ฌอร์ดี อัลบา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฌอร์ดี อัลบา
Russia-Spain 2017 (11).jpg
ฌอร์ดี อัลบา ขณะลงเล่นกับสเปนพบกับรัสเซียใน ค.ศ. 2017
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม ฌอร์ดี อัลบา ราโมส[1]
วันเกิด 21 มีนาคม ค.ศ. 1989 (33 ปี)
สถานที่เกิด ลุสปิตาแล็ตดายูบรากัต บาร์เซโลนา สเปน
ส่วนสูง 1.70 ม.[2]
ตำแหน่ง กองหลังซ้าย
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 บาร์เซโลนา
หมายเลข 18
สโมสรเยาวชน
1998–2005 บาร์เซโลนา
2005–2007 กูร์นัลยา
2007–2008 บาเลนเซีย
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2007–2008 บาเลนเซีย เม็สตัลยา 18 (5)
2008–2012 บาเลนเซีย 74 (5)
2008–2009 → ฌิมนัสติก (ยืมตัว) 35 (4)
2012– บาร์เซโลนา 289 (15)
ทีมชาติ‡
2006 สเปน รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี 6 (1)
2009 สเปน รุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี 9 (0)
2008–2011 สเปน รุ่นอายุไม่เกิน 21 ปี 4 (0)
2012 สเปน รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 4 (0)
2011– สเปน 85 (8)
2008– กาตาลุญญา 5 (0)
เกียรติประวัติ
ตัวแทนของ ธงชาติสเปน สเปน
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป
ชนะเลิศ โปแลนด์–ยูเครน 2012
ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ
รองชนะเลิศ บราซิล 2013
* นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 19:23, 25 มิถุนายน ค.ศ. 2022 (UTC)
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด ณ วันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ. 2022

ฌอร์ดี อัลบา อี ราโมส (กาตาลา: Jordi Alba i Ramos) หรือ ฌอร์ดี อัลบา ราโมส (สเปน: Jordi Alba Ramos; เกิดวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1989) เป็นนักฟุตบอลชาวสเปน ปัจจุบันลงเล่นให้กับบาร์เซโลนา สโมสรในลาลิกา และทีมชาติสเปน เขามักได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในแบ็กซ้ายที่ดีที่สุดในรุ่นของเขา[3][4][5] และได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในแบ็คซ้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล[6][7][8][9]

ประวัติ[แก้]

ระดับเยาวชน[แก้]

อัลบาเกิดในลุสปิตาแล็ตดายูบรากัต นครบาร์เซโลนา ในแคว้นกาตาลุญญา อัลบาเริ่มต้นอาชีพในศูนย์ฝึกเยาวชนลามาเซียของบาร์เซโลนา ซึ่งเขาเล่นในตำแหน่งปีกซ้าย (left winger) แต่ได้รับการปล่อยตัวจากสโมสรเมื่อปี ค.ศ. 2005 เนื่องด้วยสภาพร่างกายที่เล็กเกินไป[10] จากนั้นเขาก็เข้าร่วมทีม กูร์นัลยา ซึ่งอยู่ในแคว้นคาตาลันเช่นกันและหลังจากผ่านไปเกือบสองปีเขาก็ตกลงย้ายเข้าสู่ บาเลนเซีย ในราคา 6,000 ยูโร และจบการศึกษาฟุตบอลที่นี่[11]

หลังจากช่วยให้ทีมสำรองของบาเลนเซีย เลื่อนชั้นสู่เตร์เซราดิบิซิออน ในฤดูกาล 2007–08 อัลบาได้ถูกยืมตัวไปยังฌิมนัสติก ทีมในเซกุนดาดิบิซิออน โดยเขาได้ลงเล่น 36 นัดให้กับทีม และพาทีมจบลำดับที่ 10 บนตารางคะแนนในลีก[12]

บาเลนเซีย[แก้]

