ฟุตบอลทีมชาติบังกลาเทศ
 | |||||||||||||||||
| ฉายา | เสือโคร่งเบงกอล แดงและเขียว | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| สมาคม | สหพันธ์ฟุตบอลบังกลาเทศ | ||||||||||||||||
| สมาพันธ์ย่อย | สหพันธ์ฟุตบอลเอเชียใต้ (SAFF) | ||||||||||||||||
| สมาพันธ์ | สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย (AFC) | ||||||||||||||||
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน |  ฆาบิเอร์ กาเบรรา | ||||||||||||||||
| กัปตัน | Jamal Bhuyan | ||||||||||||||||
| ติดทีมชาติสูงสุด | Zahid Hasan Ameli (64) | ||||||||||||||||
| ทำประตูสูงสุด | Ashraf Uddin Ahmed Chunnu (17) | ||||||||||||||||
| สนามเหย้า | สนามกีฬาแห่งชาติบังกาบันธุ | ||||||||||||||||
| รหัสฟีฟ่า | BAN | ||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||
| อันดับฟีฟ่า | |||||||||||||||||
| อันดับปัจจุบัน | 184  1 (4 เมษายน 2024)[1] | ||||||||||||||||
| อันดับสูงสุด | 110 (เมษายน 1996) | ||||||||||||||||
| อันดับต่ำสุด | 197 (กุมภาพันธ์–พฤษภาคม 2018) | ||||||||||||||||
| เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | |||||||||||||||||
บังกลาเทศ 2–2 ไทย  (กัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย; 26 กรกฎาคม 1973) | |||||||||||||||||
| ชนะสูงสุด | |||||||||||||||||
บังกลาเทศ 8–0 มัลดีฟส์  (ธากา บังกลาเทศ; 23 ธันวาคม 1985) | |||||||||||||||||
| แพ้สูงสุด | |||||||||||||||||
.svg){kind=small} เกาหลีใต้ 9–0 บังกลาเทศ (อินช็อน เกาหลีใต้; 16 กันยายน 1979) | |||||||||||||||||
| เอเชียนคัพ | |||||||||||||||||
| เข้าร่วม | 1 (ครั้งแรกใน 1980) | ||||||||||||||||
| ผลงานดีที่สุด | รอบแบ่งกลุ่ม (1980) | ||||||||||||||||
| ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียใต้ | |||||||||||||||||
| เข้าร่วม | 12 (ครั้งแรกใน 1995) | ||||||||||||||||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (2003) | ||||||||||||||||
เกียรติยศ
| |||||||||||||||||
ฟุตบอลทีมชาติบังกลาเทศ (เบงกอล: বাংলাদেশ জাতীয় ফুটবল দল) เป็นทีมฟุตบอลตัวแทนของประเทศบังกลาเทศ อยู่ภายใต้การดูแลของสหพันธ์ฟุตบอลบังกลาเทศ (BFF) พวกเขาเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียและได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกฟีฟ่าใน ค.ศ. 1974
บังกลาเทศลงเล่นนัดแรกใน ค.ศ. 1973 และจนถึงปัจจุบัน พวกเขายังไม่เคยผ่านเข้าไปในรอบสุดท้ายของฟุตบอลโลก แต่เคยเข้าร่วมแข่งขันเอเชียนคัพเพียงครั้งเดียวในปี 1980 ซึ่งพวกเขาตกรอบแรก ทำให้บังกลาเทศเป็นเพียงหนึ่งในสองชาติจากเอเชียใต้ที่ได้เข้าร่วมแข่งขันในรายการนี้ ผลงานที่ดีที่สุดของบังกลาเทศในระดับภูมิภาคเอเชียใต้คือการชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียใต้ใน ค.ศ. 2003 ภายใต้การคุมทีมของ György Kottán นอกจากนี้ พวกเขายังคว้าเหรียญทองในการแข่งขันฟุตบอลในกีฬาภูมิภาคเอเชียใต้ได้อีกหนึ่งครั้ง บังกลาเทศเคยเป็นทีมชั้นนำของเอเชียใต้ในทศวรรษ 2000 ก่อนที่ความนิยมของฟุตบอลภายในประเทศจะตกเป็นรองคริกเกต ทำให้ฟุตบอลในบังกลาเทศขาดการพัฒนาที่ดี[2][3] ปัจจุบัน ฟุตบอลยังคงเป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมในประเทศ แต่ก็ยังคงเป็นรองคริกเกตอยู่ดี[4]
ดูเพิ่ม[แก้]
- ฟุตบอลในประเทศบังกลาเทศ
- ทีมเยาวชน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "The FIFA/Coca-Cola World Ranking". FIFA. 4 เมษายน 2024. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2024.
- ↑ "Bangladesh football fails to live up to dream". New Age.
- ↑ "No point shying away from reality". The Daily star. 7 September 2020.
- ↑ "'Improvement only in money, not quality'". The Daily Star. 4 September 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| ก่อนหน้า | ฟุตบอลทีมชาติบังกลาเทศ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
1999 อินเดีย 
|
|
แชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียใต้ (2003 บังกลาเทศ (สมัยแรก))
|
|
2005 อินเดีย
|