พิธีสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน
| ส่วนหนึ่งของของสงครามกลางเมืองจีน และการปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน | |
 เหมา เจ๋อตง ประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 | |
| ชื่อพื้นเมือง | 中华人民共和国开国大典 |
|---|---|
| ชื่อภาษาอังกฤษ | Founding Ceremony of the People's Republic of China |
| วันที่ | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 |
| สถานที่ | จัตุรัสเทียนอันเหมิน |
| ที่ตั้ง | กรุงปักกิ่ง, สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| ผู้เข้าร่วม | เหมา เจ๋อตง พรรคคอมมิวนิสต์จีน กองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน |
พิธีสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน (จีนตัวย่อ: 中华人民共和国开国大典; จีนตัวเต็ม: 中華人民共和國開國大典; พินอิน: Zhōnghuá rénmín gònghéguó kāiguó dàdiǎn) ถูกจัดขึ้นในวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 ณ จัตุรัสเทียนอันเหมิน กรุงปักกิ่ง, สาธารณรัฐประชาชนจีน ประกาศสถาปนาสาธารณรัฐโดยเหมา เจ๋อตง ประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) รัฐบาลใหม่ภายใต้พรรคคอมมิวนิสต์จีน หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า "รัฐบาลประชาชนกลาง" (中央人民政府) ได้รับการประกาศโดยเหมาในพิธีสถาปนา
เพลงชาติใหม่ของสาธารณรัฐประชาชนจีน มาร์ชทหารอาสา (อี้หย่งจฺวินจิ้นสิงฉฺวี่) ถูกบรรเลงเป็นครั้งแรก ธงแดงห้าดาว ธงชาติใหม่ของสาธารณรัฐประชาชนจีนได้รับการเปิดเผยอย่างเป็นทางการและถูกชักขึ้นเป็นครั้งแรก ในระหว่างการชักธงมีการยิงสลุต 21 นัด และการสวนสนามทางทหารครั้งแรกของกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน (中国人民解放军) เกิดขึ้นภายหลังการชักธงชาติ
สาธารณรัฐจีนได้ล่าถอยไปยังเกาะไต้หวัน ภายในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2492
เบื้องหลัง[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
คำประกาศ[แก้]
เวลาประมาณ 15.00 น. ตามเวลากรุงปักกิ่ง ของวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 เหมา เจ๋อตง ได้ประกาศต่อสาธารณชนจากบนประตูเทียนอันเหมิน:[1]
同胞们，中华人民共和国中央人民政府今天成立了！
Tóngbāo men, Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó Zhōngyāng Rénmín Zhèngfǔ jīntiān chénglì le!เพื่อนร่วมชาติที่รัก! วันนี้ ข้าพเจ้าขอประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนและรัฐบาลกลางของประชาชนอย่างเป็นทางการ!
ต่อจากนั้น เหมาได้กดปุ่มชักธงชาติขึ้น เพลงชาติสาธารณรัฐประชาชนจีน (อี้หย่งจฺวินจิ้นสิงฉฺวี่) ถูกบรรเลงเป็นครั้งแรกโดยวงดนตรีทหารแห่งเขตทหารจีนตอนเหนือ (华北军区军乐队)
หลังจากชักธงชาติขึ้นสู่ยอดเสาแล้ว เหมาได้ประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน ความว่า:[2]
ประชาชนทั่วประเทศจีนต้องทนทุกข์และทรมานอย่างขมขื่น นับตั้งแต่รัฐบาลก๊กมินตั๋งของเจียง ไคเชกได้ทรยศต่อปิตุภูมิ สมรู้ร่วมคิดกับพวกจักรวรรดินิยมทำสงครามต่อต้านการปฏิวัติ โชคดีที่กองทัพปลดปล่อยประชาชนของเราซึ่งได้รับการสนับสนุนจากคนทั้งชาติ ได้ทำการต่อสู้อย่างกล้าหาญและไม่เห็นแก่ตัว เพื่อปกป้องอธิปไตยดินแดนบ้านเกิดของเรา ปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน บรรเทาความทุกข์ทรมานของประชาชน ต่อสู้เพื่อสิทธิของตน และในที่สุดก็กวาดล้างและโค่นล้มรัฐบาลชาตินิยมได้ในท้ายที่สุด สงครามปลดแอกได้รับชัยชนะ และประชาชนในประเทศก็ได้รับการปลดปล่อยแล้ว