อัลบา ขณะลงเล่นกับบาเลนเซีย

หลังจากกลับมาอยู่กับบาเลนเซียในฤดูกาล 2009–10 เมื่อวันที่ 13 กันยายน ค.ศ. 2009 อัลบาได้ลงเล่นเป็นนัดแรกในเกมที่เอาชนะ เรอัลบายาโดลิด 4-2 โดยเขาถูกส่งมาเป็นตัวสำรองแทนที่ ดาบิด ซิลบา ในนาทีที่ 80[13] เมื่อวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 2009 เขาได้รับโอกาสลงเล่นเป็นตัวจริงนัดแรกในเกมยูฟ่ายูโรปาลีก รอบแบ่งกลุ่ม ซึ่งทีมของเขาพบกับ ล็อสก์ลีล ที่ สนามกีฬาลีล-เมโทรโปเลอ ซึ่งจบลงด้วยผลเสมอกันที่ 1–1[14] หลังจากอัลบาได้รับบาดเจ็บ เขาได้เลือกที่จะเปลี่ยนตำแหน่งการเล่นจากตำแหน่ง ปีกซ้าย มาเป็นตำแหน่ง แบ็กซ้าย (กองหลังด้านซ้าย) ในวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 2010 อัลบาทำประตูแรกให้กับทีมได้ในนัดที่บาเลนเซีย ออกไปเยือนมายอร์กา ในเกมลาลิกา ซึ่งผลจบลงด้วยการแพ้ 2–3[15]

ในฤดูกาลถัดมา (2010–11) ภายใต้การคุมทีมของผู้จัดการทีมคนใหม่อย่าง อูไน เอเมรี เขาได้ลงเล่นในตำแหน่งกองหลังด้านซ้ายอยู่เป็นประจำ โดยมี เฌเรมี มาตีเยอ เป็นตัวสำรองของเขาในตำแหน่งนี้ เขาลงเล่น 27 นัดในลีกและพาทีมจบลำดับที่ 3 บนตารางคะแนนลาลิกา และทำให้บาเลนเซียได้ลงเล่นในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ในฤดูกาลถัดไป

ในฤดูกาลถัดมา เอเมรี ได้ใช้วิธีการลงเล่นเปลี่ยนตำแหน่งบ่อยครั้งเพื่อทำเกมรุกและเกมรับ ระหว่าง เฌเรมี มาตีเยอ กับ อัลบา ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่เขาทดสอบใช้เมื่อฤดูกาลที่แล้ว[16][17][18] ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มประสิทธิภาพของเกมรับของทีม[19]

บาร์เซโลนา[แก้]

อัลบา ขณะลงเล่นกับบาร์เซโลนา ในฤดูกาล 2014–15 พบกับ นาโปลี ในรายการยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 2012 อัลบาเซ็นสัญญากับบาร์เซโลนาเป็นระยะเวลา 5 ปีโดยมีค่าตัวจำนวน 14 ล้านยูโร[20] เขาลงเล่นเป็นนัดแรกเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม ในนัดเปิดฤดูกาลลาลิกาโดยเปิดกัมนอว์เอาชนะเรอัลโซซิเอดัด 5–1 ตัวเขายังเล่นครบ 90 นาที อีกด้วย[21]

อัลบายิงประตูแรกของเขากับบาร์เซโลนาเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ. 2012 ในนัดที่ออกไปเยือนเดปอร์ติโบเดลาโกรุญญา โดยเขายิงประตูขึ้นนำ 0–1 ในนาทีที่ 3 ก่อนที่ผลจะจบลงด้วยชัยชนะที่ 5–4 ในอีก 3 วันต่อมาในเกม ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2012–13 รอบแบ่งกลุ่ม ซึ่งบาร์เซโลนาเปิดบ้านพบกับ เซลติก เข้ายังเป็นคนทำประตูชัยในนาทีที่ 93 ช่วยให้บาร์เซโลนาชนะไปด้วยผล 2–1[22] โดยในฤดูกาลแรกของอัลบานี้เขาได้รับโอกาสลงเล่นจาก ตีโต บีลานอบา ผู้จัดการทีม 44 นัดในทุกรายการและทวงคืนแชมป์ลีกกลับสู่ทีมได้หลังจากเสียแชมป์ให้กับ เรอัลมาดริด เมื่อฤดูกาลก่อน[23]

