สโมสรฟุตบอลนอตทิงแฮมฟอเรสต์
| ไฟล์:Nottingham Forest FC Logo.png | |||
| ชื่อเต็ม | สโมสรฟุตบอลนอตทิงแฮมฟอเรสต์ | ||
|---|---|---|---|
| ฉายา | Forest, The Reds, NFFC, The Tricky Trees, เจ้าป่า[1] Foresters[2] | ||
| สนาม | ซิตี้ กราวน์ เวสต์ บริกฟอร์ด นอตทิงแฮม NG2 5FJ อังกฤษ | ||
| ความจุ | 30,576[3] | ||
| เจ้าของ | เอ็นเอฟเอฟซีกรุปโฮลดิงส์ลิมิเต็ด | ||
| ประธาน | ฟาวาซ อัลฮาซาวี | ||
| ผู้จัดการ | ซาบรี ลามูชี | ||
| ลีก | อีเอฟแอลแชมเปียนชิป | ||
| 2019–20 | ลีกแชมเปียนชิป, อันดับ 7 | ||
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์สโมสร | ||
| |||
สโมสรฟุตบอลนอตทิงแฮมฟอเรสต์ (อังกฤษ: Nottingham Forest Football Club) หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า ฟอเรสต์ เป็นสโมสรฟุตบอลประจำเมืองนอตทิงแฮม ประเทศอังกฤษ มีฉายาในภาษาไทยว่า "เจ้าป่า" เป็นสโมสรที่เคยประสบความสำเร็จอย่างสูงด้วยการได้แชมป์ดิวิชันหนึ่ง 1 สมัย รวมถึงได้แชมป์ยูโรเปียนคัพ (ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกในปัจจุบัน) ได้ถึง 2 สมัยติดต่อกัน คือใน ปี ค.ศ.1979 และ 1980 ก่อนจะตกต่ำถูกลดชั้นลงไปเล่นในลีกระดับรอง ปัจจุบันฟอเรสต์เล่นอยู่ในอีเอฟแอลแชมเปียนชิป อันเป็นลีกรองลงมาจากพรีเมียร์ลีก
ประวัติ[แก้]
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ ได้ก่อตั้งใน 1865 โดยกลุ่ม shinty (เป็นสโมสรที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่อยู่มาถึงปัจจุบัน) ใน 1862 พวกเขาเข้าร่วมใน Football Alliance ใน 1888 และได้ชนะในการแข่งขันในปี 1892. พวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้ากับฟุตบอลลีกและฟอเรสต์ชนะ เอฟเอคัพในปี 1898 ฟอเรสต์ อ้างเกียรติยศของพวกเขาขณะที่พวกเขาชนะเอฟเอคัฟ 1898 ชนะ ดาร์บีเคาน์ตี 3-1 ที่สนามของคริสตัลพาเลซ อย่างไรก็ตาม สโมสรได้ใช้ตกชั้นไปเล่นในลีกสอง (แชมป์เปียนชิพในปัจจุบัน) ในปี 1949 และสโมสรก็ได้ตกชั้นไปเล่นใน ลีกสาม (ลีกวันในปัจจุบัน), ได้เลื่อนชั้นขึ้นมาในอีกสองปี หลังจากนั้นก็ได้แชมป์ "แชมป์เปียนชิพ" พวกเขาได้เลื่อนชั้นไปเล่นใน พรีเมียร์ชิพ(พรีเมียร์ลีกในปัจจุบัน) ในปี 1957 และชนะเอฟเอคัพเป็นครั้งที่สองในปี 1959, แม้สูญเสีย รอย ดไวทย์ ลุงของ เอลตัน จอห์น และ เป็นทีมแรกที่เอาชนะ 'hoodoo' ที่ Wembley โดยครั้งนี้ได้กลายเป็นทีมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในนอตทิงแฮม แต่หลังจากที่ยิ่งใหญ่สุด ๆ ได้เข้ารอบรองชนะเลิศในปี 1967 ฟอเรสต์ก็ตกชั้นจากพรีเมียร์ชิพในปี 1972
ฟอเรสต์เป็นทีมเล็ก ๆ ใน ลีกมาตรฐานของอังกฤษ จนกระทั่งกลางปี 1970 เมื่อ ไบรอัน คลัฟ และผู้ช่วยของเขา ปีเตอร์ เทเลอร์ เข้ามาคุมทีม คลัพว์เป็นผู้จัดการทีมที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในประวัติศาสตร์ของฟอเรสต์ พวกเขาได้แชมป์ลีกกับทีม คาร์บี้เคาว์ตี้ ในปี 1972 ที่ลนามของ ฟอเรสต์ ในวันที่ 6 มกราคม ปี 1975 หลังจากแพ้ 0-2 ในบ้านของพวกเขาต่อ น็อต เคาน์ตี ในวัน บ็อกซิง เดย์ (ฟอเรสต์ ไม่มีบอดร์ตัดสินใจ) จึงไล่ผู้จัดการทีมคนเก่าออก อลัน บราวน์ และเมื่อคลัวพ์ได้มาคุมเป็นนัดแรก มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่เอฟเอคัฟรอบสามนัดรีเพลยกับ ทอตแนมฮอตสเปอร์ ชนะไป1-0 ประตูชัยจากกองหน้าชาวสก็อต เนล มาร์ติน (ในการเล่นกับฟอเรสต์ มาร์ตินเป็นนักเตะคนแรกที่ยิงได้ 100 ประตู ในลีกทั้งอังกฤษและสกอตแลนด์)
ทีมชุดปัจจุบัน[แก้]
หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ
|
|
สีของสโมสร[แก้]
