ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เควิน โอเวนส์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 28: บรรทัด 28:


ในการแข่งขันที่จัดขึ้นในกรงที่ CZW ติดที่เกี่ยวข้องกับชาวแคนาดาที่ทรอนิกที่บรรพบุรุษของ CZW และเอ็ดดี้คิงส์ตัน, สตีนที่หายไปไอรอนแมนแชมป์มวยปล้ำหญิง LuFisto เขาเสียแชมป์วันหนึ่งขี้อายของการมีการครองราชย์ระยะยาวรายปี จากนั้นเขาก็จากไปทัวร์กับประตูมังกรและไม่ได้กลับไป CZW จนถึงเดือนกุมภาพันธ์ปี 2008 เมื่อเขาได้ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียวและต่อสู้ Vordell วอล์คเกอร์ที่จะไม่มีการแข่งขัน
ในการแข่งขันที่จัดขึ้นในกรงที่ CZW ติดที่เกี่ยวข้องกับชาวแคนาดาที่ทรอนิกที่บรรพบุรุษของ CZW และเอ็ดดี้คิงส์ตัน, สตีนที่หายไปไอรอนแมนแชมป์มวยปล้ำหญิง LuFisto เขาเสียแชมป์วันหนึ่งขี้อายของการมีการครองราชย์ระยะยาวรายปี จากนั้นเขาก็จากไปทัวร์กับประตูมังกรและไม่ได้กลับไป CZW จนถึงเดือนกุมภาพันธ์ปี 2008 เมื่อเขาได้ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียวและต่อสู้ Vordell วอล์คเกอร์ที่จะไม่มีการแข่งขัน

===โปรเรสต์ลิงเกร์ริลลา (2005–2008, 2010–2014)===
ในขณะที่การต่อสู้ใน CZW, สตีนก็เริ่มทำงานให้กับโปรมวยปล้ำการรบแบบกองโจร (PWG) เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2005 ที่เจสันใช้เวลา PWG, สตีนได้รับการลงนามในความบาดหมางครั้งแรกของเขาใน PWG เมื่อเขาช่วยพ่ายแพ้คาลิเบอร์ซูเปอร์มังกรในการแข่งขันสงครามกองโจรในกระบวนการเผยให้เห็นว่าตัวเองเป็นปลอมซูเปอร์มังกรที่ได้รับการโจมตี จริงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2005/show0027.html|title=Jason Takes PWG|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> ที่ 6 สิงหาคม 2005 สตีนได้รับรางวัลการแข่งขันชิงแชมป์ PWG หลังจากเอาชนะ AJ รูปแบบที่ซอมบี้ [ไม่ควรใช้]<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2005/show0031.html|title=Zombies Shouldn't Run|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> สตีนถือกรรมสิทธิ์เกือบสี่เดือนก่อนที่จะเสียแชมป์ให้กับโจอี้ไรอัน Chanukah โกลาหล (ที่มีซีเงียบ) รบกวนต่อไปนี้จากซูเปอร์มังกร<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2005/show0039.html|title=Chanukah Chaos (The C's Are Silent)|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> ความบาดหมางสตีนกับ ซูเปอร์มังกรสิ้นสุดวันที่ 16 ธันวาคม 2005 ที่น่าอัศจรรย์ X-Mas ที่เขาพ่ายแพ้ในการแข่งขันสงครามกองโจร<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2005/show0040.html|title=Astonishing X-Mas|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref>

ในปี 2006 สตีนเริ่มใกล้เคียงกับซามีเซนและพวกเขาก็เริ่มที่จะไล่ตามโลก PWG แท็กทีมแชมป์ 29 กรกฏาคม 2007 ที่ยักษ์ขนาดปีที่ 4, สตีนและ Generico แพ้ปกครองแทน PAC และรอเดอริกที่แข็งแกร่งที่จะกลายเป็นโลก PWG แท็กทีมชนะ<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2007/show0073.html|title=Giant-Size Annual #4|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> พวกเขาประสบความสำเร็จในการปกป้องเข็มขัดเป็นเวลาเกือบสามเดือนก่อนที่ในท้ายที่สุดการสูญเสียพวกเขาไป ทีมงานของดาวี่ริชาร์ดและซูเปอร์มังกรที่ 27 ตุลาคมในประเทศอังกฤษเป็นส่วนหนึ่งของ PWG ของ "วันหยุดยุโรปครั้งที่สอง" ทัวร์<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2007/show0079.html|title=European Vacation II – England|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> ในคืนถัดมาสตีนร่วมกับ PAC ในความพยายามที่จะฟื้นเข็มขัดจากมังกรและริชาร์ดประกาศก่อน ตรงที่ว่าถ้าเขาสูญเสียเขาจะลาออกจาก บริษัท ไปเรื่อย ๆ สตีนและแพคหายไปนำไปสู่​​การออกจาก PWG สตีน<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2007/show0080.html|title=European Vacation II – Germany|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref>

อย่างไรก็ตามสตีนกลับไป PWG และพร้อมกับซามีเซน, ชนะเป็นครั้งที่สองคราวนี้จากราชวงศ์ (โจอี้ไรอันและสก็อตที่หายไป) ในวันที่ 21 มีนาคม 2008 ในการแข่งขันอย่างกะทันหัน<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2008/show0087.html|title=1.21 Gigawatts|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> สตีนและ Generico กลายเป็น เป็นทีมแรกในประวัติศาสตร์ PWG ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของปี "ระเบิด Duumvirate แท็กทีมชื่อทัวร์นาเมนต์" ที่จะปกป้องเข็มขัดในการแข่งขันที่พวกเขามีในแต่ละ ในรอบชิงชนะเลิศการแข่งขันที่พวกเขาหายไปชื่อแจ็คอีแวนส์และรอเดอริกที่แข็งแกร่งจึงสิ้นสุดรัชสมัยสองของพวกเขา<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2008/show0090.html|title=Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament – Night 2|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> ในที่สุดสตีซ้าย PWG ตามที่เขาพูดเขาไม่สามารถต่อสู้สำหรับต้าและ PWG ในเวลาเดียวกันและเลือกต้าเพราะเงินและการสัมผัส<ref name="HellRisingDVD"/>

