การจับสลาก - วิกิพีเดีย

บ่อเกิดอำนาจ

ประชาธิปไตย อำนาจของคนส่วนใหญ่
การจับสลาก โดยตรง แบบสังคมนิยม มีผู้แทน สังคมนิยม เสรีนิยม อื่น ๆ
คณาธิปไตย อำนาจของคนส่วนน้อย
การปกครองโดยพรรคการเมือง กึ่งประชาธิปไตย คตินิยมนักวิชาการ โจราธิปไตย ตุลาการธิปไตย เทวาธิปไตย ธรรมาธิปไตย พฤฒาธิปไตย วิชญาธิปไตย เศรษฐยาธิปไตย เสนาธิปไตย อภิชนาธิปไตย
อัตตาธิปไตย อำนาจของผู้เดียว
ทรราช เผด็จการทหาร ระบบใช้อำนาจเด็ดขาด ระบอบเผด็จการ
อนาธิปไตย อำนาจไม่เป็นของผู้ใด
ลัทธิอนาธิปไตย สังคมไร้รัฐ สมาคมอิสระ

อุดมการณ์อำนาจ

กษัตริย์นิยม กับ สาธารณรัฐนิยม อุดมการณ์ทางสังคมการเมือง
นิตินิยม ระบบกึ่งประธานาธิบดี ระบบคณะกรรมการ ระบบประธานาธิบดี รัฐคอมมิวนิสต์ รัฐสังคมนิยม ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ สมบูรณาญาสิทธิราชย์ สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
ลัทธิอำนาจนิยม กับ อิสรนิยม อุดมการณ์ทางเศรษฐกิจสังคม
คตินิยมการกระจาย ระบบเจ้าขุนมูลนาย ระบบใช้อำนาจเด็ดขาด ระบบรวบอำนาจเบ็ดเสร็จ ลัทธิคอมมิวนิสต์ ลัทธิชนเผ่า ลัทธิฟาสซิสต์ ลัทธิอาณานิคม สังคมนิยม อนาธิปไตย
ฆราวาสนิยม ศาสนานิยม
รัฐโลกวิสัย รัฐอเทวนิยม ศาสนาประจำชาติ
ท้องถิ่น กับ โลก อุดมการณ์ทางภูมิวัฒนธรรม
ชาตินิยม นครรัฐ รัฐบาลโลก รัฐประชาชาติ โลกนิยม สากลนิยม องค์การระหว่างประเทศ

โครงสร้างอำนาจ

คตินิยมรัฐเดี่ยว
จักรวรรดิ พรินซิพาลิตี รัฐเดี่ยว
รัฐผู้รับอุปถัมภ์
กษัตริย์หุ่นเชิด เขตอุปราช ดินแดนในภาวะพึ่งพิง ประเทศในเครือจักรภพ รัฐบรรณาการ เมืองขึ้น รัฐกันชน รัฐในอารักขา รัฐบริวาร รัฐสมทบ รัฐหุ่นเชิด อาณานิคมปกครองตนเอง
ระบอบสหพันธรัฐ
การมอบอำนาจปกครอง สมาพันธรัฐ สหพันธรัฐ สหภาพเหนือชาติ อภิรัฐ
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
ประเทศด้อยอำนาจ ประเทศอำนาจนำภูมิภาค ประเทศอำนาจปานกลาง มหาอำนาจ อภิมหาอำนาจ

ในวิธีการปกครอง การจับสลาก (อังกฤษ: sortition, demarchy, stochocracy) เป็นการเลือกข้าราชการการเมืองจากการสุ่มตัวอย่างผู้สมัคร^[1] ระบบนี้ตั้งใจรับประกันว่าภาคีที่มีความสนใจและมีความสามารถทุกฝ่ายจะมีโอกาสเท่ากันในการรับตำแหน่งสาธารณะ นอกจากนี้ยังลดการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เพราะไม่มีประโยชน์ในการให้คำสัญญาแก่เขตเลือกตั้งสำคัญหากผู้ดำรงตำแหน่งมาจากการจับสลาก^[2] ในประชาธิปไตยแบบเอเธนส์โบราณ การจับสลากเป็นวิธีการตามประเพณีและวิธีการหลักในการแต่งตั้งผู้ดำรงตำแหน่งการเมือง และถือเป็นคุณลักษณะสำคัญของประชาธิปไตย^[3]

ปัจจุบันการจับสลากใช้เพื่อเลือกคณะลูกขุนในระบบคอมมอนลอว์ และบางทีใช้ในการจัดกลุ่มพลเมืองที่มีอำนาจให้คำปรึกษาทางการเมือง เช่น ลูกขุนพลเมือง หรือสมัชชาพลเมือง^[4]

อ้างอิง

[แก้]

↑ Landemore, Hélène (January 15, 2010). Deliberation, Representation, and the Epistemic Function of Parliamentary Assemblies: a Burkean Argument in Favor of Descriptive Representation (PDF). International Conference on “Democracy as Idea and Practice,” University of Oslo, Oslo January 13–15, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-12-08.
↑ Graeber, David (2013-04-09). The Democracy Project: A History, a Crisis, a Movement. Random House Inc. pp. 957–959. ISBN 978-0-679-64600-6. สืบค้นเมื่อ 1 October 2018.
↑ Headlam, James Wycliffe (1891). Election by Lot at Athens. p. 12.
↑ Fishkin, James (2009). When the People Speak: Deliberative Democracy & Public Consultation. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199604432.