การประชุมที่ปรึกษาหารือทางการเมืองประชาชนจีนสมัยแรก อันประกอบด้วยผู้แทนจากพรรคประชาธิปไตยและองค์กรประชาชนของจีน กองทัพปลดปล่อยประชาชน ภูมิภาคและสัญชาติต่าง ๆ ของประเทศ ตลอดจนชาวจีนโพ้นทะเลได้ประชุมร่วมกัน
เพื่อเป็นตัวแทนเจตจำนงของคนทั้งชาติ การประชุมครั้งนี้ ได้ตรากฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญของรัฐบาลกลางประชาชนแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งได้ทำการเลือก:
- เหมา เจ๋อตง เป็นประธานรัฐบาลประชาชนกลาง;
- จู เต๋อ, หลิว เส้าฉี, ซ่ง ชิ่งหลิง, หลี่ จี้เชิน, จาง หลาน, และเกา กั่ง เป็นรองประธานรัฐบาลประชาชนกลาง และ
- เฉิน อี้, เฮ่อ หลง, หลี่ ลี่ซาน, หลิน ป๋อฉฺวี, เย่ เจี้ยนอิง, เหอ เซียงหนิง, หลิน เปียว, เผิง เต๋อหวย, หลิว ป๋อเฉิง, อู๋ ยฺวี่จาง, ฉฺวี เซี่ยงเฉียน, เผิง เจิ้น, ปั๋ว อี้ปัว, เนี่ย หรงเจิ้น, โจว เอินไหล, ต่ง ปี้อู่, ไซ่ ฝูติ่ง, เหรา ชู่ฉือ, ถัน คาห์-คี (เฉิน เจียเกิง), หลัว หรงหวน, เติ้ง จือฮุย, อูหลานฟู, ฉฺวี เท่อลี่, ไช่ ช่าง, หลิว เก๋อผิง, หม่า หยินชู, เฉิน ยฺหวิน, คัง เชิง, หลิน เฟิง, หม่า ชฺวี่หลุน, กัว โม่รั่ว, จาง ยฺหวินอี้, เติ้ง เสี่ยวผิง, เกา ฉงหมิน, เฉิน จฺวินหรู, เฉิน หยานปิง, เฉิน ชูตง, เซโต เหมยตง, หลี่ ซีจิ่ว, หวง เหยียนเผย์, ไช่ ถิงไข่, สี จ้งซฺวิน, เผิง เจ๋อหมิน, จาง จื้อจง, ฟู่ จั้วอี้ , หลี่ จู๋เฉิน, หลี่ จางต้า, จาง หนานเซียน, หลิว ย่าจือ, จาง ตงซุน, และหลง ยฺหวิน เป็นสมาชิกสภาเพื่อจัดตั้งสภารัฐบาลประชาชนกลาง,
และตัดสินใจให้ปักกิ่งเป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีน
สภารัฐบาลประชาชนกลางแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนเข้ารับตำแหน่งในวันนี้ และมีมติเป็นเอกฉันท์ให้ตัดสินใจดังต่อไปนี้:
- ประกาศสถาปนารัฐบาลประชาชนกลางแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน
- นำแผนงานจากการประชุมปรึกษาหารือทางการเมืองประชาชนจีนมาเป็นนโยบายของรัฐบาล
- แต่งตั้ง หลิน ป๋อฉฺวี จากสมาชิกสภาเป็นเลขาธิการสภารัฐบาลประชาชนกลาง
- แต่งตั้ง โจว เอินไหล เป็นนายกรัฐมนตรีของสภาบริหารรัฐบาลแห่งรัฐบาลประชาชนกลางและควบตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
- แต่งตั้ง เหมา เจ๋อตง เป็นประธานคณะกรรมาธิการทหารปฏิวัติประชาชนแห่งรัฐบาลประชาชนกลาง
- แต่งตั้ง จู เต๋อ เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองทัพปลดปล่อยประชาชน
- แต่งตั้ง เฉิน จฺวินหรู เป็นประธานศาลประชาชนสูงสุดของรัฐบาลประชาชนกลาง และ
- แต่งตั้ง หลัว หรงฮวน เป็นอัยการสูงสุดแห่งรัฐบาลประชาชนกลาง
และมอบหมายหน้าที่ให้เร่งจัดตั้งหน่วยงานต่าง ๆ ของรัฐบาลเพื่อดำเนินงานของรัฐบาล
