ฮั่ว กั๋วเฟิง
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ฮั่ว กั๋วเฟิง 华国锋 | |
---|---|
![]() | |
ฮั่ว กั๋วเฟิงระหว่างการเยือนโรมาเนียในปี 1978 | |
ประธานพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน คนที่ 6 | |
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม ค.ศ. 1976 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1981 | |
รอง | เย่ เจี้ยนอิง |
ก่อนหน้า | เหมา เจ๋อตง |
ถัดไป | Hu Yaobang |
ประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง | |
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม ค.ศ. 1976 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1981 | |
ก่อนหน้า | เหมา เจ๋อตง |
ถัดไป | เติ้ง เสี่ยวผิง |
นายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน | |
ดำรงตำแหน่ง 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1976 – 10 กันยายน ค.ศ. 1980 | |
ประธานาธิบดี | เลิกตำแหน่ง ซ่ง ชิ่งหลิง เย่ เจี้ยนอิง (ประมุขแห่งรัฐโดยพฤตินัย) |
รองนายกรัฐมนตรี | เติ้ง เสี่ยวผิง |
ก่อนหน้า | โจว เอินไหล |
ถัดไป | จ้าว จื่อหยาง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | Su Zhu 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1921 Jiaocheng County, มณฑลชานซี, สาธารณรัฐจีน |
เสียชีวิต | 20 สิงหาคม ค.ศ. 2008 ปักกิ่ง, ประเทศจีน | (87 ปี)
พรรค | พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน |
คู่สมรส | Han Zhijun (สมรส ค.ศ. 1949; 2008) |
บุตร | Su Hua Su Bin Su Ling Su Li |
Central institution membership Other offices held
the People's Republic of China |
ฮั่ว กั๋วเฟิง | |||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 华国锋 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 華國鋒 | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Su Zhu | |||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 苏铸 | ||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 蘇鑄 | ||||||||||||||||||||
|
ฮั่ว กั๋วเฟิง (อักษรโรมัน: Hua Guofeng; 16 กุมภาพันธ์ 1921 – 20 สิงหาคม 2008) เป็นนักการเมืองจีน ประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน และนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน ฮั่วขึ้นดำรงตำแหน่งสูงสุดของรัฐบาล ของพรรค และของกองทัพ ภายหลังโจว เอินไหล ประธานคณะมนตรีรัฐกิจ และเหมา เจ๋อตุง ประธานประเทศ ถึงแก่อสัญกรรม แต่ถูกบีบให้ออกจากตำแหน่งโดยสมาชิกพรรคที่มีอิทธิพลมากกว่าในปี 1978 และออกจากเวทีการเมือง
เขามาจากมณฑลซ่านซี เริ่มดำรงตำแหน่งในภูมิภาคในหูหนานระหว่างปี 1949 ถึง 1971 แรกเริ่มเป็นเลขาธิการคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัดเซียงถาน พื้นที่ภูมิลำเนาของเหมา ซึ่งขณะนั้นเป็นเลขาธิการพรรคในมณฑลระหว่างการปฏิวัติวัฒนธรรมช่วงท้าย ๆ ฮั่วถูกยกขึ้นสู่ระดับชาติในต้นปี 1976 และขึ้นชื่อมากเรื่องความภักดีไม่สั่นคลอนต่อเหมา หลังโจว เอินไหลเสียชีวิต เหมายกให้ฮั่วเป็นประธานสภาแห่งรัฐ คอยควบคุมดูแลงานรัฐบาล และรองประธานพรรคคอมมิวนิสต์ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นทายาทของเหมา
วันที่ 6 ตุลาคม 1976 หลังการเสียชีวิตของเหมาไม่นาน ฮั่วปลดแก๊งออฟโฟร์จากอำนาจทางการเมืองโดยจัดการจับกุมพวกเขาในกรุงปักกิ่ง ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งประธานพรรคและประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง ฉะนั้นเขาจึงเป็นผู้นำเพียงคนเดียวที่เคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรค ประธานคณะมนตรีรัฐกิจ และประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลางพร้อมกัน
ฮั่วพยายามปฏิรูปสายกลางและย้อนส่วนเกินบางส่วนของนโยบายสมัยการปฏิวัติวัฒนธรรม ทว่า เพราะเขายืนกรานสืบทอดแนวทางแบบเหมาและปฏิเสธรับการปฏิรูปขนานใหญ่ จึงเผชิญกับการต่อต้านในหมู่ระดับสูงของพรรค ในเดือนธันวาคม 1978 กลุ่มสมาชิกพรรคซึ่งมีเติ้ง เสี่ยวผิงเป็นผู้นำ ซึ่งเป็นนักปฏิรูปปฏิบัตินิยม บีบให้ฮั่วออกจากอำนาจแต่ยังให้เขามีตำแหน่งอยู่บ้าง ฮั่วค่อย ๆ หลบออกจากวังวนการเมือง แต่ยังยืนยันความถูกต้องของหลักการเหมา เขาถูกจดจำว่าเป็นบุคคลยุคเปลี่ยนผ่านในประวัติศาสตร์การเมืองจีนสมัยใหม่