wrestling. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-06-23. สืบค้นเมื่อ 2013-02-05.
  3. ↑ "Bodyslamming profile". Bodyslamming. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ June 26, 2009. สืบค้นเมื่อ March 26, 2014.
  4. ↑ "Christian profile". Cagematch.net. สืบค้นเมื่อ July 14, 2017.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Milner, John; Kamchen, Richard. "Christian Cage Bio". SLAM! Sports: Wrestling. Canadian Online Explorer.
  6. ↑ Mackinder, Matt (2007-11-04). "Cage DVD worth it for extras". SLAM! Sports: Wrestling. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-10-20.
  7. ↑ 7.0 7.1 Dupree, Jim. "ECWA – East Coast Wrestling Association World Heavyweight Title History". Solie.org. สืบค้นเมื่อ October 23, 2009.
  8. ↑ 8.0 8.1 "History Of The Intercontinental Championship". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ June 2, 2008.
  9. ↑ 9.0 9.1 "History Of The European Championship – Christian (1)". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ June 2, 2008.
  10. ↑ 10.0 10.1 "History Of The Light Heavyweight Championship – Christian (1)". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ June 2, 2008.
  11. ↑ 11.0 11.1 "History Of The World Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ June 2, 2008.
  12. ↑ LaCroix, Corey David (2008-01-15). "Genesis turns Christian and much more". SLAM! Sports: Wrestling. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-09-18.
  13. ↑ Total Nonstop Action Wrestling. TNA Wrestling: The Instant Classic Christian Cage. TNA Home Video.
  14. ↑ Quarrington, Norm (March 31, 2021). "Christian Cage Wins First Official Singles Match In 7 Years On Dynamite". Pro Wrestling Sheet. สืบค้นเมื่อ April 1, 2021.
  15. ↑ Lambert, Jeremy (March 29, 2021). "Frankie Kazarian: Christian Cage Has Mastered The Craft Of Pro Wrestling". Fightful. สืบค้นเมื่อ March 30, 2021.
  16. ↑ Plummer, Dale; Nick Tylwalk (2010-02-02). "The 2010 Royal Rumble is Rated R in Atlanta". SLAM! Sports: Wrestling. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-02-02.
  17. ↑ Stephens, David (2010-04-27). "Raw Results - 4/26/10". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2010-09-24.
  18. ↑ Wilkins, Mike (2010-09-21). "WWE News: Smackdown spoilers - Results for Friday's final Smackdown on MyNet airing Sept. 24 (including surprise return)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2010-09-24.
  19. ↑ Hillhouse, Dave (2011-02-20). "Elimination Chamber mostly eliminates dramatic intrigue". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-03-22.
  20. ↑ Hillhouse, Dave (2011-03-19). "Smackdown: At wrestlemania 27 christian 27.Matchesgalore". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-03-22.
  21. ↑ "WWE SmackDown ep. 611". WWE. WWE SmackDown. Syfy. May 6, 2011. No. 18, season 13. approx. 118 minutes in. “...new world heavyweight champion, Randy Orton”
  22. ↑ Caldwell, James (2011-05-22). "Caldwell's WWE Over the Limit PPV Results 5/22: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Cena vs. Miz I Quit, Orton vs. Christian, Cole vs. Lawler". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 2011-06-19.
  23. ↑ Kapur, Bob (June 19, 2011). "Cena, Orton retain titles at Capitol Punishment". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ September 12, 2011.
  24. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE MONEY IN THE BANK PPV RESULTS 7/17: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Cena vs. Punk, MITB ladder matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 22 December 2011.
  25. ↑ "World Heavyweight Champion Christian vs. Randy Orton (No Holds Barred Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-08-14.
  26. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Hell In A Cell PPV Results 10/2: Complete "virtual time" coverage of live PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 12 October 2011.
  27. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Vengeance PPV Results 10/23: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Triple H & Punk, Cena vs. Del Rio, Henry vs. Show". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 24 October 2011.
  28. ↑ "SmackDown results: Big Show gets another chance at Mark Henry".
  29. ↑ Styles, Joey (2011-11-14). "Christian injured; out of Survivor Series". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-12-20.
  30. ↑ Former champions return to support John Laurinaitis on WWE.com By: Zach Linder February 19, 2012
  31. ↑ Tom Herrera (2012-03-26). "Christian injured on Raw SuperShow, rendered unable to compete at WrestleMania". WWE. สืบค้นเมื่อ 26 March 2012.
  32. ↑ "Christian def. Intercontinental Champion Cody Rhodes".
  33. ↑ "WWE News: Smackdown SPOILERS 7/27 - complete results for Friday's show featuring #1 contender match".
  34. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/29 (Hour 2): World champ Del Rio vs. Christian, Ziggler faces Big E. Langston & A.J. snaps again, Rhodes-Sandow feud continues".