ในเวลาเดียวกัน สภารัฐบาลประชาชนกลางได้ตัดสินใจประกาศต่อรัฐบาลของประเทศอื่น ๆ ว่ารัฐบาลนี้เป็นรัฐบาลที่ถูกต้องตามกฎหมายเพียงรัฐบาลเดียว ซึ่งเป็นตัวแทนของประชาชนทุกคนในสาธารณรัฐประชาชนจีน รัฐบาลนี้เต็มใจที่จะสร้างความสัมพันธ์ทางการทูตกับต่างประเทศ และยินดีที่จะปฏิบัติตามหลักการแห่งความเสมอภาค ผลประโยชน์ร่วมกัน และการเคารพซึ่งกันและกันในบูรณภาพแห่งดินแดนและอธิปไตย
1 ตุลาคม พ.ศ. 2492, กรุงปักกิ่ง
การเฉลิมฉลอง[แก้]
การสวนสนามทางทหารเนื่องในวันชาติครั้งแรกเกิดขึ้นทันทีหลังจากเสร็จสิ้นการประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน
ผู้บัญชาการการสวนสนามในครั้งนี้คือ จอมพล เนี่ย หรงเจิ้น (聂荣臻) ผู้บัญชาการเขตทหารจีนตอนเหนือ และผู้ตรวจพลสวนสนามคือ จอมพล จู เต๋อ (朱德) ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน
การสวนสนามมีทหารจากทุกเหล่าทัพของกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีนเข้าร่วมประมาณ 16,000 คน
การสวนสนามดังกล่าวได้รับการอนุมัติในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2492 ถือเป็นการสวนสนามทางทหารขนาดใหญ่และทันสมัยครั้งแรกของจีน
จอมพล หลิว ป๋อเฉิง (刘伯承) ได้เสนอให้ พลเอก หยาง เฉิงอู่ (杨成武) และพลเอก ถัง เหยียนเจี๋ย (唐延杰) ผู้อำนวยการสวนสนามให้จัดการสวนสนามตามรูปแบบของโซเวียต โดยได้ชมการสวนสนามของทหารเป็นการส่วนตัวที่จัตุรัสแดง ในกรุงมอสโก
วงดนตรีเขตทหารภาคเหนือ (ปัจจุบันคือวงดนตรีทหารกลางของกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน) ได้จัดเตรียมและบรรเลงดนตรีประกอบ
ผลพวง[แก้]
สาธารณรัฐจีนล่าถอยไปยังเกาะไต้หวันในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2492 พรรคคอมมิวนิสต์จีนยังคงเป็นพรรคปกครองเพียงหนึ่งเดียวของจีน ซึ่งมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าสาธารณรัฐประชาชนจีน (中华人民共和国) ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492
สาธารณรัฐประชาชนจีนอ้างว่าไต้หวันเป็นมณฑลที่ 23 (มณฑลไต้หวัน) ของตนตามรัฐธรรมนูญ และรัฐบาลจีนบนแผ่นดินใหญ่และรัฐบาลจีนบนเกาะไต้หวันต่างก็อ้างว่าตนเป็นรัฐบาลที่ชอบด้วยกฎหมายของจีนทั้งหมด และทั้งสองชาติไม่เคยมีการลงนามสนธิสัญญาสงบศึกหรือสันติภาพนับตั้งแต่การสิ้นสุดของสงครามกลางเมืองจีน[4]
ปฏิกิริยา[แก้]
เจียง ไคเชก ผู้นำพรรคก๊กมินตั๋งและรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐจีน ได้กล่าวถึงสาธารณรัฐประชาชนจีนในจดหมายของเขาเนื่องในวันชาติสาธารณรัฐจีนปีที่ 38 ว่าเป็น "รัฐหุ่นเชิดของสหภาพโซเวียต"
ในวัฒนธรรมสมัยนิยม[แก้]
ภาพยนตร์ที่บรรยายถึงพิธีสาธารณรัฐประชาชนจีน ได้แก่:
- การกำเนิดจีนใหม่ (พ.ศ. 2532)
- มังกรสร้างชาติ (พ.ศ. 2552)
- ฉันและมาตุภูมิของฉัน (พ.ศ. 2562)
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ The Rise Of Mao Zedong | Parade Of The Waking Giant | Timeline (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 28, 2021, สืบค้นเมื่อ 2021-07-02
- ↑ "Mao Zedong declares a new nation (1949)". Chinese Revolution (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2015-08-10. สืบค้นเมื่อ 2021-07-02.
- ↑ Proclamation of the Central People's Government
- ↑ Green, Leslie C. The Contemporary Law of Armed Conflict. p. 79.