ฟุตบอลทีมชาติฝรั่งเศส
 | |||
| ฉายา | Les Bleus (สีน้ำเงิน) ตราไก่ (ฉายาในภาษาไทย) | ||
|---|---|---|---|
| สมาคม | สหพันธ์ฟุตบอลฝรั่งเศส (FFF) | ||
| สมาพันธ์ | ยูฟ่า (ยุโรป) | ||
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน | ดีดีเย เดช็อง | ||
| กัปตัน | อูว์โก โยริส | ||
| ติดทีมชาติสูงสุด | อูว์โก โยริส (143) | ||
| ทำประตูสูงสุด | ออลีวีเย ฌีรู (54) | ||
| สนามเหย้า | สตาดเดอฟร็องส์ | ||
| รหัสฟีฟ่า | FRA | ||
|
| |||
| อันดับฟีฟ่า | |||
| อันดับปัจจุบัน | 3  1 (22 ธันวาคม 2022)[1] | ||
| อันดับสูงสุด | 1 (พฤษภาคม ค.ศ. 2001 – พฤษภาคม ค.ศ. 2002, สิงหาคม – กันยายน ค.ศ. 2018) | ||
| อันดับต่ำสุด | 26 (กันยายน ค.ศ. 2010) | ||
| เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | |||
.svg){kind=small} เบลเยียม 3–3 ฝรั่งเศส .svg){kind=small} (อุกล์ ประเทศเบลเยียม; 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1904) | |||
| ชนะสูงสุด | |||
.svg){kind=small} ฝรั่งเศส 10–0 อาเซอร์ไบจาน  (โอแซร์ ประเทศฝรั่งเศส; 6 กันยายน ค.ศ. 1995) | |||
| แพ้สูงสุด | |||
 เดนมาร์ก 17–1 ฝรั่งเศส (ลอนดอน ประเทศอังกฤษ; 22 ตุลาคม ค.ศ. 1908) | |||
| ฟุตบอลโลก | |||
| เข้าร่วม | 15 (ครั้งแรกใน 1930) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1998, 2018) | ||
| ยูโรปาลีก | |||
| เข้าร่วม | 10 (ครั้งแรกใน 1960) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1984, 2000) | ||
| เนชันส์ลีก รอบสุดท้าย | |||
| เข้าร่วม | 1 (ครั้งแรกใน 2021) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (2021) | ||
| คอนเมบอล-ยูฟ่าคัพออฟแชมเปียนส์ | |||
| เข้าร่วม | 1 (ครั้งแรกใน 1985) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1985) | ||
| คอนเฟเดอเรชันส์คัพ | |||
| เข้าร่วม | 2 (ครั้งแรกใน 2001) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (2001, 2003) | ||
เกียรติยศ | |||
ฟุตบอลทีมชาติฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Équipe de France de football) เป็นตัวแทนทีมฟุตบอลจากประเทศฝรั่งเศสและเป็นทีมชั้นนำทีมหนึ่งในทวีปยุโรป มีผลงานชนะเลิศฟุตบอลโลก 2 สมัย (1998 และ 2018), ชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2 สมัย (1984 และ 2000), ชนะเลิศ ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2 สมัย (2001 และ 2003) และชนะเลิศยูฟ่าเนชันส์ลีก 1 สมัยใน ค.ศ. 2021
ฝรั่งเศสมีสนามเหย้าคือ สตาดเดอฟร็องส์ ผู้จัดการทีมคนปัจจุบันคือ ดีดีเย เดช็อง ฝรั่งเศสเป็นหนึ่งในสี่ชาติของยุโรปที่ได้ร่วมแข่งขันฟุตบอลโลกครั้งแรกในปี 1930 ถัดมาอีก 28 ปี ฝรั่งเศสภายใต้ผู้เล่นชื่อดังอย่าง เรมง โกปา และ ฌุสต์ ฟงแตน พาทีมคว้าอันดับสามในฟุตบอลโลก 1958 ต่อมา ในปี 1984 ฝรั่งเศสคว้าแชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป (ยูโร) ได้เป็นสมัยแรกภายใต้นักเตะชื่อดัง มิเชล พลาตินี่ และทีมชุดนั้นยังผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศฟุตบอลโลกได้อีกสองสมัย พวกเขาเข้าสู่ยุคทองในช่วงทศวรรษ 2000 ในยุคของนักเตะชื่อดัง