เอเคเอ็ม
เอเคเอ็ม(รัสเซีย: модернизированный Автомат Калашникова, อักษรโรมัน: modernizirovanny Avtomat Kalashnikova, แปลตรงตัว: 'Modernized Kalashnikov Automatic Rifle') เป็นปืนไรเฟิลจู่โจมขนาด 7.62 มม ที่ถูกออกแบบโดยมีฮาอิล คาลาชนิคอฟ มันเป็นปืนรุ่นที่ทันสมัยกว่าของปืนไรเฟิล เอเค-47 ที่พัฒนาขึ้นในปี ค.ศ. 1940
มันได้ถูกนำเสนอและเข้าประจำการในกองทัพโซเวียตในปี ค.ศ. 1959 เอเคเอ็มเป็นอาวุธปืนที่มีการใช้อย่างแพร่หลายมากที่สุดของอาวุธปืนตระกูลเอเคทั้งหมด และถูกพบว่ามีการใช้อย่างแพร่หลายของรัฐสมากชิกส่วนใหญ่ของอดีตกติกาสัญญาวอร์ซอและแอฟริกาและพันธมิตรเอเชีย เช่นเดียวกับมีการส่งออกอย่างกว้างขวางและผลิตขึ้นในหลายประเทศอื่นๆ การผลิตปืนไรเฟิลเหล่านี้ได้ถูกดำเนินการทั้งใน Tula Arms Plant และ Izhmash มันได้ถูกแทนที่อย่างเป็นทางการในการประจำการแนวหน้าของโซเวียตโดยเอเค-47 ในช่วงปลายปี ค.ศ. 1970 แต่ที่เหลืออยู่ก็ยังคงใช้งานทั่วโลก
ผู้ใช้
[แก้]
อัฟกานิสถาน[15]
แอลเบเนีย[16]
แอลจีเรีย[16]
แองโกลา[16]
อาร์มีเนีย[16]
อาเซอร์ไบจาน[16]
บังกลาเทศ[16]
เบลารุส[16]
เบนิน[16]
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา[16]
บอตสวานา[16]
บัลแกเรีย: Produced locally.[16][17]
กัมพูชา[16]
กาบูเวร์ดี[16]
สาธารณรัฐแอฟริกากลาง[16]
ชาด[16]
ชิลี[18]
จีน: Type 56 variant.[19]
คอโมโรส[16]
สาธารณรัฐคองโก[16]
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก[16]
คิวบา: Produced locally under license.[16]
ไซปรัส[20]
จิบูตี
อียิปต์: The Misr is an Egyptian copy of the AKM, manufactured by Factory 54 of the Maadi Company for Engineering Industries in Cairo for the Egyptian Army and for export sales.[21][22][23][24][25]
เอลซัลวาดอร์: ex-guerilla rifles used by the National Civil Police[26]
อิเควทอเรียลกินี[16]
เอริเทรีย[16]
เอสโตเนีย: Still in limited military/police use. Replaced by AK-74.[16]
เอธิโอเปีย[27]
ฟินแลนด์: Holds stocks of imported AKM clones for wartime reserve service (the Chinese Type 56 known as the RK 56 TP and the East German MPi-KM as the RK 72[28]) along with locally designed AK derivatives (the Rk 62 and the Rk 95 TP).
ฝรั่งเศส[29]
กาบอง[16]
จอร์เจีย[16]
กานา: used by Ministry of Interior units[30]
กัวเตมาลา[31]
กินี[16]
กินี-บิสเซา[16]
กายอานา[16]
ฮ่องกง
ฮังการี:[16] There is a Hungarian derivative of the AKM called 'AK-63' manufactured by FÉG. The AK-63 comes with a fixed wooden or plastic stock, but there is a version with an under-folding metal stock called AK-63D.
อินเดีย[16] Various models of AKM and AKM style rifle in use. A local variant developed and manufactured by the Rifle Factory Ishapore.
อิหร่าน[16] from Chinese manufactures
อิรัก[16] from Soviet, German and Romanian manufactures[32]
อิสราเอล:[16] Captured from Arab armies over the course of the Arab–Israeli conflict.
โกตดิวัวร์[34]
ญี่ปุ่น[35]
คาซัคสถาน[16]
เคนยา: Kenyan police responding to the 2013 Westgate shopping mall shooting, seen armed with AKM and variant rifles.[ต้องการอ้างอิง]
คีร์กีซสถาน[36]
ลาว[16]
ลัตเวีย[16]
เลโซโท[16]
ไลบีเรีย[16]
ลิเบีย[16]
ลิทัวเนีย[16]
มาดากัสการ์[16]
มาลี[16] – Armed and Security Forces of Mali
มอลโดวา[16]
มองโกเลีย[16]
โมร็อกโก[16]
โมซัมบิก[16]
พม่า[37]
ไนเจอร์[38]
ไนจีเรีย[16]
เกาหลีเหนือ: Type 68 variant.[16] The variant does not have a rate reducer.[39]
ปากีสถาน: Type 56 variant.[16]
ปานามา
เปรู[16] Paratroopers only.
ฟิลิปปินส์: Philippine Army. Several units being used by the First Scout Ranger Regiment.[40]
กาตาร์[16]
มาซิโดเนียเหนือ[16]
โรมาเนีย: Produced locally as the PM md. 63.[16][17]
รัสเซีย:[16] Still in limited military and police use.[19] Officially replaced in most Russian military units by the AK-74. Some usage mainly in urban environments due to the ability to penetrate heavy cover.
รวันดา: including at least 450 Egyptian-supplied Misrs[9]
เซาตูแมอีปริงซีป[16]
เซอร์เบีย[16]
เซเชลส์[16]
เซียร์ราลีโอน[16]
สโลวีเนีย[16]
โซมาเลีย[16]
ซูดานใต้: 40,500 Russian-made bought from Ukraine in 2010, used by security forces[42]
ซูดาน[16]
ซูรินาม[16]
สวีเดน A small number of AKM's are used by the Swedish Armed Forces for familiarization training,[43] but they are not issued to combat units.
ซีเรีย[16]
ทาจิกิสถาน[16]
แทนซาเนีย[16]
โตโก[16]
ตุรกี[16]
เติร์กเมนิสถาน[16]
ยูกันดา[44]
ยูเครน[16] still in limited use, officially replaced in most Ukrainian military units by the AK-74. AKMS used by Ukrainian Security Service
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์[16]
อุซเบกิสถาน[16]
เวเนซุเอลา Purchased in 2005[46]
เวียดนาม[16] Russian AKM, Chinese Type 56[47] and North Korean Type 68 variants.[48] Standard infantry rifle of the Vietnamese Army. Upgrades made by Z111 Factory as early as 2015 by changing parts of used AKMs with new plastic handguards, folding buttstock, ergonomic pistol grip and updated muzzle brake resembling the AK-74 with an attachement lug for use with a M203 grenade launcher known as the STL-1A.[49][50] A future upgrade, known as the STL-1B, will include Picatinny rails since the 1A uses a side-type attachment.[50]
เยเมน[16]
แซมเบีย[16]
ซิมบับเว[16]
ผู้ใช้ในอดีต
[แก้]
เยอรมนีตะวันออก Produced locally. Examples include the MPi-KM (fixed stock) and MPi-KMS-72 (side-folding stock)[51]
กรีเนดา[8]
นิการากัว[52]
โอมาน: used by the Dhofari rebels.[53]
โปแลนด์: Produced locally. Replaced by Kbs wz. 1996 Beryl and soon by MSBS.[17][51]
โรดีเชีย: Captured AKM rifles were issued primarily to helicopter crews.[54]
สหภาพโซเวียต[19]
สหรัฐ, captured rifles were used in Vietnam[55] and other conflicts.[56]
เวียดนามเหนือ used by PAVN forces.
เวียดนามใต้, the ARVN were supplied with captured AKM rifles.[55]
ยูโกสลาเวีย: Several variants based on the AKM built by Zastava Arms factory, most notably the M70 and M70B.[57]
ผู้ใช้ที่ไม่ใช่รัฐ
[แก้]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Jowett, Philip (2016). Modern African Wars (5): The Nigerian-Biafran War 1967-70. Oxford: Osprey Publishing Press. p. 18. ISBN 978-1472816092.