เมื่อสตีซ้ายต้าในปี 2010 เพื่อนของเขาซูเปอร์มังกรขอให้เขาต่อสู้ใน PWG และสตีนที่ตกลงกันไว้<ref name="HellRisingDVD"/> วันที่ 11 ธันวาคมปี 2010 สตีนปล้ำ อากิระ Tozawa แมตช์แรกใน PWG เขาชนะในสองปี<ref>{{cite web|url=http://www.prowrestlingguerrilla.com/results/2010/show0118.html|title=Cyanide: A Loving Tribute to Poison|accessdate=March 5, 2011|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]}}</ref> เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคมที่แสดงครบรอบแปด PWG ของสตีนแรกที่พ่ายแพ้ในการแข่งขัน PAC ซิงเกิ้ลก่อนที่จะใกล้เคียงกับ CIMA ที่จะเอาชนะ PWG แท็กทีมชนะโลกหนุ่มเหรียญในการแข่งขันที่ไม่ใช่ชื่อ หลังจากที่เคลาดิโอ Castagnoli แพ้พระเอกคริสในกิจกรรมหลักของเย็นจะเก็บ PWG แชมป์โลก, สตีนท้าทายให้เขาและการแข่งขันในการแข่งขันที่สามของคืนพ่ายแพ้เขาจะชนะ PWG แชมป์โลกเป็นครั้งที่สอง<ref name=PWGWorld2>{{cite web|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/Other_News_4/article_51641.shtml|title=PWG News: New PWG champion – impromptu title match concludes "PWG 8" Saturday night|last=Caldwell|first=James|date=July 24, 2011|publisher=Pro Wrestling Torch|accessdate=July 24, 2011}}</ref> เมื่อวันที่ 22 ตุลาคมสตีนที่หายไป PWG แชมป์โลกเอล Generico ในการแข่งขันบันไดต่อไปนี้การแทรกแซงจากหนุ่มเหรียญ หลังจากที่การแข่งขันซูเปอร์มังกรปรากฏตัวครั้งแรกของเขาในปีที่สามโดยการบันทึกสตีนกับทั้งสองยอมรับความท้าทายหนุ่มเหรียญสำหรับการแข่งขันสงครามกองโจร<ref>{{cite web|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/Arena_Reports_10/article_54484.shtml|title=10/22 PWG results Reseda, Calif.: PWG Title change, SoCal character returns, Young Bucks vs. Future Shock for Tag Titles|date=October 23, 2011|accessdate=October 23, 2011|last=Massingham|first=Matt|publisher=Pro Wrestling Torch}}</ref> เมื่อวันที่ 17 มีนาคมสตีนแพ้ซามีเซนและเอ็ดดี้เอ็ดเวิร์ดส์ในการแข่งขันสามทางที่จะชนะ PWG แชมป์โลกเป็นครั้งที่สาม<ref name=PWGWorld3>{{cite web|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/quicknews/article_59248.shtml|title=PWG Title changes hands Saturday|date=March 18, 2012|accessdate=March 18, 2012|last=Caldwell|first=James|publisher=Pro Wrestling Torch}}</ref> เมื่อวันที่ 1 ธันวาคมสตีนที่หายไป PWG แชมป์โลกโคลอดัมในการแข่งขันสงครามกองโจร<ref>{{cite web|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/Arena_Reports_10/article_66952.shtml|title=Show Results – 12/1 PWG in Reseda, Calif.: New PWG champ crowned, Joey Ryan's farewell match, Strong & Edwards|author=Nick|date=December 2, 2012|accessdate=December 2, 2012|publisher=Pro Wrestling Torch}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.wrestleview.com/viewnews.php?id=1354465086|title=12/1 PWG Results: Reseda, California|last=Namako|first=Jason|date=December 2, 2012|accessdate=December 2, 2012|work=WrestleView}}</ref> เมื่อวันที่ 31 สิงหาคมสตีนเป็นอธรรม และกลายเป็นใหม่ที่เป็นมั่นคง ชื่อ "Mount Rushmore แห่งการต่อสู้" กับ PWG แชมป์โลกอดัมโคลและ PWG แท็กทีมชนะหนุ่มเหรียญ<ref>{{cite web|url=http://www.pwinsider.com/article/79991/2013-pro-wrestling-guerrilla-battle-of-los-angeles-winner-is.html?p=1|title=2013 Pro Wrestling Guerrilla Battle of Los Angeles winner is.....|author=John C.|date=September 1, 2013|work=Pro Wrestling Insider|accessdate=September 1, 2013}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.youtube.com/watch?v=vXheblQDV0c|title=PWG – 2013 BOLA – The Mount Rushmore of Wrestling|date=September 1, 2013|accessdate=September 3, 2013|work=[[Pro Wrestling Guerrilla]]|publisher=[[YouTube]]}}</ref> 26 กรกฏาคม 2014 สตีนก็แพ้เทรเวอร์ลี ในแมตช์อำลาของเขา PWG<ref>{{cite web|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/Arena_Reports_10/article_79777.shtml|title=Show results – 7/26/27 PWG "Eleven" in Reseda, Calif.: Anniversary show features new PWG Tag Champs, PWG Title match, Guerrilla Warfare, Kevin Steen's farewell, more|last=Caldwell|first=James|date=July 27, 2014|accessdate=July 27, 2014|publisher=Pro Wrestling Torch}}</ref>


===ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2014–ปัจจุบัน)===
===ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2014–ปัจจุบัน)===

รุ่นแก้ไขเมื่อ 09:12, 13 ตุลาคม 2558

เควิน โอเวนส์
เกิด (1984-05-07) 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1984 (39 ปี)[1]
Saint-Jean-sur-Richelieu, Quebec, Canada[2]
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนเควิน โอเวนส์[3]
เควิน สตีน[4]
ซุปเปอร์ ดราก้อน[5]
ส่วนสูง6 ft 0 in (1.83 m)[6]
น้ำหนัก266 lb (121 kg)[6]
มาจากMarieville, Quebec, Canada[6][7]
ฝึกหัดโดยCarl Ouellet[1]
Jacques Rougeau[1]
Serge Jodoin[1]
Terry Taylor[8]
เปิดตัว7 พฤษภาคม 2000[1]

เควิน สตีน (อังกฤษ: Kevin Steen) เกิดวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1984[1] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวแคนาดา ปัจจุบันเป็นแชมป์ NXT ในสังกัด เอ็นเอกซ์ที ของสมาคม ดับเบิลยูดับเบิลยูอี โดยใช้ชื่อในการปล้ำว่า เควิน โอเวนส์ (อังกฤษ: Kevin Owens) เป็นแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล 1 สมัย เขาเป็นที่รู้จักกันดีในสมาคม ริงออฟออเนอร์ (ROH) เป็นอดีตแชมป์โลก ROH 1 สมัย และแชมป์แทกทีม ROH 1 สมัย เขายังได้ปล้ำสำหรับโปรโมชั่นต่างๆในวงจรอิสระที่โดดเด่นที่สุดใน Pro Wrestling Guerrilla (PWG) ที่เขาเป็นอดีตทั้ง แชมป์โลก PWG 3 สมัย และแชมป์แทกทีม PWG 3 สมัย

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

ช่วงแรกเริ่มอาชีพ (2000–2004)

สตีนแรกที่พัฒนาความสนใจในมวยปล้ำอาชีพหลังจากที่ดูการแข่งขันระหว่าง Shawn มิเชลและดีเซลที่ WrestleMania จินที่อายุ 11[1] สามปีต่อมาพ่อแม่ของเขาได้รับอนุญาตให้เขาเริ่มต้นการฝึกอบรมกับเสิร์จ Jodoin มวยปล้ำที่อยู่ในควิเบก[1] ต่อปีเขาเริ่มการฝึกอบรมกับฌาค Rougeau[1] นอกจากนี้เขายังได้รับการฝึกฝนกับเทอร์รี่เทย์เลอร์ซึ่งเขาได้เรียกว่า "ครูฝึกหลัก" ของเขา[8] สตีนมีการแข่งขันครั้งแรกของเขาในวันเกิดของเขาที่สิบหกใน L'Assomption ควิเบกในวันที่ 7 พฤษภาคม 2000[1] สตีนได้รับการฝึกฝนและมี Rougeau ปล้ำกับโปรโมชั่น Rougeau สำหรับสี่ปีก่อนที่จะเริ่มต้นที่จะต่อสู้กับโปรโมชั่นหลายแคนาดาอื่น ๆ รวมทั้งการต่อสู้ระหว่างซินดิเค[1]

คอมแบตโซนเรสต์ลิง (2004–2006, 2008)

สตีทำเขตการต่อสู้ของเขามวยปล้ำ (CZW) เปิดตัวครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 กันยายน 2004 ที่งานเดิมพันสูง เขาหายไปในการแข่งขันร้ายแรงสี่ทางที่มีซามีเซน, ส่วนเกินและ SeXXXy วนหลังจากที่ได้รับชัยชนะในการแข่งขันว่า เขายังคงให้ไว้กับ CZW และเริ่มเร็ว ๆ นี้ใกล้เคียงกับซามีเซนกับซูเปอร์มังกรและคาลิเบอร์

เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2005, สตีนมามีส่วนร่วมใน "CZW ที่ดีที่สุดของทัวร์นาเมนต์ที่ดีที่สุด" และเขาก้าวเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศหลังจากที่เอาชนะเคนนีไอ้ในรอบแรกและพระเอกคริสในรอบที่สอง เขาไม่สามารถที่จะปล้ำรางวัล แต่ในขณะที่เขาหายไปในรอบชิงชนะเลิศซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตการแข่งขันสี่ทางที่เกี่ยวข้องกับ B-Boy, ซูเปอร์มังกรและไมค์ Quackenbush Quackenbush ชนะการแข่งขัน

ไม่กี่เดือนต่อมาในเดือนสิงหาคมสตีนได้แชมป์แรกของเขาใน CZW เขาตรึง Franky นักเลงที่จะชนะ CZW เหล็กแชมป์ เขาเดินไปป้องกันแชมป์ในการแข่งขันบุคคลกับเนทเวบบ์, ซามีเซน, คริสซาบินและซูเปอร์มังกร นอกจากนี้เขายังได้รับการปกป้องในการแข่งขันที่เกี่ยวข้องกับเนคโครเนื้อดีเจ ไฮด์ B.J. Whitmer และพระเจ้า