ซีเนดีน ซีดาน และกัปตันทีม ดีดีเย เดช็อง โดยคว้าแชป์ฟุตบอลโลก 1998 ในฐานะเจ้าภาพ ตามด้วยแชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2000 และแชมป์ ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2001 และ 2003 และผ่านเข้าชิงชนะเลิศฟุตบอลโลกอีกครั้งในปี 2006[2] พวกเขาเข้าสู่ช่วงตกต่ำหลายปีและไม่ประสบความสำเร็จรายการใด[3] ก่อนจะผ่านเข้าชิงชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 และกลับสู่ความสำเร็จได้อีกครั้งจากการคว้าแชมป์ฟุตบอลโลก 2018[4] ตามด้วยการคว้าแชมป์ ยูฟ่าเนชันส์ลีก[5] เป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 2021
ฝรั่งเศสยังเป็นชาติแรกที่ชนะการแข่งขันรายการสำคัญของฟีฟ่าครบทั้ง 3 รายการ ได้แก่ ฟุตบอลโลก ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ และกีฬาโอลิมปิก (คว้าเหรียญทอง) และยังเป็นชาติเดียวในโลกที่ชนะการแข่งขันของฟีฟ่าและยูฟ่าครบทุกรายการ ทั้งในฐานะทีมชาติชุดใหญ่และทีมชุดเยาวชน[6]
ประวัติทีม[แก้]
ทีมชาติฝรั่งเศสตั้งทีมขึ้นมาในช่วง ค.ศ. 1904 ในช่วงที่สหพันธ์ฟุตบอลระหว่างประเทศก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1904[7] โดยลงเล่นในเกมอย่างเป็นทางการนัดแรกกับเบลเยียมในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1904 ซึ่งเกมดังกล่าวจบลงด้วยผลเสมอ 3–3 ในขณะที่เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1905 ฝรั่งเศสได้ลงเล่นในเกมระดับชาติในสนามของตนเองอย่างเป็นทางการในเกมที่พบกับสวิตเซอร์แลนด์ที่สนามปาร์กเดแพร็งส์ ต่อหน้าผู้ชมราว 500 คน และพวกเขาเอาชนะไปได้ 1–0
ใน ค.ศ. 1932 ฝรั่งเศสได้เข้าร่วมแข่งขันในฟุตบอลโลกที่จัดขึ้นที่ประเทศอุรุกวัย โดยเกมแรกในรายการนี้ของฝรั่งเศสคือถล่มทีมชาติเม็กซิโก 4–1 โดยลูว์เซียง โลร็อง ที่เป็นผู้ยิงประตูแรกของเกม กลายเป็นนักเตะที่ทำประตูแรกสุดของศึกฟุตบอลโลกอีกด้วย แต่ฝรั่งเศสกลับแพ้ 0–1 ใน 2 เกมต่อมากับอาร์เจนตินาและชิลี ทำให้ต้องตกรอบแรก
ในปี ค.ศ. 1934 ฝรั่งเศสยังคงต้องผิดหวังต่อไป เมื่อตกรอบแรกจากการแพ้ออสเตรีย[8] แต่พวกเขาทำผลงานได้ดีขึ้นในครั้งที่พวกเขาเป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลโลก 1938 โดยผ่านไปถึงรอบก่อนรองชนะเลิศก่อนจะแพ้ให้กับอิตาลี 1–3
ในยุคทศวรรษที่ 1950 นับเป็นยุคทองของวงการฟุตบอลของฝรั่งเศส จากการแจ้งเกิดของนักเตะชื่อดังอย่างฌุสต์ ฟงแตน เจ้าของตำแหน่งดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาลของฟุตบอลโลก และแรมง กอปา ตำนานดาวยิงที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงกับเรอัลมาดริด ใน ค.ศ. 1958 ฝรั่งเศสสามารถคว้าอันดับ 3 จากการถล่มทีมชาติเยอรมนีตะวันตก 6–2 โดยฟงแตนยิงคนเดียว 4 ประตู
ใน ค.ศ. 1960 ฝรั่งเศสเป็นเจ้าภาพฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป เป็นครั้งแรก แต่พวกเขากลับทำได้แค่อันดับ 4 หลังจากแพ้ทีมชาติเชโกสโลวาเกีย 0–2 และหลังจากนั้น ฝรั่งเศสเข้าสู่ยุคตกต่ำจากการเปลี่ยนผู้จัดการทีมบ่อยครั้ง และล้มเหลวในการผ่านเข้าไปเล่นในการแข่งขันเมเจอร์ และไม่สามารถคว้าแชมป์ใดได้เลยในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970