ในวันที่ 30 พฤษภาคม ค.ศ. 2015 อัลบา ได้ลงเล่นในรอบชิงชนะเลิศของโกปาเดลเรย์ ฤดูกาล 2014–15 เป็นเวลา 77 นาที ก่อนถูกเปลี่ยนตัวออกไปโดยมีเฌเรมี มาตีเยอลงมาเล่นแทน ช่วยให้ทีมเอาชนะอัตเลติกบิลบาโอ 1–3 ซึ่งเป็นการชนะเลิศโกปาเดลเรย์เป็นครั้งแรกของเขาและเป็นสมัยที่ 27 ของทีมจากกาตาลัน ในอีก 3 วันถัดมา อัลบา ได้ต่อสัญญากับบาร์เซโลนาออกไปอีก 5 ปี จนถึงปี ค.ศ. 2020 โดยมีค่าฉีกสัญญา 150 ล้านยูโร[24] โดยสี่วันหลังจากวันที่ต่อสัญญานั้น อัลบา ได้ลงเล่นในรอบชิงชนะเลิศของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ที่โอลึมพีอาชตาดีอ็อน ในกรุงเบอร์ลิน กับยูเวนตุส โดยทีมของพวกเขาเอาชนะไป 3–1 ทำให้ทีมคว้าแชมป์สมัยที่ 5 ได้สำเร็จ[25] ตลอดฤดูกาลเขาลงเล่น 38 นัดและทำ 1 ประตู และพาทีมคว้าทุกแชมป์ที่บาร์เซโลนามีสิทธิ์ลงเล่นในฤดูกาลนี้[26][27] ในวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 2015 เขายังได้ลงเล่นในรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก 2015 พบกับริเบร์เปลต ช่วยให้ทีมเอาชนะ 3–0 ทำให้ อัลบา ชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรเป็นสมัยแรกของตัวเขาและเป้นสมัยที่สามของสโมสร

ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 อัลบา พาทีมคว้าแชมป์ โกปาเดลเรย์ โดยเขาสามารถทำประตูได้ในรอบชิงชนะเลิศ กับเซบียา ที่บิเซนเต กัลเดรอน ในช่วงต่อเวลาพิเศษในนาทีที่ 97 เป็นประตูขึ้นนำ 1–0 ก่อนที่เนย์มาร์จะทำประตูที่สองทำให้ผลจบลงที่ 2–0[28]

ฌอร์ดี อัลยา กับลิโอเนล เมสซิ ขณะฝึกซ้อมร่วมกันในบาร์เซโลนา ในปี ค.ศ. 2019

ในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 2019 อัลบา ได้เซ็นสัญญาฉบับใหม่กับทีมเป็นระยะเวลา 5 ปี โดยมีค่าฉีกสัญญา 500 ล้านยูโร[29] ในฤดูกาล 2020–21 เขาได้มีผลงานที่ยอดเยี่ยมโดยทำ 5 ประตู 13 แอสซิตส์ ในทุกรายการ และช่วยให้ทีมชนะเลิศโกปาเดลเรย์[30] เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2564 อัลบา ได้รับการประกาศให้เป็นกัปตันทีมลำดับที่สี่ของบาร์เซโลนา หลังจากที่กัปตันลิโอเนล เมสซิ ออกจากสโมสรไปในช่วงก่อนเริ่มฤดูกาล 2021–22[31]

ระดับทีมชาติ[แก้]

อัลบา ขณะลงเล่นในโอลิมปิกฤดูร้อน 2012 พบกับ โมร็อกโก ที่สนามโอลด์แทรฟฟอร์ด

ในปี ค.ศ. 2008 อัลบา ได้รับเลือกให้เข้าร่วมทีมชาติสเปน รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี เพื่อแข่งขันชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป โดยเขาทำประตูได้ในเกมกับเยอรมนี แต่สเปนตกรอบแรกของการแข่งขัน, ในปีต่อมา เขาคว้าเหรียญทองจากการแข่งขันเมดิเตอร์เรเนียนเกมส์ 2009 ณ กรุงเพสการา กับทีมชาติสเปนรุ่นดังกล่าวนี้โดยเขาได้ลงเล่น 4 นัด, รวมถึงได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลกเยาวชนอายุไม่เกิน 20 ปี ที่ประเทศอียิปต์

ในวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 2011 อัลบา ได้ถูกเรียกตัวขึ้นสู่ทีมชาติสเปน ชุดใหญ่ เพื่อแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2012 รอบคัดเลือก กับ สาธารณรัฐเช็ก และ สกอตแลนด์[32] โดยเขาได้ลงเล่นเป็นตัวจริงในเกมกับสกอตแลนด์ในวันที่ 11 ตุลาคม ที่เอสตาดิโอโฆเซริโกเปเรซ ซึ่งสเปนเอาชนะไป 3–1 โดยเขายังสามารถทำแอสซิตส์ให้กับดาบิด ซิลบา เพื่อนร่วมทีมบาเลนเซียทำประตูได้อีกด้วย[33] ในปี ค.ศ. 2012 เขาได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมชาติสเปน รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี สำหรับการแข่งขัน โอลิมปิกฤดูร้อน 2012 ที่สหราชอาณาจักร โดยเขาได้ลงเล่นครบทั้ง 3 นัดในรอบแบ่งกลุ่มและสเปนก็ตกรอบที่รอบนี้หลังจากแพ้ 2 นัดและเสมอ 1 นัด[34]

อัลบา (แถวล่างด้านขวาสุด) พร้อมกับ 11 ผู้เล่นตัวจริงของทีมชาติสเปนในรอบชิงชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2012 พบกับ อิตาลี

อัลบาได้รับเลือกจากบิเซนเต เดล โบสเกให้เป็น 1 ใน 23 คนของทีมชาติสเปน เพื่อแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2012 รอบสุดท้ายที่โปแลนด์และยูเครน โดยเขาลงเล่นครบทุกนัดและในรอบก่อนรองชนะเลิศ เขาได้เปิดบอลให้กับชาบี อาลอนโซ ทำประตูขึ้นนำ 2–0 เก็บชัยชนะเหนือฝรั่งเศส ด้วยคะแนนดังกล่าวได้สำเร็จ[35] ในรอบชิงชนะเลิศกับอิตาลี เขาได้ทำประตูขึ้นนำ 2-0 ในนาทีที่ 41 โดยผลการแข่งขันจบลงที่ชัยชนะ 4–0 ทำให้สเปนคว้าแชมป์ 2 สมัยติดต่อกัน[36][37]

ในปีถัดมาเขาได้เข้าร่วมแข่งขัน ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013 ที่บราซิล โดยเขาสามารถทำ 2 ประตูได้ในเกมกับไนจีเรีย ในรอบแบ่งกลุ่มทำให้สเปนเอาชนะไป 3–0 โดยตลอดการแข่งขันเขาได้ลงเล่น 4 นัดรวมถึงในนัดชิงชนะเลิศกับบราซิลที่มารากานัง ทีมของพวกเขาแพ้ให้กับทีมเจ้าภาพไป 3–0[38]

ในปีถัดมาเขาได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมทีมเพื่อแข่งขันฟุตบอลโลก 2014[39] โดยเขาได้ลงเล่นครบทั้ง 3 นัดและทีมของพวกเขาตกรอบแรกของการแข่งขันครั้งนี้[40] ในปี ค.ศ. 2016 เขาได้เข้าแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปที่ฝรั่งเศส โดยเขาได้ลงเล่นทั้ง 4 นัดตลอดการแข่งขันรวมถึงในรอบ 16 ทีมสุดท้ายกับอิตาลี ซึ่งสเปนแพ้ไป 2–0 ทำให้ทีมของพวกเขาตกรอบในรอบดังกล่าวนี้[41]ในปี ค.ศ. 2018 เขาได้แข่งขันฟุตบอลโลกที่รัสเซีย ซึ่งเขาได้ลงเล่นในทุกนัดตลอดการแข่งขัน โดยทีมของเขาตกรอบในรอบ 16 ทีมสุดท้ายหลังจากแพ้การดวลลูกโทษ 4–3 ให้กับร้สเซียหลังเสมอกันใน 120 นาที 1–1[42]