  35. ↑ "PARKS'S WWE SMACKDOWN REPORT 8/2: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Alberto Del Rio selecting his Summerslam opponent".
  36. ↑ "CALDWELL'S WWE SSLAM PPV RESULTS 8/18 (Hour 1): Ongoing "virtual-time" coverage of live PPV - World Title match, Ring of Fire match, clean-shaven Rhodes vs. Sandow, more".
  37. ↑ Clapp, John. "WWE World Heavyweight Championship Elimination Chamber Match".
  38. ↑ Johnson, Mike. "WWE Takeover pre-game show coverage". PWInsider.com. สืบค้นเมื่อ 31 December 2014.
  39. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE MITB PPV report 6/29 (Pre-Show): Daniel Bryan returns, addresses health & potential return". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 31 December 2014.
  40. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Battleground report 7/20 (Pre-Show): Fandango vs. Rose, Cameron vs. Naomi, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 31 December 2014.
  41. ↑ Keller, Wade. "Keller's WWE Raw report 12/29: Lesnar and Heyman show up, Ziggler vs. Rusev in a champion vs. champion match, Edge & Christian host, Bryan's big announcement". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 31 December 2014.
  42. ↑ Johnson, Mike (December 29, 2014). "WWE announces former world champ has retired". PWInsider. สืบค้นเมื่อ October 27, 2015.
  43. ↑ "Edge & Christian on Talk is Jericho". Talk is Jericho. PodcastOne. No. 226. 14 minutes in.
  44. ↑ "Two notable WWE cuts – Pro Wrestling Dot Net". สืบค้นเมื่อ 8 August 2016.
  45. ↑ Jericho, Chris (22 June 2016). "Inside The Benoit Family Tragedy on Talk Is Jericho - EP259". podcastone.com. PodcastOne. สืบค้นเมื่อ 25 June 2016.
  46. ↑ Nature, Heel By (2021-02-01). "Christian Makes In-Ring Return At 2021 Royal Rumble" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-02-01.
  47. ↑ "Report: WWE Legend Christian a Free Agent; AEW Signing 'A Very Real Possibility'". Bleacher Report. March 6, 2021. สืบค้นเมื่อ March 6, 2021.
  48. ↑ Lambert, Jeremy (March 7, 2021). "Christian Cage Signs Multi-Year Contract With All Elite Wrestling At AEW Revolution". Fightful. สืบค้นเมื่อ March 7, 2021.
  49. ↑ Powell, Jason (March 7, 2021). "AEW Revolution results: Powell's live review of Kenny Omega vs. Jon Moxley in an Exploding Barbed Wire Death Match for the AEW Championship, Young Bucks vs. Chris Jericho and MJF for the AEW Tag Titles, surprise debut, Face of the Revolution ladder match for a TNT Title shot". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 7, 2021.
  50. ↑ "ICW Street Fight Tag Team Title". ProWrestlingHistory.com. สืบค้นเมื่อ September 2, 2009.
  51. ↑ "IWA Tag Team Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ September 2, 2009.
  52. ↑ "Pennsylvania Championship Wrestling Heavyweight Title history". Solie.org. สืบค้นเมื่อ September 29, 2009.
  53. ↑ 53.0 53.1 "PWI Awards: Match of the year". Pro Wrestling Illustrated. 33 (3): 98. 2012.
  54. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2007". Internet Wrestling Database in association with Pro Wrestling Illustrated. สืบค้นเมื่อ March 7, 2012.
  55. ↑ Duncan, Royal; Gary Will; Matt Benaka; Earl Oliver; Brian Westcott; Richard Sullivan; Andrew Zadarnowski; Joe Dean; Jason Fitzgerald; Manual Gonzalez. "NWA World Heavyweight Title history". Wrestling Title Histories by Gary Will and Royal Duncan. Solie.org. สืบค้นเมื่อ September 29, 2009.
  56. ↑ "TNA IMPACT! - 1/3/08 Results".
  57. ↑ "ECW Championship history". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ September 29, 2009.
  58. ↑ "World Heavyweight Championship history". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ May 2, 2011.
  59. ↑ "WWE Hardcore Championship history". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ September 29, 2009.
  60. ↑ Meltzer, Dave, "2000 Wrestling Observer Newsletter Awards", Wrestling Observer Newsletter, Campbell, CA, pp. 1–12, ISSN 1083-9593
  61. ↑ Meltzer, Dave (January 22, 2007), "2006 Wrestling Observer Newsletter Awards", Wrestling Observer Newsletter, Campbell, CA, pp. 1–12, ISSN 1083-9593

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
คริสเตียน (นักมวยปล้ำ)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คริสเตียน_(นักมวยปล้ำ)&oldid=9492105"