เข้าสู่ทศวรรษที่ 1980 ฝรั่งเศสกลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้งจากการนำทัพของมีแชล ปลาตีนี ตัวทำเกมจอมเทคนิค และสามสุดยอดกองกลางอย่างฌ็อง ตีกานา, อาแล็ง ฌีแร็ส และลูยส์ แฟร์น็องแดซ ที่ประสานงานร่วมกันจนถูกขนานนามว่า สี่เหลี่ยมมหัศจรรย์ (Magic Square)[9] พวกเขาพาทีมคว้าแชมป์ได้สำเร็จในศึกยูโร 1984 ที่ฝรั่งเศสเป็นเจ้าภาพ โดยปลาตีนีได้เป็นดาวซัลโวของรายการด้วยการยิงไปถึง 9 ประตู รวมถึงหนึ่งในประตูในเกมที่ชนะสเปน 2–0 ในนัดชิงชนะเลิศ
นอกจากนี้ ในปีเดียวกัน ฝรั่งเศสยังสามารถคว้าเหรียญทองโอลิมปิก 1984 ก่อนที่จะคว้าแชมป์รางวัลอาร์เตมีโอ ฟรังกี (คอนเฟเดอเรชันส์คัพในปัจจุบัน) ในปีถัดมาทำให้พวกเขาได้รับการยกให้เป็นทีมเต็งในฟุตบอลโลก 1986 แต่ทำได้แค่อันดับ 3 ด้วยการแพ้เบลเยียม 2–4
จนกระทั่ง ค.ศ. 1996 ฝรั่งเศสเริ่มก้าวขึ้นมาสู่การเป็นยอดทีมของวงการฟุตบอลโลก จากการที่เข้าสู่ยุคผลัดใบโดยนำนักเตะดาวรุ่งเข้ามารับใช้ชาติหลายต่อหลายคน ในยูโร 1996 ฝรั่งเศสทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม แต่ก็ต้องหยุดอยู่ที่รอบตัดเชือกเช่นเดิมหลังจากแพ้สาธารณรัฐเช็ก ต่อมาในฟุตบอลโลก 1998 ที่พวกเขาเป็นเจ้าภาพฝรั่งเศสประสบความสำเร็จคว้าแชมป์โลกได้เป็นสมัยแรกด้วยการถล่มบราซิลในนัดชิงชนะเลิศ 3–0[10]
ใน ค.ศ. 2000 ฝรั่งเศสยังคงรักษาความฟอร์มที่ดีไว้ได้อย่างต่อเนื่องด้วยการคว้าแชมป์ยูโร 2000 ด้วยการชนะอิตาลี 2–1 ในนัดชิงชนะเลิศ[11] ภายใต้การเล่นเกมและสร้างสรรค์เกมของซีเนดีน ซีดาน สุดยอดกองกลางจอมเทคนิค ทำให้พวกเขาทำสถิติเป็นชาติแรกที่ครองแชมป์ทั้งฟุตบอลโลกและฟุตบอลยูโรนับตั้งแต่ที่เยอรมนีตะวันตกเคยทำได้เมื่อปี 1974 นอกจากนี้ฝรั่งเศสยังขึ้นไปอันดับ 1 ในการจัดอันดับโลกของฟีฟ่าอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ฝรั่งเศสเริ่มกลับสู่ความตกต่ำอีกครั้ง หลังจากไม่สามารถป้องกันแชมป์ฟุตบอลโลก 2002 ได้ โดยพวกเขาต้องหยุดอยู่ที่รอบแบ่งกลุ่มเท่านั้น โดยไม่สามารถชนะทีมใดได้เลย[12] ก่อนที่ผลงานจะดีขึ้นมาในยูโร 2004 โดยผ่านเข้าสู่รอบก่อนรองชนะเลิศ แต่ก็ปราชัยต่อกรีซ แชมป์ในรายการนั้น[13]
ใน ค.ศ. 2006 ฝรั่งเศสเกือบจะไม่ผ่านไปเล่นในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 2006 แต่ยังดีที่บรรดานักเตะรุ่นเก่าที่เคยประกาศตัดสินใจอำลาทีมชาติเปลี่ยนใจกลับมาช่วยทีมอีกครั้ง และพวกเขาก็ยังโชว์ฟอร์มได้ดีอย่างต่อเนื่องในรอบสุดท้าย และเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศได้สำเร็จ แต่ก็ต้องแพ้อิตาลีจากการดวลจุดโทษ ต่อมาในยูโร 2008 ฝรั่งเศสต้องตกรอบแรก เนื่องจากถูกจับให้อยู่ในกลุ่มที่มีทีมเต็งแชมป์ทั้งเนเธอร์แลนด์ อิตาลี และโรมาเนีย[14]
ต่อมาใน ค.ศ. 2010 ฝรั่งเศสต้องผิดหวังอีกครั้งหลังตกรอบแรกฟุตบอลโลก 2010[15] และยังมีปัญหาภายในทีมระหว่างนักเตะ และ แรมง ดอแมแน็ก ผู้ฝึกสอนอีกด้วย ต่อมาในยูโร 2012 ฝรั่งเศสก็เริ่มทำผลงานดีขึ้น โดยผ่านเข้าถึงรอบ 16 ทีมสุดท้ายก่อนจะแพ้สเปนไป 0–2 และ ดีดีเย เดช็อง เข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทีม
