ข้ามไปเนื้อหา

น้ำแม่ฝาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

น้ำแม่ฝาง เป็นลำน้ำในจังหวัดเชียงใหม่ ต้นน้ำเกิดจากดอยหมากแก่งและดอยขุนแม่ต๋ำหลวง ไหลผ่านอำเภอพร้าวและอำเภอฝาง เป็นเส้นแบ่งเขตอำเภอฝางกับอำเภอแม่อาย ผ่านอำเภอแม่อาย ไปลงแม่น้ำกกที่ตำบลท่าตอน[1] โดยจุดบรรจบของลำน้ำแม่ฝางลงสู่แม่น้ำกกนั้นเรียกว่าบริเวณ "สบฝาง" ซึ่งเป็นที่ตั้งของศาสนสถานสำคัญอันเป็นที่กราบไหว้ของผู้คนในพื้นที่คือ "พระธาตุสบฝาง"

ลำน้ำมีความยาว 98 กิโลเมตร ความลาดชันเฉลี่ยประมาณ 1:750 โดยบริเวณต้นน้ำมีความลาดชันประมาณ 1:200 กลางน้ำประมาณ 1:1,500 และท้ายน้ำประมาณ 1:18,000[2] มีชื่อเรียกเป็นตอน ๆ ตั้งแต่ต้นน้ำ คือ น้ำแม่ฝาง น้ำขุนฝาง น้ำฝาง และน้ำแม่ฝาง ลำน้ำนี้ยังมีลำน้ำสายเล็ก ๆ อย่างน้ำแม่ทะลบ น้ำแม่งอนน้อย น้ำแม่มาว น้ำแม่นาวาง น้ำแม่สาว และน้ำแม่แหลงหลวง เป็นต้น[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. อักขรานุกรมภูมิศาสตร์ไทย เล่ม ๓ (อักษร น-ม) ฉบับราชบัณฑิตยสภา. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพมหานคร : เดอะ เบสท์ เพรส แอนด์ ครีเอชั่น, ๒๕๖๐. (แก้ไขปรับปรุงข้อมูลเมื่อ พ.ศ. ๒๕๖๓)
  2. "แผนที่ลักษณะทางกายภาพทั่วไปของลุ่มน้ำฝาง". ศูนย์ความเป็นเลิศด้านการจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
  3. "ก๊อนเก๊าเล่าล้านนา: ชักแม่น้ำทั้งสายให้ไหลลงสู่น้ำแม่โขง : ว่าด้วยเรื่องทิศทางการไหลของน้ำในลุ่มน้ำแม่กก". สำนักข่าว Lanner.