เกียรติประวัติ[แก้]

บาร์เซโลนา[2]

สเปน รุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี

สเปน[2]

รางวัลส่วนตัว

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Jordi Alba". Liga de Fútbol Profesional. สืบค้นเมื่อ 16 August 2019.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "Jordi Alba". FC Barcelona. สืบค้นเมื่อ 4 September 2018.
  3. ↑ "'Jordi Alba is the best left-back in the world' - Liverpool's Robertson". sport (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-20. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  4. ↑ "Top 10 Left-Backs in World Football Right Now". Pundit Feed (ภาษาอังกฤษ). 2020-04-05. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  5. ↑ Netto, Brendon. "Story of the decade: Sergio Ramos and Jordi Alba among best defenders - Sport360 News". sport360.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  6. ↑ "10 Best Soccer Left Backs Of All Time (2022 Rankings)". Soccerprime (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-07-05. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  7. ↑ "Cole, Alba, Marcelo: The battle to be crowned BEST left-back in the world". talkSPORT (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2012-10-15. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  8. ↑ "Lionel Messi and Jordi Alba are the best double act in world football right now". Dream Team FC (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2018-01-12. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  9. ↑ ""Jordi Alba will be better than Roberto Carlos" - MARCA.com". www.marca.com. สืบค้นเมื่อ 2022-06-14.
  10. ↑ Jordi Alba, la bala (Jordi Alba, the bullet); Marca, 2 June 2014 (in Spanish)
  11. ↑ Jordi Alba, el lateral que se incorporó por sorpresa (Jordi Alba, the full back who joined by surprise) Archived 2016-06-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; Sphera Sports, 4 January 2014 (in Spanish)
  12. ↑ Jordi Alba ya es grana y Campano puede quedarse (Jordi Alba is already grana and Campano might stay); Diario AS, 26 July 2008 (in Spanish)
  13. ↑ Villa stars in Valencia win Archived 2012-10-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; ESPN Soccernet, 13 September 2009
  14. ↑ "Losc 1-1 Valencia". UEFA. 17 September 2009. สืบค้นเมื่อ 3 May 2020.
  15. ↑ Los Che complete woeful week Archived 2012-10-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; ESPN Soccernet, 11 April 2010
  16. ↑ Barcelona 2–1 Valencia: Barca outmanoeuvred early on, but stage second half fightback Archived 2012-12-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; Zonal Marking, 19 October 2010
  17. ↑ Valencia 2–2 Barcelona: Emery gets the better of Guardiola early on, but Barca fight back Archived 2013-07-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; Zonal Marking, 22 September 2011
  18. ↑ Tactical breakdown of Valencia 2 – Barcelona 2 (Emery v Guardiola) Archived 2011-12-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; 101 Great Goals, 22 September 2011
  19. ↑ Alba anxious to learn Archived 2014-07-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; FIFA, 5 October 2011
  20. ↑ Agreement with Valencia over Jordi Alba; FC Barcelona, 28 June 2012
  21. ↑ "Messi bags brace for five-goal Barca". ESPN Soccernet. 19 August 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-23. สืบค้นเมื่อ 20 August 2012.
  22. ↑ "Breathtaking Barcelona blow Milan away". UEFA. 12 March 2013. สืบค้นเมื่อ 13 March 2013.
  23. ↑ "The first La Liga title for eight FC Barcelona players". FC Barcelona. 13 May 2015. สืบค้นเมื่อ 7 June 2015.
  24. ↑ "Agreement to extend Jordi Alba's contract until 30 June 2020". FC Barcelona. 2 June 2015. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.
  25. ↑ "Barcelona see off Juventus to claim fifth title". UEFA. 6 June 2015. สืบค้นเมื่อ 7 June 2015.
  26. ↑ "Almería 1–2 Barcelona". BBC Sport. 8 November 2014. สืบค้นเมื่อ 16 February 2016.