ในฟุตบอลโลก 2014 ฝรั่งเศสผ่านเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้าย ก่อนจะแพ้เยอรมนีไป 0–1 ต่อมา ในฟุตบอลยูโร 2016 พวกเขาผ่านเข้าชิงชนะเลิศแต่แพ้โปรตุเกสในช่วงต่อเวลา 0–1[16] และในฟุตบอลโลก 2018 ที่ประเทศรัสเซีย ฝรั่งเศสภายใต้นักเตะแกนหลักอย่าง กีลียาน อึมบาเป, อ็องตวน กรีแยซมาน และ ปอล ปอกบา ทำผลงานยอดเยี่ยมผ่านเข้าไปชิงชนะเลิศกับทีมชาติโครเอเชีย และคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยที่ 2 โดยเอาชนะไป 4–2 และพวกเขายังประสบความสำเร็จต่อเนื่องด้วยการคว้าแชมป์รายการ ยูฟ่าเนชันส์ลีก สมัยแรกใน ค.ศ. 2021 จากการชนะสเปน 2–1[17]
เกียรติประวัติ[แก้]
- แชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1984 เจ้าภาพ
- แชมป์ฟุตบอลโลก 1998 เจ้าภาพ
- แชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2000
- แชมป์ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ ปี 2001 และ ปี 2003
- แชมป์ฟุตบอลโลก 2018
- แชมป์ยูฟ่าเนชันส์ลีก 2021
ผู้เล่น[แก้]
ผู้เล่นชุดปัจจุบัน[แก้]
รายชื่อผู้เล่นที่ถูกเรียกตัวเพื่อลงแข่งขันฟุตบอลโลก 2022 ที่ประเทศกาตาร์
สถิติทีมชาตินับถึงวันที่ 26 พฤศจิกายน 2022 หลังจบการแข่งขันกับเดนมาร์ก
| # | ตำแหน่ง | ผู้เล่น | วันเกิด (อายุ) | ลงเล่น | ประตู | สโมสร |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | GK | อูว์โก โยริส (กัปตัน) | 26 ธันวาคม ค.ศ. 1986 | 141 | 0 |  ทอตนัมฮอตสเปอร์
|
| 16 | GK | สแตฟว์ ม็องด็องดา | 28 มีนาคม ค.ศ. 1985 | 34 | 0 |  แรน
|
| 23 | GK | อาลฟงส์ อาเรออลา | 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1993 | 5 | 0 | เวสต์แฮม ยูไนเต็ด
|
| 2 | DF | แบ็งฌาแม็ง ปาวาร์ | 28 มีนาคม ค.ศ. 1996 | 47 | 2 |  ไบเอิร์น มิวนิก
|
| 3 | DF | แอ็กแซล ดิซาซี | 11 มีนาคม ค.ศ. 1998 | 0 | 0 | อาแอ็ส มอนาโก
|
| 4 | DF | ราฟาแอล วาราน | 25 เมษายน ค.ศ. 1993 | 88 | 5 | แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด
|
| 5 | DF | ฌูล กูนเด | 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 | 14 | 0 |  บาร์เซโลนา
|
| 17 | DF | วีลียาม ซาลิบา | 24 มีนาคม ค.ศ. 2001 | 7 | 0 | อาร์เซนอล
|
| 18 | DF | ดาโย อูว์ปาเมกาโน | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1998 | 9 | 1 | ไบเอิร์น มิวนิก
|
| 21 | DF | ลูกัส แอร์น็องแดซ | 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1996 | 33 | 0 | ไบเอิร์น มิวนิก
|
| 22 | DF | ตีโอ แอร์น็องแดซ | 6 ตุลาคม ค.ศ. 1997 | 9 | 1 |  เอซี มิลาน
|
| 24 | DF | อีบราอีมา โกนาเต | 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1999 | 4 | 0 | ลิเวอร์พูล
|
| 6 | MF | มาเตโอ แกนดูซี | 14 เมษายน ค.ศ. 1999 | 6 | 1 | มาร์แซย์
|
| 8 | MF | โอเรเลียง ชัวเมนี | 27 มกราคม ค.ศ. 2000 | 16 | 1 | เรอัล มาดริด
|
| 13 | MF | ยูซุฟ โฟฟานา | 10 มกราคม ค.ศ. 1999 | 4 | 0 | อาแอ็ส มอนาโก
|
| 14 | MF | อาเดรียง ราบีโย | 3 เมษายน ค.ศ. 1995 | 31 | 3 | ยูเวนตุส
|
| 15 | MF | ฌอร์ด็อง แวร์ตู | 1 มีนาคม ค.ศ. 1993 | 5 | 0 | มาร์แซย์
|
| 25 | MF | เอดัวร์โด กามาวีงกา | 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 | 4 | 0 | เรอัล มาดริด
|
| 7 | FW | อ็องตวน กรีแยซมาน | 21 มีนาคม ค.ศ. 1991 | 112 | 42 | อัตเลติโก มาดริด
|
| 9 | FW | ออลีวีเย ฌีรู | 30 กันยายน ค.ศ. 1986 | 116 | 51 | เอซี มิลาน
|
| 10 | FW | กีลียาน อึมบาเป | 20 ธันวาคม ค.ศ. 1998 | 61 | 31 | ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง
|
| 11 | FW | อุสมาน แดมเบเล | 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1997 | 30 | 4 | บาร์เซโลนา
|
| 12 | FW | ร็องดาล กอโล มัวนี | 5 ธันวาคม ค.ศ. 1998 | 2 | 0 | ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท
|
| 20 | FW | กีงส์แล กอมาน | 13 มิถุนายน ค.ศ. 1996 | 42 | 5 | ไบเอิร์น มิวนิก
|
| 26 | FW | มาร์คัส ตูราม | 6 ตุลาคม ค.ศ. 1997 | 6 | 0 | เมินเชินกลัทบัค
|
ถูกเรียกตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้[แก้]
รายชื่อผู้เล่นที่เคยถูกเรียกตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้
| ตำแหน่ง | ผู้เล่น | วันเกิด (อายุ) | ลงเล่น | ประตู | สโมสร | ถูกเรียกครั้งล่าสุด |
|---|---|---|---|---|---|---|
| GK | สแตฟว์ ม็องด็องดา | 28 มีนาคม ค.ศ. 1985 | 34 | 0 | มาร์แซย์
|
v.  ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| GK | เบอร์นัวต์ กอสตีล | 3 กรกฎาคม ค.ศ. 1987 | 1 | 0 | บอร์โด
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| DF | ดาโย อูว์ปาเมกาโน | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1998 | 6 | 1 | ไบเอิร์น มิวนิก
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| DF | เกลม็อง ล็องแกล | 17 มิถุนายน ค.ศ. 1995 | 15 | 1 | บาร์เซโลนา
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| DF | ลีโอ ดูบัวส์ | 14 กันยายน ค.ศ. 1994 | 13 | 0 | โอลิมปิก ลียง
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| DF | กูร์ต ซูมา | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1994 | 11 | 1 | เวสต์แฮม ยูไนเต็ด
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| DF | นอร์ดี มูคิเอเล | 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1997 | 1 | 0 | ไลพ์ซิช
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| MF | ปอล ปอกบา | 15 มีนาคม ค.ศ. 1993 | 91 | 11 | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
|
v.  แอฟริกาใต้, 29 มีนาคม 2022
|
| MF | ฌอด็อง แวร์ตูร์ | 1 มีนาคม ค.ศ. 1993 | 5 | 0 | โรมา
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| MF | ตอมา เลอมาร์ | 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 | 27 | 4 | อัตเลติโก มาดริด
|
v. ฟินแลนด์, 16 พฤศจิกายน 2021
|
| MF | กอร็องแต็ง ตอลีโซ | 3 สิงหาคม ค.ศ. 1994 | 28 | 2 | ไบเอิร์นมิวนิก
|
v.  บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, 1 กันยายน 2021
|
| MF | มูซา ซีซอโก | 16 สิงหาคม ค.ศ. 1989 | 71 | 2 | วอตฟอร์ด
|
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2020 |
| FW | อ็องตอนี มาร์ซียาล | 5 ธันวาคม ค.ศ. 1995 | 30 | 2 | เซบิยา
|
v.  สเปน, 10 ตุลาคม 2021
|
สถิติเกี่ยวกับผู้เล่น[แก้]
