ข้ามไปเนื้อหา

โอม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โอม (listen, ไอเอเอสที: Oṃ, เทวนาครี: , กันนาดา: ಓಂ, ทมิฬ: ௐ, มลยาฬัม: ഓം, เตลูกู: ఓం) เป็นหนึ่งในประติมานวิทยาที่พบในศาสนาฮินดู ศาสนาพุทธ ศาสนาเชน ตั้งแต่ยุคโบราณและยุคเก่า ในงานเขียน วิหาร[1][2] โอมเป็นสัญลักษณ์ที่มีความหมายในเชิงจิตวิญญาณในทุกศาสนาอินเดีย (ฮินดู พุทธ ไชนะ และ ซิกข์) ส่วนความหมายเฉพาะและความหมายแฝงแตกต่างกันไปตามคำสอนและศาสนา ความเชื่อของแต่ละกลุ่ม

พยางค์ “โอม” บางครั้งก็ถูกเรียกว่า “องการ” (ओङ्कार, oṅkāra), “อณการ” (ओंकार, oṃkāra) และ “ปรณวะ” (प्रणव, praṇava)[3][4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. T. A. Gopinatha Rao (1993), Elements of Hindu Iconography, Volume 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120808775, p. 248
  2. Sehdev Kumar (2001), A Thousand Petalled Lotus: Jain Temples of Rajasthan, ISBN 978-8170173489, p. 5
  3. Nityanand Misra (25 July 2018). The Om Mala: Meanings of the Mystic Sound. Bloomsbury Publishing. pp. 104–. ISBN 978-93-87471-85-6.
  4. "OM". Sanskrit English Dictionary, University of Köln, Germany