ในการแข่งขันที่จัดขึ้นในกรงที่ CZW ติดที่เกี่ยวข้องกับชาวแคนาดาที่ทรอนิกที่บรรพบุรุษของ CZW และเอ็ดดี้คิงส์ตัน, สตีนที่หายไปไอรอนแมนแชมป์มวยปล้ำหญิง LuFisto เขาเสียแชมป์วันหนึ่งขี้อายของการมีการครองราชย์ระยะยาวรายปี จากนั้นเขาก็จากไปทัวร์กับประตูมังกรและไม่ได้กลับไป CZW จนถึงเดือนกุมภาพันธ์ปี 2008 เมื่อเขาได้ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียวและต่อสู้ Vordell วอล์คเกอร์ที่จะไม่มีการแข่งขัน

โปรเรสต์ลิงเกร์ริลลา (2005–2008, 2010–2014)

ในขณะที่การต่อสู้ใน CZW, สตีนก็เริ่มทำงานให้กับโปรมวยปล้ำการรบแบบกองโจร (PWG) เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2005 ที่เจสันใช้เวลา PWG, สตีนได้รับการลงนามในความบาดหมางครั้งแรกของเขาใน PWG เมื่อเขาช่วยพ่ายแพ้คาลิเบอร์ซูเปอร์มังกรในการแข่งขันสงครามกองโจรในกระบวนการเผยให้เห็นว่าตัวเองเป็นปลอมซูเปอร์มังกรที่ได้รับการโจมตี จริงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา[9] ที่ 6 สิงหาคม 2005 สตีนได้รับรางวัลการแข่งขันชิงแชมป์ PWG หลังจากเอาชนะ AJ รูปแบบที่ซอมบี้ [ไม่ควรใช้][10] สตีนถือกรรมสิทธิ์เกือบสี่เดือนก่อนที่จะเสียแชมป์ให้กับโจอี้ไรอัน Chanukah โกลาหล (ที่มีซีเงียบ) รบกวนต่อไปนี้จากซูเปอร์มังกร[11] ความบาดหมางสตีนกับ ซูเปอร์มังกรสิ้นสุดวันที่ 16 ธันวาคม 2005 ที่น่าอัศจรรย์ X-Mas ที่เขาพ่ายแพ้ในการแข่งขันสงครามกองโจร[12]

ในปี 2006 สตีนเริ่มใกล้เคียงกับซามีเซนและพวกเขาก็เริ่มที่จะไล่ตามโลก PWG แท็กทีมแชมป์ 29 กรกฏาคม 2007 ที่ยักษ์ขนาดปีที่ 4, สตีนและ Generico แพ้ปกครองแทน PAC และรอเดอริกที่แข็งแกร่งที่จะกลายเป็นโลก PWG แท็กทีมชนะ[13] พวกเขาประสบความสำเร็จในการปกป้องเข็มขัดเป็นเวลาเกือบสามเดือนก่อนที่ในท้ายที่สุดการสูญเสียพวกเขาไป ทีมงานของดาวี่ริชาร์ดและซูเปอร์มังกรที่ 27 ตุลาคมในประเทศอังกฤษเป็นส่วนหนึ่งของ PWG ของ "วันหยุดยุโรปครั้งที่สอง" ทัวร์[14] ในคืนถัดมาสตีนร่วมกับ PAC ในความพยายามที่จะฟื้นเข็มขัดจากมังกรและริชาร์ดประกาศก่อน ตรงที่ว่าถ้าเขาสูญเสียเขาจะลาออกจาก บริษัท ไปเรื่อย ๆ สตีนและแพคหายไปนำไปสู่​​การออกจาก PWG สตีน[15]

อย่างไรก็ตามสตีนกลับไป PWG และพร้อมกับซามีเซน, ชนะเป็นครั้งที่สองคราวนี้จากราชวงศ์ (โจอี้ไรอันและสก็อตที่หายไป) ในวันที่ 21 มีนาคม 2008 ในการแข่งขันอย่างกะทันหัน[16] สตีนและ Generico กลายเป็น เป็นทีมแรกในประวัติศาสตร์ PWG ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของปี "ระเบิด Duumvirate แท็กทีมชื่อทัวร์นาเมนต์" ที่จะปกป้องเข็มขัดในการแข่งขันที่พวกเขามีในแต่ละ ในรอบชิงชนะเลิศการแข่งขันที่พวกเขาหายไปชื่อแจ็คอีแวนส์และรอเดอริกที่แข็งแกร่งจึงสิ้นสุดรัชสมัยสองของพวกเขา[17] ในที่สุดสตีซ้าย PWG ตามที่เขาพูดเขาไม่สามารถต่อสู้สำหรับต้าและ PWG ในเวลาเดียวกันและเลือกต้าเพราะเงินและการสัมผัส[18]