ผู้เล่นที่ลงเล่นให้ทีมชาติมากที่สุด[แก้]
แถบสีฟ้าคือผู้เล่นที่ยังคงเล่นให้ทีมชาติอยู่ในปัจจุบัน
ผู้เล่นที่ยิงประตูให้ทีมชาติมากที่สุด[แก้]
แถบสีฟ้าคือผู้เล่นที่ยังคงเล่นให้ทีมชาติอยู่ในปัจจุบัน
| อันดับ | ชื่อ | ช่วงเวลา | ประตู | จำนวนนัดที่ลงเล่น | สโมสร | ค่าเฉลี่ย |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ตีแยรี อ็องรี | 1997–2010 | 51 | 123 | อาแอส มอนาโก ยูเวนตุส อาร์เซนอล บาร์เซโลนา |
0.42 |
| ออลีวีเย ฌีรู | 2011–ปัจจุบัน | 51 | 116 | มงเปอลีเย อาร์เซนอล เชลซี เอซี มิลาน |
0.42 | |
| 3 | อ็องตวน กรีแยซมาน | 2014–ปัจจุบัน | 42 | 112 | เรอัลโซซิเอดัด อัตเลติโก มาดริด บาร์เซโลนา |
0.39 |
| 4 | มีแชล ปลาตีนี | 1976–1987 | 41 | 72 | น็องซี แซ็งต์-เตเตียน ยูเวนตุส |
0.57 |
| 5 | การีม แบนเซมา | 2007–ปัจจุบัน | 37 | 97 | โอลิมปิก ลียง เรอัลมาดริด |
0.38 |
| 6 | ดาวิด เตรเซเแก | 1998–2008 | 34 | 71 | อาแอส มอนาโก ยูเวนตุส |
0.47 |
| 7 | ซีเนดีน ซีดาน | 1994–2006 | 31 | 106 | บอร์โด ยูเวนตุส เรอัลมาดริด |
0.28 |
| กีลียาน อึมบาเป | 2017– | 31 | 61 | ปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง | 0.47 | |
| 9 | ฌุสต์ ฟงแตน | 1953–1960 | 30 | 21 | โอเฌเซ นิส แร็งส์ |
1.42 |
| ฌ็อง-ปีแยร์ ปาแป็ง | 1986–1995 | 30 | 54 | โอลิมปิก มาร์แซย์ เอซี มิลาน บาเยิร์นมิวนิก |
0.55 | |
| 11 | ยูริ จอร์เกฟฟ์ | 1993–2002 | 28 | 82 | อาแอส มอนาโก ปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง อินเตอร์ มิลาน ไคเซอร์สเลาเทิร์น โบลตัน |
0.34 |
| 12 | ซิลแว็ง วิลตอร์ | 1999–2006 | 26 | 92 | บอร์โด อาร์เซนอล โอลิมปิก ลียง |
0.28 |
| 13 | ฌ็อง แว็งซ็อง | 1953–1961 | 22 | 46 | ลีล สตาด เดอ แร็งส์ |
0.47 |
| 14 | ฌ็อง นีกอลา | 1933–1938 | 21 | 25 | รูอ็อง | 0.84 |
| 15 | ปอล นีกอลา | 1920–1931 | 20 | 35 | เรด สตาร์ แอฟเซ | 0.57 |
| เอริก ก็องโตนา | 1987–1995 | 20 | 45 | โอลิมปิก มาร์แซย์ มงเปอลีเย ลีดส์ ยูไนเต็ด แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
0.38 | |
| 17 | ฌ็อง บาแร็ตต์ | 1944–1952 | 19 | 32 | ลีล | 0.57 |
| 18 | โรเฌร์ ปีอ็องโตนี | 1952–1961 | 18 | 37 | น็องซี แร็งส์ |
0.48 |
| แรมง กอปา | 1952–1962 | 18 | 45 | แร็งส์ เรอัลมาดริด |
0.40 | |
| 20 | โรล็อง บล็องก์ | 1989–2000 | 16 | 97 | มงเปอลีเย นาโปลี นีม แซ็ง-เตเตียน โอแซร์ บาร์เซโลนา โอลิมปิก มาร์แซย์ อินเตอร์ มิลาน |
0.16 |
| ฟร็องก์ รีเบรี | 2006–2014 | 16 | 81 | โอลิมปิก มาร์แซย์ บาเยิร์นมิวนิก |
0.20 | |
| 22 | เออแฌน มาแอส | 1911–1913 | 15 | 11 | เรด สตาร์ แอฟเซ | 1.36 |
| แอฟวร์ แรเวลลี | 1966–1975 | 15 | 30 | แซ็ง-เตเตียน นีซ |
0.50 | |
| ดอมีนิก รอเชโต | 1975–1986 | 15 | 49 | แซ็ง-เตเตียน ปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง |
0.30 | |
| ||||||
อดีตผู้เล่นคนสำคัญ[แก้]
- ฟาเบียง บาร์แตซ
- โลร็อง บล็อง
- มีแชล ปลาตีนี
- เอริก กองโตนา
- ซีเนดีน ซีดาน
- ลีลีย็อง ตูว์ราม
- ดีดีเย เดช็อง
- ฌุสต์ ฟงแตน
- ฌ็อง-ปีแยร์ ปาแป็ง
- แอมานุแอล เปอตี
