ซ่ง ชิ่งหลิง

คุณนาย โรซามอนด์ ซ่ง ชิ่งหลิง 宋庆龄
ประธานกิติมศักดิ์สาธารณรัฐประชาชนจีน
หัวหน้ารัฐบาล	จ้าว จื่อหยาง
ผู้นำ	เติ้ง เสี่ยวผิง กับเฉิน อวิ๋น
แต่งตั้งโดย	คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติชุดที่ 5
รองประธานสาธารณรัฐประชาชนจีน
ดำรงตำแหน่ง 27 เมษายน 1959 – 17 มกราคม 1975 ทำหน้าที่คู่กับ ต่ง ปี้อู่
ประธานาธิบดี	หลิว เส้าฉี ต่ง ปี้อู่ (รักษาการ)
ก่อนหน้า	จูเต๋อ
ถัดไป	Ulanhu (1983)
ประธานสาธารณรัฐประชาชนจีน
ดำรงตำแหน่ง 31 ตุลาคม 1968 – 24 กุมภาพันธ์ 1972 รักษาการร่วมกับ ต่ง ปี้อู่
หัวหน้ารัฐบาล	โจว เอินไหล
ผู้นำ	เหมา เจ๋อตง
ก่อนหน้า	หลิว เส้าฉี (ในตำแหน่งประธาน)
ถัดไป	ต่ง ปี้อู่ (ในตำแหน่งรักษาการประธาน)
ดำรงตำแหน่ง 6 กรกฎาคม 1976 – 5 มีนาคม 1978 ในตำแหน่งรักษาการประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ
หัวหน้ารัฐบาล	ฮั่ว กั๋วเฟิง
ผู้นำ	ฮั่ว กั๋วเฟิง
ก่อนหน้า	จูเต๋อ
ถัดไป	เย่ เจี้ยนอิง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	27 มกราคม ค.ศ. 1893(1893-01-27) นิคมนานาชาติเซี่ยงไฮ้
เสียชีวิต	29 พฤษภาคม ค.ศ. 1981(1981-05-29) (88 ปี) ปักกิ่ง ประเทศจีน
พรรค	ก๊กมินตั๋ง (1919–1947) องค์การคอมมิวนิสต์สากล (1931–1943) คณะปฏิวัติแห่งก๊กมินตั๋ง (1948–1981) พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน (1981)
คู่สมรส	ซุน ยัตเซ็น

ซ่ง ชิ่งหลิง(27 January 1893 – 29 May 1981) เป็นบุคคลสำคัญในวงการเมืองจีน เป็นภรรยาคนที่สามของซุน ยัตเซ็น หนึ่งในผู้นำของการปฏิวัติ ปี ค.ศ. 1911 ที่ได้ก่อตั้งสาธารณรัฐจีน เธอมักจะถูกเรียกกันว่า มาดามซุน ยัตเซ็น เธอเป็นสมาชิกของตระกูลซ่ง และร่วมกับพี่น้องของเธอ ได้มีบทบาทสำคัญในวงการเมืองจีน ก่อนปี ค.ศ. 1949

ภายหลังจากการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี ค.ศ. 1949 เธอได้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญหลายตำแหน่งในรัฐบาลใหม่ รวมถึงรองประธานาธิบดีจีน (ค.ศ. 1949–1954; ค.ศ. 1959–1975) และรองประธานของคณะกรรมการประจำของสภาประชาชนแห่งชาติจีน (ค.ศ. 1954–1959; ค.ศ. 1975–1981) ได้เดินทางไปต่างประเทศในช่วงต้นปี ค.ศ. 1950 ในฐานะตัวแทนของประเทศเธิที่มีหลายเหตุการณ์ระหว่างประเทศ ในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม อย่างไรก็ตาม, เธอได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก ภายหลังประธานาธิบดีหลิว เส้าฉีถูกกำจัด เธอและ ต่ง ปี้หวู ในฐานะรองประธานได้กลายเป็นประมุขแห่งรัฐจีนโดยพฤตินัยจนกระทั่งปี ค.ศ. 1972 เมือต่งได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นรักษาการตำแหน่งประธานาธิบดี ซ่งได้รอดชีวิตจากการปฏิวัติทางวัฒนธรรม แต่ก็ได้ปรากฏตัวได้น้อยในหลังปี ค.ศ. 1976 ในฐานะที่เป็นประธานคณะกรรมการประจำของสภาประชาชนแห่งชาติจีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972 ถึง 1978 ซ่งได้เป็นประมุขแห่งรัฐ ในช่วงวาระสุดท้ายจาการอาการป่วยของเธอในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1981 เธอได้รับตำแหน่งพิเศษเป็น "ประธานาธิบดีกิตติมศักดิ์แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน"

แหล่งค้นคว้าเพิ่มเติม

• สุรางค์ศรี ตันเสียงสม. “ซ่งชิงหลิง อัญมณีของจีน.” ใน สุวดี เจริญพงศ์ และปิยนาถ บุนนาค (บก.), สตรีแถวหน้าในประวัติศาสตร์เอเชีย. หน้า 79-120. กรุงเทพฯ: บ้านพิทักษ์อักษร, 2550.