เมื่อสตีซ้ายต้าในปี 2010 เพื่อนของเขาซูเปอร์มังกรขอให้เขาต่อสู้ใน PWG และสตีนที่ตกลงกันไว้[18] วันที่ 11 ธันวาคมปี 2010 สตีนปล้ำ อากิระ Tozawa แมตช์แรกใน PWG เขาชนะในสองปี[19] เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคมที่แสดงครบรอบแปด PWG ของสตีนแรกที่พ่ายแพ้ในการแข่งขัน PAC ซิงเกิ้ลก่อนที่จะใกล้เคียงกับ CIMA ที่จะเอาชนะ PWG แท็กทีมชนะโลกหนุ่มเหรียญในการแข่งขันที่ไม่ใช่ชื่อ หลังจากที่เคลาดิโอ Castagnoli แพ้พระเอกคริสในกิจกรรมหลักของเย็นจะเก็บ PWG แชมป์โลก, สตีนท้าทายให้เขาและการแข่งขันในการแข่งขันที่สามของคืนพ่ายแพ้เขาจะชนะ PWG แชมป์โลกเป็นครั้งที่สอง[20] เมื่อวันที่ 22 ตุลาคมสตีนที่หายไป PWG แชมป์โลกเอล Generico ในการแข่งขันบันไดต่อไปนี้การแทรกแซงจากหนุ่มเหรียญ หลังจากที่การแข่งขันซูเปอร์มังกรปรากฏตัวครั้งแรกของเขาในปีที่สามโดยการบันทึกสตีนกับทั้งสองยอมรับความท้าทายหนุ่มเหรียญสำหรับการแข่งขันสงครามกองโจร[21] เมื่อวันที่ 17 มีนาคมสตีนแพ้ซามีเซนและเอ็ดดี้เอ็ดเวิร์ดส์ในการแข่งขันสามทางที่จะชนะ PWG แชมป์โลกเป็นครั้งที่สาม[22] เมื่อวันที่ 1 ธันวาคมสตีนที่หายไป PWG แชมป์โลกโคลอดัมในการแข่งขันสงครามกองโจร[23][24] เมื่อวันที่ 31 สิงหาคมสตีนเป็นอธรรม และกลายเป็นใหม่ที่เป็นมั่นคง ชื่อ "Mount Rushmore แห่งการต่อสู้" กับ PWG แชมป์โลกอดัมโคลและ PWG แท็กทีมชนะหนุ่มเหรียญ[25][26] 26 กรกฏาคม 2014 สตีนก็แพ้เทรเวอร์ลี ในแมตช์อำลาของเขา PWG[27]

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2014–ปัจจุบัน)

เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2014, WWE ประกาศว่าสตีนได้เซ็นสัญญากับพวกเขาและเป็นผลจากการรายงานไปยัง NXT ระบบการพัฒนาของพวกเขาในวันที่ 25 สิงหาคม[28] เขาได้รับชื่อใหม่ว่า เควิน โอเวนส์ และ NXT ได้ออกวิดีโอโปรโมตตั้งแต่วันที่ 20 พฤศจิกายนการเปิดตัวครั้งแรกของเขาที่จะเกิดขึ้น;[29] โอเวนส์รายละเอียดว่าเขาได้ปล้ำเป็นเวลา 14 ปีก่อนที่จะทำให้มันเป็นไป WWE หลังจากที่ต้องเผชิญกับ (และกลายเป็นเพื่อนกับ) อีกหลายปัจจุบัน WWE มวยปล้ำหรือ NXT วงจรอิสระปีที่ผ่านมา แต่ WWE ลงนามพวกเขาครั้งแรก ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่, โอเวนส์ประกาศว่าเขาจะต่อสู้กับทุกคนและทุกคนเพราะการต่อสู้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เขาจะให้ครอบครัวของเขา[30][31][32]

ใน NXT TakeOver: R Evolution โอเวนส์ได้เปิดตัวขึ้นปล้ำครั้งแรกโดยชนะ ซีเจ พาร์เกอร์ คืนเดียวโอเวนส์ได้มาลอบทำร้าย ซามี เซน (อดีต เอล เจเนริโก) หลังจากที่คว้าแชมป์ NXTมาได้[33] จากนั้นโอเวนส์ได้ขอชิงแชมป์ NXT จากซามี เซน ใน NXT TakeOver: Rival[34] และโอเวนส์ก็เป็นฝ่ายชนะและได้แชมป์ NXT สมัยแรก (สองเดือนหลังจากเปิดตัว)[35] ก่อนจะเสียแชมป์ให้กับ ฟิน บาลอร์ ในรายการพิเศษ The Beast in the East วันที่ 4 กรกฎาคม ที่ โตเกียว, ญี่ปุ่น หลังจากที่ครองแชมป์มาเป็นเวลา 143 วัน[36]

ในรอว์ วันที่ 18 พฤษภาคม 2015 โอเวนส์ได้ปรากฏตัวครั้งแรกโดยมาเล่นงาน จอห์น ซีนา เจ้าของแชมป์ยูเอส ในตอนนั้น และได้มีแมตช์เจอกันในแบบนอกรอบในศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2015) โดยโอเวนส์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ในแมตช์แรก แบบใสสะอาด[37][38] ในศึก มันนีย์อินเดอะแบงก์ (2015) โอเวนส์ได้แพ้ให้กับซีนา หลังแมตช์ โอเวนส์ได้มาเล่นงานซีนา และจับใส่ท่า Pop-up powerbomp กับขอบเวที[39] ในศึก แบทเทิลกราวด์ (2015) โอเวนส์ได้ชิงแชมป์ยูเอสกับซีนา แต่โอเวนส์ก็แพ้ไปด้วยท่าซับมิสชั่น STF[40] ต่อมาได้เปิดศึกกับ ซีซาโร จนมีแมตช์กันในศึก ซัมเมอร์สแลม (2015)[41] และเอาชนะไปได้สำเร็จ[42]

ในศึก ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015) โอเวนส์ได้คว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล เป็นสมัยแรก โดยเอาชนะ ไรแบ็ค และเป็นเข็มขัดแชมป์เดี่ยวเส้นแรกของเขาในฐานะสตาร์หลักของ WWE[43]