- ดาวิด ฌีโนลา
- รอแบร์ ปีแร็ส
- นีกอลา อาแนลกา
- ตีแยรี อ็องรี
- ดาวิด เทรเซแก
- มาร์แซล เดอซายี
- อาแล็ง ฌีแร็ส
- ฌ็อง ตีกานา
- ลูยส์ แฟร์น็องแดซ
- สเตฟาน กีวาร์ช
- แรมง กอปา
- ญูริ จอร์เกฟฟ์
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "The FIFA/Coca-Cola World Ranking". FIFA. 22 ธันวาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2022.
- ↑ "FIFA". fifa.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ Davis, Dan (2017-08-29). "The mutiny of Les Bleus: how France capitulated at the 2010 World Cup". These Football Times (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
- ↑ https://www.bbc.co.uk/sport/football/44754965
- ↑ https://www.eurosport.com/football/uefa-nations-league-finals/2020-2021/spain-v-france-follow-live-coverage_sto8576173/story.shtml
- ↑ "Member Associations". www.fifa.com (ภาษาอังกฤษ).[ลิงก์เสีย]
- ↑ "History of Football in France". Sports and Leisure in France.
- ↑ "Football World Cup 1934 in Italy". www.footballhistory.org.
- ↑ UEFA.com (2016-04-06). "France's 'Magic Square' – the best ever midfield?". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "FIFA". fifa.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ UEFA.com (2003-10-06). "Trezeguet's golden goal sinks Italy as France make history and win the EURO 2000 final". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ 161385360554578 (2018-06-05). "Remembering France's hilariously bad World Cup defence in 2002". Dream Team FC (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์) - ↑ "France 0-1 Greece" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2004-06-25. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ UEFA.com (2008-06-13). "Dominant Netherlands stun France in Group C to reach EURO 2008 knockouts in style". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "World Cup 2010: France revolt leaves Raymond Domenech high and dry". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2010-06-20.
- ↑ "Germany 0-2 France: Antoine Griezmann's double sees Didier Deschamps' side into Euro 2016 final". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ UEFA.com (2021-10-10). "Spain 1-2 France: Les Bleus seal trophy with another comeback". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ Luis Fernando Passo Alpuin. "Goals for Venezuela National Team". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 2013-07-24.
- ↑ Luis Fernando Passo Alpuin. "Goals for Venezuela National Team". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 2013-07-24.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ฟุตบอลทีมชาติฝรั่งเศส |
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาฝรั่งเศสและอังกฤษ)
- ฝรั่งเศส ที่ยูฟ่า
- ฝรั่งเศส ที่ฟีฟ่า