ข้ามไปเนื้อหา

อุทยานแห่งชาติน้ำพอง

พิกัด: 16°37′20″N 102°35′22″E / 16.62222°N 102.58944°E / 16.62222; 102.58944
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุทยานแห่งชาติน้ำพอง
จุดชมวิวหินช้างสี
แผนที่
ที่ตั้งอำเภออุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น ประเทศไทย
พิกัด16°37′20″N 102°35′22″E / 16.62222°N 102.58944°E / 16.62222; 102.58944
พื้นที่197 ตารางกิโลเมตร (123,000 ไร่)
จัดตั้ง30 มีนาคม พ.ศ. 2538
ผู้เยี่ยมชม68,273 (2562)
หน่วยราชการกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช

อุทยานแห่งชาติน้ำพอง ตั้งอยู่ในท้องที่ของอำเภออุบลรัตน์ อำเภอบ้านฝาง อำเภอหนองเรือ อำเภอมัญจาคีรี อำเภอโคกโพธิ์ไชย จังหวัดขอนแก่น รวมทั้งพื้นที่บางส่วนของอำเภอบ้านแท่น อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ

ลักษณะภูมิประเทศ

[แก้]

สภาพพื้นที่โดยทั่วไป มีลักษณะสัณฐานเป็นเทือกเขาหินทรายสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางคล้ายกับเทือกเขาทั่วๆ ไปของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบด้วยเทือกเขาสำคัญ ๆ ได้แก่ เทือกเขาภูพานคำ ภูเม็ง และภูผาดำภูผาแดง[1] ซึ่งเทือกเขาเหล่านี้ทอดตัวเป็นแนวยาวจากทิศเหนือสู่ทิศใต้ ขนานกับอ่างเก็บน้ำเขื่อนอุบลรัตน์ เป็นแหล่งกำเนิดต้นน้ำลำธารส่วนหนึ่งของลำน้ำที่สำคัญหลายสาย เช่น ลำน้ำพอง ลำน้ำเชิญ ลำน้ำชี เป็นต้น แบ่งพื้นที่ได้เป็น 2 ส่วน คือ ส่วนที่อยู่ในเทือกเขาภูพานคำ ด้านทิศเหนือและด้านทิศใต้อยู่ในเทือกเขาภูเม็ง และเทือกเขาภูผาดำ-ภูผาแดง พื้นที่ด้านทิศตะวันตกมีสภาพลาดชันสลับกับหน้าผาในบางช่วงจรดที่ราบอ่างเก็บน้ำด้านล่าง ส่วนพื้นที่ด้านทิศตะวันออกเป็นที่ราบเชิงเขามีความสูงโดยเฉลี่ยประมาณ 600 เมตร

ลักษณะภูมิอากาศ

[แก้]

ฤดูกาลของอุทยานแห่งชาติน้ำพองแบ่งออกเป็น 3 ฤดู คือ

  • ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่ระหว่างเดือนมีนาคม-เดือนพฤษภาคม อุณหภูมิเฉลี่ยจะร้อนจัดในเดือนเมษายน
  • ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่ระหว่างเดือนมิถุนายน-เดือนตุลาคม ปริมาณน้ำฝนจะตกมากช่วงเดือนสิงหาคม-ตุลาคม ซึ่งมีปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ยทั้งปี ประมาณ 1,145.3 มิลลิเมตร
  • ฤดูหนาว เริ่มตั้งแต่ระหว่างเดือนพฤศจิกายน-เดือนกุมภาพันธ์ อุณหภูมิเฉลี่ยต่ำสุดในเดือนมกราคม

โดยอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปี ต่ำสุด 23.8 องศาเซลเซียส และสูงสุด 30.7 องศาเซลเซียส ซึ่งได้รับอิทธิพลจากร่องความกดอากาศสูงทางตอนใต้ของประเทศจีน

พืชพรรณและสัตว์ป่า

[แก้]

พื้นที่ประมาณร้อยละ 80 ของอุทยานแห่งชาติน้ำพองปกคลุมไปด้วยป่าเต็งรัง บริเวณที่ราบลุ่มและหุบเขาของอุทยานแห่งชาติ ทั้งในเทือกเขาภูพานคำและเทือกเขาภูเม็งมีสภาพเป็นป่าดิบแล้งที่สมบูรณ์ สลับกับป่าเบญจพรรณ ป่าทุ่งหญ้า และป่าไผ่ขึ้นกระจายอยู่ทั่วไปในบางพื้นที่ จัดเป็นป่าต้นน้ำลำธารที่ไหลลงสู่เขื่อนอุบลรัตน์ บริเวณนี้ยังเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและแหล่งสมุนไพรที่สำคัญของอุทยานอีกด้วย พันธุ์ไม้มีค่าและพบเห็นได้ทั่วไป เช่น เต็ง รัง เหียง พลวง พะยูง กระบก ประดู่ แดง มะพอก ตะเคียนหิน เป็นต้น พืชพื้นล่างจำพวกปรงป่า เถาวัลย์ ไม้หนามชนิดต่างๆ รวมทั้งสมุนไพรนานาพันธุ์อีกมากมาย

สำหรับสัตว์ป่า ส่วนใหญ่มักอาศัยอยู่ในป่าดิบแล้งบริเวณเทือกเขาภูเม็ง เพราะเป็นแหล่งหากินและที่อยู่อาศัยที่อุดมสมบูรณ์และถูกรบกวนจากมนุษย์น้อยมาก สัตว์ป่าที่พบเห็นเป็นสัตว์ขนาดกลางและขนาดเล็ก อาทิ หมูป่า เก้ง หมาจิ้งจอก เม่น นิ่ม กระต่ายป่า ไก่ป่า งู และนกชนิดต่าง ๆ เป็นต้น

แหล่งท่องเที่ยว

[แก้]

เขาภูเม็ง

[แก้]

เป็นภูเขาที่สำคัญของชาวตำบลบ้านเม็ง และอีกหลายพื้นที่ในอำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น [2]

คำโพน

[แก้]

เป็นบ่อหินลักษณะกลมคล้ายปล่องภูเขาไฟ มีเส้นผ่านศูนย์กลาง ประมาณ 5 เมตร ลึก 1.5 เมตร สันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจากรากฏการณ์การกัดเซาะของทรายเป็นเวลายาวนานจนเกิดเป็นหลุม หรืออาจเป็นปล่องภูเขาไฟในอดีต [3]

  • จุดชมทิวทัศน์หินช้างสี
  • น้ำตกห้วยเข
  • ผาจันได
  • ผาฝ่ามือแดง
  • ผาสวรรค์
  • พลาญชาด หรือ ลานชาด
  • อ่างเก็บน้ำเขื่อนอุบลรัตน์

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  1. "อุทยานแห่งชาติน้ำพอง (Nam Phong)". สำนักอุทยานแห่งชาติ. สืบค้นเมื่อ 4 April 2023.
  2. "หมดเวลาของป่าต้นน้ำภูเม็ง - GotoKnow". www.gotoknow.org. สืบค้นเมื่อ 4 April 2023.
  3. "คำโพน - อุทยานแห่งชาติน้ำพอง". สืบค้นเมื่อ 4 April 2023.