สื่ออื่นๆ

ในปี 2012 แหวนแห่งเกียรติยศ (ROH) เปิดตัวสอง 2 ชุดแผ่นสิทธิเควินสตีน: ขึ้นไปด้านบนโดยมุ่งเน้นที่สองปีแรกของเขากับโปรโมชั่นและเควินสตีน: ดีเข้าไปในบ้าครอบคลุมการทำงานเดี่ยวของเขา 2009-2010 ในปี 2013 ต้าเปิดตัวดีวีดีชื่อเควินสตีน. นรกที่เพิ่มขึ้นซึ่งรวมถึงทั้งสองแมตช์ที่ดีที่สุดของเขาในการส่งเสริมการขายและการให้สัมภาษณ์ยิงซึ่งสตีนไปลงในรายละเอียดมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับจิม Cornette และจองห้องพักของเขาต้า[18] ดีวีดีถูกดึงออกมาจากร้านค้าออนไลน์ต้าไม่นานหลังจากที่ปล่อยให้เป็นอิสระ[44][45] มันถูกสร้างขึ้นอีกครั้งในช่วงปี 2013 ในช่วงเทศกาลคริสต์มาส[46] ต่อการจากไปของเขาต้าปล่อยอีกซีดีชุดที่ 3 มีสิทธิขอขอบคุณขอบคุณสตีนซึ่งเป็นจุดเด่น ตรงจากสิ้นแชมป์วิ่งของเขาผ่านการแข่งขันครั้งสุดท้ายของเขากับบริษัท

ชีวิตส่วนตัว

เติบโตขึ้นมาใน Marieville ควิเบกสตีนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของฝรั่งเศสแคนาดาและพูดภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแรกของเขา[47][48] สตีนมีส่วนร่วมในกีฬาเช่นฮอกกี้ฟุตบอลและเบสบอล เขาไม่เคยคิดว่าการพัฒนาอาชีพออกใด ๆ ของผู้ที่เล่นกีฬาโดยเฉพาะฟุตบอลหลังจากความทุกข์ได้รับบาดเจ็บที่อายุ 11 แทนเขาถือว่ากลายเป็นนักมวยปล้ำอาชีพหลังจากที่ดูเทปวีดิทัศน์ของ WrestleMania จินกับพ่อของเขา[49] สตีนได้เรียนรู้ที่จะพูด ภาษาอังกฤษเป็นวัยรุ่นจากการดู WWE ดิบและลอกเลียนแบบโปรโมชั่นและเห็นว่าเขาได้ยิน[48]

สตีนและภรรยาของเขาคารินา[50][51] มีลูกชายคนหนึ่งชื่อโอเวน (ชื่อของโอเวน ฮาร์ต)[52] และลูกสาวชื่อ Élodie Leila[53] ในเดือนพฤษภาคม 2008 ในตอนท้ายของคืน DDT4 หนึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น , สตีนลูกชายแล้วหกเดือนเก่าปรากฏในส่วนที่มีคาลิเบอร์ซึ่งในคาลิเบอร์เรียกเขาว่าน่าเกลียด สตีนให้ Excalibur สาม piledrivers แพคเกจในแถวก่อนที่จะวางลูกชายของเขาที่ด้านบนของคาลิเบอร์สำหรับขา[54]

ในมวยปล้ำ

สตีนใช้ท่า cannonball
สตีนใช้ท่า super rolling fireman's carry slam
สตีนใช้ท่า superkicking
  • ฉายา
    • "The Anti-Christ of Pro Wrestling"[7]
    • "KO"
    • "The Prizefighter"
    • "Mr. Wrestling"[7]
    • "Wrestling's Worst Nightmare"[59]

ผลงานแชมป์

ในตอนเป็นแชมป์โลก ROH
  • All American Wrestling
    • AAW Heavyweight Championship (1 time)[70]
  • Capital City Championship Combat
    • C*4 Championship (1 time)[71]
    • C*4 Tag Team Championship (1 time) – with Mike Bailey[72]
  • Combat Revolution Wrestling
    • CRW Tag Team Championship (1 time) – with Pat Skillz[73]
  • Combat Zone Wrestling
    • CZW Iron Man Championship (1 time)[74]
  • Elite Wrestling Revolution
    • EWR Heavyweight Championship (2 times)
    • Elite 8 Tournament (2005)
  • International Wrestling Syndicate
    • IWS Canadian Championship (1 time)[71]
    • IWS World Heavyweight Championship (3 times)[75]
  • North Shore Pro Wrestling
    • NSPW Championship (1 time)[71]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI ranked him #10 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2013[79]
  • SoCal Uncensored
    • Wrestler of the Year (2005)[81]
  • Squared Circle Wrestling
    • 2CW Heavyweight Championship (1 time)[82]
    • 2CW Tag Team Championship (1 time) – with Jason Axe
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Best Brawler (2010–2012)[83][84][85]
    • Feud of the Year (2010) vs. El Generico[83]

แมตช์ที่มีสิ่งต่างๆ เป็นเดิมพัน

สิ่งที่เดิมพัน ผู้ชนะ ผู้แพ้ สถานที่ วันที่ หมายเหตุ
อาชีพ เอล เจเนริโค เควิน สตีน นิวยอร์กซิตี, รัฐนิวยอร์ก 18 ธันวาคม 2010 แมตช์ หน้ากาก ปะทะ อาชีพใน ริงออฟออเนอร์ ใน ไฟนัลแบทเทิล 2010