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ได้ใช้เสื้อสีแดงเป็นสัญลักษณ์นับตั้งแต่การก่อตั้งสโมสรเมื่อปี ค.ศ. 1865 ในการประชุมที่ Clinton Arms ซึ่งนำไปสู่การจัดตั้งสโมสรฟุตบอลแห่งนี้ คณะกรรมการในที่ประชุมได้ผ่านมติให้ใช้สีแดงที่เรียกว่าสี ‘Garibaldi Red’ เป็นสีประจำทีม[4] เพื่อเป็นเกียรติให้แก่ จูเซปเป การิบัลดี ผู้รักชาติชาวอิตาลีซึ่งเป็นผู้นำของพรรค Camicie rosse (พรรคเสื้อสีแดง) ซึ่งเป็นพรรคที่มีบทบาทในการเคลื่อนไหวให้เกิดการรวมชาติอิตาลี ในเวลานั้นสโมสรยังได้ทำเครื่องหมายสำหรับระบุทีมของตนเพิ่มด้วยการทำเครื่องประดับศีรษะและหมวกแก๊ปสีแดงมีพู่ห้อยอีก 12 ใบ ทำให้ทีมนี้เป็นที่แรกที่ใช้สีแดงเป็นสัญลักษณ์อย่างเป็นทางการ นับตั้งแต่นั้นมาสีแดงก็ได้เป็นสีสำคัญที่ได้รับการยอมรับจากสโมสรฟุตบอลจำนวนมาก และทีมฟอเรสต์เองก็เป็นเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการเลือกสีแดงเป็นสัญลักษณ์ของอาร์เซนอล จากการบริจาคคิลต์ (กระโปรงสำหรับผู้ชายชาวสก็อต) สีแดงแบบครบชุดให้แก่อาร์เซนอลเนื่องในวาระการก่อตั้งสโมสรดังกล่าวในปี ค.ศ. 1886
เกียรติประวัติ[แก้]
ระดับประเทศ[แก้]
- ฟุตบอลอัลเลียนส์
- ชนะเลิศ (1): 1891–92
ระดับทวีปยุโรป[แก้]
ระดับโลก[แก้]
- อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ
- รองชนะเลิศ (1): 1980
รายการอื่น ๆ[แก้]
- Anglo-Scottish Cup
- ชนะเลิศ (1): 1977
- Bass Charity Vase
- ชนะเลิศ (3): 1899, 2001, 2002
- Brian Clough Trophy
- ชนะเลิศ (3): 2009 (29 August), 2010 (29 December), 2011 (22 January)
- Dallas Cup
- ชนะเลิศ (1): 2002
- Football League Centenary Tournament
- ชนะเลิศ (1): 1988
- Nuremberg Tournament
- ชนะเลิศ (1): 1982
- Trofeo Colombino Cup
- ชนะเลิศ (1): 1982
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Gardner, Alan (24 November 2008). "Monday's football transfer rumours: Kazim-Richards to the Premier League?". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 10 April 2010.
- ↑ "Footy Nicknames – Nottingham Forest". footynicknames.co.uk. สืบค้นเมื่อ 31 October 2011.
- ↑ "The City Ground". nottinghamforest.co.uk. Nottingham Forest F.C.
- ↑ [1] The Official History of Nottingham Forest
- ↑ Upon its formation in 1992, the Premier League became the top tier of English football; the First and ดิวิชัน 2s then became the second and third tiers, respectively. The First Division is now known as the Football League Championship and the Second Division is now known as Football League One.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| ฤดูกาล |  | |
|---|---|---|
| สโมสร | ||
| การแข่งขัน | ||
| การแข่งขันที่เกี่ยวข้อง | ||
| แชมป์ 13 สมัย |  เรอัลมาดริด (1955-56, 1956-57, 1957-58, 1958-59, 1959-60, 1965-66, 1997-98, 1999-2000, 2001-02, 2013-14, 2015-16, 2016-17, 2017-18) | .jpg) |
|---|---|---|
| แชมป์ 7 สมัย |  เอซี มิลาน (1962-63, 1968-69, 1988-89, 1989-90, 1993-94, 2002-03, 2006-07) | |
| แชมป์ 6 สมัย |  ลิเวอร์พูล (1976-77, 1977-78, 1980-81, 1983-84, 2004-05, 2018-19) •  ไบเอิร์นมิวนิก (1973-74, 1974-75, 1975-76, 2000-01, 2012-13, 2019-20) | |
| แชมป์ 5 สมัย | บาร์เซโลนา (1991-92, 2005-06, 2008-09, 2010-11, 2014-15) | |
| แชมป์ 4 สมัย |  อายักซ์ (1970-71, 1971-72, 1972-73, 1994-95) | |
| แชมป์ 3 สมัย | ||
| แชมป์ 2 สมัย | เชลซี (2011-12, 2020-21) • ยูเวนตุส (1984-85, 1995-96) •  ไบฟีกา (1960-61, 1961-62) • นอตทิงแฮมฟอเรสต์ (1978-79, 1979-80) • โปร์ตู (1986-87, 2003-04) | |
| แชมป์สมัยเดียว | โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ (1996-97) •  ออแล็งปิกเดอมาร์แซย์ (1992-93) • ฮัมบวร์ค (1982-83) • ไฟเยอโนร์ด (1969-70) • แอสตันวิลลา (1981-82) • ไอนด์โฮเฟิน (1987-88) •  เซลติก (1966-67) •  สเตอัวบูคูเรสตี (1985-86) •  เรดสตาร์ เบลเกรด (1990-91) | |