ฮั่ว กั๋วเฟิง

ฮั่ว กั๋วเฟิง 华国锋
ฮั่ว กั๋วเฟิงระหว่างการเยือนโรมาเนียในปี 1978
ประธานพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน คนที่ 6
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม ค.ศ. 1976 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1981
รอง	เย่ เจี้ยนอิง
ก่อนหน้า	เหมา เจ๋อตง
ถัดไป	Hu Yaobang
ประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม ค.ศ. 1976 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1981
ก่อนหน้า	เหมา เจ๋อตง
ถัดไป	เติ้ง เสี่ยวผิง
นายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน
ดำรงตำแหน่ง 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1976 – 10 กันยายน ค.ศ. 1980
ประธานาธิบดี	เลิกตำแหน่ง ซ่ง ชิ่งหลิง เย่ เจี้ยนอิง (ประมุขแห่งรัฐโดยพฤตินัย)
รองนายกรัฐมนตรี	เติ้ง เสี่ยวผิง
ก่อนหน้า	โจว เอินไหล
ถัดไป	จ้าว จื่อหยาง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	Su Zhu 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1921(1921-02-16) Jiaocheng County, มณฑลชานซี, สาธารณรัฐจีน
เสียชีวิต	20 สิงหาคม ค.ศ. 2008(2008-08-20) (87 ปี) ปักกิ่ง, ประเทศจีน
พรรค	พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน
คู่สมรส	Han Zhijun (สมรส ค.ศ. 1949; 2008)
บุตร	Su Hua Su Bin Su Ling Su Li
Central institution membership 1976–1982: Member, 10th, 11th Politburo 1969–2002: Member, 9th, 10th, 11th, 12th, 13th, 14th, 15th Central Committee Other offices held 1981–1982: Vice Chairman, CPC 1977–1980: President, Central Party School 1976: First Vice Chairman, CPC 1975–1977: Minister, Public Security 1970–1976: Secretary, Hunan Party Committee 1970–1976: Chairman, Hunan Revolutionary Committee Paramount Leader of the People's Republic of China ← Mao Zedong Deng Xiaoping →

ฮั่ว กั๋วเฟิง
อักษรจีนตัวย่อ	华国锋
อักษรจีนตัวเต็ม	華國鋒
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Huà Guófēng เวด-ไจลส์ Hua4 Kuo2-feng1 IPA [xwǎ kwǒ.fə́ŋ] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน IPA [wȁː kʷɔ̄ːk̚.fóŋ] ยฺหวิดเพ็ง Waa4 Gwok3-fung1 ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Hua Kok-hong
Su Zhu
อักษรจีนตัวย่อ	苏铸
อักษรจีนตัวเต็ม	蘇鑄
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Sū Zhù

ฮั่ว กั๋วเฟิง (อักษรโรมัน: Hua Guofeng; 16 กุมภาพันธ์ 1921 – 20 สิงหาคม 2008) เป็นนักการเมืองจีน ประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน และนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน ฮั่วขึ้นดำรงตำแหน่งสูงสุดของรัฐบาล ของพรรค และของกองทัพ ภายหลังโจว เอินไหล ประธานคณะมนตรีรัฐกิจ และเหมา เจ๋อตุง ประธานประเทศ ถึงแก่อสัญกรรม แต่ถูกบีบให้ออกจากตำแหน่งโดยสมาชิกพรรคที่มีอิทธิพลมากกว่าในปี 1978 และออกจากเวทีการเมือง

เขามาจากมณฑลซ่านซี เริ่มดำรงตำแหน่งในภูมิภาคในหูหนานระหว่างปี 1949 ถึง 1971 แรกเริ่มเป็นเลขาธิการคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัดเซียงถาน พื้นที่ภูมิลำเนาของเหมา ซึ่งขณะนั้นเป็นเลขาธิการพรรคในมณฑลระหว่างการปฏิวัติวัฒนธรรมช่วงท้าย ๆ ฮั่วถูกยกขึ้นสู่ระดับชาติในต้นปี 1976 และขึ้นชื่อมากเรื่องความภักดีไม่สั่นคลอนต่อเหมา หลังโจว เอินไหลเสียชีวิต เหมายกให้ฮั่วเป็นประธานสภาแห่งรัฐ คอยควบคุมดูแลงานรัฐบาล และรองประธานพรรคคอมมิวนิสต์ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นทายาทของเหมา

วันที่ 6 ตุลาคม 1976 หลังการเสียชีวิตของเหมาไม่นาน ฮั่วปลดแก๊งออฟโฟร์จากอำนาจทางการเมืองโดยจัดการจับกุมพวกเขาในกรุงปักกิ่ง ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งประธานพรรคและประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง ฉะนั้นเขาจึงเป็นผู้นำเพียงคนเดียวที่เคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรค ประธานคณะมนตรีรัฐกิจ และประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลางพร้อมกัน

ฮั่วพยายามปฏิรูปสายกลางและย้อนส่วนเกินบางส่วนของนโยบายสมัยการปฏิวัติวัฒนธรรม ทว่า เพราะเขายืนกรานสืบทอดแนวทางแบบเหมาและปฏิเสธรับการปฏิรูปขนานใหญ่ จึงเผชิญกับการต่อต้านในหมู่ระดับสูงของพรรค ในเดือนธันวาคม 1978 กลุ่มสมาชิกพรรคซึ่งมีเติ้ง เสี่ยวผิงเป็นผู้นำ ซึ่งเป็นนักปฏิรูปปฏิบัตินิยม บีบให้ฮั่วออกจากอำนาจแต่ยังให้เขามีตำแหน่งอยู่บ้าง ฮั่วค่อย ๆ หลบออกจากวังวนการเมือง แต่ยังยืนยันความถูกต้องของหลักการเหมา เขาถูกจดจำว่าเป็นบุคคลยุคเปลี่ยนผ่านในประวัติศาสตร์การเมืองจีนสมัยใหม่