อ้างอิง

  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 LeRoux, Yves (February 26, 2005). "Steen believes in goals, not dreams; Montreal grappler expanding his horizons". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  2. ↑ "Biography". KillSteenKill (official website). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 26, 2012. สืบค้นเมื่อ May 14, 2012.
  3. ↑ Johnson, Mike (2014-11-20). "Kevin Steen update". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2014-11-20.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 "Kevin Steen". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "OWOW" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
  5. ↑ Caldwell, James (May 14, 2005). "5/13 PWG in Hollywood, Calif.: Styles vs. Daniels goes 60 Minutes, Pseudo Dragon revealed". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 30, 2009.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ December 12, 2014.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 "Kevin Steen". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ December 27, 2011.
  8. ↑ 8.0 8.1 Herzog, Kenny (May 18, 2015). "Who Is Kevin Owens? The Guy Who Gatecrashed 'Raw' Speaks". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ May 19, 2015.
  9. ↑ "Jason Takes PWG". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  10. ↑ "Zombies Shouldn't Run". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  11. ↑ "Chanukah Chaos (The C's Are Silent)". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  12. ↑ "Astonishing X-Mas". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  13. ↑ "Giant-Size Annual #4". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  14. ↑ "European Vacation II – England". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  15. ↑ "European Vacation II – Germany". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  16. ↑ "1.21 Gigawatts". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  17. ↑ "Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament – Night 2". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 แม่แบบ:Cite DVD notes
  19. ↑ "Cyanide: A Loving Tribute to Poison". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  20. ↑ Caldwell, James (July 24, 2011). "PWG News: New PWG champion – impromptu title match concludes "PWG 8" Saturday night". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 24, 2011.
  21. ↑ Massingham, Matt (October 23, 2011). "10/22 PWG results Reseda, Calif.: PWG Title change, SoCal character returns, Young Bucks vs. Future Shock for Tag Titles". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ October 23, 2011.
  22. ↑ Caldwell, James (March 18, 2012). "PWG Title changes hands Saturday". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 18, 2012.
  23. ↑ Nick (December 2, 2012). "Show Results – 12/1 PWG in Reseda, Calif.: New PWG champ crowned, Joey Ryan's farewell match, Strong & Edwards". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 2, 2012.
  24. ↑ Namako, Jason (December 2, 2012). "12/1 PWG Results: Reseda, California". WrestleView. สืบค้นเมื่อ December 2, 2012.
  25. ↑ John C. (September 1, 2013). "2013 Pro Wrestling Guerrilla Battle of Los Angeles winner is..." Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ September 1, 2013.
  26. ↑ "PWG – 2013 BOLA – The Mount Rushmore of Wrestling". Pro Wrestling Guerrilla. YouTube. September 1, 2013. สืบค้นเมื่อ September 3, 2013.
  27. ↑ Caldwell, James (July 27, 2014). "Show results – 7/26/27 PWG "Eleven" in Reseda, Calif.: Anniversary show features new PWG Tag Champs, PWG Title match, Guerrilla Warfare, Kevin Steen's farewell, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 27, 2014.
  28. ↑ Caldwell, James (August 12, 2014). "WWE news: Kevin Steen officially signs with WWE, Steen talks how he found his way to NXT". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 12, 2014.
  29. ↑ Trionfo, Richard (November 20, 2014). "WWE NXT report: we have a main event for the next Takeover special; someone is coming on the 11th". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ November 20, 2014.
  30. ↑ "11/27 Zim's WWE NXT Coverage". prowrestling.net. สืบค้นเมื่อ March 28, 2015.
  31. ↑ Trionfo, Richard (December 4, 2014). "WWE NXT report: final show before R Evolution; Neville and Zayn; Balor and Itami in action; Bull and Baron try to have a match with a negative length; and more". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ January 2, 2015.
  32. ↑ James, Justin. "James's WWE NXT report 12/4 – Week 129: Final hype for "Takeover" special, Neville-Zayn final promo exchange, Itami & Balor tag main event, Charlotte; Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 2, 2015.
  33. ↑ Caldwell, James (December 11, 2014). "Caldwell's WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.
  34. ↑ Howell, Nolan. "NXT: Tournament and contract signing heat up". Canoe.ca. Slam Wrestling. สืบค้นเมื่อ February 7, 2015.
  35. ↑ James, Justin. "WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women's Title semi-main event, Neville-Balor; Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 13, 2015.
  36. ↑ Caldwell, James (July 4, 2015). "CALDWELL'S WWE NETWORK SPECIAL REPORT 7/4: Complete "virtual-time" coverage of "Beast in the East" - Lesnar's in-ring return, Owens vs. Balor for NXT Title, more". PWTorch. สืบค้นเมื่อ July 4, 2015.
  37. ↑ Laboon, John. "John Cena vs. Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ May 19, 2015.
  38. ↑ Caldwell, James (May 31, 2015). "CALDWELL'S WWE E. CHAMBER PPV REPORT 5/31: Ongoing "virtual-time" coverage of WWE Title match, Cena vs. Owens, two Elimination Chamber matches, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 31, 2015.
  39. ↑ Caldwell, James (June 14, 2015). "CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 6/14: Complete "virtual-time" coverage of Dusty Rhodes 10-bell salute, WWE Title match, MITB match, Cena vs. Owens II, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 15, 2015.
