ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอวังหิน"
Sorawitlive (คุย | ส่วนร่วม) |
Sorawitlive (คุย | ส่วนร่วม) |
||
| บรรทัด 23: | บรรทัด 23: | ||
อำเภอวังหิน จัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อวันที่ [[9 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2530]] ประกอบด้วยตำบลบุสูง ตำบลดวนใหญ่ ตำบลบ่อแก้ว ตำบลศรีสำราญ และตำบลธาตุ และได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอในปี [[พ.ศ. 2536]] |
อำเภอวังหิน จัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อวันที่ [[9 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2530]] ประกอบด้วยตำบลบุสูง ตำบลดวนใหญ่ ตำบลบ่อแก้ว ตำบลศรีสำราญ และตำบลธาตุ และได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอในปี [[พ.ศ. 2536]] |
||
เดิมบริเวณพื้นที่อำเภอวังหิน พบว่ามีร่องรอยของอารยธรรมและการก่อตั้งชุมชนมาตั้งแต่สมัยยุคทวารวดี โดยมีการสร้างเมืองที่มีคูเมืองล้อมรอบตามแบบอย่างของเมืองยุคทวารวดี ครั้นถึงยุคกรุงศรีอยุธยา สัณนิษฐานว่าบริเวณพื้นที่ดังกล่าวเคยเป็นที่ตั้งของเมืองศรีนครลำดวน ชุมชนเขมรป่าดง ในปี พ.ศ. |
เดิมบริเวณพื้นที่อำเภอวังหิน พบว่ามีร่องรอยของอารยธรรมและการก่อตั้งชุมชนมาตั้งแต่สมัยยุคทวารวดี โดยมีการสร้างเมืองที่มีคูเมืองล้อมรอบตามแบบอย่างของเมืองยุคทวารวดี ครั้นถึงยุคกรุงศรีอยุธยา สัณนิษฐานว่าบริเวณพื้นที่ดังกล่าวเคยเป็นที่ตั้งของเมืองศรีนครลำดวน ชุมชนเขมรป่าดง |
||
ในปี พ.ศ. 2303 สมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ หรือสมเด็จพระที่นั่งสุริยามรินทร์แห่งกรุงศรีอยุธยา โปรดเกล้าฯ ให้ยกบ้านปราสาทสี่เหลี่ยมดงลำดวน (บ้านดวนใหญ่) ขึ้นเป็นเมืองชื่อ “เมืองศรีนครลำดวน” และแต่งตั้งตากะจะหัวหน้าชุมชนเขมรป่าดงเป็นเจ้าเมืองให้มีบรรดาศักดิ์ที่หลวงแก้วสุวรรณ และแต่งตั้งเชียงขันผู้น้องเป็นหลวงปราบ ลุถึงสมัยกรุงธนบุรี ระหว่างปี พ.ศ. 2319–2321 [[สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี]] (พระเจ้าตากสิน) โปรดเกล้าฯ มีรับสั่งให้[[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช|พระยาจักรี]] (ทองด้วง) ไปทำศึกปราบกบฏกับเวียงจันทน์ พระไกรภักดีศรีนครลำดวน (ตากะจะ) และหลวงปราบ ได้เกณฑ์กำลังไปช่วยรบอย่างเข้มแข็งจนได้รับชัยชนะทุกครั้ง ถือว่ามีความดีความชอบจึงได้โปรดเกล้าฯ เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น “'''พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน'''<sup>[[จังหวัดศรีสะเกษ#cite%20note-19|[]]</sup>และในปีนี้เองพระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน(ตากะจะ) ได้ถึงแก่อนิจกรรม พระเจ้ากรุงธนบุรี ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้หลวงปราบ (เชียงขัน) เป็นเจ้าเมืองคนต่อมาในบรรดาศักดิ์และราชทินนามที่“พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน” และมีพระบรมราชานุญาตให้พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน(เชียงขัน) ย้ายเมืองไปตั้งอยู่ที่บ้านแตระ (ริมฝั่งห้วยเหนือ) ซึ่งมีทำเลและชัยภูมิดีกว่าที่เดิม ทั้งนี้เพราะมีลำห้วยเป็นคูน้ำธรรมชาติล้อมรอบ และได้พระราชทานนามเมืองใหม่นี้ว่า “เมืองคูขันธ์หรือเมืองขุขันธ์ ” นอกจากนี้ยังได้พระราชทานนาม เจ้าเมืองใหม่ว่า “พระยาขุขันธ์ภักดีศรีนครลำดวน” เมืองศรีนครลำดวนจึงกลายเป็นเพียงหมู่บ้าน ตำบล ต่อมาจนกระทั่งตั้งเป็นอำเภอไม่ได้เอาชื่อเดิมมาตั้งเป็นชื่ออำเภอคงตั้งชื่อตามวังน้ำว่า “วังหิน” เดิมอำเภอวังหินนั้น ขึ้นอยู่กับการปกครองอำเภอเมืองศรีสะเกษ ต่อมาได้รับการจัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอ วังหิน ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๓๐ โดยอำเภอวังหินแยกการปกครอง จากอำเภอเมืองศรีสะเกษ โดยตั้งชื่อตามห้วงน้ำใกล้ที่ตั้งกิ่งอำเภอ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของห้วยคล้าเรียกว่า “วังหิน” |