{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์) - ↑ McNab 2002, pp. 18, 50.
- ↑ David Campbell (2016). Israeli Soldier vs Syrian Soldier : Golan Heights 1967–73. Combat 18. illustrated by Johnny Shumate. Osprey Publishing. p. 78. ISBN 9781472813305. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-30. สืบค้นเมื่อ 2018-09-30.
- ↑ Thompson, Leroy; MacSwan, Ken (1985). Uniforms of the Soldiers of Fortune. Poole: Blandford Press. p. 145. ISBN 9780713713282.
- ↑ Scarlata, Paul (Mar 1, 2009). "Ethiopian military rifle cartridges: Part 2: from Mauser to Kalashnikov". Shotgun News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 24, 2018. สืบค้นเมื่อ November 24, 2018.
- ↑ Campbell, David (30 Nov 2017). Soviet Paratrooper vs Mujahideen Fighter: Afghanistan 1979–89. Combat 29. Osprey Publishing. pp. 21–22. ISBN 9781472817648.
- ↑ McNab 2002, p. 138.
- ↑ 8.0 8.1 Russell, Lee E. (28 Mar 1985). Grenada 1983. Men-at-Arms 159. Osprey Publishing. pp. 41&44. ISBN 9780850455830.
- ↑ 9.0 9.1 "Arming Rwanda: The Arms Trade and Human Rights, Abuses in the Rwandan War" (PDF). Human Rights Watch arms project. Vol. 6 no. 1. January 1994. p. 15. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-18. สืบค้นเมื่อ 2018-12-07.
- ↑ Small Arms Survey (2012). "Surveying the Battlefield: Illicit Arms In Afghanistan, Iraq, and Somalia" (PDF). Small Arms Survey 2012: Moving Targets. Cambridge University Press. p. 338. ISBN 978-0-521-19714-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-31. สืบค้นเมื่อ 2018-08-30.
- ↑ Small Arms Survey (2003). "Dangerous Supply: Small Arms and Conflict in the Republic of Georgia" (PDF). Small Arms Survey 2003: Development Denied. Oxford University Press. p. 197. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-29. สืบค้นเมื่อ 2018-08-29.
- ↑ Small Arms Survey (2009). "Revealing Provenance: Weapons Tracing during and after Conflict" (PDF). Small Arms Survey 2009: Shadows of War. Cambridge University Press. p. 111. ISBN 978-0-521-88041-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-30. สืบค้นเมื่อ 2018-08-30.
- ↑ Touchard, Laurent (17 December 2013). "Centrafrique : le Soudan a-t-il armé les ex-Séléka ?". Jeune Afrique (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 January 2019. สืบค้นเมื่อ 29 January 2019.
- ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 14.5 14.6 14.7 14.8 https://web.archive.org/web/20110718231355/http://www.izhmash.ru/eng/product/akm.shtml AKM (AK-47) Kalashnikov modernized assault rifle, caliber 7.62mm
- ↑ Rottman 2011, p. 60.
- ↑ 16.00 16.01 16.02 16.03 16.04 16.05 16.06 16.07 16.08 16.09 16.10 16.11 16.12 16.13 16.14 16.15 16.16 16.17 16.18 16.19 16.20 16.21 16.22 16.23 16.24 16.25 16.26 16.27 16.28 16.29 16.30 16.31 16.32 16.33 16.34 16.35 16.36 16.37 16.38 16.39 16.40 16.41 16.42 16.43 16.44 16.45 16.46 16.47 16.48 16.49 16.50 16.51 16.52 16.53 16.54 16.55 16.56 16.57 16.58 16.59 16.60 16.61 16.62 16.63 16.64 16.65 16.66 16.67 16.68 16.69 16.70 16.71 16.72 16.73 Jones, Richard D. Jane's Infantry Weapons 2009/2010. Jane's Information Group; 35 edition (January 27, 2009). ISBN 978-0-7106-2869-5.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 Personal infantry weapons: old weapons or new hardware in the coming decades? – Free Online Library เก็บถาวร 2013-09-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Thefreelibrary.com. Retrieved on 2014-04-20.