  40. ↑ Wortman, James. "United States Champion John Cena def. Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2015.
  41. ↑ "Kevin Owens issues a warning to Cesaro: July 29, 2015". YouTube. July 29, 2015. สืบค้นเมื่อ July 29, 2015.
  42. ↑ Caldwell, James (August 23, 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 23, 2015.
  43. ↑ Keller, Wade (September 20, 2015). "Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 25, 2015.
  44. ↑ Radican, Sean (June 30, 2013). "Radican's ROH DVD Review Series: "Kevin Steen: Hell Rising" – Steen discusses relationship with Cornette, run as ROH champ, new details on time away from ROH in 2011". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 18, 2013.
  45. ↑ Ford, Kevin (June 25, 2013). "100 Percent Fordified: Ring of Honor Kevin Steen – Hell Rising". 411Mania. สืบค้นเมื่อ December 18, 2013.
  46. ↑ "Kevin Steen: Hell Rising 2 disc set". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ December 4, 2014.
  47. ↑ Top 10 Raw Moments: WWE Top 10, June 22, 2015
  48. ↑ 48.0 48.1 "Leaders of the new school". WWE.com. September 18, 2014. สืบค้นเมื่อ August 26, 2015.
  49. ↑ "Biography". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 16, 2011.
  50. ↑ http://www.wrestlinginc.com/wi/news/2015/0519/594438/kevin-owens-wife-posts-video-of-their-son-reacting-to-his-dad/
  51. ↑ https://instagram.com/karinaleilas/
  52. ↑ Steen, Kevin (May 7, 2012). "Owen Steen". Twitter. สืบค้นเมื่อ June 2, 2015.
  53. ↑ Steen, Kevin (April 22, 2014). "Élodie Leila Steen". Twitter. สืบค้นเมื่อ April 23, 2014.
  54. ↑ Domingo, Bayani (May 18, 2008). "Pro Wrestling Guerrilla: Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament Night 1 – 5.17.08". 411Mania. สืบค้นเมื่อ February 21, 2010.
  55. ↑ Martin, Adam (February 12, 2010). "ROH on HDNet Recap – 2/15/10". WrestleView. สืบค้นเมื่อ February 19, 2010.
  56. ↑ Metzger, Mike (May 26, 2014). "Metzger's ROH TV results 5/25: Maintenance show post-NYC includes Kevin Steen main event, TV Title match, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 30, 2014.
  57. ↑ Namako, Jason (August 8, 2013). "Jason Namako recaps PWG Is your Body Ready?". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 10, 2014.
  58. ↑ Namako, Jason (February 13, 2012). "ROH on Sinclair Results – 2/11/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ February 22, 2012.
  59. ↑ 59.0 59.1 Namako, Jason (February 20, 2012). "ROH on Sinclair Results – 2/18/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ February 22, 2012.
  60. ↑ Namako, Jason (March 12, 2012). "ROH on Sinclair Results – 3/10/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ March 16, 2012.
  61. ↑ 61.0 61.1 61.2 61.3 61.4 61.5 61.6 61.7 "Kevin Steen". Wrestlingdata.com. สืบค้นเมื่อ February 22, 2014.
  62. ↑ Namako, Jason (October 13, 2012). "ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ October 13, 2012.
  63. ↑ Nichols, JP (January 24, 2007). "The Independent Insight: CZW "Best of the Best V" 5.14.05". 411Mania. สืบค้นเมื่อ November 30, 2009.
  64. ↑ Garoon, Brad (January 24, 2008). "BG Says: PWG Beyond the Thunderdome". 411Mania. สืบค้นเมื่อ November 30, 2009.
  65. ↑ Musgrave, Dave (September 22, 2013), "ROH TV report – ROH title tournament matches", Wrestling Observer Newsletter, สืบค้นเมื่อ April 19, 2014
  66. ↑ Metzger, Mike (April 20, 2014), Metzger's ROH TV results 4/19: Steen vs. Elgin for an IWGP Title shot, The Decade six-man tag from Mania Weekend, Pro Wrestling Torch, สืบค้นเมื่อ April 19, 2014
  67. ↑ 67.0 67.1 67.2 67.3 "Themes". Cagematch. สืบค้นเมื่อ March 11, 2012.
  68. ↑ "VSplanet ROH themes".
  69. ↑ "WWE NXT: Fight (Kevin Owens) – Single". WWE. iTunes. December 12, 2014. สืบค้นเมื่อ December 13, 2014.
  70. ↑ "Show results - 11/30 AAW in Berwyn, Ill.: Steen captures AAW Title, Finals of Allegiance Tag Tournament more". Pro Wrestling Torch. 2013-12-01. สืบค้นเมื่อ 2013-12-01.
  71. ↑ 71.0 71.1 71.2 "Cagematch title listing".
  72. ↑ "C*4 "Domination 2K11" Official Results".
  73. ↑ "Historique du Titre Tag Team de la CRW". Combat Revolution Wrestling (ภาษาFrench). สืบค้นเมื่อ 2014-01-19.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
  74. ↑ "CZW New Horror Champions". Combat Zone Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2010-10-23.
  75. ↑ "Independent Wrestling Results – June 2004". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-07-05.
  76. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Champion: "Mr. Wrestling" Kevin Steen". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-10-23.
  77. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-10-23.
  78. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen (2nd Reign)". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-10-23.
  79. ↑ Oliver, Greg (2013-08-26). "Lots of Canadian content on PWI 500". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2013-08-31.
  80. ↑ "Ring Of Honor Tag Team Championship". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ 2010-04-05.
  81. ↑ "SoCal UNCENSORED Awards 2005". SoCal Uncensored. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-08-22. สืบค้นเมื่อ 2010-04-09.
  82. ↑ "2CW Event results". The 2CW Fancast. สืบค้นเมื่อ 2012-06-24.
  83. ↑ 83.0 83.1 Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.
  84. ↑ Meltzer, Dave (January 30, 2012). "Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA. ISSN 1083-9593.
  85. ↑ Meltzer, Dave (January 23, 2013). "The 2012 Wrestling Observer Newsletter Annual Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California. ISSN 1083-9593.
  86. ↑ "Owen become the Chanp". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 February 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เควิน โอเวนส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เควิน_โอเวนส์&oldid=6185597"