  27. ↑ "Barça make history with second treble!". FC Barcelona. 6 มิถุนายน 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 มิถุนายน 2015. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2015.
  28. ↑ "Messi sirve el doblete" [Messi hands out double] (ภาษาสเปน). Marca. 22 May 2016. สืบค้นเมื่อ 23 May 2016.
  29. ↑ "Jordi Alba, a blaugrana until 2024". www.fcbarcelona.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-05-09.
  30. ↑ "Jordi Alba, the defender with the most goals and assists". FC Barcelona. 25 February 2021. สืบค้นเมื่อ 9 August 2021.
  31. ↑ Bona, German (9 August 2021). "Jordi Alba, cuarto capitán del Barça". Sport (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 9 August 2021.
  32. ↑ Only one new face as Del Bosque names Spain squad; Shanghai Daily, 30 September 2011
  33. ↑ Spain 3–1 Scotland; BBC Sport, 11 October 2011
  34. ↑ "Euro 2012 trio Mata, Alba & Martinez in Spain Olympic squad". BBC Sport. 5 July 2012. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
  35. ↑ Centurion Alonso sends Spain into last four; UEFA, 23 June 2012
  36. ↑ "Spain overpower Italy to win UEFA EURO 2012". UEFA. 1 July 2012. สืบค้นเมื่อ 3 July 2012.
  37. ↑ Jordi Alba: I cannot believe what has happened; Goal, 1 July 2012
  38. ↑ "Alba brace sees Spain top group". FIFA. 23 June 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2013. สืบค้นเมื่อ 25 June 2013.
  39. ↑ "Spain World Cup 2014 squad". The Daily Telegraph. 2 June 2014. สืบค้นเมื่อ 9 July 2014.
  40. ↑ "Villa and Spain bow out on a high". FIFA. 23 June 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-15. สืบค้นเมื่อ 9 July 2014.
  41. ↑ แม่แบบ:Cute web
  42. ↑ "Morata misses out on Spain's 23-man World Cup squad". Goal. 21 May 2018. สืบค้นเมื่อ 21 May 2018.
  43. ↑ "Acta del Partido celebrado el 16 de abril de 2014, en Valencia" [Minutes of the Match held on 16 April 2014, in Valencia] (ภาษาสเปน). Royal Spanish Football Federation. สืบค้นเมื่อ 22 June 2020.
  44. ↑ "Acta del Partido celebrado el 25 de mayo de 2019, en Sevilla" [Minutes of the Match held on 25 May 2019, in Seville] (ภาษาสเปน). Royal Spanish Football Federation. สืบค้นเมื่อ 22 June 2020.
  45. ↑ "ITA – ESP 1:2 (0:0)" (PDF). Pescara 2009. 4 July 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 February 2012. สืบค้นเมื่อ 10 April 2014.
  46. ↑ "UEFA EURO 2012 Team of the Tournament". UEFA. 2 July 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-14. สืบค้นเมื่อ 9 July 2014.
  47. ↑ "2015 World XI: the reserve teams". FIFPro. 11 January 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2019. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  48. ↑ "FifPro announces reserve Teams of the Year – but Luis Suarez and Arjen Robben won't be laughing while Iker Casillas is somehow named the second best goalkeeper of 2013". The Independent. 15 January 2014. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  49. ↑ "FIFA FIFPro World XI: the reserve teams". FIFPro. 15 January 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 April 2019. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  50. ↑ "2016 World 11: the reserve teams". FIFPro. 9 January 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2019. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  51. ↑ "World 11: The Reserve Team for 2017–18". FIFPro. 24 September 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2019. สืบค้นเมื่อ 25 September 2018.
  52. ↑ "Rankings: How All 55 Male Players Finished". FIFPro World Players' Union. 23 September 2019.
  53. ↑ "UEFA Champions League squad of the season". UEFA. 9 June 2015. สืบค้นเมื่อ 9 June 2015.
  54. ↑ "The 2014/15 Liga BBVA Ideal XI". Liga de Fútbol Profesional. 15 June 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 September 2018. สืบค้นเมื่อ 17 June 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฌอร์ดี_อัลบา&oldid=10177268"