- ↑ Gander, Terry J.; Hogg, Ian V. Jane's Infantry Weapons 1995/1996. Jane's Information Group; 21 edition (May 1995). ISBN 978-0-7106-1241-0.
- ↑ 19.0 19.1 19.2 Rottman 2011, p. 23.
- ↑ South Front (2011-11-15). "MILITARY ANALYSIS: CYPRUS". South Front. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-24. สืบค้นเมื่อ 2017-08-23.[ต้องการแหล่งอ้างอิงดีกว่านี้]
- ↑ "Maadi Company for Engineering Industries (Factory 54) Special Weapons Facilities – Egypt". Fas.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-18. สืบค้นเมื่อ 2009-11-20.
- ↑ John Pike (2005-04-27). "Maadi Company for Engineering Industries (Factory 54)". Globalsecurity.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-15. สืบค้นเมื่อ 2009-11-20.
- ↑ "Exhibits Page 16". Avtomats-in-action.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-11-20.
- ↑ Jeff Freeman. "Egyptian Rifles". Home.comcast.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-07. สืบค้นเมื่อ 2009-11-20.
- ↑ "Search the Small Arms Survey Website and Resources [Results for Misr]". Small Arms Survey. Geneva, Switzerland: Graduate Institute of International and Development Studies. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 February 2015. สืบค้นเมื่อ 17 June 2014.
- ↑ Montes, Julio A. (May 2000). "Infantry Weapons of the Salvadoran Forces". Small Arms Review. Vol. 3 no. 8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-19. สืบค้นเมื่อ 2019-01-19.
- ↑ Rottman 2011, p. 26.
- ↑ "Puolustusvoimat: Kalustoesittely". Mil.fi. 2009-05-20. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-14.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อCapie - ↑ Scarlata, Paul (February 2013). "The military rifle cartridges of Ghana from Ashanti to AR". Shotgun News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-28. สืบค้นเมื่อ 2018-11-27.
As with many African nations, the ubiquitous AKM series of rifles are used by the Ghanaian police and internal security forces.
- ↑ World Armies (2011-12-06). "Guatemalan Special Forces". flicker.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-04-07. สืบค้นเมื่อ 2017-04-06.
- ↑ Rottman 2011, p. 49.
- ↑ Osie Greenway. "Kurdish Peshmerga forces of 10th Brigade 3rd Battalion prepare to defend a newly adopted base they arrived at a week ago days after the Islamic State militants offensive swept through Iraq". Osie Greenway. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-01. สืบค้นเมื่อ 2017-07-04.[ต้องการแหล่งอ้างอิงดีกว่านี้]
- ↑ de Tessières, Savannah (April 2012). Enquête nationale sur les armes légères et de petit calibre en Côte d'Ivoire: les défis du contrôle des armes et de la lutte contre la violence armée avant la crise post-électorale (PDF) (Report). Special Report No. 14 (ภาษาฝรั่งเศส). UNDP, Commission Nationale de Lutte contre la Prolifération et la Circulation Illicite des Armes Légères et de Petit Calibre and Small Arms Survey. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-09. สืบค้นเมื่อ 2018-08-30.
{{cite report}}:|ref=harvไม่ถูกต้อง (help) - ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อArnold2022 - ↑ Small Arms Survey (2004). "An Anomaly in Central Asia?: Small Arms in Kyrgyzstan" (PDF). Small Arms Survey 2004: Rights at Risk. Oxford University Press. p. 313. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-30. สืบค้นเมื่อ 2018-08-29.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อURM - ↑ THE ASSOCIATED PRESS (2015-04-27). "Boko Haram attacks Niger Army base". arab news. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-12-16. สืบค้นเมื่อ 2017-06-14.[ต้องการแหล่งอ้างอิงดีกว่านี้]
- ↑ US Department of Defense. "TYPE-68 (AKM) ASSAULT RIFLE" (PDF). North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition. p. A-77.