|||
== ที่ตั้งและอาณาเขต == |
== ที่ตั้งและอาณาเขต == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:51, 23 มิถุนายน 2562
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
อำเภอวังหิน | |
|---|---|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
| • อักษรโรมัน | Amphoe Wang Hin |
| คำขวัญ: วังหินถิ่นธรรมชาติ ประวัติศาตร์เมืองเก่า ศรีนครลำดวน มากล้วนหอมแดง รวมแหล่งอารยธรรม วีรกรรมตากะจะบ้านดวนใหญ่ ผ้าใหมมัดหมี่ คนดีวังหิน | |
 แผนที่จังหวัดศรีสะเกษ เน้นอำเภอวังหิน | |
| พิกัด: 14°56′54″N 104°13′48″E / 14.94833°N 104.23000°E | |
| ประเทศ |  ไทย |
| จังหวัด | ศรีสะเกษ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 237.619 ตร.กม. (91.745 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2561) | |
| • ทั้งหมด | 50,198 คน |
| • ความหนาแน่น | 211.25 คน/ตร.กม. (547.1 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัสไปรษณีย์ | 33270 |
| รหัสภูมิศาสตร์ | 3316 |
| ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอวังหิน หมู่ที่ 19 ตำบลบุสูง อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ 33270 |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
วังหิน เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดศรีสะเกษ ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของจังหวัด ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม เป็นอำเภอที่มีทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 220 ซึ่งเป็นถนนสายสำคัญของจังหวัดศรีสะเกษผ่าน
ประวัติ
อำเภอวังหิน จัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2530 ประกอบด้วยตำบลบุสูง ตำบลดวนใหญ่ ตำบลบ่อแก้ว ตำบลศรีสำราญ และตำบลธาตุ และได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอในปี พ.ศ. 2536
เดิมบริเวณพื้นที่อำเภอวังหิน พบว่ามีร่องรอยของอารยธรรมและการก่อตั้งชุมชนมาตั้งแต่สมัยยุคทวารวดี โดยมีการสร้างเมืองที่มีคูเมืองล้อมรอบตามแบบอย่างของเมืองยุคทวารวดี ครั้นถึงยุคกรุงศรีอยุธยา สัณนิษฐานว่าบริเวณพื้นที่ดังกล่าวเคยเป็นที่ตั้งของเมืองศรีนครลำดวน ชุมชนเขมรป่าดง
ในปี พ.ศ. 2303 สมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ หรือสมเด็จพระที่นั่งสุริยามรินทร์แห่งกรุงศรีอยุธยา โปรดเกล้าฯ ให้ยกบ้านปราสาทสี่เหลี่ยมดงลำดวน (บ้านดวนใหญ่) ขึ้นเป็นเมืองชื่อ “เมืองศรีนครลำดวน” และแต่งตั้งตากะจะหัวหน้าชุมชนเขมรป่าดงเป็นเจ้าเมืองให้มีบรรดาศักดิ์ที่หลวงแก้วสุวรรณ และแต่งตั้งเชียงขันผู้น้องเป็นหลวงปราบ ลุถึงสมัยกรุงธนบุรี ระหว่างปี พ.ศ. 2319–2321 สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี (พระเจ้าตากสิน) โปรดเกล้าฯ มีรับสั่งให้พระยาจักรี (ทองด้วง) ไปทำศึกปราบกบฏกับเวียงจันทน์ พระไกรภักดีศรีนครลำดวน (ตากะจะ) และหลวงปราบ ได้เกณฑ์กำลังไปช่วยรบอย่างเข้มแข็งจนได้รับชัยชนะทุกครั้ง ถือว่ามีความดีความชอบจึงได้โปรดเกล้าฯ เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น “พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน[และในปีนี้เองพระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน(ตากะจะ) ได้ถึงแก่อนิจกรรม พระเจ้ากรุงธนบุรี ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้หลวงปราบ (เชียงขัน) เป็นเจ้าเมืองคนต่อมาในบรรดาศักดิ์และราชทินนามที่“พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน” และมีพระบรมราชานุญาตให้พระยาไกรภักดีศรีนครลำดวน(เชียงขัน) ย้ายเมืองไปตั้งอยู่ที่บ้านแตระ (ริมฝั่งห้วยเหนือ) ซึ่งมีทำเลและชัยภูมิดีกว่าที่เดิม ทั้งนี้เพราะมีลำห้วยเป็นคูน้ำธรรมชาติล้อมรอบ และได้พระราชทานนามเมืองใหม่นี้ว่า “เมืองคูขันธ์หรือเมืองขุขันธ์ ” นอกจากนี้ยังได้พระราชทานนาม เจ้าเมืองใหม่ว่า “พระยาขุขันธ์ภักดีศรีนครลำดวน” เมืองศรีนครลำดวนจึงกลายเป็นเพียงหมู่บ้าน ตำบล ต่อมาจนกระทั่งตั้งเป็นอำเภอไม่ได้เอาชื่อเดิมมาตั้งเป็นชื่ออำเภอคงตั้งชื่อตามวังน้ำว่า “วังหิน” เดิมอำเภอวังหินนั้น ขึ้นอยู่กับการปกครองอำเภอเมืองศรีสะเกษ ต่อมาได้รับการจัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอ วังหิน ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๓๐ โดยอำเภอวังหินแยกการปกครอง จากอำเภอเมืองศรีสะเกษ โดยตั้งชื่อตามห้วงน้ำใกล้ที่ตั้งกิ่งอำเภอ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของห้วยคล้าเรียกว่า “วังหิน”
ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอวังหินตั้งอยู่ทางตอนกลางค่อนไปทางทิศตะวันตกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภออุทุมพรพิสัยและอำเภอเมืองศรีสะเกษ
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองศรีสะเกษและอำเภอพยุห์
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอไพรบึงและอำเภอขุขันธ์
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอปรางค์กู่และอำเภออุทุมพรพิสัย
การแบ่งเขตการปกครอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
อำเภอวังหินแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 8 ตำบล 126 หมู่บ้าน ได้แก่
| 1. | บุสูง | (Bu Sung) | 22 หมู่บ้าน | 5. | ศรีสำราญ | (Si Samran) | 13 หมู่บ้าน | |||||||||
| 2. | ธาตุ | (That) | 16 หมู่บ้าน | 6. | ทุ่งสว่าง | (Thung Sawang) | 15 หมู่บ้าน | |||||||||
| 3. | ดวนใหญ่ | (Duan Yai) | 18 หมู่บ้าน | 7. | วังหิน | (Wang Hin) | 11 หมู่บ้าน | |||||||||
| 4. | บ่อแก้ว | (Bo Kaeo) | 19 หมู่บ้าน | 8. | โพนยาง | (Phon Yang) | 12 หมู่บ้าน |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ท้องที่อำเภอวังหินประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลบุสูง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบุสูงทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลวังหิน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังหินทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลธาตุ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลธาตุทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลดวนใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลดวนใหญ่ทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบ่อแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ่อแก้วทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลศรีสำราญ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลศรีสำราญทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งสว่าง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลทุ่งสว่างทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลโพนยาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโพนยางทั้งตำบล
| อำเภอ |  | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||
| ภูมิศาสตร์ | |||||||||
| เศรษฐกิจ |
| ||||||||
| สังคม |
| ||||||||
 | บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |