ท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง
ท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง ရန်ကုန်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ် | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||
| การใช้งาน | พาณิชย์ | ||||||||||
| เจ้าของ | รัฐบาล | ||||||||||
| ผู้ดำเนินงาน | กระทรวงคมนาคม | ||||||||||
| พื้นที่บริการ | ย่างกุ้ง | ||||||||||
| ที่ตั้ง | ย่างกุ้ง, พม่า | ||||||||||
| ฐานการบิน | |||||||||||
| เหนือระดับน้ำทะเล | 109 ฟุต / 33 เมตร | ||||||||||
| พิกัด | 16°54′26″N 96°07′59″E / 16.90722°N 96.13306°E | ||||||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||||||
| แผนที่ | |||||||||||
| ทางวิ่ง | |||||||||||
| |||||||||||
| สถิติ (2555) | |||||||||||
| |||||||||||
ท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง (พม่า: ရန်ကုန်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်) (IATA: RGN, ICAO: VYYY) เป็นท่าอากาศยานที่ตั้งอยู่ในตำบลมีนกะลาโดน ทางเหนือ 15 กิโลเมตรจากตัวเมืองย่างกุ้ง ดำเนินงานโดยรัฐบาล เป็นท่าอากาศยานนานาชาติแห่งหลักของพม่า และเป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่เป็นอันดับ 3 ของประเทศ รองจากท่าอากาศยานนานาชาติมัณฑะเลย์ และท่าอากาศยานนานาชาติเนปยีดอ
อาคารผู้โดยสารหลังเก่าปัจจุบันถูกใช้งานสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ ในขณะที่อาคารผู้โดยสารหลังใหม่ที่เริ่มเปิดใช้งานเมื่อ พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ถูกใช้งานเพื่อเที่ยวบินระหว่างประเทศ สนามบินแห่งนี้สามารถรองรับผู้โดยสารได้ 2.7 ล้านคนต่อปี อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันจำนวนผู้โดยสารกลับเกินขีดความสามารถ โดยในปี พ.ศ. 2555 มีปริมาณผู้โดยสารถึง 3.1 ล้านคน ทั้งนี้ในปัจจุบัน กำลังมีการก่อสร้างอาคารผู้โดยสารหลังใหม่ ซึ่งจะช่วยเพิ่มขีดความสามารถของสนามบินให้รองรับผู้โดยสารได้ 6 ล้านคนต่อปี คาดว่าการก่อสร้างจะแล้วเสร็จภายในสิ้นปี พ.ศ. 2558 ก่อสร้างโดยบริษัทรับเหมาก่อสร้างของสิงคโปร์
สนามบินแห่งนี้เดิมเป็นลานบินสำหรับเครื่องบินรบของกองทัพอังกฤษและสหรัฐอเมริกาในยุคสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งภายหลังสงครามก็ได้มีการก่อสร้างเป็นท่าอากาศยาน
เที่ยวบินและจุดหมาย
[แก้]จุดหมายยอดนิยม
[แก้]| อันดับ | จุดหมาย | จำนวนเที่ยวบิน (ต่อสัปดาห์) |
|---|---|---|
| 1 | 76 | |
| 2 | 63 | |
| 3 | 55 | |
| 4 | 31 | |
| 5 | 14 | |
| 6 | 12 | |
| 7 | 12 | |
| 8 | 14 | |
| 9 | 11 | |
| 10 | 8 | |
| 11 | 8 | |
| 12 | 7 | |
| 13 | 7 | |
| 14 | 7 | |
| 15 | 7 | |
| 16 | 7 | |
| 17 | 7 | |
- ข้อมูล ณ เมษายน พ.ศ. 2561
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "China Eastern adds Shanghai – Yangon service from June 2019". routesonline. สืบค้นเมื่อ 11 April 2019.
- 1 2 https://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/282536/china-eastern-adds-new-scheduled-Charter-to-yangon-in-jan-2019/%5Bลิงก์เสีย%5D
- ↑ "New air route links south China island to Myanmar - Xinhua - English.news.cn". news.xinhuanet.com.
- ↑ "China Southern adds Shenzhen – Yangon route from Oct 2018". routesonline. สืบค้นเมื่อ 11 September 2018.
- ↑ https://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/282949/emirates-yangon-phnom-penh-service-changes-from-june-2019/
- ↑ "Hainan Airlines adds ฉงชิ่ง – Yangon from late-Jan 2019". routesonline. สืบค้นเมื่อ 23 January 2019.
- ↑ 2018, UBM (UK) Ltd. "Neos W18 Phu Quoc routing changes".
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์) - ↑ https://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/281977/sichuan-airlines-adds-hangzhou-yangon-from-mid-dec-2018/
- ↑ 2018, UBM (UK) Ltd. "เสฉวนแอร์ไลน์ adds Xi'An – Yangon from Nov 2018".
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์) - ↑ "Xiamen Airlines files Xiamen – Yangon launch in April 2019". routesonline. สืบค้นเมื่อ 18 March 2019.
- ↑ "Myanmar poised for more rapid growth in 2013 as foreign carriers expand and local LCC launches". สืบค้นเมื่อ 4 June 2015.