- ↑ แม่แบบ:Https://www.update.ph/2018/01/scout-rangers-receive-kalashnikov-rifles/23635
- ↑ Small Arms Survey (2012). "Between State and Non-state: Somaliland's Emerging Security Order" (PDF). Small Arms Survey 2012: Moving Targets. Cambridge University Press. p. 152. ISBN 978-0-521-19714-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-31. สืบค้นเมื่อ 2018-08-30.
- ↑ "Reaching for the gun: Arms flows and holdings in South Sudan" (PDF). Sudan Issue Brief (19 April 2011): 4. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 August 2016. สืบค้นเมื่อ 3 January 2019.
- ↑ M16 M16a2 Kalashnikov Ak-47 – Utländska Vapensatsen เก็บถาวร 2016-04-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. SoldF.com. Retrieved on 2014-04-20.
- ↑ Scarlata, Paul (July 2013). "The military rifle cartridges of Uganda from Arabs to Amin". Shotgun News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-24. สืบค้นเมื่อ 2018-11-24.
- ↑ Small Arms Survey (2006). "Fuelling Fear: The Lord's Resistance Army and Small Arms" (PDF). Small Arms Survey 2006: Unfinished Business. Oxford University Press. p. 283. ISBN 978-0-19-929848-8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-30. สืบค้นเมื่อ 2018-08-29.
- ↑ Pike, John. "Venezuela Ground Forces or Army (Fuerzas Terrestres or Ejercito)". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 July 2015. สืบค้นเมื่อ 18 October 2016.
- ↑ Rottman, Gordon L. (10 Feb 2009). North Vietnamese Army Soldier 1958–75. Warrior 135. Osprey Publishing. p. 28. ISBN 9781846033711.
{{cite book}}:|ref=harvไม่ถูกต้อง (help) - ↑ US Department of Defense, North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition, TYPE-68 (AKM) ASSAULT RIFLE, p. A-77.
- ↑ "Lộ diện hai mẫu súng cực lạ do Việt Nam sản xuất". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-27. สืบค้นเมื่อ 2018-09-27.
- ↑ 50.0 50.1 "Vietnam has upgraded Kalashnikov AKM under the name STL-1A | weapons defence industry military technology UK | analysis focus army defence military industry army". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-27. สืบค้นเมื่อ 2018-09-27.
- ↑ 51.0 51.1 Modern Firearms – AK-47 AKM เก็บถาวร 2008-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. World.guns.ru. Retrieved on 2014-04-20.
- ↑ Jurado, Carlos Caballero (1990). Central American Wars 1959-89. Men-at-Arms 221. London: Osprey Publishing. pp. 20, 45. ISBN 9780850459456.
{{cite book}}:|ref=harvไม่ถูกต้อง (help) - ↑ McNab, Chris (2002). 20th Century Military Uniforms (2nd ed.). Kent: Grange Books. p. 57. ISBN 978-1-84013-476-6.
{{cite book}}:|ref=harvไม่ถูกต้อง (help) - ↑ Neil Grant (2015). Rhodesian Light Infantryman: 1961–1980. Osprey Publishing. p. 26. ISBN 978-1-4728-0962-9.
- ↑ 55.0 55.1 Col. Michael Lee Lanning (1988). Inside the LRRPs: Rangers in Vietnam. Presidio Press. ISBN 978-0-8041-0166-0.
- ↑ Walter J. Boyne (2003). Operation Iraqi Freedom: What Went Right, What Went Wrong, and Why. p. 110. ISBN 978-0-7653-1038-5.
- ↑ "Automatic Weapon Family – cal. 7.62x39mm". Zastava-arms.co.rs. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 24, 2009.
- ↑ Kurdishstruggle (2015-10-07). "Kurdish PKK Guerillas". flicker.com. สืบค้นเมื่อ 2018-11-26.
- ↑ Small Arms Survey (2008). "Deadly Deception: Arms Transfer Diversion" (PDF). Small Arms Survey 2008: Risk and Resilience. Cambridge University Press. p. 115, 120. ISBN 978-0-521-88040-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-30. สืบค้นเมื่อ 2018-08-30.